حزب مهستان ایران هموندان خود را دعوت می کند به:

🔴همایش «شفافیت، حاکمیت پاسخگو و جامعه مطالبه‌گر»

📍در قالب سه پنل ـ میزگرد با عنوان «مبارزه علیه فساد، از مطالبات جامعه مدنی تا الزامات دولت»، «کارکردهای جامعه مدنی در مبارزه با فساد» و «لزوم شفافیت و مبارزه با فساد در فرایند توسعه ایران» برنامه‌ریزی شده که 13 تن از اساتید، پژوهشگران، فعالان مدنی و دانشجویان به ایراد سخنرانی خواهند پرداخت. [بهزاد کاظمی، هموند شورای مرکزی حزب مهستان ایران، از سخنرانان این نشست است]
📍این همایش به همت انجمن های علمی دانشجویی دانشگاه های تهران و همکاری پژوهشکده مطالعات توسعه جهاد دانشگاهی و مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه برگزار می‌شود.
📍روز یکشنبه 15 اردیبهشت از ساعت 9:30 تا 19
📍در سالن آمفی تئاتر دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

حضور عموم علاقمندان و اهالی رسانه در این همایش آزاد است.

@MehestaanParty

▫️ چه باید کرد؟ ـ ۱

▫️ نگاه راهبردی حزب مهستان ایران به وزارت آموزش و پرورش
▫️ درباره‌ی اهداف اساسی و وظایف و نیز اصول، مبانی و سیاست‌های راهبردی وزارت آموزش و پرورش متن‌ها و قانون‌هایی در دسترس است که می‌بایست بر دستِ برگزیدگانی از صنف‌های آموزگاران و کارشناسانِ آموزشی، در کنار جامعه‌شناسان و روان‌شناسان، و با دیدی انتقادی نسبت به شعارها و نگاه‌های موجود بازنگری شود. آنچه در پی می‌آید اصولی کلی از نگاه راهبردی حزب مهستان ایران به وزارت آموزش و پرورش است:

۱. آموزش و پرورش مهم‌ترین وظیفه‌ای است که دولت بر عهده دارد و از این رو، می‌بایست با همه‌ی توان، و بیشترین بودجه، آن را در بهترین وضعیت قرار دهد؛
ـ تأمین فضاهای آموزشی در چهارچوبی یک‌دست و استانده (استاندارد) در سراسر کشور و رفعِ کمبودها در مناطق کمتر توسعه‌یافته در کوتاه‌ترین زمان؛
ـ قرار دادن آموزگاران در بالاترین سطح حقوق‌های پرداختی دولت؛ برخوردار کردنِ آنان از بیمه‌های تکمیلیِ مؤثر و کارآمد؛ و در اختیار آنان گذاردنِ امکانات رفاهی مناسب و سفرهای گردشگری، به‌ویژه در ایران و ایران‌زمین؛
ـ رفع کمبود آموزگار با استخدام برگزیدگانِ معلمان حق‌التدریس یا «دانشجو ـ معلمان» دانشگاه فرهنگیان، و به کار نگرفتنِ بیش از اندازه‌ی نیروهای شاغل یا بازنشسته؛
۲. بازگشت به اصل تأمين «آموزش و پرورشِ» رايگان براى همه‌ تا پايان دوره‌ی متوسطه (اجرای بی‌استثنای اصل سی‌ام قانون اساسی) و حذف مدرسه‌های خصوصی در هر شکل و با هر توجیه، در دوره‌ای زمانی و گام به گام، و پس از نیل به اصل پیشین؛
۳. بالا بردنِ سطح کیفیِ آموزش؛
ـ برپایی دوره‌های ضمن خدمتِ رایگان، باکیفیت و حضوری آموزگاران، به‌ویژه در مناطق کمتر توسعه‌یافته و سنجش و پایشِ توان دانشی و مهارت رفتاری و بهداشت و سلامت روان آنان؛
ـ در اختیار گذاردنِ امکانات و روش‌های آموزشی جدید و مناسب برای همه‌ی مدرسه‌ها در کشور (آنچه پیش از این تنها در مدرسه‌های خصوصی در دسترس بود، در دوره‌ای زمانی و پس از نیل به دو اصل پیشین)؛
ـ قرار دادن و برجسته کردن درس‌های زندگی (شناخت خود؛ رابطه‌ی مؤثر؛ شناخت محیط‌زیست و میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری به‌گونه‌ی کلی و به‌گونه‌ی محلی و بومی، سواد رسانه‌ای،...)؛
ـ بازنگری در نظام آموزشی و روزآمد کردنش و خروج از حافظه‌مداری و نمره‌محوری؛
ـ ایجاد اتصالی معنادار میان آموزش با کار و پیشه‌ها و مهارت‌های زیستی؛
ـ توجه به تاریخ و محتواهای مربوط با هویت ملی و هم‌فرهنگیِ مردمان ایران با مردمانِ حوزه‌ی فرهنگی ایران (کشورهای پیرامونی)؛
ـ توجه به ورزش و هنر و استعدادهای خاص دانش‌آموزان در این حوزه‌ها در کنار دانش؛ گسترش دادنِ ویژگی‌های مدرسه‌های طبیعت (همه‌ی مدرسه‌ها با اختصاص دادن روزی از هفته می‌توانند مدرسه‌ی طبیعت باشند)؛
ـ توجه به زبان‌‌های قومی و محلی و اجرا شدنِ بخش‌های مغفول اصل پانزدهم قانون اساسی (در این‌باره بیشتر و دقیق‌تر سخن خواهیم گفت)؛
۴. کمک به توانمند شدنِ تشکل‌های صنفی، و سهیم بودنِ آنان در گزینشِ مدیران منطقه‌ای و استانی؛
۵. توجه جدّی به آموزگاران اعزامی به خارج از کشور و گسترش کمّی و کیفیِ آنان، به‌ویژه در حوزه‌ی فرهنگی ایران؛
۶. «شورای عالی آموزش و پرورش» محلِ دائمی گرد آمدن بالاترین سطح از تجربه و دانش در زمینه‌ی «آموزش و پرورش» است که در آن نمایندگانی منتخب از تشکل‌های صنفی و معتبرترین نهادهای آموزشی عالی کشور، در کنار وزیران پیشین آموزش و پرورش، حضور خواهند داشت.

@MehestaanParty

▫️ توضیح:
مدرسه جزو معدود فضاهای اجتماع است که در آن همه‌ی فرزندانِ ملت می‌توانند بدون هیچ‌گونه استثنا و تمایزی کنار هم قرار گرفته و با یکدیگر ارتباط گیرند که این امر پیامدهای آشکار مثبتی بر روحیه‌ی آنان خواهد داشت، نباید این فرصت به هیچ بهانه‌ای از این فرزندان گرفته شود. شاید تنها استثنا مدرسه‌هایی است که کودکان با استعداد و توانمندی‌های بالا (نخبگان) را در دوره‌ی متوسطه پذیرا می‌شود که در این مدرسه‌ها شیوه‌ی آموزش متفاوت است و نه الزاماً امکاناتِ مدرسه، که می‌بایست برای همه‌ی مدرسه‌ها یکسان باشد. آنچه، پیش از این، در مدرسه‌های خصوصی ویژگی‌ایِ ممتاز به شمار می‌رفتند می‌بایست پس از تأیید «شورای عالی آموزش و پرورش» در سراسر کشور اجرا شوند. جالب است که کشور چین بالاترین سطح پرداخت دستمزد به معلمان را در جهان دارد و کسانی که همیشه سخن از الگوبرداری از این کشور می‌زدهاند این موضوع را هیچ‌گاه پی نگرفتند. درباره‌ی یاریگری به آموزش و پرورش هم، صندوقی در آن وزارتخانه برای جذب کمک‌های مالی پدران و مادرانِ علاقه‌مند ایجاد شده و درصد بیشتری از عوارض‌ و حوزه‌های اقتصادی به امر «آموزش و پرورش» اختصاص خواهد یافت. نهادهای خیریه در ساخت یا تجهیز مدرسه‌ها نیز در قالب این صندوق، و با اولویت مناطق محروم، هماهنگ و سامان‌مند خواهند شد. هیچ توجیهی وجود ندارد که دولت بخش بزرگی از درآمد کشور را صرفِ کارهای عمرانی بزرگ، که مفید بودنِ بخشی از آن در زمینه‌هایی چون سدسازی زیر سؤال است، نماید اما آموزش و پرورشِ کشور پولی باشد.

▫️ گام نخستِ اجرایی ـ آنچه اکنون باید انجام شود:
ـ افزایش بودجه‌ی عمرانی وزارت‌خانه؛
ـ حل و فصل مسائل معلمان در بند از طریق گفتگو و کارشناسی یا برپایی دادرسی در اسرع وقت؛
ـ رفع موانع قانونی یا سلیقه‌ای برای فعالیت رسمی و آزاد تشکل‌های صنفی فرهنگیان در سراسر کشور؛
ـ بالا بردن حقوق معلمان در بالاترین سطحی که امکانش هست و پرداخت معوقات حقوقیِ آنان؛
ـ برداشتن موانع حساب‌گرایانه (وجود بار مالی) و نیز ایدئولوژیک (در مصاحبه‌ها ـ شرایط ارزیابی می‌بایست حرفه‌ای و بر پایه‌ی تخصص و تجربه و علاقه‌مندی باشد) بر سر راهِ استخدام آموزگارانی تازه؛
ـ بازگشتِ دوره‌های ضمن خدمت به نظم و وضعیت بهینه و علمی و مؤثر خود (این دوره‌ها اکنون اکثراً، جدا از پولی شدن، به پرسش‌های غیرحضوری در فضاهای مجازی تقلیل یافته‌اند).


@MehestaanParty

درخواست جمعی از احزاب کشور از ریاست محترم جمهور
جهت عزل ریاست سازمان حفاظت از محیط زیست و معاون رییس‌جمهور


به‌نام خداوند جان و خرد


جناب آقای رییس‌جمهور!

با درود و احترام؛

چنان که آگاهید، اهمیت حفظ زیست‌بوم از روزهای آغازین شکل‌گیری تمدن ایرانی مطرح بوده و در اسناد تاریخی فراوان بازتاب یافته است. توجه به حرمت طبیعت و جانداران در فرهنگ و ادیان ایرانیان جایگاه ویژه‌ای داشته و دارد و توسعه‌ی‌ بی‌توجه به حفظ محیط‌زیست نه تنها برای زندگی سودمند نیست، که هم‌چنان که این روزها شاهد هستیم آسیب‌زننده و ویرانگر نیز هست.

در روزهای آغازین حضورتان در ساختمان پاستور، در چرخشی ارزشمند به نسبت دولت‌های پیش از خود با تأکید بر اهمیت موضوع محیط‌زیست، نخستین مصوبه‌ی دولت متبوع‌تان را بررسی و علاجِ‌ یک معضل محیط‌زیستی ــ مهار خشکی دریاچه ارومیه ــ قرار دادید. جنابعالی استحضار دارید که بحران در حوضه‌ی آبخیز دریاچه ارومیه متأثر از احداث ۷۲ سد، افزایش شگفت‌آورِ شمارِ چاه‌ها و رشدِ بی‌رویه‌ی سطح اراضی کشاورزی از ۳۲۰ هزار هکتار به ۶۸۰ هزار هکتار بود؛ بحرانی که پس از اختصاص بیش از ۳ هزار و پانصد میلیارد تومان ــ حدود ده ‌برابر متوسط بودجه‌ی سالانه سازمان متولی محیط‌زیست کشور ــ هنوز حل نشده و اینک ستاد احیای دریاچه ارومیه خواهان دستکم ۲۰ هزارمیلیارد تومان اعتبار برای بازگرداندنِ توان زیست‌پالایی چشمِ آبی نقشه‌ی گربه‌نشانِ وطن است. به سخنی ساده‌تر، ذبح ملاحظات محیط‌زیستی در پای مصلحت‌های اقتصادی، اجتماعی و اشتغال، نخستین ضربه را از قضا به همان حوضه‌ی اقتصادی/ اجتماعی و امنیتی می‌زند. تبعات متروکه‌ شدن روستاها، تشدید مهاجرت و کاهش شاخص‌های سلامتی در حوضه‌ی آبخیز دریاچه‌ی ارومیه، خوزستان، گاوخونی، پریشان، جازموریان و بختگان؛ آشکارا مؤید ادعای پیش‌گفته است.

در حالی که انتظار می‌رفت ایران برعکس قدرت‌های بزرگ جهانی که نابودکننده‌ی محیط زیست هستند با تکیه بر تاریخ و دین خود پرچمدار دولت‌های محیط‌زیستی بوده و یا حداقل در فلات ایران با همکاری سایر کشورهای این حوزه‌ی تمدنی در حل این مشکلات پیشگام باشد متأسفانه در چنین شرایطی اصرار آقای عیسی کلانتری بر اجرای طرح‌های انتقال آب در شمال و مرکز کشور، ناتوانی آشکار سازمان حفاظت محیط‌زیست در حفاظت از کیفیت منابع آب شیرین سطحی و زیرزمینی ناشی از ورود پساب‌ها، شیرابه‌ها و زباله‌ها؛ واگذاری مرجعیت تنوع‌زیستی به وزارت جهاد کشاورزی، ترویج ورود و تولید محصولات دستکاری‌شده ژنتیکی ــ تراریخته ــ تداوم هدررفت انرژی و تشدید آلودگی هوا توسط فلرها در خوزستان و بوشهر، ماهیگیری‌های عجیب در خلیج فارس، افزایش مهاجرت‌های محیط‌زیستی و کاهش محسوس عملکرد دولت در حوزه‌ی محیط‌زیست و در یک کلام در خطر قرار گرفتن آب و خاک و هوای این سرزمین که میلیون‌ها شهید در طول تاریخ جان خود را در حفظ آن فدا کرده‌اند، نشان از ناکارایی دستگاه مربوطه است.

گفتنی آن‌که ایشان در طول این دو سال نه‌تنها هرگز حاضر نشدند تا رودرو با منتقدان خویش، کارشناسان و رسانه‌ها و مردم پاسخگوی پرسش‌های فراوانِ طرح‌شده و گزارش به ملت ایران باشند، بلکه به صراحت و در رسانه‌ی ملی، منتقدان خویش در سازمان‌های مردم‌نهاد محیط‌زیستی را افرادی احساسی، سیاسی یا نادان خطاب کردند. چنین است که به منظورِ بازگرداندنِ سرمایه‌ی اجتماعی اعتماد و امید به دولت دوازدهم، عزل آقای عیسی کلانتری می‌تواند گامی امیدبخش و پیش‌برنده و آموزنده به شمار آید؛ اتفاقی که شاید سبب ‌شود تا فعالان و بزرگان محیط‌زیستی کشور، از پیگیری درخواست‌شان برای گرفتن صفت «دولت محیط‌زیستی» منصرف شوند و دولت شما با تبدیل این سازمان به وزارتخانه و اصلاح سیستم مدیریتی ناکارامد آن، آموزش محیط‌زیست به دانش‌آموزان و مشارکت همگانی نهادهای دولتی و نخبگان و شهروندان و تنظیم مصوبات لازم برای حفظ محیط‌زیست نام نیک از خود بر جای گذارده و گامی مهم در حفظ و تحویل این کهن‌ترین و باشکوه‌ترین گهواره‌ی تمدن بشری به نسل آینده در سده‌ي آغازین ششمین هزاره‌اش باشد.

با سپاس از توجه شما.

جمعی از احزاب کشور:
ـ حزب اتحاد ملی ایران
ـ حزب مردمی اصلاحات
ـ حزب ترقی
-حزب ثقلین
ـ سازمان رهروان فردا
ـ حزب فرزندان ایران
ـ حزب مهستان ایران
ـ حزب وحدت ایران اسلامی
ـ حزب همدلی مردم تحول‌خواه (همت)

@MehestaanParty

▫️درخواست شماری از احزابِ کشور از سازمان میراث فرهنگی:
در برخورد با تلاش برای مصادره‌ی فارابی بر دستِ ‌برخی کشورهای همسایه چه کرده‌اید؟


به‌نام خداوند جان و خرد

▪️ چندی پیش «خانه ـ موزه‌ی فارابی»، فیلسوف و دانشمند بزرگ ایرانی و ملقب به معلم ثانی، توسط دانشگاه ملی فارابی قزاقستان و شهرداری استانبول، و با حمایت شورای همکاری کشورهای تُرک‌زبان و سفارت قزاقستان در ترکیه، در استانبول افتتاح شد. این گشایش، که فی‌نفسه امری شایسته است، در راستایِ مناسبت هزار و صدوپنجاهمین زادروزِ این دانشمند برجسته‌ی فرارودی و زاده‌ی سُغد، منطقه‌ای کهن در ایران‌زمین، انجام گرفته که قرار است در سال ۲۰۲۰ توسط یونسکو جشن گرفته شود.

▪️ از آن‌جایی که پیش از این اقدام‌هایی غیرفرهنگی و ناهماهنگ با دیگر کشورهای برآمده از دلِ تاریخ و فرهنگی مشترک (ایران‌زمین) از سوی برخی کشورهای منطقه صورت گرفت ــ هم‌چون ثبتِ «مولانا» بر دستِ کشور ترکیه یا نوشته شدن «ابن‌سینا حکیم بزرگ تُرک» بر زیر تندیسی از آن دانشمند بزرگ ایرانی یا تلاش برای ثبتِ جهانیِ «نظامی گنجوی» و میراثی چون «نگارگری ایرانی» و «تار» و «چوگان» توسط جمهوریِ آذربایجان و تشکیلِ پرونده‌های ثبت جهانیِ آنان فقط به نام آن کشور، و نمونه‌های مشابه یا حتی موردهایی کاملاً ایرانی چون اقدام کشور امارات برای از آنِ خود کردنِ «بادگیر» ــ این نگرانی را، به درستی، در میانِ دوستداران ایران و کنشگران فرهنگی ایجاد شده است که هدف از چنان افتتاحِ فرهنگی و فرخنده‌ای می‌تواند دستیابی به هدفی سیاسی و غیرفرهنگی و تلاشی غیرعلمی و جاعلانه برای تعمیمِ هویتی امروزین به گذشته و مصادره‌ی پیشینه‌ی فرهنگی‌ای باشد که از آنِ همه‌ی کشورهای منطقه است؛ سرزمین‌هایی که از زمان شکل‌گیریِ هویتی ملی و فراقومی همواره «ایرانی» و متّصف به فرهنگِ کهن و فراگیرِ آن بوده‌اند و در زمانِ دانشمندانی چون فارابی همه‌ی متون آن هنگام و نیز متن‌های پژوهشی و متکی بر «علم تاریخ» تا همین امروز، آنان را وابستگانِ این حوزه‌ی تمدنی و فرهنگی می‌دانند و فراموش نکنیم که نه تنها هویت‌های ملّی ازبکستانی و قزاقستانی و جمهوری آذربایجانی و نیز افغانستانی و تاجیکستانی و... همه جدید هستند، بلکه هویتِ ملّیِ ترکیه‌ای و ترک نیز «امروزی» و مربوط به سده‌ی اخیر هستند، هر چند در قامتِ قومی ایرانی و هویّتی قومی پیشینه‌ای دراز دارند و از همان اوانِ حضور در تاریخ در دایره‌ی هویت ملی و سراسریِ ایرانی صورت‌بندی می‌شده‌ و حکومت‌های کوچک و بزرگی ایرانی را شکل می‌داده‌اند.

▪️ از این رو، و از آن‌جایی که دفتر فرهنگی شهرداری کلانشهر استانبول فارابی را «عالم جهان ترک و اسلام» معرفی کرده است، ما احزاب امضاکننده‌ی بیانیه‌ی زیر از ریاست سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ــ‌ که آن نهاد در آستانه‌ی پوست‌اندازی و تبدیل به وزارتخانه‌ای است که امیدواریم در شأن ایرانِ بزرگ فرهنگی باشد ــ خواهانیم که برای رفع این نگرانی تلاش‌هایی را که داشته است و برنامه‌هایی را که در نظر دارد انجام دهد اعلام نماید.

▪️ اگر کشورهایی در منطقه، بر پایه‌ی تبلیغاتی سیاسی یا جهت‌گیری‌هایی استعماری و ایران‌ستیزانه که در یک سده‌ی پیش و بیشتر بر دستِ قدرت‌های استعماری کلاسیک شکل گرفته است، از نامیده شدنِ چنین مفاخری به ایرانی هراس دارند آیا دفتری در آن سازمان پیگیرِ آن است حال که جشن بزرگِ نوروز بر دستِ همه‌ی این کشورها به رسمیت شناخته شده است در گام نخست بکوشد که با رایزنی با مقاماتِ کشورهای یادشده چنین یادگارها و مفاخری را به نامِ «حوزه‌ی فرهنگی نوروز» به ثبت برساند تا اختلاف‌ها و جدایی‌ها کمتر شود؟ آیا تلاشی برای نگارش تاریخ درسیِ مشترکی میان پژوهشگرانِ این حوزه در همه‌ی این کشورها در جریان است تا نسل بعدی، فارغ از اختلاف‌اندازی‌های یک سده‌ی گذشته، شناختِ درستی را از هویت امروزین خود و پیوندِ آن با هویت مشترک کهن‌اش داشته باشد؟ آن سازمان، چه پیشنهادهایی را برای آشناسازی نسلِ امروز کشور با این مفاخر و آثار در برنامه داشته و دارد و به دولت پیشنهاد کرده است؟ آیا نمی‌بایست هم‌چون کشور تاجیکستان بکوشیم چهره‌ی این بزرگان را بر پول ملی کشورمان بازتاب دهیم و آیا سازمانِ متولیِ میراث کشور نسبت به حذفِ تصویر حکیم بوعلی سینا از روی جلد دفترچه‌های تأمین اجتماعی، آن هم در این هنگامه‌ی پرآشوب، واکنشی نشان داد؟ این‌ها و بسیاری پرسش‌های دیگر منتظر پاسخ صریح مدیرانِ مرتبط هستند.

▪️با احترام
جمعی از احزاب مستقل کشور:
ـ حزب اتحاد ملی ایران
ـ حزب ترقی
ـ حزب ثقلین
ـ حزب فرزندان ایران
ـ حزب مردمی اصلاحات
ـ حزب مهستان ایران
ـ حزب وحدت ایران اسلامی
ـ حزب همدلی مردم تحول‌خواه (همت)
ـ سازمان رهروان فردا

#بیانیه
#مستقلین
#ایران_فرهنگی
#فارابی
#میراث_معنوی

@MehestaanParty

🔻نامه سرگشاده شماری از احزاب به سازمان میراث‌فرهنگی:
درمورد تلاش برخی کشورهای همسایه برای مصادره فارابی چه کرده‌اید؟

🔹۹ حزب مستقل در نامه‌ای سرگشاده خطاب به سرپرست وزارت تازه‌تأسیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری درخواست کردند اقداماتی که تاکنون برای جلوگیری از مصادره «فارابی» توسط ترکیه انجام شده را اطلاع‌رسانی کند.

www.isna.ir/news/98060100244
@isna94

درخواست شماری از احزاب مستقل از ریاست و نمایندگان مجلس برای ندادن رای تایید به مونسان، وزیر پیشنهادی برای وزارت میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری


به‌نام خدا

ریاست محترم مجلس شورای اسلامی!
نمایندگان محترم ملت در خانه‌ی ملت!

▪️ما، احزاب امضاکننده این نامه، که به همراه کنشگران مدافعِ وزارتخانه شدن سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، همیشه به سهم خود کوشیده‌ایم پاسدارِ «میراث فرهنگی»، گستراننده‌ی «گردشگری پایدار» و حامیِ «صنایع دستی»ِ کشورمان باشیم، از شما نمایندگان مردم ایران خواهانیم که در آستانه‌ی گزینشی بزرگ در این عرصه یاری‌گر راستینِ این حوزه‌ی مظلوم باشید.

▪️چکیده‌ و علت‌العللِ تلاش‌های آن کنشگران و کارشناسان برای وزارتخانه شدنِ آن نهادِ به‌زعمِ ما «بسیار مهم»، آن بوده است که این عرصه از آفاتِ سیاست‌زدگی و نگاه‌های سیاسی، و از زدوبندهای پشتِ پرده دور نگه داشته شود و به این دریافت همگانی برسیم که باید نگاهی تخصصی ـ کارشناسی بر این نهاد اداره کننده‌ی ثروت‌های شکننده و بی‌بازگشتِ ملی حاکم شود.

▪️اکنون برای نخستین‌بار است که شما نمایندگانِ ما -- که با کنش و نگاهی فرهنگی و نه سیاسی، بنیان‌های توانمندسازی نهاد متولی میراث فرهنگی را آنگونه که درخور تاریخ، فرهنگ و میراث تمدنی این سرزمین است، بنا نهادید -- در آستانه‌ی انتخابی حساس هستید که می‌تواند فرایند پشت سر را به کارآمدترین شکلی به ثمر نشانَد و یا آن را یکسر عقیم سازد.

▪️بدین سبب است که اکنون و در مرحله حساس انتخاب اولین وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، کنش و انتخاب نمایندگان گرامی مجلس شورای اسلامی همچنان مورد نظارت ملت بزرگ ایران و علاقه مندان میراث تمدنی سرزمین ایران است.

▪️آیا این انتخاب در مسیری متضاد با تصویب تاءسیس این وزارتخانه‌ی جدید، مُهر تاییدی بر روندها و رویّه‌های سیاسی و غیرکارشناسیِ مورد نقد در ادوار گذشته خواهد زد؟ و یا عزم گشودنِ راهی نو را در سر خواهد داشت؟

▪️آیا باید هم‌چنان نظاره‌گر وضعیت آشوب‌گونه و ویرانی روزافزون میراث فرهنگی کشور و تعامل‌های سیاسی مغایر با وجوه کارشناسی باشیم و این بار به اتفاق شما نمایندگان چشم بر تخریب‌ها ببندیم؟ و یا با عزمی روشن و تلاشی گام به گام و خردمندانه برای تغییر این وضعیت ناخوشایند همت خواهیم کرد؟

▪️ما به یُمن تلاش نمایندگان مردم که با نگاهی ایران‌دوستانه و آگاهانه برای وزارتخانه شدن این سازمان کوشیدند، بدین امید دل بسته‌ایم که شما نمایندگان در این مرحله حساس، و در فرایند آتی نظارت بر عملکرد این وزارتخانه نیز، با عزمی جدی و با نگاهی تیزبینانه، حصول نتیجه نهایی از حرکتی را که آغاز کرده‌اید مد نظر خواهید داشت.

▪️فراموش نمی‌کنیم که اگر میراثی نباشد و اگر شهرهای‌مان هویت‌های بومی خود را حفظ نکنند، هر آنچه از گردشگری و صنعت بزرگ و کشورسازِ آن بگوییم شعاری بیش نخواهد بود، چرا که نقطه قوت ما در گردشگری، میراث سترگ و باشکوه تمدنی‌مان است، وگرنه ما در عرصه‌ی گردشگری تفریحی و تاءمین امکانات خوش‌گذرانی و اقامت در هتل‌های آن‌چنانی -- به دلایل عدیده -- توان رقابت چندانی با جهان و حتی با کشورهای پیرامون‌مان را نخواهیم داشت.

▪️و باز فراموش نمی‌کنیم شیوه‌ی مدیریتی که در تمام این دوره‌ها بر نهاد میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ما حاکم بوده شیوه‌ی دوری‌گزینی از برنامه و کارشناسان بوده.

▪️بدیهیست تفکر و شیوه مدیریتی که بنیان‌های فکری و عملی آن، خود موضوع نقد و تجدیدنظر در ساختار سازمانی این نهاد از سازمان به وزارتخانه بوده و به تمامی با تغییر این ساختار مخالف بوده و در مقابل آن مقاومت نموده، نمی‌تواند گزینه مناسبی برای راهبری نهاد جدید و شکوفا ساختن و به ثمر نشاندن نهالی باشد که به دست نمایندگان محترم کاشته شده. به زعم ما آشکارترین پیام مجلس شورای اسلامی در مصوبه تاسیس این وزارتخانه، تأیید نکردنِ آن شیوه‌ مدیریت بوده است.

▪️امیدواریم تلاش شما و ما برای یافتنِ وزیری به واقع «فرهنگی» به مثابه گام نخست برای رسیدن به آرمانی بزرگ، پیام نمایندگان ملت را به گوش آنهایی که همچنان نشنیده انگاشتن این پیام را ترجیح داده‌اند برساند.

با احترام

▪️جمعی از احزاب مستقل کشور:
ـ حزب اتحاد ملی ایران
ـ حزب ترقی
ـ حزب ثقلین
ـ حزب فرزندان ایران
ـ حزب مردمی اصلاحات
ـ حزب مهستان ایران
ـ حزب وحدت ایران اسلامی
ـ سازمان رهروان فردا

#بیانیه
#مستقلین
#میراث_فرهنگی
#مجلس
#مونسان

@MehestaanParty

بیانیه حزب مهستان ایران در خصوص تجاوز ترکیه به مناطق شمالی سوریه

تجاوز ترکیه به خاک سوریه را محکوم می‌کنیم


▪️پس از گذشت سال‌ها نبرد خونین در کشور سوریه و در شرایطی که این کشور به‌موازات تعدیلِ تنش‌های داخلی، برای حفظ انسجام و تقویت حاکمیت سرزمینی خود تلاش می‌کند، متأسفانه نیروهای ترکیه به بهانه دفاع از تمامیت ارضی و امنیت خود، مناطق کردنشین‌ را در کشور سوریه مورد حمله قرار داده‌اند که با توجه به وضعیت کشور و‌ جامعه‌ی سوریه اقدامی انسانی تلقی نمی‌گردد. این اقدام‌ در حالی رخ می دهد که کردهای سوریه نقش بزرگی را در نابودی تروریست‌های داعش ایفا نمودند و با تحمل مصیبت جنگ، قهرمانانه، در نجات سرزمین‌شان، سوریه، از چنگال تروریست‌های اشغالگر کوشیدند. امروز، کردهای سوریه مانند همه‌ی افراد ملت سوریه بیش از هر زمان به پشتیبانی جامعه‌ی بین‌المللی نیازمندند و جوانمردانه نیست که دولتی دیگر، به جای همکاری و یاری‌رسانی به احیای سرزمین همسایه‌اش، اهداف و مطامع توسعه‌طلبانه‌ی خود را جست‌وجو نماید.

▪️هر چند در رسانه‌های بین‌المللی شاهدیم دولت ترکیه به دلیل چنین اقدامی مورد نکوهش جامعه‌ی جهانی قرار گرفته است و این برای خودِ آن دولت پیامدهای مثبتی را به همراه نخواهد داشت، به‌ویژه آن که رزم شجاعانه‌ی مردم سوریه در برابر داعش و دیگر تروریست‌ها هشدار به کسانی است که‌ چشم طمع به تمامیت آن سرزمین باستانی دارند، اما فرهنگ سیاسی حاکم بر جامعه‌ی جهانی نیز حاضر به پذیرش جنگ و‌ مخاصمه‌ی‌ بیشتر نیست و در صورت ادامه، ریشه‌های دشمنی و کینه در منطقه تقویت خواهند شد؛ در صورتی که خردمندانه و مؤثرتر و به سود همه‌ی دولت ـ ملت‌های منطقه، به‌ویژه کشورهای ترکیه و سوریه، و کُردها که اصیل‌ترین قومیت منطقه‌اند، این است که به پیشینه‌ی مشترک و باستانی خود بازگشته و به کنش‌های تاریخ‌سازِ فرمان‌روایان خردمندمان در گسترش رواداری و مهرورزی تکیه کنند.

▪️اگر دولت ترکیه نگرانی‌ای بابت کردهای سوریه دارد بهترین کنش، به‌ویژه آن که پوچ بودنِ وعده‌های بازیگرانِ جهانی در منطقه باری دیگر آشکار شد و باز کُردها تجربه‌ای دیگر را از سر گذراندند، این است که خود را واقعاً دوستدار اقوامِ منطقه بداند و بکوشد از راه گفت‌وگو و یاریگری دشواری‌ها را از سر بگذراند وگرنه دشمنی و تجاوز حاصلی جز ادامه یافتنِ دور باطلِ خشونت و حتا گسترشِ آن به درون مرزهای خویش، و مردمانی که در این منطقه همه از یک فرهنگ مشترک هستیم، نخواهد داشت.

▪️حزب مهستان ایران، به عنوان صدایی در سیاست داخلی ایران‌زمین، ضمن محکومیت اقدام نظامی ترکیه در شمال سوریه، بر حل و فصل مسائل منطقه‌ای با تکیه بر فرهنگ و تمدن و دین و تبار مشترک، و فارغ از تعصبات ناشی از مرزهای استعمارساخته، از راه دیپلماسی و مذاکره تأکید می نماید و خواهان بازگشت سریع نظامیان ترک به پشت مرزهای بین‌المللی است و از دولت ایران نیز خواهانِ آن است که نسبت به این موضوع برخوردی قاطع‌تر و سریع‌تر داشته باشد. به‌خصوص در شرایطی که آمریکایی‌ها نیروهای خود را از سوریه خارج می‌کنند، فرصت مغتنمی است که کشورهای منطقه فارغ از نفوذ و دخالت بیگانگان، به گفت‌وگو و همکاری‌های سازنده بپردازند و در یک نظام تشریک مساعی منطقه‌ای، صلح و آرامش پایداری را در خاورمیانه برقرار سازند.

▪️فراموش نکنیم، ظرفیت‌های ترکیه برای حضور مؤثر در این همکاری‌ها بسیار است، که می‌تواند برای آن کشور اعتبار خوبی را به ارمغان آورد. به‌ویژه ما بر این باوریم که ایران و ترکیه در همکاری و مذاکره‌ی مستمر با یکدیگر خواهند توانست نقش مؤثری را در مهار بحران‌ها، رفع مسائل و تهدیدهای امنیت منطقه‌ای و ایجاد فرصت‌های سازندگی و توسعه فراهم آورند.

حزب مهستان ایران
بیستم مهرماه ۱۳۹۸ خورشیدی


#بیانیه
#ترکیه
#سوریه
#کردها
#ایران‌زمین

@MehestaanParty

حزب مهستان: حملۀ ترکیه به کُردهای سوریه ناجوانمردانه است
«حزب مهستان ایران» دربارۀ حملۀ ارتش ترکیه به شمال شرقی سوریه بیانیه ای منتشر کرد.

به گزارش عصر ایران، این بیانیۀ تحلیلی این گونه آغاز می شود:
پس از گذشت سال‌ها نبرد خونین در کشور سوریه و در شرایطی که این کشور به‌موازات تعدیلِ تنش‌های داخلی، برای حفظ انسجام و تقویت حاکمیت سرزمینی خود تلاش می‌کند، متأسفانه نیروهای ترکیه به بهانه دفاع از تمامیت ارضی و امنیت خود، مناطق کردنشین‌ را در کشور سوریه مورد حمله قرار داده‌اند که با توجه به وضعیت کشور و‌ جامعه‌ی سوریه اقدامی انسانی تلقی نمی‌گردد.
این اقدام‌ در حالی رخ می دهد که کردهای سوریه نقش بزرگی را در نابودی تروریست‌های داعش ایفا نمودند و با تحمل مصیبت جنگ، قهرمانانه، در نجات سرزمین‌شان، سوریه، از چنگال تروریست‌های اشغالگر کوشیدند.
امروز، کردهای سوریه مانند همه‌ی افراد ملت سوریه بیش از هر زمان به پشتیبانی جامعه‌ی بین‌المللی نیازمندند و جوانمردانه نیست که دولتی دیگر، به جای همکاری و یاری‌رسانی به احیای سرزمین همسایه‌اش، اهداف و مطامع توسعه‌طلبانه‌ی خود را جست‌وجو نماید...

https://www.asriran.com/fa/news/693414/حزب-مهستان-حملۀ-ترکیه-به-کُردهای-سوریه-ناجوانمردانه-است

@MehestaanParty

سخنرانی دکتر فراز چمنی، هموند شورای مرکزی و دبیر کمیته بین الملل حزب مهستان ایران، درباره اوضاع منطقه - ۲۹ مهر ۱۳۹۸، دفتر حزب

@MehestaanParty

▫️چندی پیش، در تیر ماه امسال، به دعوت مجله‌ی سیاست‌نامه مناظره‌ای داشتم درباره‌ی بحث فدرالیسم که در آن روزها به خاطر تکرار شدن از زبان دولتمردان اهمیتی پیدا کرده و نقل مجالس شده بود. در این مناظره من و آقای دکتر صادق زیباکلام (ایشان در دفاع و من در نقد فدرالیسم) سخن گفتیم. قرار بود نسخه‌ی نوشتاری این بحث در شماره‌ی بعدی سیاست‌نامه انتشار یابد، اما به دلایلی انتشار این مجله دچار اختلال شده و در نتیجه درنگ بیشتر را روا ندانستم و گزارش صوتی این گفتگو را با یارانم شریک می‌شوم. بدان امید که نسخه‌ی نوشتاری هم هرچه زودتر در شماره‌ی بعدی سیاست‌نامه به دست دوستداران این سرفصل برسد:
✅ صادق زیباکلام- شروین وکیلی
✅ فدرالیسم چیست؟ معنای آن در بافت تمدن ایرانی چیست؟ آیا در مقام راهبردی سیاسی برای قلمرو تمدن ایرانی و کشور کنونی ایران سودمند، عقلانی و کارآمد هست یا نه؟

#فدرالیسم
#مناظره
@sherwin_vakili

[۱ از ۴]


اشاره ـ 

مدت‌هاست طی بازیِ فوتبال در برخی ورزشگاه‌ها شعارهایی سر داده می‌شود که توهین به قومیت تیم روبه‌رو به‌شمار می‌رود و البته بر دستِ گروه‌هایی خاص سخنان و شعارهایی علیه برخی ارکان ایران و تمامیت ارضی کشورمان نیز گفته شده است، و به این ترتیب، تماشاگرانِ ایرانی که تا دو دهه‌ی پیش سرآمد شایستگی و فرهنگ بوده و همواره مورد غبطه‌ی کارشناسانِ ورزشی دیگر کشورها بوده‌اند اکنون شماری از آنان با ندانم‌کاری و ناشایسته‌سالاری در ارکان ورزشی و نیز سیاست‌های نادرستِ درونی از سویی و بی‌توجهی‌ها به سیاست‌های تجاوزگرانه‌ی دیگران از سوی دیگر، به جایگاهی چنین نازل، غیرورزشی و گاه ضدّملی رسیده‌اند. نقطه‌ی عطف چنین روندی، شعار تهدید به تجزیه‌طلبیِ خشنی بود که بر روی پارچه‌ای در ورزشگاهی در شمال غرب کشور، به دست شماری جوان، به درون ورزشگاه آورده و برپا شد؛ نوشته‌ای که دلِ هر ایرانی و حتا کنشگران اجتماعی را که همواره به گسترش صلح و دوستی و حل کردن دشواری‌های مردم و نه افزودن بر آنها می‌اندیشند به درد می‌آورد.  

این بیانیه، با اندکی دیرکرد به سبب رخدادهای اخیر، دربرگیرنده‌ی نگاه کلان حزب به موضوعاتی از این دست است و لزوم بازگشت به آموزش و شناخت و ترویج هویت ملی؛ هر چند نه الزاماً حاوی راهبردی کوتاه‌مدت که به عوامل بسیاری وابسته است و در گامِ نخست، شایسته‌سالاری و آشنایی با هویت ملیِ مسؤولان را می‌طلبد.


#بیانیه
#قوم‌گرایی
#ایران‌زمین

@MehestaanParty

[۲ از ۴]

مینگیز فتنه، میفروز کین / خرابی میاور در ایران‌زمین
تو را مُلک آسوده بی داغ و رنج / مکن ناسپاسی در آن مال و گنج
حکیم نظامی گنجوی


▪️ دیرزمانی است که سیاست‌های سردرگم و آشفته‌ی دولت‌مردان درباره‌ی هویت ملی ایران، به فرصت‌طلبان خارجی و مزدوران داخلی فرصتی داده تا بر طبلِ قوم‌آیینی و نژادپرستی بکوبند و شعارهای سیاسیِ ویرانگر و تباهی را با تکیه بر تاریخ‌واره‌هایی جعلی منتشر سازند؛ بدان سودا که شاید حوزه‌ی تمدن ایرانی از آنچه طی دو قرن گذشته تجزیه شده، بیشتر تجزیه گردد. بی‌توجهی مسئولان امر به تدوین یک سیاست فرهنگی درست و شایسته برای صورت‌بندی و نهادینه‌سازی هویت ملی، در کنار نابه‌سامانی‌های اقتصادی و کژکارکردهایی که به شکافی طبقاتی و معیشتی به‌ویژه در برخی از استان‌های کشور دامن زده، زمینه‌ای فراهم آورده تا جریان‌های سیاسی تندرو در کشورهای همسایه و برنامه‌ریزان ایران‌ستیز در سطحی جهانی به بازمانده‌ی ایران بزرگ همچون گوشتی قربانی بنگرند؛ چرا که کشور ایران که دژ مقاومت در برابر فروپاشی کامل هویت ایرانی طی قرن‌ها و دهه‌های گذشته بوده، به واقع، قربانی سیاست‌هایی ناسنجیده، توهم‌هایی تاریخی و آزمندی‌ها و فسادهایی رنگارنگ شده است.

▪️ ایران کهن‌ترین کشور دنیاست، همچنان که پروراننده و دارنده‌ی دیرینه‌ترین تمدن زنده‌ی زمین نیز هست. هر کس اندکی تاریخ خوانده باشد این را نیک می‌داند که این دوام و این پایداری نه با جنگ و خونریزی و تجاوز به سرزمین‌های همسایه و کشورهای بیرونی، که با مهرِ اقوام درونی نسبت به هم و دفاع مشترک‌ از کشورشان ممکن شده است. وقتی رومیان در قرن نخست پیش از میلاد به مرزهای باختری ایران ــ سوریه‌ی امروزین ــ حمله بردند، سپاهیان سیستان با رهبری سورنِ دلاور از پاکستان امروزین به مصاف‌شان رفتند و نابودشان ساختند. وقتی روس‌ها به آران و شروان (همان کشور نوجوان آذربایجان) حمله بردند، مجتهدان در عراق امروزین اعلام جهاد کردند و به گواهیِ منابع جنگاورانی از «عراق عجم»، ملایر و تویسرکان، سمنان و دامغان و خراسان و مازندران و کُردانِ خواجه‌وند، که روی هم لشگر ایران نامیده می‌شدند، به نبردِ مهاجمان اجنبی شتافتند. ایران به این دلیل باقی مانده است که اقوام ایرانی همگی هویت ملی مشترکی، سرزمین مشترکی، تاریخ مشترکی و منافع مشترکی دارند، و بدان آگاه بوده‌اند و هستند. 

▪️ ایران‌زمین قلمرو دیرینه‌ی آیین مهر و دوستی است. هیچ عنصری در هویت ملی ایرانی نیست که با نفرت و خشم و کین آمیخته شده باشد. در سراسر تاریخ بسیار دیرپای تمدن ایرانی، کم نبوده‌اند دولت‌مردان و سیاست‌مداران و شاهان و رهبرانی معنوی که کین‌ورزی و نفرت‌پراکنی را ابزاری برای پیشبرد اهداف خویش قلمداد کنند. اما اینان، وارونه‌ی دیگر تمدن‌ها، در ایران‌زمین هرگز از مقبولیت و مشروعیت لازم برای دوام و استیلا بهره‌مند نشدند. آنان که مانند کوروش بزرگ از مهر و نیکخواهی و دوستی و آشتی سخن گفتند، در درازای هزاره‌ها ماندگار شدند و اثربخش باقی ماندند؛ و آنان که مثل وهابیان و طالبان و داعش در روزگار ما بر طبل تعصب عقیدتی و قوم‌پرستی و نفرت‌پردازی کوبیدند، همواره در حاشیه جای داشته‌اند و نفرتی و کینی برنینگیخته‌اند، مگر بر ضدّ خودشان. سرزمین ایران مهرپرور است؛ نه تنها در کشورِ سیاسی و کنونی ایران، که در سراسر پهنه‌ی حوزه‌ی تمدّن و فرهنگِ ایرانی. بدیهی است که هر نیرویی ضد خود را پدید آورد، و جریان‌های اهریمنیِ مهرگریز و ایران‌ستیز و نفرت‌انگیز اندک نبوده‌اند. جغرافیای ایرانی، از این زاویه، تاریخ غلبه‌ی مهر بر کین است. 


#بیانیه
#قوم‌گرایی
#ایران‌زمین

@MehestaanParty

[۳ از ۴]


▪️ تا همین دویست سال پیش، در میان پهناورترین و مقتدرترین کشورهای کره‌ی زمین، سه کشور که از دیگر کشورها برخورداریِ بیشتری از نظر ثروت و فرهنگ و تاریخ و عظمت داشتند، هویتی مشترک و زبانی یکسان و سامانی هم‌ریخت داشته‌اند. اینان هندوستانِ گورکانی و ایرانِ صفوی و رومِ عثمانی بودند. دولت‌هایی با چند قرن پایداری، که با قلمروهایی بسیار گسترده جمعیتی بزرگ از شهروندانی بسیار گونه‌گون از نظر زبان و تبار و دین را در خود جای می‌دادند. با این حال، زبان دیوانی و رسمی هر سه دولت پارسی بود و آداب کشورداری در هر سه همسان و مستقر بر رواداری دینی و قومی. در دربارهای هر سه شاعرانِ پارسی‌گو در گردش بودند و جنگاوران به هنگام نبرد در هر سه شاهنامه می‌خواندند. هر سه، به نسبت، به ندرت به جنگ می‌پرداختند و برای مدتی بسیار طولانی (که در اروپا همتایی ندارد) صلح در میان‌شان برقرار بود. این سیستم سیاسیِ عظیمِ پایدار و کامیاب و گریزان از جنگ، طی دو قرن گذشته زیر فشار نیروهای استعماری دچار فرسایشی تدریجی شد و با ویرانی نهادهای اجتماعی و سیاسی این قلمرو و ایلغار و تجاوز و غارت و کشتارهایی عظیم، و پس از آن به‌ویژه پارسی‌زداییِ برنامه‌ریزی‌شده از زبان و حذفِ تاریخ و هویت مشترک در آموزشِ مدرنِ سرزمین‌های جداشده، و رودررو قرار دادنِ سیاست‌مدارانه‌ی قومیت‌ها با آن ملیت کهن، که هم‌چون بنیادِ خانواده کانونِ مهرورزی بود، و نیز با یکدیگر؛ آن‌چه ماند تکه‌هایی ناآشنا و گاه دشمن با یکدیگر بود که جز به خود به چیزی نمی‌اندیشیدند. با این حال، تجربه‌ی چند قرنه‌ی برخورداری از تمدن پنج هزار ساله‌ی ایرانی که از ظرف جغرافیایی مرکزی‌اش لبریز شد و بر قلمروهای همسایه‌اش بارید، چیزی نیست که به این سرعت از یادها برود.

▪️ آنچه در روزهای اخیر در ورزشگاه تبریز دیدیم، گوشه‌ای بود از تاریخی چنین دیرپا، و جغرافیایی چنین پهناور، و کشمکش نیروهایی چنین بزرگ و سهمگین. در سویی، هویتی ریشه‌دار و نیرومند و مستقر بر مهر میانِ مردمانی متفاوت تأکید دارد، و در سوی دیگر، جریان‌هایی کوچک اما پر سرو صدا، که نفرت را و دشمنی را تبلیغ می‌کنند؛ در یک سو، بدنه‌ی تمدنی شکوهمند و نیرومند و یکپارچه، که شباهت‌ها و همدلی‌ها را ارج می‌نهد و تفاوت‌ها را غنیمت می‌شمارد، و در سوی دیگر، دار و دسته‌هایی غوغاسالار که چشم و گوش بسته تفاوت‌هایی جزئی را بزرگ می‌شمارند تا شباهت‌هایی بزرگ را نادیده بگیرند؛ در یک سو، خواستِ بهروزیِ جمعیِ مردمانی مشترک در تاریخی و جغرافیایی تناور را داریم، و در سوی دیگر، کردارهای نامعقول فریب‌خوردگانی که می‌کوشند منافع گروه‌هایی را برآورده کنند که کوچکترین درکی از دامنه و جهت‌گیریِ‌ میل‌ِ گروه‌های راهبر و الگوی‌شان ندارند. در لبه‌هایی شفاف و تیز مانند این نقاط است که انتخاب‌های افراد، سوگیری‌های نهادها و جبهه‌گیری‌های نظام‌های نظری اهمیت می‌یابد، و خردمندان از ابلهان و واقع‌بینان از توهم‌زدگان جدا می‌شوند و در درازمدت پیروزمندان تاریخ از شکست‌خوردگان تفکیک می‌شوند.

 ▪️ ایران‌زمین سرزمین تنوع‌هاست. ادیان بزرگ جهانگیر همه در قلمرو تمدن ایرانی زاده شده‌اند و بیش از سی قوم نیرومند و نامدار در این افق جغرافیایی جایگیر شده و همزیستی کرده و تمدن‌ساز شده‌اند. از ترکان راستین، که مقیم ترکستان هستند، تا اهالی آران و شروان در قفقاز و آذری‌ها که نواده‌ی مادهای باستانی‌اند و رومیان آناتولی، همگی بخش‌هایی از این گستره‌ی سرفراز تمدنی هستند. خواه مانند اویغورهای امروز هویت قومیِ ترکی و فرهنگِ ایرانی خود را حفظ کرده و آن را پاس داشته و بابتش با دولتی غول‌پیکر مثل چین درگیر شده باشند، و خواه مانند مردم آذربایجان و آران زبان آذری (که به پهلوی نزدیکی داشت) یا مثل مردم آناتولی زبان کُردی و یونانی و سریانی‌شان را از یاد برده باشند. همه‌ی این اقوام با هر زبان و دین و فرهنگی که اختیار کنند، بخشی از کاشی‌کاری زیبای تمدّن ایرانی هستند. هر یک نقش و نگاری و طرحی و رنگی دارند، اگر که در کنار هم بر بنایی استوار و دلگشا بنشینند، چنان که بسیاری امروز نشسته‌اند؛ اما همه به تیله‌هایی شکسته و پاره‌سفال‌هایی فرسوده بدل خواهند شد، اگر که از جای خویش کنده شوند و در زمینه‌ای از جعل و فریب و دروغ شناور شوند، چنان که امروز شماری کنده‌ شده‌اند. 


#بیانیه
#قوم‌گرایی
#ایران‌زمین

@MehestaanParty

[۴ از ۴]


▪️ تیره‌های ایرانی از ترک و کرد و عرب و لر و ارمن و آذری و گرج و بلوچ و گیل و سوری و پشتون و ازبک و تاجیک، هر شکلی از بودن را که اختیار کنند محترم است و ارجمند، تا وقتی که همنشینی و همزیستی و همدلی و مهرِ دیرینه‌ی میان اقوام ایرانی را پاس می‌دارند. اما در این میان، جریان‌ها و نیروهایی هم هستند که «جور دیگر بودن» را نکوهش می‌کنند، تابِ دیدن تنوع و رنگارنگی را ندارند، همسایه را همچون دشمن می‌نگرند و دیگری را به خاطر آن که با خویش تفاوت دارد، موضوع خشم و نفرت می‌دانند. اینان همان‌هایی هستند که یک قرن پیش ارمنی‌ها و آسوری‌ها و یونانی‌ها را در آناتولی کشتار کردند، و امروز همچنان کردها و سوری‌ها و عراقی‌ها و افغانستانی‌ها را کشتار می‌کنند. داستان تنها به همسانی‌های ایدئولوژی مشترک این نفرت‌پراکنان منحصر نیست، که سخن از نهادها و سازمان‌های مشترک و طراحان و تولیدکنندگانِ همسانی در میان است که از سویی طالبان را از کیسه‌ی قوم پشتون بیرون می‌کشند تا بوداهای بامیان را ویران کنند و از سوی دیگر، داعشی که موزه‌ی موصل و معبد بعل را منهدم سازند. همین نیروهای ضدفرهنگ هستند که در ایران‌ستیزی‌شان، نفرت‌پراکنی‌شان و دشمنی‌شان با هر آنچه ایرانی ا‌ست، هم‌داستان‌اند.

▪️ امروز صد سالی است که نقشه‌ی ایران‌زمین ــ که فرنگیان خاورمیانه‌اش می‌نامند ــ به شکل امروزین درآمده است. بخش عمده‌ی این نقشه البته طی نیم‌قرنِ گذشته رقم خورده است (سازماندهی شیخ‌نشین‌های جنوب و فروپاشی شوروری و شکل‌گیری کشورهایی در آسیای میانه و قفقاز)، و این نقشه‌ای است سخت پویا و ناپایدار. قابل‌درک است که حزب‌ها، فرقه‌ها، دسته‌ها و گروه‌هایی در این آشفته‌بازار، که تاریخ و جغرافیا ناپایدار می‌نماید، بکوشند تا نمدی از این میان بر کلاه خود بدوزند. اما وظیفه‌ی ما در مقامِ حزبی دوستدار ایران و خواهانِ مهر آن است که گوشزد کنیم این تاریخ بار دیگر به یاد آورده خواهد شد و این جغرافیا بار دیگر استقراری و ثباتی پیدا خواهد کرد. شاید امروز شعار دادن چند تنی در ورزشگاهی برای فرقه‌ای دستاوردی درخشان به نظر آید، ولی آن فرقه همچون گیاهی هرز بر بوستانی روییده‌ که قدمتی چشمگیر و پهنه‌ای ناپیمودنی دارد. مانند همیشه، پیشنهاد ما رواداری و مهر و ارج نهادن به تفاوت‌هاست، و پرهیز از کردارهای ناشایستی که دیر یا زود تاوانی را به دنبال خواهد آورد. در سرزمینی دیرینه مانند آناتولی ارجمند، که یک ثلث از مردمش کُرد و یک ثلث دیگر علوی‌اند، این تصور که نوعی بنیادگرایی نژادی ـ دینی بتواند آینده‌ای داشته باشد نشانه‌ی دوراندیشی و عقلانیت نیست، و این جدای از موهوم بودن کل این ایدئولوژي نوظهورِ قوم‌پرستانه است. ما همه‌ی باشندگان این حوزه‌ی تمدنی دیرینه را، با احترام به نقشه‌ی سیاسی‌ای که امروز به‌ آن رسیده‌ایم، به همزیستی و مهر و احترامِ متقابل تشویق می‌کنیم؛ به همان شکلی که برای هزاران سال، پیش از پیدایش کشورهای نوظهور امروزین، در این افق پیشینه داشته است. 

حزب مهستان ایران
بیست و پنجم آبان ماه یک هزار و سیصد و نود و هشت خورشیدی

#بیانیه
#قوم‌گرایی
#ایران‌زمین

@MehestaanParty

جان‌سپاری سردار دلاور ایران‌زمین که با بخشش جان خود، دست ناپاک اهریمن داعش، مجری طرح تجزیه کشورهای منطقه، را از این خاک پاک دور داشت به مام‌میهن و همه ایرانیان دلارامی می‌گویم.

نام و یاد و راه سردار سلیمانی، و نیز ابومهدی مهندس، در راه پاسداری از ایران‌زمین - همچون شیخ شامل، جواد خان گنجه ای قاجار، مهرداد شاه پونتوس، احمدشاه مسعود، ملامصطفی بارزانی، باسمچی ها و بسیاری دیگر - همواره زنده و جاوید خواهد ماند.

حزب مهستان ایران
@MehestaanParty

حزب مهستان ایران نیز هم‌چون همه‌ی ایرانیان سقوط هواپیمای اکراینی و مرگ شماری از هم‌میهنان را به خانواده‌های آنان و نیز جامعه‌ی علمی کشور تسلیت می‌گوید و خواهان رسیدگی دقیق به این پرونده و مشخص شدن جزییات آن است.

@MehestaanParty