مستندِ «در جاده با کیارستمی»، ساخته‌ی مارک کازینز، فیلمسازِ بریتانیایی، محصولِ ۲۰۰۵

در این مستند عباس کیارستمی درباره‌ی چگونگیِ شکل‌گیریِ ایده‌ی فیلمِ «خانه‌ی دوست کجاست»، شیوه‌ی کارش با نابازیگران و دیدگاه‌هایش درباره‌ی حذفِ عواملِ مختلفِ فیلمسازی از جمله نور، دوربین و حتی کارگردان برای رسیدن به تصاویری صمیمی‌تر و دیدنی‌تر، توضیح می‌دهد. دیدنی‌ترین قسمتِ فیلم اما قسمتِ دیدارِ کیارستمی‌ با پسر بچه‌ی #خانه_دوست_کجاست پس از دوازده سال است که حالا دیگر تبدیل به مردی شده و صاحبِ همسر و فرزند است.

@KiarostamiAbbas

🔻فيلم مستند "در جاده با کیارستمی" ساخته‌ی مارک کازینز، فیلمساز بریتانیایی، محصول ۲۰۰۵

در این مستند عباس کیارستمی درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری ایده‌ی فیلم "خانه‌ی دوست کجاست"، شیوه‌ی کارش با نابازیگران و دیدگاه‌هایش درباره‌ی حذف عوامل مختلف فیلمسازی از جمله نور، دوربین و حتی کارگردان برای رسیدن به تصاویری صمیمی‌تر و دیدنی‌تر، توضیح می‌دهد. دیدنی‌ترین قسمت فیلم اما قسمت دیدار کیارستمی‌ با پسر بچه‌ی #خانه_دوست_کجاست پس از دوازده سال است که حالا دیگر تبدیل به مردی شده و صاحب همسر و فرزند است.

@kiarostamiabbas

فیلم مستند «در جاده با کیارستمی» ساخته‌ی مارک کازینز، فیلم‌ساز بریتانیایی، محصول ۲۰۰۵

در این مستند عباس کیارستمی درباره‌ی موضوعات مختلفی از جمله چگونگی شکل‌گیری ایده‌ی فیلم «خانه‌ی دوست کجاست»، شیوه‌ی کارش با نابازیگران و دیدگاه‌هایش در مورد حذف عوامل مختلف فیلم‌سازی از جمله نور، دوربین و حتی کارگردان برای رسیدن به تصاویری صمیمی‌تر و دیدنی‌تر، توضیح می‌دهد. دیدنی‌ترین قسمت فیلم اما قسمت دیدار کیارستمی‌ با پسر بچه‌ی #خانه_دوست_کجاست پس از دوازده سال است که حالا دیگر تبدیل به مردی شده و صاحب همسر و فرزند است.

#در_جاده_با_کیارستمی
#بابک_احمدپور
#احمد_احمدپور

@KiarostamiAbbas

«درخت زندگی» عنوان مستندی‌ست ساخته‌ی هومن نوروزی که با نگاه به بحران دوگانگی نابازیگران کودک در بزرگ‌سالی، به تحولات زندگی برادران احمدپور، بازیگران خردسال فیلم #خانه_دوست_کجاست می‌پردازد.

.
«درخت زندگی» عنوان مستندی‌ست به کارگردانی هومن نوروزی با موضوع بحران دوگانگی نابازیگران کودک در بزرگ‌سالی و با این نگاه به تحولات زندگی برادران احمدپور، بازیگران خردسال فیلم #خانه_دوست_کجاست می‌پردازد.

بابک و احمد احمدپور در یک مقطع زمانی هفت ساله در دو فیلم («خانه دوست کجاست» و «زیر درختان زیتون») از سه‌گانه‌ی موسوم به کوکر، ساخته‌ی عباس کیارستمی بازی کردند و در فیلم سوم («زندگی و دیگر هیچ») نیز با این‌که حضور ندارند، سوژه‌ی داستان هستند.

تصویربرداری این فیلم که هم‌اکنون مراحل فنی خود را پشت سر می‌گذارد در تهران و هم‌چنین در منطقه‌ی رستم‌آباد و روستای کوکر، لوکیشن‌های سه‌گانه‌ی کیارستمی صورت گرفته است. اولین نمایش #درخت_زندگی در یازدهمین جشنواره‌ی فیلم «سینما حقیقت»، در اوخر آذر ماه خواهد بود.

#بابک_احمدپور
#احمد_احمدپور
#محمدرضا_نعمتزاده
#سه_گانه_کوکر

@KiarostamiAbbas

«یک شعر بلند ناب»، خاطراتی از ساخت فیلم #خانه_دوست_کجاست، یادداشتی از ناصر زراعتی (برنامه‌ریز و دستیار کارگردان در چند فیلم کیارستمی در دوره‌ی فیلم‌سازی او در کانون)
@KiarostamiAbbas

یک شعر بلند ناب، خاطراتی از ساخت فیلم «خانه دوست کجاست»، به قلم ناصر زراعتی (برنامه‌ریز و دستیار کارگردان در چند فیلم کیارستمی در دوره‌ی فیلم‌سازی او در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان)

ماهنامه‌ی تجربه، دوره‌ی جدید، شماره‌ی یک، خرداد ۱۳۹۰
#یادداشت
‌

مستند «در جاده با کیارستمی»،
ساخته‌ی مارک کازینز، محصول ۲۰۰۵

در این مستند عباس کیارستمی درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری ایده‌ی فیلم «خانه‌ی دوست کجاست»، شیوه‌ی کارش با نابازیگران و دیدگاه‌هایش درباره‌ی حذف عوامل مختلف فیلم‌سازی، نور، دوربین و حتی کارگردان برای رسیدن به تصاویری صمیمی‌تر و واقعی‌تر، توضیح می‌دهد. دیدنی‌ترین قسمت فیلم اما، قسمت دیدار کیارستمی‌ با بابک احمدپور، پسر بچه‌ی #خانه_دوست_کجاست پس از دوازده سال است که حالا دیگر مردی شده و دارای همسر و فرزند است.
@KiarostamiAbbas

‌
درست یادم نمی‌آید که چه‌طور کامبوزیا پرتوی را پیدا کردیم که خانواده‌اش اهلِ روستای کوکر بود و خویش و قوم‌هایش هنوز در آن روستا ساکن بودند.
مادربزرگِ مهربانِ کامبوزیا همان است که نقشِ پیرزنِ صاحبخانۀ خانوادۀ بابک (شخصیت اصلی فیلم) را بازی کرده و آن پسربچۀ بازیگوش که پای چشمش سیاه است و در صحنۀ مشق نوشتن، بابک را به بیرون آمدن از خانه وسوسه می‌کند و به بازی می‌خواند نیز از خاله‌زاده‌های کامبوزیا بود و دیگر خویشانِ این دوست نیز در طولِ فیلم‌برداری، بسیار به ما یاری رساندند.
من کامبوزیا را از سال ۵۸ می‌شناختم؛ داستانِ کوتاهی از او خوانده بودم که احمد شاملو در یکی از شماره‌های «کتاب جمعه» چاپ کرده بود و هم‌دانشکده‌ای و دوستِ محمدرضا صفدری و صمد طاهری بود که این هر دو از داستان‌نویسانِ جوانِ آن زمان بودند و با من دوست، که بعدها به جلساتِ داستان‌خوانیِ مشهور به «پنجشنبه‌ها» دعوتشان کردم و در آن نخستین و تنها مجموعه‌داستانِ چاپ‌شدۀ حاصلِ آن جلسات ـ «هشت داستان» ـ نیز کارشان چاپ شد. کامبوزیا هنوز «کامبوزیا پرتوی» فیلم‌نامه‌نویس و فیلم‌سازِ مشهور و پُرکارِ بعدی نشده بود؛ جوانی بود مودب و محجوب که به‌درستی در تیتراژِ «خانۀ دوست...» از وی تشکر شده و به نظرِ من، با آن‌که شاید یکی دو بار بیش‌تر سرِ صحنۀ فیلم‌برداری، آن‌هم در سفرهایی برای دیدارِ خویشان، به‌مدتی کوتاه حضور نداشت، ولی خیلی به ما کمک کرد.

ناصر زراعتی
از خاطرات ساخت فیلم «خانه دوست کجاست» با عنوان یک شعر بلند ناب