زندگی یعنی همین!

پروازها ، صبح ها،

لبخندها، آوازها•••

#سهراب_سپهری
#ز

مادرم صبحی می‌گفت:
موسم دلگیری است!
من به او گفتم:
زندگانی سیبی است،
گاز باید زد با پوست!

#سهراب سپهری

#م

‌‌


به نجوایی صدایم کن
بِدان آغوش من باز است...

#سهراب_سپهری
#ب

‌‌

تنهایی، تنها بود.
نا پیدا، پیدا بود.
او آنجا، آنجا بود...

#سهراب_سپهری
#ت

در این درّه‌ی تنهایی

تو آبِ روان من باش…

#سهراب_سپهری

#دال

.

‌ابری نیست بادی نیست
می نشینم لب حوض
پُرم از راه، از پل،
از رود،
از موج
پُرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست... ‌ 


#سهراب_سپهری

#الف

.

دلم گرفته
دلم عجیب گرفته است
و هیچ چیز،
نه این دقایق خوشبو،
که روی شاخه‌ی نارنج
می‌شود خاموش،
نه این صداقت حرفی، که در
سکوت میانِ دو برگِ
این گل شب بوست،
نه هیچ چیز مرا از هجوم
خالیِ اطراف نمی‌رهاند..

و فکر می‌کنم که این ترنم
موزونِ حزن
تا به ابد شنیده خواهد شد..

#سهراب_سپهری

زیر باران باید رفت
فکر را خاطره را زیر باران باید برد
با همه مردم شهر زیر باران باید رفت
دوست را زیر باران باید برد
عشق را زیر باران باید جست
زیر باران باید با زن خوابید
زیر باران باید بازی کرد
زیر باران باید چیز نوشت حرف زد نیلوفر کاشت
زندگی تر شدن پی در پی
زندگی آب تنی کردن در حوضچه “اکنون” است
رخت ها را بکنیم
آب در یک قدمی است …

#سهراب سپهری

#ز

به نجوایی صدایم کن
بِدان آغوش من باز است...

#سهراب_سپهری

#ب

من با تاب
من با تب
خانه‌ای در طرف دیگر شب ساخته‌ام
من در این خانه به گم‌نامی نمناک علف نزدیکم...

#سهراب_سپهری

#میم

.

ساز دل گفت که تو زمزمه ی ناب منی

صدف قعر دلی  گوهر جذاب منی ...




#سهراب_سپهری


‌‌‌‌#س

شب را نوشیده ام،
وبر این شاخه های شکسته
می گریم.
مرا تنها نگذار،
اي چشم تب دار سر گردان......

#سهراب سپهری

#ش

شبانگاهتون بکام