شبهای دراز و غصه خرمن خرمن
هجری که زمن گرفته دامن دامن

اشک چشمم شده جیحون جیحون
عشقی که چه کرده با من با من


#داوود_مکوک
#ش

دیدم خویش بی کس و تنها تنها
بستست به رویم همه درها درها

غم های جهانم شده کشتی کشتی
یارب تو امیدم ده به فردا فردا


#داوود_مکوک
#دال

یاری که زِ یاد برد مرا داغم داد
از دیده بپرس چگونه بربادم داد

لیکن نکنم دعا از او ممنونم
چون نوشتن شعر و غزل یادم داد


#داوود_مکوک
#ی

در دل هَوس یار نهانم بگرفت
سُودای رُخَش هر دو جهانم بگرفت

عقل آمده وَصفش بکند مقداری
تا خواست بگوید که زبانم بگرفت


#داوود_مکوک
#دال

مرا این زجر عاقبت تا به کجاها میبرد
به کدامین جرم ناکرده این سزاها میدهد

تا به یاد آرم در این دنیا که تنها بوده ام
او چرا من را به دست این بلاها میدهد

هر کسی آمد به کویم حال من دید و برفت
گاهگاهی نغمه ای در شب نداها میدهد

نغمه بلبل به صحرا کجا دارد چه سود
بلبلان را بس به گلزاران صفاها میدهد



#داوود_مکوک
#میم

دلم پرواز می خواهد اندکی در آسمان
تا بیابم حال دیگر دور از شک و گمان

بال و پر زدم ، جستم در این آشفتگی
مردمی مظلوم بودن اندکی از ظالمان

عده ای دیگر که یکدیگر قضاوت میکنند
گویی آن عده خبر دارن ز اسرار نهان

اندکی پرواز کردم این چنین ها دیده ام
بهتر است دیگر نباشم بر فراز آسمان



#داوود_مکوک
#دال

شاعران گفتند و شعرها گفته شد
عاشقان بودند و غم ها دیده شد

هر کسی از عشق آن سرگشته شد
دلبران کردند و دل ها کشته شد

#داوود_مکوک
#ش

دردا همه دلتنگی دهر خویش من است
حقا که زغم بدتر از آن پیش من است

هر کس به اندازه ی طاقتش غم دادن
من را نه توان که درد آن بیش من است



#داوود_مکوک
#دال