🎥نگاهی اجمالی به فیلم های جشنواره فیلم فجر؛
سایه روشن هایِ جشنواره سی و هفتم
#امیر_یوسفی، تهیه کننده و کارگردان و #دبیر_کارگروه_سواد_بصری انجمن سواد رسانه ای ایران طی یادداشتی در باره جشنواره فیلم فجر گفته است:
انقلاب به چهل سالگی رسید. طبعاً بسیاری از پدیده های این چهار دهه، محصول انقلاب هستند ولی این امر شامل سینما نمی شود، چرا که سینمای ایران چند سال قبل شمع صد سالگی خود را فوت کرد. از سوی دیگر جشنواره فیلم فجر هم پدیده متفاوتی است که البته عمری کوتاه تر از انقلاب دارد ، به این معنا که برای پختگی و تکامل آن سه گردش کامل فصلی زمان باقی است.
❓یک جشنواره و چند سوال جدی
در این بین، یک سوال مهم و جدی به ذهن متبادر می شود و آن هم این که به راستی آیا سینمای حاضر در جشنواره سی و هفتم آینه ای این دو خصیصه بوده است؟پاسخ هم منفی و هم مثبت است. بگذارید در ابتدای کلام مستقیم به سراغ وجه منفی آن برویم. یک سوال چرا جشنواره و ساز وکار سینمای ما هنوز دولتی است (البته بخوانید چرا موسیقی؟ چرا تئاتر؟ چرا.....) حاصل این دولتی و حکومتی بودن آیا رسیدن به سینمایی خواست و ایده آل حکومت است؛ دیدن فیلم های امسال قطعاً پاسخ شما را منفی می کند.پس با این وجود چه اصراری به اجرای با هزینه چند میلیاردی جشنواره است؟! یک کنجکاوی و سوال دیگر این که آیا بودجه و هزینه ها شفاف است و این که به راستی بعد از چهاردهه از انقلاب و گذشت سی و هفت دوره بهتر نیست سازوکار دیگری برای جشنواره و سینما تعریف نمود؟
همچنین آیا وقت آن نرسیده که فارابی با وسواس بیشتر و شفافیت بالاتری به تولید ورود کند و البته چه بهتر خود را بازتعریف نماید و از این دست مسایل... بگذریم!
در این جا لازم است که نگاهی گذرا به جشنواره امسال داشته باشیم که بنا بر مسائلی کمی دیر به این رویداد هنری پیوستم و دیدن فیلم ها در سالن چهارسو را تجربه کردم؛ جایی که دیدن برخی رفتارها و نظم مبتنی بر بی نظمی این ضرورت را به رخ می کشید که بخشی از این رویداد و شاغلین آن خود نیازمند فراگرفتن انواع شش گانه سواد مصوب یونسکو هستند و البته کمی دانستن جغرافیا و اندکی تاریخ و ذره ای هم ایضاً علوم اجتماعی!
جشنواره امسال حقایقی تلخ و شیرین را به رخ کشید؛ پختگی نسلی متولد شده در درون سینما و فرسودگی برخی دیگر.امسال بودند سینماگران جوانی که خود را به این بدنه تحمیل کرده اند و وادارت می کنند به احترام خودشان و فیلمشان بایستی و برایشان کف بزنی.
اگر چه یکی – دو مورد هم نتیجه ناخوشایند روابط سببی و نسبی و حزبی هستند که در صورت شفافیت در امور و واگذاری سینما به اهل آن مطمئناً از این قطار پیاده خواهند شد و اما نگاهی اجمالی به برخی فیلم های سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر که مصداق بارز مثل" مشت نمونه خروار" است.
🌀ادامه این یادداشت و بررسی فیلم های جشنواره را در لینک زیر بخوانید:👇
http://hawzahnews.com/detail/News/480295
#کارگروه_سواد_بصری
@MLiteracy
سایه روشن هایِ جشنواره سی و هفتم
#امیر_یوسفی، تهیه کننده و کارگردان و #دبیر_کارگروه_سواد_بصری انجمن سواد رسانه ای ایران طی یادداشتی در باره جشنواره فیلم فجر گفته است:
انقلاب به چهل سالگی رسید. طبعاً بسیاری از پدیده های این چهار دهه، محصول انقلاب هستند ولی این امر شامل سینما نمی شود، چرا که سینمای ایران چند سال قبل شمع صد سالگی خود را فوت کرد. از سوی دیگر جشنواره فیلم فجر هم پدیده متفاوتی است که البته عمری کوتاه تر از انقلاب دارد ، به این معنا که برای پختگی و تکامل آن سه گردش کامل فصلی زمان باقی است.
❓یک جشنواره و چند سوال جدی
در این بین، یک سوال مهم و جدی به ذهن متبادر می شود و آن هم این که به راستی آیا سینمای حاضر در جشنواره سی و هفتم آینه ای این دو خصیصه بوده است؟پاسخ هم منفی و هم مثبت است. بگذارید در ابتدای کلام مستقیم به سراغ وجه منفی آن برویم. یک سوال چرا جشنواره و ساز وکار سینمای ما هنوز دولتی است (البته بخوانید چرا موسیقی؟ چرا تئاتر؟ چرا.....) حاصل این دولتی و حکومتی بودن آیا رسیدن به سینمایی خواست و ایده آل حکومت است؛ دیدن فیلم های امسال قطعاً پاسخ شما را منفی می کند.پس با این وجود چه اصراری به اجرای با هزینه چند میلیاردی جشنواره است؟! یک کنجکاوی و سوال دیگر این که آیا بودجه و هزینه ها شفاف است و این که به راستی بعد از چهاردهه از انقلاب و گذشت سی و هفت دوره بهتر نیست سازوکار دیگری برای جشنواره و سینما تعریف نمود؟
همچنین آیا وقت آن نرسیده که فارابی با وسواس بیشتر و شفافیت بالاتری به تولید ورود کند و البته چه بهتر خود را بازتعریف نماید و از این دست مسایل... بگذریم!
در این جا لازم است که نگاهی گذرا به جشنواره امسال داشته باشیم که بنا بر مسائلی کمی دیر به این رویداد هنری پیوستم و دیدن فیلم ها در سالن چهارسو را تجربه کردم؛ جایی که دیدن برخی رفتارها و نظم مبتنی بر بی نظمی این ضرورت را به رخ می کشید که بخشی از این رویداد و شاغلین آن خود نیازمند فراگرفتن انواع شش گانه سواد مصوب یونسکو هستند و البته کمی دانستن جغرافیا و اندکی تاریخ و ذره ای هم ایضاً علوم اجتماعی!
جشنواره امسال حقایقی تلخ و شیرین را به رخ کشید؛ پختگی نسلی متولد شده در درون سینما و فرسودگی برخی دیگر.امسال بودند سینماگران جوانی که خود را به این بدنه تحمیل کرده اند و وادارت می کنند به احترام خودشان و فیلمشان بایستی و برایشان کف بزنی.
اگر چه یکی – دو مورد هم نتیجه ناخوشایند روابط سببی و نسبی و حزبی هستند که در صورت شفافیت در امور و واگذاری سینما به اهل آن مطمئناً از این قطار پیاده خواهند شد و اما نگاهی اجمالی به برخی فیلم های سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر که مصداق بارز مثل" مشت نمونه خروار" است.
🌀ادامه این یادداشت و بررسی فیلم های جشنواره را در لینک زیر بخوانید:👇
http://hawzahnews.com/detail/News/480295
#کارگروه_سواد_بصری
@MLiteracy
@SiteTtile
حوزه نیوز :سیاه روشن هایِ جشنواره سی و هفتم
حوزه/ گرچه شب گذشته ، مراسم اختتامیه جشنواره سی و هفتم فیلم فجر با پرواز سیمرغ ها بر روی شانه ی برگزیدگان، برگزار شد اما بی شک نگاهی گذرا به مهم ترین فیلم های این جشنواره می تواند تا حدودی برآیندی از یک سال آینده سینمای ایران در اختیار مخاطب هنر هفتمِ وطنی…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چقدر از تکنولوژی نوین ارتباطی اطلاعات داریم؟!
تکنولوژی های نوین وفناوری های نو چطور در زندگی به ما کمک خواهند کرد!؟
فناوری واقعیت مجازی یکی از هیجان انگیز ترین تجربه های ساخت بشری است.
مرز دنیای واقعی و دنیای مجازی کجاست ؟! این ویدئوی به معرفی بخشی از تکنولوژی واقعیت مجازی و کاربردهای آن میپردازد.
#کارگروه_سواد_بصری
#VR
@MLITERACY
تکنولوژی های نوین وفناوری های نو چطور در زندگی به ما کمک خواهند کرد!؟
فناوری واقعیت مجازی یکی از هیجان انگیز ترین تجربه های ساخت بشری است.
مرز دنیای واقعی و دنیای مجازی کجاست ؟! این ویدئوی به معرفی بخشی از تکنولوژی واقعیت مجازی و کاربردهای آن میپردازد.
#کارگروه_سواد_بصری
#VR
@MLITERACY