#Қуръон_фазилатлари
Қуръон ўқилганда сакинат тушиши ҳақида.
عن أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيَّ، أَنَّ أُسَيْدَ بْنَ حُضَيْرٍ بَيْنَمَا هُوَ لَيْلَةً يَقْرَأُ فِي مِرْبَدِهِ، إِذْ جَالَتْ فَرَسُهُ، فَقَرَأَ، ثُمَّ جَالَتْ أُخْرَى، فَقَرَأَ، ثُمَّ جَالَتْ أَيْضًا، قَالَ أُسَيْدٌ: فَخَشِيتُ أَنْ تَطَأَ يَحْيَى، فَقُمْتُ إِلَيْهَا، فَإِذَا مِثْلُ الظُّلَّةِ فَوْقَ رَأْسِي فِيهَا أَمْثَالُ السُّرُجِ، عَرَجَتْ فِي الْجَوِّ حَتَّى مَا أَرَاهَا، قَالَ: فَغَدَوْتُ عَلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ بَيْنَمَا أَنَا الْبَارِحَةَ مِنْ جَوْفِ اللَّيْلِ أَقْرَأُ فِي مِرْبَدِي، إِذْ جَالَتْ فَرَسِي، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "اقْرَأِ ابْنَ حُضَيْرٍ" قَالَ: فَقَرَأْتُ، ثُمَّ جَالَتْ أَيْضًا، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "اقْرَأِ ابْنَ حُضَيْرٍ" قَالَ: فَقَرَأْتُ، ثُمَّ جَالَتْ أَيْضًا، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "اقْرَأِ ابْنَ حُضَيْرٍ" قَالَ: فَانْصَرَفْتُ، وَكَانَ يَحْيَى قَرِيبًا مِنْهَا، خَشِيتُ أَنْ تَطَأَهُ، فَرَأَيْتُ مِثْلَ الظُّلَّةِ فِيهَا أَمْثَالُ السُّرُجِ، عَرَجَتْ فِي الْجَوِّ حَتَّى مَا أَرَاهَا، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "تِلْكَ الْمَلَائِكَةُ كَانَتْ تَسْتَمِعُ لَكَ، وَلَوْ قَرَأْتَ لَأَصْبَحَتْ يَرَاهَا النَّاسُ مَا تَسْتَتِرُ مِنْهُمْ".
البخاري: 5018، مسلم: 796.
Абу Саъид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Усайд ибн Ҳузайр кечаси оғилхонасида Қуръон ўқиётган вақтида тўсатдан оти (у ёқ-бу ёққа юриб) безовта бўла бошлади. Ўқишдан тўхтаса, от ҳам тўхтади. Ўқиса, от яна безовта бўлди. Ўқишдан тўхтаса, от ҳам тўхтади. Ўқиса, от яна безовта бўлди. Усайд айтади: “Ўғлим Яҳё отга яқин жойда ухлаётган эди от Яҳёни босиб кетишидан қўрқдим. Ўғлимни бошқа ерга тортиб олиш учун отни ёнига борганимда, бошимни тепасида чироқлари бўлган сояга ўхшаш нарсани кўрдим. У ҳавога кўтарилиб, кўздан йўқолди. Эрта тонгда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳузурларига бордим ва: “Эй Расулуллоҳ, кеча тунда оғилхонамда Қуръон ўқиётганимда тўсатдан отим безовталанди”, дедим.
У зот алайҳиссалом: “Эй Ибн Ҳузайр, ўқишда давом этавермабсан-да”, дедилар”.
Усайд: “Яна ўқидим, от яна безовта бўлди”, деди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Эй Ибн Ҳузайр, ўқишда давом этавермабсан-да”, дедилар.
Усайд айтди: “Ўқидим, от яна безовталанди”.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Эй Ибн Ҳузайр, ўқишда давом этавермабсан-да”, дедилар.
Усайд: “Отнинг ёнига бордим. Ўғлим Яҳё унинг яқинида эди. От ёнига борганимда бошим тепасида чироқлари бўлган сояга ўхшаш нарсани кўрдим. У ҳавога кўтарилиб, кўздан йўқолди”, деди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: “Булар фаришталар. Сенинг қироатингга қулоқ солиб туришган эди. Агар давом этганингда ерда тонг оттиришарди. Ва беркинолмай қолишар, одамлар уларни кўришарди”», дедилар.
Имом Бухорий ва Имом Муслим ривоят қилганлар.
Бекназар Мамашикуровнинг "Қуръон фазилатлари ҳақида қирқ ҳадис" Китобидан
@Mirzohid_Domla
Қуръон ўқилганда сакинат тушиши ҳақида.
عن أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيَّ، أَنَّ أُسَيْدَ بْنَ حُضَيْرٍ بَيْنَمَا هُوَ لَيْلَةً يَقْرَأُ فِي مِرْبَدِهِ، إِذْ جَالَتْ فَرَسُهُ، فَقَرَأَ، ثُمَّ جَالَتْ أُخْرَى، فَقَرَأَ، ثُمَّ جَالَتْ أَيْضًا، قَالَ أُسَيْدٌ: فَخَشِيتُ أَنْ تَطَأَ يَحْيَى، فَقُمْتُ إِلَيْهَا، فَإِذَا مِثْلُ الظُّلَّةِ فَوْقَ رَأْسِي فِيهَا أَمْثَالُ السُّرُجِ، عَرَجَتْ فِي الْجَوِّ حَتَّى مَا أَرَاهَا، قَالَ: فَغَدَوْتُ عَلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ بَيْنَمَا أَنَا الْبَارِحَةَ مِنْ جَوْفِ اللَّيْلِ أَقْرَأُ فِي مِرْبَدِي، إِذْ جَالَتْ فَرَسِي، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "اقْرَأِ ابْنَ حُضَيْرٍ" قَالَ: فَقَرَأْتُ، ثُمَّ جَالَتْ أَيْضًا، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "اقْرَأِ ابْنَ حُضَيْرٍ" قَالَ: فَقَرَأْتُ، ثُمَّ جَالَتْ أَيْضًا، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "اقْرَأِ ابْنَ حُضَيْرٍ" قَالَ: فَانْصَرَفْتُ، وَكَانَ يَحْيَى قَرِيبًا مِنْهَا، خَشِيتُ أَنْ تَطَأَهُ، فَرَأَيْتُ مِثْلَ الظُّلَّةِ فِيهَا أَمْثَالُ السُّرُجِ، عَرَجَتْ فِي الْجَوِّ حَتَّى مَا أَرَاهَا، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "تِلْكَ الْمَلَائِكَةُ كَانَتْ تَسْتَمِعُ لَكَ، وَلَوْ قَرَأْتَ لَأَصْبَحَتْ يَرَاهَا النَّاسُ مَا تَسْتَتِرُ مِنْهُمْ".
البخاري: 5018، مسلم: 796.
Абу Саъид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Усайд ибн Ҳузайр кечаси оғилхонасида Қуръон ўқиётган вақтида тўсатдан оти (у ёқ-бу ёққа юриб) безовта бўла бошлади. Ўқишдан тўхтаса, от ҳам тўхтади. Ўқиса, от яна безовта бўлди. Ўқишдан тўхтаса, от ҳам тўхтади. Ўқиса, от яна безовта бўлди. Усайд айтади: “Ўғлим Яҳё отга яқин жойда ухлаётган эди от Яҳёни босиб кетишидан қўрқдим. Ўғлимни бошқа ерга тортиб олиш учун отни ёнига борганимда, бошимни тепасида чироқлари бўлган сояга ўхшаш нарсани кўрдим. У ҳавога кўтарилиб, кўздан йўқолди. Эрта тонгда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳузурларига бордим ва: “Эй Расулуллоҳ, кеча тунда оғилхонамда Қуръон ўқиётганимда тўсатдан отим безовталанди”, дедим.
У зот алайҳиссалом: “Эй Ибн Ҳузайр, ўқишда давом этавермабсан-да”, дедилар”.
Усайд: “Яна ўқидим, от яна безовта бўлди”, деди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Эй Ибн Ҳузайр, ўқишда давом этавермабсан-да”, дедилар.
Усайд айтди: “Ўқидим, от яна безовталанди”.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Эй Ибн Ҳузайр, ўқишда давом этавермабсан-да”, дедилар.
Усайд: “Отнинг ёнига бордим. Ўғлим Яҳё унинг яқинида эди. От ёнига борганимда бошим тепасида чироқлари бўлган сояга ўхшаш нарсани кўрдим. У ҳавога кўтарилиб, кўздан йўқолди”, деди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: “Булар фаришталар. Сенинг қироатингга қулоқ солиб туришган эди. Агар давом этганингда ерда тонг оттиришарди. Ва беркинолмай қолишар, одамлар уларни кўришарди”», дедилар.
Имом Бухорий ва Имом Муслим ривоят қилганлар.
Бекназар Мамашикуровнинг "Қуръон фазилатлари ҳақида қирқ ҳадис" Китобидан
@Mirzohid_Domla