✅زوجه با امضای شروط ضمن عقد از چه امتیازات قانونی بهره مند می‌شود؟
@Lawpress
🔷از سال ۱۳۶۰ به بعد، شروطی به عنوان « #شرط_ضمن_العقد» در اسناد #ازدواج پیش‌بینی و گنجانده شد تا زنان مورد حمایت بیشتری قرار گیرند.
قبل از اجرای #صیغه_عقد، عاقد مکلف است شروط ضمن عقد را برای #زوجین قرائت و آن را برایشان تفهیم کند؛ به این معنا که در صورت ضرورت مفهومشان را برای آن‌ها بیان کند تا طرفین با آگاهی کامل، ذیل شروط مورد قبول خود را امضا کنند.
به این دلیل که #عقد_ازدواج، اقدام مبارکی است و به طور معمول طرفین آن در هنگام اجرای صیغه نکاح و برگزاری مراسم، به دلیل تعجیل در انجام این اقدام، توجهی به تبعات و آثار این عقد ندارند و بدون توجه و مطالعه شروط ضمن عقد، آن را امضا می‌کنند و به همین دلیل، عاقد موظف است این موضوع را به اطلاع طرفین برساند.
البته زوجین می‌توانند طبق ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی، علاوه بر شروط چاپ‌شده در قباله نکاحیه هر شرطی را که مایلند، به عقدنامه اضافه کرده و با امضای خود آن را الزام‌آور کنند. در این صورت عاقد نیز موظف است در صفحه آخر سند ازدواج، این شروط را قید کند.
#شوهر در برابر #همسر خود، دارای برخی حقوق و اختیارات قانونی بوده که #زن از آن بی‌بهره است. با این حال طبق مجوز قانون مدنی، زنان می‌توانند با استفاده از شروط ضمن عقد تا حدودی محرومیت‌های قانونی خود را جبران کنند که این راه حل در ماده ۱۱۱۹ این قانون بیان شده است: «طرفین عقد می‌توانند هر شرطی که مخالف با مقتضای عقد مزبور نباشد، در ضمن عقد #ازدواج یا عقد لازم دیگر مطرح کنند، مثل اینکه شرط شود هرگاه شوهر زن دیگر بگیرد یا در مدت معینی غایب شود، یا ترک انفاق کند یا علیه حیات زن سوءقصد کند یا سوءرفتاری کند که زندگی آن‌ها با یکدیگر غیرقابل تحمل شود، زن وکیل و وکیل در توکیل باشد که پس از اثبات تحقق شرط در محکمه نهایی، خود را مطلقه سازد.»
به عنوان مثال، اگر زوج به مجازات حبس به مدت ۵ سال یا بیشتر محکوم شود، قانون به زوجه این مجوز را داده است که به دلیل مواجه شدن با عسر و حرج، طلاق بگیرد. باید تاکید کرد که آنچه در ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی ذکر شده است، جنبه تمثیلی دارد و زوجین می‌توانند علاوه بر شروط چاپ‌شده در قباله نکاحیه «هر شرط» دیگری که خلاف مقتضای عقد نباشد و مایل باشند را تعیین کنند. از جمله اینکه زن می‌تواند شرط کند که اجازه خروج از کشور را دارد و مرد نمی‌تواند مانع از خروج او شود یا زن حق انتخاب مسکن، ادامه تحصیل، اشتغال به کار و حق حضانت اطفال در صورت وقوع طلاق را داشته باشد.
🔷👆ادامه متن در بست بعدى👇
✅لینک عضویت در کانال حقوق پرس:👇👇👇
https://telegram.me/lawpress
@Lawpress
🔷از سال ۱۳۶۰ به بعد، شروطی به عنوان « #شرط_ضمن_العقد» در اسناد #ازدواج پیش‌بینی و گنجانده شد تا زنان مورد حمایت بیشتری قرار گیرند.
قبل از اجرای #صیغه_عقد، عاقد مکلف است شروط ضمن عقد را برای #زوجین قرائت و آن را برایشان تفهیم کند؛ به این معنا که در صورت ضرورت مفهومشان را برای آن‌ها بیان کند تا طرفین با آگاهی کامل، ذیل شروط مورد قبول خود را امضا کنند.
به این دلیل که #عقد_ازدواج، اقدام مبارکی است و به طور معمول طرفین آن در هنگام اجرای صیغه نکاح و برگزاری مراسم، به دلیل تعجیل در انجام این اقدام، توجهی به تبعات و آثار این عقد ندارند و بدون توجه و مطالعه شروط ضمن عقد، آن را امضا می‌کنند و به همین دلیل، عاقد موظف است این موضوع را به اطلاع طرفین برساند.
البته زوجین می‌توانند طبق ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی، علاوه بر شروط چاپ‌شده در قباله نکاحیه هر شرطی را که مایلند، به عقدنامه اضافه کرده و با امضای خود آن را الزام‌آور کنند. در این صورت عاقد نیز موظف است در صفحه آخر سند ازدواج، این شروط را قید کند.
#شوهر در برابر #همسر خود، دارای برخی حقوق و اختیارات قانونی بوده که #زن از آن بی‌بهره است. با این حال طبق مجوز قانون مدنی، زنان می‌توانند با استفاده از شروط ضمن عقد تا حدودی محرومیت‌های قانونی خود را جبران کنند که این راه حل در ماده ۱۱۱۹ این قانون بیان شده است: «طرفین عقد می‌توانند هر شرطی که مخالف با مقتضای عقد مزبور نباشد، در ضمن عقد #ازدواج یا عقد لازم دیگر مطرح کنند، مثل اینکه شرط شود هرگاه شوهر زن دیگر بگیرد یا در مدت معینی غایب شود، یا ترک انفاق کند یا علیه حیات زن سوءقصد کند یا سوءرفتاری کند که زندگی آن‌ها با یکدیگر غیرقابل تحمل شود، زن وکیل و وکیل در توکیل باشد که پس از اثبات تحقق شرط در محکمه نهایی، خود را مطلقه سازد.»
به عنوان مثال، اگر زوج به مجازات حبس به مدت ۵ سال یا بیشتر محکوم شود، قانون به زوجه این مجوز را داده است که به دلیل مواجه شدن با عسر و حرج، طلاق بگیرد. باید تاکید کرد که آنچه در ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی ذکر شده است، جنبه تمثیلی دارد و زوجین می‌توانند علاوه بر شروط چاپ‌شده در قباله نکاحیه «هر شرط» دیگری که خلاف مقتضای عقد نباشد و مایل باشند را تعیین کنند. از جمله اینکه زن می‌تواند شرط کند که اجازه خروج از کشور را دارد و مرد نمی‌تواند مانع از خروج او شود یا زن حق انتخاب مسکن، ادامه تحصیل، اشتغال به کار و حق حضانت اطفال در صورت وقوع طلاق را داشته باشد.
🔷👆ادامه متن در بست بعدى👇
✅لینک عضویت در کانال حقوق پرس:👇👇👇
https://telegram.me/lawpress
Telegram
حقوق پرس
❇️آخرین اخبار و اطلاعات حقوقي و قضایی/مطالب کاربردی و رویه های قضایی
◾️ارتباط با مدیر کانال( فقط پیام های ضروری)👇
@ilawpress
◾️ارتباط با مدیر کانال( فقط پیام های ضروری)👇
@ilawpress
Forwarded from اطلاعات حقوقی
✅محاسبه سهم الارث زنان چگونه است؟
@Zanjan_law
🔹در صورتی که زن، در #عقد‌دایمی شوهرش باشد و شوهر فوت کند، زن از دارایی‌های او ارث می‌برد.
🔹مجلس شورای اسلامی، در سال ۱۳۸۷ مواد ۹۴۶ و ۹۴۸ قانون مدنی ایران را اصلاح کرد.
🔹با این اصلاح و سهیم کردن زوجه در قیمت زمین، تحولی چشمگیر در حقوق #ارث_زوجه از اموال #شوهر به وجود آمد.
🔹در قانون مدنی مصوب سال ۱۳۰۷ به پیروی از نظر مشهور فقهای امامیه، زن از عین و قیمت زمین محروم و تنها مستحق دریافت قیمت ابنیه و اشجار بود که با اصلاح مواد فوق، زمین نیز مشمول سهم زن از اموال شوهر شد.
🔹بر اساس #ماده_۸۶۱_قانون‌مدنی، زن پس از مرگ همسرش ارث می‌برد؛ به شرط این که در #عقد_دایم او بوده و قبل از مرگ شوهرش زنده باشد، اما ماده ۸۸۰ قانون مدنی می‌گوید که اگر زن که وارث شوهر است، او را به #قتل‌عمد رسانده باشد، ارث نخواهدبرد.
🔹اگر شوهر در زمان فوت هیچ فرزند یا نوه‌ای از همسرش یا از همسران قبلی نداشته باشد، #زن_یک_چهارم_از_اموال_مرد_ارث_می‌برد و در غیر اینصورت، #یک_هشتم از اموال مرد را به ارث خواهد برد.
🔹پیشتر، زن به استناد #ماده_۹۴۶_قانون‌مدنی، فقط از #اموال_منقول (هر چیزی که از شوهر باقی مانده بود) ارث می‌برد و از عین اموال غیرمنقول (ساختمان و زمین) سهمی به او نمی‌رسید.
🔹این در حالی است که پس از ۷۰ سال مجلس هشتم ماده قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن، زن در صورت داشتن فرزند از همسر مرحومش، یک هشتم از اموال منقول و یک هشتم دیگر نیز از قیمت اموال غیرمنقول از جمله عرصه و اعیان – ساختمان و زمین – ارث خواهد برد.
🔹در صورتی که مرد هیچ فرزندی نداشته باشد، سهم زن یک چهارم از همه اموال منقول خواهد بود. همچنین از فروش اموال غیرمنقول یعنی عرصه و اعیان – ساختمان و زمین – به میزان یک چهارم سهم خواهد برد.
#ماده_۹۴۲_قانون‌مدنی می‌گوید: اگر مردی دارای دو یا چهار زن دایمی است، پس از مرگش در صورت داشتن فرزند، #یک‌هشتم_اموالش_بین_زنان_بطور_مساوی_تقسیم_خواهد_شد.
🔹البته به این نکته مهم نیز باید توجه کرد که در مورد دو زن که یکی از آن‌ها فرزندی ندارد، اما زن دوم دو دختر و یک پسر دارد، پس از مرگ همسر، زن اول با آن که فرزندی از شوهر متوفی نداشته است، اما به علت وجود فرزندان همسر دوم، نصف یک هشتم از اموال شوهرش را ارث خواهد برد.
#ماده_۸۴۳_قانون‌مدنی نیز به وصیت‌کننده اجازه داده است که فقط تا ثلث اموالش را وصیت کند.
🔹اگر وصیت فرد متوفی، بیش از این مقدار باشد، باید ورثه در خصوص بقیه اموال اجازه دهند یعنی اگر خانه‌ای که از سوی شوهر متوفی برای همسرش وصیت شده است، از نظر قیمتی بیش از یک سوم اموال او نباشد، وصیت‌نامه صحیح است در غیر این صورت باید ورثه درباره بقیه ثلث اموال اجازه دهند.
🔹بر اساس ماده ۹۴۰ قانون مدنی، زنی که در عقد دایم مرد متوفی بوده است، ارث می‌برد و زنی که در #عقد_موقت مرد بوده، ارث نخواهد برد.
🔹در ماده ۹۴۳ قانون مدنی نیز آمده است: اگر مرد، زن خود را به صورت رجعی (طلاقی که به طور معمول انجام می‌یابد) طلاق داده باشد و در زمان عده فوت کرده باشد، زن از اموال شوهر ارث می‌برد.
✅لينك عضويت در كانال تلگرام🔻
https://t.me/Zanjan_law
@Zanjan_law
🔹در صورتی که زن، در #عقد‌دایمی شوهرش باشد و شوهر فوت کند، زن از دارایی‌های او ارث می‌برد.
🔹مجلس شورای اسلامی، در سال ۱۳۸۷ مواد ۹۴۶ و ۹۴۸ قانون مدنی ایران را اصلاح کرد.
🔹با این اصلاح و سهیم کردن زوجه در قیمت زمین، تحولی چشمگیر در حقوق #ارث_زوجه از اموال #شوهر به وجود آمد.
🔹در قانون مدنی مصوب سال ۱۳۰۷ به پیروی از نظر مشهور فقهای امامیه، زن از عین و قیمت زمین محروم و تنها مستحق دریافت قیمت ابنیه و اشجار بود که با اصلاح مواد فوق، زمین نیز مشمول سهم زن از اموال شوهر شد.
🔹بر اساس #ماده_۸۶۱_قانون‌مدنی، زن پس از مرگ همسرش ارث می‌برد؛ به شرط این که در #عقد_دایم او بوده و قبل از مرگ شوهرش زنده باشد، اما ماده ۸۸۰ قانون مدنی می‌گوید که اگر زن که وارث شوهر است، او را به #قتل‌عمد رسانده باشد، ارث نخواهدبرد.
🔹اگر شوهر در زمان فوت هیچ فرزند یا نوه‌ای از همسرش یا از همسران قبلی نداشته باشد، #زن_یک_چهارم_از_اموال_مرد_ارث_می‌برد و در غیر اینصورت، #یک_هشتم از اموال مرد را به ارث خواهد برد.
🔹پیشتر، زن به استناد #ماده_۹۴۶_قانون‌مدنی، فقط از #اموال_منقول (هر چیزی که از شوهر باقی مانده بود) ارث می‌برد و از عین اموال غیرمنقول (ساختمان و زمین) سهمی به او نمی‌رسید.
🔹این در حالی است که پس از ۷۰ سال مجلس هشتم ماده قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن، زن در صورت داشتن فرزند از همسر مرحومش، یک هشتم از اموال منقول و یک هشتم دیگر نیز از قیمت اموال غیرمنقول از جمله عرصه و اعیان – ساختمان و زمین – ارث خواهد برد.
🔹در صورتی که مرد هیچ فرزندی نداشته باشد، سهم زن یک چهارم از همه اموال منقول خواهد بود. همچنین از فروش اموال غیرمنقول یعنی عرصه و اعیان – ساختمان و زمین – به میزان یک چهارم سهم خواهد برد.
#ماده_۹۴۲_قانون‌مدنی می‌گوید: اگر مردی دارای دو یا چهار زن دایمی است، پس از مرگش در صورت داشتن فرزند، #یک‌هشتم_اموالش_بین_زنان_بطور_مساوی_تقسیم_خواهد_شد.
🔹البته به این نکته مهم نیز باید توجه کرد که در مورد دو زن که یکی از آن‌ها فرزندی ندارد، اما زن دوم دو دختر و یک پسر دارد، پس از مرگ همسر، زن اول با آن که فرزندی از شوهر متوفی نداشته است، اما به علت وجود فرزندان همسر دوم، نصف یک هشتم از اموال شوهرش را ارث خواهد برد.
#ماده_۸۴۳_قانون‌مدنی نیز به وصیت‌کننده اجازه داده است که فقط تا ثلث اموالش را وصیت کند.
🔹اگر وصیت فرد متوفی، بیش از این مقدار باشد، باید ورثه در خصوص بقیه اموال اجازه دهند یعنی اگر خانه‌ای که از سوی شوهر متوفی برای همسرش وصیت شده است، از نظر قیمتی بیش از یک سوم اموال او نباشد، وصیت‌نامه صحیح است در غیر این صورت باید ورثه درباره بقیه ثلث اموال اجازه دهند.
🔹بر اساس ماده ۹۴۰ قانون مدنی، زنی که در عقد دایم مرد متوفی بوده است، ارث می‌برد و زنی که در #عقد_موقت مرد بوده، ارث نخواهد برد.
🔹در ماده ۹۴۳ قانون مدنی نیز آمده است: اگر مرد، زن خود را به صورت رجعی (طلاقی که به طور معمول انجام می‌یابد) طلاق داده باشد و در زمان عده فوت کرده باشد، زن از اموال شوهر ارث می‌برد.
✅لينك عضويت در كانال تلگرام🔻
https://t.me/Zanjan_law