زین دایره مینا خونین جگرم می ده

تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی



# حافظ 
#ز

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم


#حضرت_حافظ

#ز

، سلامی چو بوی خوش آشنایی
در روز سرد اسفندماهی با غزل ۱۲۵ از دیوان حافظ دل های خود را گرم می کنیم.

سلامت و شادکام باشید.🙏🌷

بندهٔ طلعتِ آن باش که آنی دارد

شیوهٔ حور و پری گرچه لطیف است ولی

خوبی آن است و لطافت که فُلانی دارد

چشمهٔ چشمِ مرا ای گلِ خندان دریاب

که به امّیدِ تو خوش آبِ روانی دارد

گوی خوبی که بَرَد از تو؟ که خورشید آن جا

نه سواریست که در دست عِنانی دارد

دل نشان شد سخنم تا تو قبولش کردی

آری آری سخنِ عشق نشانی دارد

خَمِ ابرویِ تو در صنعتِ تیراندازی

بُرده از دستِ هر آن کس که کمانی دارد

در رَهِ عشق نشد کَس به یقین محرمِ راز

هر کسی بر حَسَبِ فکر، گُمانی دارد

با خرابات نشینان ز کَرامات مَلاف

هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد

مرغِ زیرک نزند در چمنش پرده سرای

هر بهاری که به دنباله، خزانی دارد

مدعی گو لُغَز و نکته به حافظ مفروش

کِلکِ ما نیز زبانی و بیانی دارد

#ب

نیمروزتون خوش فالتون نیکو 🌹

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد


باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود

#_حافظ

#الف

حافظ صبور باش که در راه  عاشقی

آن کس که جان نداد به جانان نمی رسد...!

#حافظ

#ح

شبتون عاشقانه

به کجا برم شکایت به که گویم این حکایت
که لبت حیات ما بود و نداشتی دوامی

حافظ

#ب

‌‌
‌

شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت...

حافظ.

#ش
‌
‌

صبح ومن ویڪ دسته گل یاسمن وناز

   یڪ شاخ نبات و غزل حافظ شیراز

        امـروز دعاے غـزلم بدرقه تو

       زیبا بشود روز تو ، از لحظه آغاز


                        #حافظ

#صاد

.
در میخانه ببستند،خدایا مپسند،
که در خانه تزویر و ریا بگشایند...



#حضرت_حافظ.

#دال

صبح و من ویک دسته گل یاسمن وناز
یک شاخ نبات وغزل حافظ شیراز

امروز دعای غزلم بدرقه تو
زیبا بشود روز تو، از لحظه آغاز

#فاطمه_لشکری

#صاد

.
از صبا پرس که ما را همه شب تا دم صبح
بوی زلف تو همان مونس جان است که بود

📜 حافظ


#الف

خلوت گُزیده را به تماشا چه حاجت است

چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است

جانا به حاجتی که تو را هست با خدا

کآخِر دمی بپرس که ما را چه حاجت است

ای پادشاهِ حُسن خدا را بسوختیم

آخِر سؤال کن که گدا را چه حاجت است

اربابِ حاجتیم و زبانِ سؤال نیست

در حضرتِ کریم، تمنا چه حاجت است

محتاج قِصه نیست گَرَت قصدِ خون ماست

چون رَخت از آن توست، به یغما چه حاجت است

جامِ جهان نماست ضمیرِ منیرِ دوست

اظهارِ احتیاج، خود آن جا چه حاجت است

آن شد که بارِ منتِ مَلّاح بردمی

گوهر چو دست داد به دریا چه حاجت است

ای مدعی برو که مرا با تو کار نیست

اَحباب حاضرند، به اَعدا چه حاجت است

ای عاشقِ گدا چو لبِ روح بخشِ یار

می‌داندت وظیفه، تقاضا چه حاجت است

حافظ! تو خَتم کن که هنر خود عَیان شود

با مدعی نزاع و مُحاکا چه حاجت است

#حافظ _ غزل ۳۳

آوا🎙
ژاله صالحی