پیوسته برقص اِی خوش نَواز
که خوش می‌رقصی و بی‌نیاز
از مِی و مُطرب به طُرفه العینی
دل‌ها به طَرَب می‌رقصانی !




#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

حتی اگرچه دشوار، اما دمادم، رها و آسوده باش، و در سکوتی ساکن به هر آن‌چه از انرژی‌هایِ هستی بخشِ حیاتِ متجلی بر وجود تو حادث و نازل می‌شود ژرف گوش بسپار، تا حکمتِ آن‌ها را دریابی تا موردِ بارشِ رحمت و التفاتِ لطیف آن قرار گیری، هوشمندی همواره هوشمندی می‌آفریند و هوشمندی ها را نیز فهم می‌نماید.


#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

سرانجام لحظه‌ای فرا خواهد رسيد که آخرين لحظه‌ی ما براي زیستنِ در این رویا است، فرصتِ آخرين دیدار با یک دوست آخرين لحظه‌ی بوییدن و بوسيدن یک گل سرخ و آخرين دمی که فرو می‌رود و بازدمی که فرو می‌آید، بیاد بیاوریم که تمامی لحظه‌ها مقدس اند، والاترین ثروتی که محیا شده است، بنابراين خویشتن وجودت را در تمام رويدادهای لحظه‌ها درياب و ژرفای روحانیت را به شکیبایی لمس کن، خلقِ زیبایی‌ها تنها با شكيبايي میسر است، بیاد بیاوریم که در ممکن ترین حالتِ ممکن، روزي هيچکدام از ما ديگر در لابه لای کشمکش های زندگي نخواهيم بود، هيچ كدام از ما... و آن لحظه‌ها، لحظه‌هایی هستند که عمیقا احساس رضایت و رهایی، نیز لمس خواهند شد.
ما که سرانجام در بازدمی عمیق این جسم و جان را ترک خواهیم نمود و از هیاهوی زندگی رها خواهیم شد ،
پس چرا همین اکنون‌ بر خود نمی‌میریم و پیش از رها شدن، رها نگردیم؟




#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

انسانی که می‌آموزد چگونه از هر فرصتی درسِ تازه‌ای بیاموزد، به هر روی رمز و رازِ عشق ورزیدن را و هم‌چنین حضور در خانه‌ی اصلی‌اش را نیز دریافته‌است. هنگامی‌که عشق به سراغِ شما می‌آید، قلب‌هایِ شما را مالامالِ از نیروی خودش می‌سازد و هرگاه که انسان سرچشمه‌ی نیروی لایزالِ آن را در قلبِ خودش می‌یابد، در هرجایی که باشد آن‌جا را خانه‌ی ابدی خویش می‌یابد و دیگر هیچ کجای این هستی برایش غربیه نیست؛ همچنین خودش را نیز غریب نمی‌یابد حتی اگر غمِ غربت را در دل، و بارِ اندوهِ سهمگینِ آن را نیز بر شانه‌هایِ خویش حمل نماید...



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

نیلوفر بر مرداب

تا دست بر آن می‌برم

شکوفان است...




#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

مادرم...
در گندم‌زار ، ماهِ طلایی
را با خودش می‌بَرَد!


#آسمان_آبی
شاعرِ کوچکِ من💙



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini