از چاله‌ی شلخته‌نویسی تا چاه وسواسی‌نویسی

وسواسی‌های در نگارش دو دسته‌اند. یک دسته آنان که در عین وسواسی بودن، حواس‌شان جمع است که جمله و نوشته‌شان از رسایی و مفهوم بودن ساقط نشود. دقت‌ورزی در انتقال پیام و مفهوم را ترجیح می‌دهند به آن‌چه در نثر فارسی به بلاغت و سیر کلام مربوط می‌شود. نتیجه آن‌که در این موارد با نثری اصطلاحاً مکانیکی مواجه می‌شویم.

دسته‌ی دیگر کسانی‌اند که یادداشت‌هایشان از شدتِ دقت در استناد و وسواسی بودن در نگارش باعث می‌شود ساختار جمله‌هایشان از الگوی زبان فارسی دور بشود و گاه حتا مفهوم و پیام هم به‌درستی منتقل نشود. این نوع از وسواس بیشتر در نوشته‌های کسانی به چشم می‌آید که یادداشت‌های روزنامه‌نگارانه‌ی تحقیقی می‌نویسند. برای آسان کردن موضوع، از غذاهای ایرانی مثال می‌آورم. مثلاً قرمه‌سبزی...

#مزخرفات_فارسی
متن کامل را در خوابگرد بخوانید.👇
http://khabgard.com/3563