بر دلِ ما کس ندارد یک تبسّم التفات

زخم اگر می‌خندد اینجا مهربانی می‌کند

#بیدل_دهلوی

#ب

تویی که غیر دلم
هیچ جا مقام تو نیست...

#بیدل_دهلوی

#ت

تا نرفته‌ام زِ نظر ، شام من رسان به سحر

شمع انتظار توام ، صبح‌ نادمیده بیا ...

#بیدل_دهلوی

#ت

‌
هرکه آمد اندکی ما را پریشان کرد و رفت

#بیدل_دهلوی

#ه

‌
هرکه آمد اندکی ما را پریشان کرد و رفت

#بیدل_دهلوی
#ه

گوشه‌ی آرام دیگر از کجا یابد کسی؟
چون نفس در خانه‌ی دل هم نمی‌پاییم ما

#بیدل_دهلوی

#گ

.

رنگ می‌بازد سراپایم به یک پروازِ دل




#بیدل_دهلوی


‌‌‌#ر

تا نرفته‌ام زِ نظر ، شام من رسان به سحر

شمع انتظار توام ، صبح‌ نادمیده بیا ...

#بیدل_دهلوی

#ت

‏ما سبک‌ روحان، اسیرِ سادگی‌های دلیم...

#بیدل_دهلوی


#میم

.

تو حرفی نذر لب کُن تا دلی خالی‌ کُنم من هم

که بر خود همچو کوه از بی‌صدایی بار می‌گردم


#بیدل_دهلوی


#ت


‌‌‌

امتداد عمر برد از چشم ما ذوق نگاه


کهنگی‌‌ها کرد آخر مغز این بادام تلخ



#بیدل‌_دهلوی

#الف

‌

کمم در چشم خلق


امّا برای خویش بسیارم...



#بیدل_دهلوی

#کاف

‏جهان، طوفان ‎رنگ و دل همان مشتاق ‎بیرنگی

چه سازد جلوه باآيينه ى مشكل پسند ما ؟!

#بیدل_دهلوی

#ج

صحبت یاران ندارد آنقدر رنگ وفاق

شمع هم زین بزم داغ چشم گریان می‌برد


#بیدل_دهلوی

#صاد