🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
اُشو عزیز!
شما بارها و بارها بما گوشزد کرده اید که خودتان یا دیگران را #قضاوت_نکنید .
من یک آموزگارم و بخاطر شغلم مجبورم شاگردان را مورد قضاوت قرار دهم.
حالا از این نگرانم چطور باید شغلم را اداره کنم.
آیا می توانید مرا در این امر کمک کنید ؟

#پاسخ

این حرف من که نباید قضاوت کنید به این معنا نیست که حق ندارید به دانش آموز بگویید جوابی که آورده ای صحیح نیست چون شغل شما معلمی است. این قضاوت کردن شخص نیست ، قضاوت کردن عمل است و من نمی گویم عمل را قضاوت نکن. این قضیه ای کاملا متفاوت است.

🌹بعنوان مثال یکی دزد است و تو می توانی قضاوت کنی که دزدی خوب نیست. اما آن شخص را قضاوت نکن زیرا شخص، پدیده ای وسیع است و این عمل چیز کوچکی است.
این عمل چنان کوچک است که نباید بعنوان معیار قضاوت درباره کل شخص قرار گیرد.
یک دزد می تواند از ارزش های زیبای بسیاری برخوردار باشد ممکن است آدم بی ریا، صادق و بسیار مهربانی باشد.

اما اکثر اوقات آنچه روی می دهد درست عکس این است. مردم بجای آن عمل، خود شخص را قضاوت می کنند. در حالی که اعمال را باید تصحیح کرد؛
تو نمی توانی به شاگردان اجازه بدهی به انجام کارهای نادرست ادامه دهند. این بسیار ظالمانه و نامهربانانه است. اما بر طبق سنت، عرف و به اصطلاح اخلاقیات و همین طور مطابق پیش داوری های خودت آنها را تصحیح نکن.
🌹
هر وقت داری کسی را اصلاح میکنی بسیار تامل کن ، بسیار خاموش باش ؛ به کل قضیه از همه ی ابعاد نگاه کن. شاید کار درست همان باشد. چه بسا ممانعت تو به هیچ وجه کار درستی نباشد. وقتی می گویم " قضاوت نکن "صرفا منظورم این است که هیچ عملی به تو این حق را نمی دهد که شخصی را سرزنش کنی. اگر عمل صحیح نبود، به آن شخص کمک کن، ببین چرا این عمل صحیح نیست.دیگر مسئله قضاوت نیست. آبروی او را نریز مسخره اش نکن، کاری نکن احساس گناه کند وقتی می گویم قضاوت نکن منظورم این است.
اما تا آنجا که به اصلاح و تصحیح مربوط است به شکلی عاری از پیش داوری خاموش و از روی آگاهی اگر دیدی چیزی نادرست است و عقل و شعور فرد را به تباهی می کشد و در زندگی او را به مسیرهایی نادرست می اندازد دستش را بگیر، راه و چاه را به او نشان بده.
🙏❤️🙏
https://t.me/Aramesh_Dar_Toofan

🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
#سوال
چه کنیم که احساس ملالت و دلزدگی نکنیم؟
چگونه زندگی را بپذیریم و همواره شاداب باشیم؟

#پاسخ_اشو

آمریکایی ها هر روز قرص های آرام بخش جدیدی به بازار می آورند. مردم هم مرتبط آن ها را امتحان می کنند، اما نتیجه نمی‌گیرند. افسردگی و دلزدگی تقریبا عارض اکثریت مردم آمریکا شده است.

بشر تنها جاندار روی زمین است که احساس و ملامت خستگی و افسردگی به او دست میدهد.
این حق ویژه و امتیاز مخصوص آدم‌ها است!!!!
این قسمتی از این منزلت و مقام آنها است.
آیا تا بحال شنیدید که گاو ها با پلنگ ها، شغال ها یا الاغ ها، پرنده ها یا خزنده، ماهی ها یا خرچنگ ها، و دیگر جانداران احساس ملالت و افسردگی کنند؟؟

ملالت و دلزدگی یا افسردگی نتیجه غلط زندگی کردن است.
هر گاه چنین احساسی به شما دست داد یعنی که باید نوع زندگی خود را تغییر دهید.
این احساس (تغییر) برای شما شگون دارد شروع خجسته ای است - به شرط اینکه به ندای قلب تان گوش فرا دهید و در جهت دیگر گونه ساختن خود قد علم کنید.

چرا انسان احساس کسالت و خستگی و دلمردگی می کند؟
این احساس زمانی پدید می‌آید که ما از الگوهای مرده ای که دیگران به ما می دهند، و راه و روش هایی که به ما دیکته می‌کنند پیروی می‌کنیم. و به نوعی که آنها می پسندند زندگی می‌کنیم.
این الگوها را به دور بریزید از این الگوها بیرون بیایید! به راه و روشی که خودتان صحیح می‌بینید زندگی کنید.
فقط افراد راستین و با اعتبارشخصیتی ، هرگز ملول و افسرده نمی‌شوند - افسردگی و ملالت از آن شخصیت های کاذب و دروغین است. آنهایی که شخصیت شان را دوگونه قسمت کردند و دو گونه زندگی می‌کنند.
زندگی واقعی آنها باز فشرده و باز کوفته می شود و به زندگی غیر واقعی تظاهر کرده و ادامه می‌دهند.
این #غیر_واقعی بودن است که ملالت و افسردگی و خستگی به بار می آورد.

اگر شما کاری را که واقعاً به آن معتقد هستید انجام دهید، هرگز معلول و خسته و کسل نخواهید شد.

#اشو جان
🙏❤️🙏
https://t.me/Aramesh_Dar_Toofan

🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
#سوال

اشوی عزیز، در درون من ترسی هست که مرا می بندد و سخت می کند
و اندوهگین و پریشان و خشمگین و ناامید. به نظر می رسد چنان ترسی ظریف است که حتی نمی دانم چگونه با آن تماس داشته باشم.
چگونه می توانم آن را واضح تر ببینم؟

#پاسخ

تنها مشکل اندوه و پریشانی و خشم و ناامیدی و تشویش و رنج این است که
می خواهی از شر آن ها #خلاص شوی.
این تنها مانع است.
باید با آن ها #زندگی_کنی.
نمی توانی فقط فرار کنی.
این ها همان موقعیت هایی هستند که تو باید زندگیت را در آن یکپارچه کنی و رشد کنی.
این ها چالش های زندگی هستند.
آن ها را بپذیر.
آن ها برکاتی در لباس مبدل هستند.
اگر بخواهی از آن ها فرار کنی
اگر بخواهی به نوعی از آن ها فرار کنی،
آنوقت مشکل خواهی داشت ،
زیرا اگر بخواهی از شر چیزی خلاص شوی، هرگز مستقیم به آن نگاه نمی کنی.
و آنوقت چیزها شروع می کنند به پنهان شدن از دید تو، زیرا تو ملامتگر هستی؛
آنوقت چیزها عمیق تر وارد ناخودآگاه تو می شوند
و خودشان را در تاریک‌ترین گوشه های وجودت مخفی می‌کنند
تا نتوانی آن ها را پیدا کنی.
وارد زیرزمین وجودت می‌شوند و در آنچا مخفی می‌شوند.
و البته هرچه عمیق تر برود دردسر بیشتری می آفریند ،
زیرا آنوقت از زوایای ناشناخته ی وجودت شروع می کند
به‌عمل کردن و تو کاملاٌ ناتوان هستی.
پس نخستین چیز این است:
#هرگز_سرکوب_نکن. نخستین چیز این است.
مورد هرچه که هست، بگذار باشد.
آن را بپذیر و بگذار وارد شود ، بگذار با تو رو‌به رو شود.
درواقع، فقط گفتن اینکه "سرکوب نکن" کافی نیست.
اگر به من اجازه دهید، مایلم بگویم که:
"با آن دوستی کن."
غمگین هستی؟ با آن دوستی کن،
با آن مهربان باش. اندوه هم یک وجودی دارد.
به آن اجازه ی بودن بده، در آغوشش بگیر،
با آن بنشین، دستش را در دستت بگیر. با آن دوستانه رفتار کن.
دوستش بدار. اندوه زیبا است! هیچ عیبی ندارد.
چه کسی به تو گفته که غمگین بودن خطاست؟
درواقع، تنها اندوه است که به تو ژرفا می بخشد.
خنده توخالی است، شادی بسیار نازک است.
اندوه تا عمق استخوان ها و مغز استخوان می رود.
هیچ چیز به اندازه‌ی اندوه عمیق نفوذ نمی‌کند.
بنابراین نگران نباش. با آن بمان و آن اندوه تو را به ژرفای درونت می برد.
می توانی برآن سوار شوی و چیزهایی را در مورد وجودت بشناسی که قبلاٌ هرگز نشناخته ای.
آن چیزهای فقط در حالت اندوه می توانند شناخته شوند،
آن چیزها هرگز در حالت شادمانی شناخته نمی‌شوند.
تاریکی هم خوب است و تاریکی هم الهی است.
نه تنها روز مال خداوند است، بلکه شب نیز به خداوند تعلق دارد.
من چنین نگرشی را مذهبی می خوانم.

"در درون من ترسی هست که مرا می بندد و سخت می کند و اندوهگین و پریشان و خشمگین و ناامید. به نظر می رسد چنان ترسی ظریف است که حتی نمی دانم چگونه با آن تماس داشته باشم."

اگر بخواهی از آن خلاص شوی ظریف و لطیف می شود.
و آنوقت البته ازخودش محافظت می کند و در عمیق ترین لایه های وجودت پنهان می گردد.
چنان ظریف و پوشیده می شود که نمی توانی آن را تشخیص بدهی.
شروع می کند به آمدن با نام های مختلف.
اگر با خشم خیلی مخالف باشی آنگاه تحت نام دیگری سربرمی آورد ،
شاید به #نخوت تبدیل شود و یا به #نفس، یا شاید حتی به #غرور_مذهبی و یا حتی به #زهد.
شاید خودش را درپشت #فضایلت پنهان کند و یا در پشت شخصیت تو مخفی شود.
آنوقت بسیار ظریف می شود زیرا که #برچسب آن عوض شده است.
نقش دیگری را بازی می کند ولی همان خشم باقی می ماند.
بگذار چیزها همانگونه که هستند باشند.
#شهامت_مذهبی یعنی همین:
اجازه دادن به چیزها، آنگونه که هستند.
من به شما باغ های گل سرخ وعده نمی دهم ،
خارها هم هستند، گل های سرخ هم هستند.
ولی فقط وقتی می توانی به گل های سرخ دست بیابی
که از خارها گذشته باشی.
انسانی که هرگز قبلاٌ اندوهگین نبوده است نمی تواند واقعاٌ شاد باشد.
خوشبختی برای او ناممکن است.
خوشبختی او فقط یک حرکت تحمیلی است ، توخالی و ناتوان است.
می توانی این را در چهره های مردم وقتی که می خندند ببینی:
آن خنده ها نیز توخالی هستند و نقشی برلب هایشان است.
ربطی به قلب هایشان ندارد، دل هایشان مطلقاٌ ناخوشنود است.

#اشو جان
#هنر_مردن
🙏❤️🙏
https://t.me/Aramesh_Dar_Toofan

🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
#واکنش / #پاسخ
در یک رستوران، یک سوسک ناگهان از جایی پر می‌زند و بر روی یک خانمی می‌نشیند.
آن خانم از روی ترس شروع به فریاد زدن می‌کند. او وحشت‌زده بلند می‌شود و سعی ‌می‌کند با پریدن و تکان دادن دست‌هایش سوسک را از خود دور کند.
واکنش او مسری بود و افراد دیگری هم که سر همان میز بودند وحشت‌زده می‌شوند.
بالاخره آن خانم موفق می‌شود سوسک را از خود دور کند.
سوسک پر می‌زند و روی خانم دیگری نزدیکی او می‌نشیند. این بار نوبت او و افراد نزدیکش می‌شود که همین حرکت‌ها را تکرار کنند!

پیشخدمت به سمت آنها می‌دود تا کمک کند.
در اثر واکنش‌های خانم دوم، این بار سوسک پر می‌زند و روی پیشخدمت می‌نشیند.
پیشخدمت محکم می‌ایستد و به رفتار سوسک بر روی لباسش نگاه می‌کند.
زمانی که مطمئن می‌شود، سوسک را با انگشتانش می‌گیرد و به خارج رستوران پرت می‌کند.
🌹
در حالی‌که قهوه‌ام را مزه مزه می‌کردم، شاهد این جریان بودم و ذهنم درگیر این موضوع شد. آیا سوسک باعث این رفتار عصبی شده بود؟
اگر اینطور بود، چرا پیشخدمت دچار این رفتار نشد؟
چرا او تقریبا به شکل ایده‌آلی این مسئله را حل کرد، بدون این‌که آشفتگی ایجاد کند؟
🌹
این سوسک نبود که باعث این ناآرامی و ناراحتی خانم‌ها شده بود، بلکه عدم توانایی خودشان در برخورد با سوسک موجب ناراحتی شان شده بود.
🍃
من فهمیدم
فریاد پدرم، همسرم یا مدیرم بر سر من نیست که موجب ناراحتی من می‌شود،
بلکه ناتوانی من در برخورد با این مسائل است که من را ناراحت می‌کند.
این ترافیک بزرگراه نیست که من را ناراحت می‌کند،
این ناتوانی من در برخورد با این پدیده ‌است که موجب ناراحتی ام می‌شود.

من فهمیدم
در زندگی نباید واکنش نشان داد، بلکه باید پاسخ داد.
آن خانم‌ به اتفاق رخ‌ داده واکنش نشان داد، در حالیکه پیشخدمت پاسخ داد.
واکنش‌ها همیشه غریزی هستند در حالی‌که پاسخ‌ها همراه با تفکرند.
🌹
نحوه واکنش‌های ما به مشکلات و نه خود مشکلات است که می‌تواند در زندگی بحران ایجاد کند.
این مفهوم مهمی در فهم زندگی است.

آدمی که خوشحال است به این خاطر نیست که همه چیز در زندگیش درست است.
او به این خاطر خوشحال است که دیدگاهش نسبت به مسائل درست است...
🙏❤️🙏
https://t.me/Aramesh_Dar_Toofan

🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃#سوال
اشو عزیز وقتی دیروز در مورد عشق صحبت می‌کردید، گفتید که عشق چنان نیاز اساسی است که ما باید بکوشیم تا آن را ارضاء کنیم.
همچنین گفتید که عشق سبب تولید رنج‌های مکرر می‌گردد.
پس فرد چگونه زندگی بامعنایی داشته باشد اگر تلاش های ما برای ارضای عشق همیشه به رنج ختم می‌شود؟

#پاسخ_اشو:
تمام تلاش های شما همیشه به رنج ختم می شود.
نه تنها تلاش برای عشق،
بلکه تمام تلاش هایتان، بی قید و شرط به رنج ختم می شود.
زیرا تمام تلاش ها از نفس می آید.
هیچ تلاشی موفق نخواهد بود، زیرا کننده سبب تمام رنج هاست.
اگر بتوانی
#بدون_وجود_عاشق_در_عشق_باشی، آنوقت رنجی وجود نخواهد داشت.
این به نظر بسیار بسیار دشوار می آید:
چگونه عشق بورزی بدون اینکه عاشق وجود داشته باشد؟
این نکته را بخاطر بسپار:
عاشق سبب رنج است، #نه_عشق،
عاشق کارهایی را شروع می کند که به جهنم منتهی می شوند.
تمام عاشقان شکست می خورند.
و من هیچ استثنایی قائل نیستم.
ولی عشق هرگز شکست نمی خورد.
پس باید درک کنی:
تو نباید در عشق خودت وجود داشته باشی، عشق باید باشد، ولی بدون هیچ نفسی در آن،
باید راه بروی ولی راه رونده نباید وجود داشته باشد.
باید خوراک بخوری ولی خورنده نباید وجود داشته باشد.
تو هرکاری را که لازم است باید انجام بدهی، ولی #کننده نباید وجود داشته باشد.
تمام انضباط در همین است.
این تنها انضباط دینی است.
در واقع انسان با دیانت هرگز به هیچ مذهبی تعلق ندارد.
انسان با دیانت کسی است که آن کننده را رها کرده باشد و طبیعی زندگی می کند، و فقط وجود دارد.
آنگاه عشق کیفیتی دیگر دارد تصاحب گر نیست. حسود نیست.
فقط می بخشد.
عشق یک معامله نیست.
در آن تجارت نمی کنی.
عشق یک کالا نیست.
سرشار بودن وجود خودت است.
تو آن را سهیم می شوی.

درواقع، در آن وضعیت از بودش که عشق هست و عاشق وجود ندارد؛

چنین نیست که عاشق کسی باشی و عاشق دیگری نباشی، تو فقط در عشق هستی. موضوع طرف دیگر نیست.
درست مانند نفس کشیدن است.
موضوع این نیست که با چه کسی نفس میکشی. هرکه با تو باشد مهم نیست.
اینکه عاشق چه کسی باشی بی ربط است.
تو فقط در عشق هستی هرکه با تو باشد! یا، شاید هیچکس هم نباشد. شاید در اتاقی خالی نشسته باشی، ولی عشق به جاری شدن ادامه میدهد.
حالا عشق یک فعالیت نیست، وجود خودت است. نمی توانی آن را روشن و خاموش کنی،
معما این است که:
وقتی که ناپدید شوی، آنوقت عشق وجود تو است. وقتی که نباشی؛ عشق فقط آنوقت هست.
در نهایت تو عشق را کاملا از یاد میبری، زیرا کیست که وجود دارد و آن را به یاد آورد؟
آنگاه عشق فقط مانند گلی است که شکوفا میشود، خورشیدی است که طلوع میکند،
ستارگانی است که آسمان شب را پر می کند.
فقط اتفاق میافتد.
حتی اگر سنگ را لمس کنی، با عشق آن را لمس می کنی. عشق وجود تو گشته است.
وقتی که مسیح میگوید:
“دشمن خودت را دوست بدار، ”
منظورش همین است.
موضوع دوست داشتن دشمنان نیست، موضوع عشق شدن است.
آنوقت نمیتوانی کاری دیگر بکنی. حتی اگر دشمن بیاید، باید که دوستش بداری. کار دیگری برای انجام دادن نیست.
#نفرت چنان احمقانه است که فقط میتواند با نفس وجود داشته باشد.
نفرت احمقانه است زیرا که تو به دیگری آسیب میزنی و به خودت بیشتر از دیگری آسیب میزنی.
#اشو جان
🙏❤️🙏
https://t.me/MaziarTehrani_ArameshDarToofan

مرشد عزیز
آیا پس از مرگ زندگی هست؟

#پاسخ
نیج‌آناندو Nijanando، ‌نخست بپرس که آیا قبل از مرگ زندگی هست؟!
مردم در مورد زندگی پس از مرگ سوال می‌کنند. این چه ربطی به تو دارد؟
تو زنده هستی
سوال مهم را بپرس که واقعاً مربوط است
آیا قبل از مرگ زندگی وجود دارد؟
آیا واقعاً زنده هستی؟

زنی به شرکت بیمه رفت و گفت:
“آیا می‌توانم پولی را که شوهرم برایش بیمه شده دریافت کنم؟”
کارمند بیمه به او گفت،: ”ولی شوهر شما هنوز زنده است؛ نمرده. شما فقط وقتی پول را دریافت می‌کنید که او مرده باشد.”
زن گفت: “می‌دانم که نمرده ولی اثری از زندگی هم در او باقی نمانده است!”

موقعیت چنین است
مردم نمرده‌اند ولی زنده هم نیستند
آنان به نوعی راه می‌روند، حرف می‌زنند، کار می‌کنند و خودشان را سرپا نگه می‌دارند؛ ولی هیچ سرزندگی وجود ندارد، هیچ طعمی از زنده‌بودن در آنان دیده نمی‌شود.

و نیج‌آناندو؛ تو علاقه داری که ببینی پس از مرگ چه اتفاقی می‌افتد!
تمامش را فراموش کن
تو زنده هستی، نخست این زندگی را تماماً زندگی کن
و یک چیز را به یاد داشته باش:
هرآنچه که اکنون با زندگی خودت می‌کنی، آینده‌ی تو را خلق می‌کند. آینده‌ی تو از حالِ تو بیرون می‌آید
اگر اکنون در رنج زندگی کنی، پس از مرگ با رنج زندگی خواهی کرد ــ حتی بیش از حالا؛ زیرا وقتی تمام عمرت را در مصیبت زندگی کرده باشی، همین مصیبت بیشتری را برایت خلق خواهد کرد.

من علاقه‌ای به زندگی پس از مرگ ندارم؛ تمام علاقه‌ی من به زندگی قبل از مرگ است. و هرآنچه که اکنون با زندگیت می‌کنی، بعنوان یک پیامد، آینده‌ات را خلق خواهد کرد
فردا از امروز زاییده می‌شود، لحظه‌ی بعدی از این لحظه زاییده می‌شود
پس اگر این لحظه درست،‌ مراقبه‌گون و به‌تمامی زندگی شده باشد، آنگاه لحظه‌ی بعد باید که تمام‌تر، مقدس‌تر و بیشتر مراقبه‌گون باشد؛ زیرا زندگی همواره انباشته می‌شود. اگر مسرورانه زندگی کنی، سرور بیشتری انباشته می‌شود
وقتی که می‌میری هرآنچه را که در این زندگی کسب کرده‌ای با خودت می‌بری

ولی مردم در طول قرن‌ها خودشان را با زندگی پس از مرگ مشغول کرده‌اند
من نیز گاهی در مورد زندگی دیگر صحبت می‌کنم؛ ولی فقط بعنوان شوخی، تا با آن بخندیم
درواقع اهمیتی ندارد.

من فقط برای شوخی در مورد بهشت و جهنم و زندگی پس از مرگ صحبت می‌کنم، ولی این ابداً‌ علاقه‌ی من نیست. تمام توجه و علاقه‌ی من به زمان حال خودم است
اکنون، علاقه‌ی من است؛ اینجا، مورد توجه من است؛ زیرا خداوند فقط یک زمان را می‌شناسد: حالا
و خداوند فقط یک مکان را می‌شناسد:‌ اینجا

اگر بخواهی با خداوند در تماس باشی باید بیاموزی که چگونه در اینک و اینجا باشی.

#اشو

دامّا پادا جلد 9
#برگردان :محسن خاتمی
🙏❤️🙏
https://t.me/MaziarTehrani_ArameshDarToofan

#سوال_از_اشو

مرشد عزیز، چگونه می‌توانم یک گورو، یک استاد پیدا کنم؟

#پاسخ:

این پرسش ممکن است پرسش خیلی‌ها باشد. همه در جستجویند. می‌توانی بگردی، اما نمی‌توانی پیدا کنی
مرید هرگز نمی‌تواند استاد را پیدا کند، فقط استاد می‌تواند مرید را پیدا کند.

مرید باید بگردد و بگردد و بگردد، فقط برای اینکه در دسترس استاد باشد، تا وقتی استاد مناسب آمد، بتواند او را انتخاب کند.

در متون مقدس مصری آمده است: «وقتی مرید آماده است، استاد ظاهر می‌شود.»
آمادگی تو در دسترس بودن است. به جستجو ادامه بده، با معلمان زیادی روبرو خواهی شد. خالی باش.
با احترام و سپاسگزاری یاد بگیر.
اما به یاد داشته باش که هر معلمی استاد تو نیست و باید منتظر باشی تا استاد مناسب ظاهر شود.
با خالی بودن و پذیرا بودن عمیق ادامه بده. از این معلم به معلمی دیگر برو
تو نمی‌دانی استاد کدام است
اما وقتی از طریق این جستجو آماده شدی، استاد تو را انتخاب خواهد کرد.

و وقتی استاد انتخابت می‌کند، به اندازه کافی شهامت انتخاب شدن را داشته باش. سعی نکن فرار کنی.
وقتی استاد تو را انتخاب می‌کند و می‌گوید «بسیار خب تو را پذیرفتم» ممکن است سعی کنی فرار کنی، زیرا استاد مانند مرگ است

استاد تو را آنگونه که هستی نابود خواهد کرد تا چیزی نو بتواند به وجود آید

او تو را می‌کشد تا تولدی دوباره به تو ببخشد. تو را از نو می‌سازد پس مرگ ضروری است. بنابراین وقتی استاد تو را پیدا می‌کند، آماده‌ی مردن باش؛ آماده‌ی تسلیم باش.

#اشو
🙏❤️🌈💃🔥
https://t.me/MaziarTehrani_ArameshDarToofan

#سوال_از_اشو

اشو پیام شما چیست؟

#پاسخ

پیام من این است که هیچ‌ پیامی وجود ندارد
من اینجا نیامده‌ام که پیامی به شما بدهم، زیرا پیام تبدیل به دانش می‌شود.

من اینجا هستم که چیزی از هستیِ خود را به شما اهدا کنم
و این نه یک پیام، بلکه یک هدیه و موهبت است.

بگذار من یک علت و انگیزه و زنگ خطری باشم، که تو را بیدار می‌سازد،
نه یک پیام

اگر مرا به‌صورت یک پیام در نظر آوری،
میان من و خودت دیواری به وجود خواهی آورد.

عملکرد من مانند یک معلم نیست
من به شما آموزش نمی‌دهم
من فقط از شما می‌خواهم در این ماجرای اسرارآمیزی که برای من اتفاق افتاده است، شریک شوید

با انرژی من هماهنگ شده،
و با من به تپش و ارتعاش درآیید.

در این صورت با چیزی آشنا می‌شوید که فراسوی کلمات است و در هیچ پیغامی نمی‌گنجد.

استاد یک پیام نیست.
او یک در، و یک واسطه است
استاد یک حلقه‌ی ارتباطی و یک پل است
از این در و پل عبور کنید.

#اشو
🙏❤️🌈💃🔥
https://t.me/MaziarTehrani_ArameshDarToofan

#سوال_از_اشو

مرشد عزیز، چگونه بدانم این شخص استاد مناسب من است یا نه؟ آیا باید تسلیمش شوم یا نه؟

#پاسخ

برای شناخت انسان درست، اول باید خودت درست باشی وگرنه چگونه می‌توانی بشناسی

تو هیچ تجربه‌ای از درست بودن نداری. پس چگونه می‌توانی احساس کنی که این استاد مناسب تو است؟

اگر پیشاپیش قادر به شناخت این باشی که چه کسی استاد مناسب تو است، نیازی به استاد نداری.

اما مسئله درباره انسان مناسب نیست. درباره «تسلیم» است
شاید منظورم را درک نکنی، حتی تسلیم شدن به استاد دروغین نیز کمک کننده است؛ تو چیزی را از دست نمی‌دهی. چیز واقعی بخاطر استاد اتفاق نمی‌افتد، بلکه بخاطر تسلیم اتفاق می‌افتد.
اگر تسلیم استاد دروغین شوی صدمه‌ای نمی‌بینی، زیرا ذهن تسلیم شده توسط خود هستی محافظت می‌شود.

تسلیم معجزه است. تسلیم چنان پدیده‌ی عمیقی است که وقتی رخ می‌دهد دگرگون می‌شوی و حتی ممکن است استاد دروغین را به استاد اصیل تغییر دهد‌.

در این هستی، هیچ چیز بیهوده نیست. حتی زیستن با استاد دروغین یادگیری است. تو رشد می‌کنی. با چیزهای خاصی آشنا می‌شوی که هرگز نمی‌توانستی با استاد واقعی از آنها مطلع گردی. بالغ می‌شوی.

و اکنون بعد از آموختن از استاد دروغین، دوباره هیچ استاد دروغینی بر تو ظاهر نخواهد شد. اکنون شاید نتوانی قضاوت کنی که چه کسی درست است، اما دیگر می‌توانی تشخیص دهی که چه کسی دروغین است
اکنون می‌توانی معلمان دروغین را تشخیص دهی و تنها معلم واقعی باقی خواهد ماند.

پس حتی با استاد دروغین نیز خالی باش. محترمانه و قدردان باش، زیرا چیزهای بسیاری از او آموخته‌ای
و وقتی او را ترک می‌کنی با سپاسگزاری عمیق ترک کن. با بودن در کنار او بالغ‌تر شده‌ای
این نگرش درست مرید است.

مسئله درباره مرشد اشتباه و درست نیست
مسئله همیشه در مورد مرید درست است
اصلاً به استاد فکر نکن. فقط سعی کن یک مرید واقعی و پذیرا برای آموختن باشی، و سپاسگزار باش

دنیا مدرسه‌ی بزرگی است و نیروی الهی از هر راهی و از هر وسیله‌ای استفاده می‌کند تا درک را در تو ایجاد کند
استاد دروغین و واقعی هر دو کمک کننده خواهند بود.

#اشو
🙏❤️🌈💃🔥
https://t.me/MaziarTehrani_ArameshDarToofan