‍ #H2S

💠تست تولید سولفید هیدروژن (H2S)💠
🔬 @MLSandBIOLOGY 🔬
✔️اسید آمینه‌های حاوی گوگرد در ساختمان برخی پروتئین‌ها وجود دارد. برخی از گونه‌های باکتریایی، این گوگردِ موجود در اسیدهای آمینه یا سایر ترکیبات را به‌شکل سولفید هیدروژن آزاد می‌کنند. از این توانایی باکتری‌ها می‌توان به عنوان یک مشخصه مهم برای شناسایی آن‌ها استفاده کرد. به منظور تشخیص این‌گونه باکتری‌ها از آزمایشی به نام تست تولید سولفید هیدروژن (H2S) استفاده می‌شود.

✔️برای آزمایش تولید گاز سولفید هیدروژن، یک ترکیب آهن و یک ترکیب گوگرد در محیط کشت گنجانده می‌شود. اگر ترکیب گوگرد توسط سویه باکتری کاهش یابد، سولفید هیدروژن تولید خواهد شد. گونه‌های باکتریایی که قادر به تولید سولفید هیدروژن هستند، به کمک اثر آنزیمی خود و ازطریق کاهش اسیدهای آمینه حاوی گوگرد مانند سیستین، متیونین (یا از طریق احیای ترکیبات گوگرد معدنی مانند تیوسولفات‌ها در طی تجزیه پروتئین)، منجر به تولید گاز هیدروژن سولفید می‌شوند. این گاز با ترکیب آهن موجود در محیط آزمایش، واکنش داده و رسوب سیاه رنگِ سولفید آهن را تشکیل می‌دهد. در واقع می‌توان گفت که رنگ سیاه به عنوان یک شاخص برای حضور سولفید هیدروژن عمل می‌کند.
🔬 @MLSandBIOLOGY 🔬
✔️جهت انجام تست تولید سولفید هیدروژن، می‌توان از محیط کشت‌های مختلفی استفاده کرد. اما درجه حساسیت این محیط کشت‌ها ممکن است با یکدیگر تفاوت‌هایی داشته باشد. به‌عنوان مثال، استات سرب، حساس‌ترین شاخص موجود در محیط کشت‌هایی است که برای تست تولید سولفید هیدروژن به کار می‌روند و لازم است تنها برای بررسی باکتری‌هایی که مقادیر کمی H2S تولید می‌کنند، مورد استفاده قرار گیرد.

✔️ به همین دلیل میکروبیولوژیست‌ها جهت انجام این تست باید ابتدا نیازهای خود و ویژگی‌های نمونه‌ی آزمایشی را بسنجند. در میکروبیولوژی تشخیصی، لوله‌های حاوی محیط کشت SIM، KIA یا TSI معمولاً برای تشخیص تولید هیدروژن سولفید استفاده می‌شوند. در بین این سه محیط کشت بیوشیمیایی، TSI کمترین حساسیت را دارد. اعتقاد بر این است که ساکارز موجود در این محیط کشت، تولید سولفید هیدروژن را سرکوب می‌کند.
🔬 @MLSandBIOLOGY 🔬
✔️با این وجود، نتیجه استفاده از تمامی این محیط کشت‌ها، در صورتی که تولید هیدروژن سولفید مثبت باشد، یک چیز خواهد بود. یک رسوب سیاه رنگ در محیط یا روی نوار کاغذ صافی! این رسوب سیاه رنگ، بیشتر در امتداد خط تلقیح، در اعماق محیط‌های اسلنت کالچر، یا در مراکز کلنی‌های در حال رشد روی آگار دیده می‌شود.

◀️مراحل انجام تست تولید سولفید هیدروژن

✔️آزمایش تولید هیدروژن سولفید را می‌توان هم در لوله‌های حاوی محیط کشت و هم در پلیت حاوی آگار انجام داد. مراحل انجام این تست شامل:

1️⃣محیط کشت را در محل انجام آزمایش قرار دهید تا به دمای محیط برسد. درصورتی که روی محیط کشت یا لوله‌آزمایش ترک مشاهده کردید، از آن استفاده نکنید.
2️⃣با استفاده از یک لوپ استریل، یک کلنی که به خوبی ایزوله شده است را از کشت نمونه جدا کنید.
3️⃣لوپ را تقریبا تا انتهای لوله آزمایش، درون محیط کشت فرو ببرید.
4️⃣برای ارگانیسم‌های فستی دیوس (fastidious) یک نوار کاغذ آغشته به استات سرب را در بالای لوله آزمایش قرار دهید و سپس درب لوله را ببندید.
5️⃣درب لوله را بیش از حد محکم نکنید تا گاز در لوله آزاد شود.
6️⃣لوله را در دمای ۳۵ تا ۳۷ درجه سانتی گراد به مدت ۱۸ تا ۲۴ ساعت انکوباسیون کنید.
7️⃣در صورت تمایل، می‌توانید زمان انکوباسیون را کمی طولانی‌تر کنید. زیرا ممکن است برخی از ارگانیسم‌ها برای واکنش به زمان بیشتری نیاز داشته باشند. به طور مثال کامپیلوباکترها ممکن است برای تولید H2S به ۳ روز انکوباسیون نیاز داشته باشند.
🔬 @MLSandBIOLOGY 🔬
✔️مراحل انجام تست تولید سولفید هیدروژن در پلیت حاوی آگار نیز به صورتی است که در بالا ذکر شد. به این منظور کافی است کلنی را روی آگار به روش کشت خطی (streak plate) تلقیح کنید.

⛔️فقط فوروارد مجاز است⛔️
#اختصاصی_کانال
🧬Instagram Link🧬

❤️کانال جامع علوم آزمایشگاهی و بیولوژی👇👇
🔬 @MLSandBIOLOGY 🩸