كاوه مدنى | Kaveh Madani
🧠 جواب: هیچکدام. آنچه باید نجات پیدا کند، جنس تفکر و نگاه ما به موضوعات آب و غذاست. #سوال_انحرافی 🗣 @KavehMadani
🧠 سؤال درست و سؤال غلط
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani
Forwarded from كاوه مدنى | Kaveh Madani
🧠 سؤال درست و سؤال غلط
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani
Forwarded from كاوه مدنى | Kaveh Madani
🧠 سؤال درست و سؤال غلط
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani
📚 #معرفی_مقاله
عنوان: #هم_بست آب زیرزمینی-انرژی-غذا در بخش #کشاورزی ایران: پیامدهای محتمل برای #امنیت_آبی"
نشریه: آب
سال انتشار: ٢٠١٩
نویسندگان: آتنا میرزایی و همکاران
لینک دسترسی رایگان به مقاله https://www.mdpi.com/2073-4441/11/9/1835
▪️بر پایه تفکر سیستمی در #توسعه_پایدار، پیوندهای میان منابع آب، انرژی و تولید غدا در کانون توجه محافل علمی جهانی قرار گرفته است. این مباحث ذیل عنوان #هم‌بست آب-انرژی-غذا مطرح می شوند.
▪️این مقاله اولین مطالعه هم‌بست #آب_زیرزمینی-انرژی-غذا در استان های #ایران را ارائه می کند. نویسندگان با درنظر گرفتن فرضیات ساده کننده امکان مقایسه وضعیت بهره برداری از منابع آب زیرزمینی، #انرژی الکتریکی (برق مصرفی در پمپاژ آب زیرزمینی) و میزان تولید محصولات زراعی استانها را فراهم میکنند.
▪️در کنار #خشکسالی های اخیر، #برداشت_بی_رویه از منابع آب، بهره برداران را با کاهش سهم برداشت از منابع #آب_سطحی، افت پیوسته سطح آب زیرزمینی و کاهش #کیفیت آن مواجه کرده است.
▪️برای مطالعه این وضعیت از داده های استانی تولید #وزارت_جهاد_کشاورزی در سال ۱۳۹۴ و داده های #وزارت_نیرو در زمینه برداشت #آب زیرزمینی و مصرف انرژی همان سال استفاده شده است.
▪️شش گونه عمده #محصولات_زراعی در ایران شامل غلات، حبوبات، محصولات صنعتی، سبزیجات، مرکبات و محصولات علوفه ای در این مطالعه در نظر گرفته شده و به دلیل اهمیت #برنج به عنوان یکی از غذاهای اصلی در کشور، این محصول نیز به شکل جداگانه به عنوان دسته هفتم در مطالعه در نظر گرفته شده است.
▪️مقایسه #نیاز_آبی هفت دسته محصول در ۳۱ استان، تصویری از آب بری محصولات و تناسب #الگوی_کشت در سطح کشور به دست می دهد.
▪️بنا بر نتایج به دست آمده:
بیش از ۹۰ در صد سطح زیر کشت متعلق به هفت گروه تولید زراعی در پنج استان است. غلات، محصولات صنعتی، سبزیجات ، مرکبات و محصولات علوفه ای در همه استان ها کشت می شوند.
۲۹ استان #حبوبات کشت می کنند و ۲۱ استان دارای کشت برنج هستند. بيشترين ميزان توليد محصولات زراعي آبي در كشور متعلق به استان #خوزستان با توليد ۱۹.۳ درصد است درحاليكه استان كهکيلويه و بويراحمد با حدود۰.۳ درصد در جايگاه آخر قرار گرفته است.
۲۱ استان برای تامین #نیاز_آبی خود عمدتا از منابع آب زیرزمینی استفاده میکنند. در استان همدان ۹۰ درصد، خراسان جنوبی ۸۸ درصد، کرمان ۸۷ درصد، خراسان رضوی ۸۵ درصد، زنجان ۸۴ درصد، مرکزی ۸۳ درصد، هرمزگان و فارس و البرز ۷۹ درصد، سمنان ۷۸ درصد و یزد و قم ۷۷ درصد برداشت سالانه از منابع آب زیرزمینی است.
در تمامی استانها، عمده مصرف آب زیرزمینی در بخش #کشاورزی است. در استان تهران ۵۸ درصد، مازندران ۶۲ درصد، گیلان ۶۶ درصد، البرز ۶۷ درصد، اردبیل و گلستان ۷۷ درصد و مابقی استانها بالای ۸۲ درصد #مصرف آب زیرزمینی مربوط به بخش کشاورزی است.
متوسط سالانه ميانگين تغيير سطح آب زیرزمینی در هر استان طی سالهای ۲۰۱۶-۲۰۰۹ برآورد شده است. استان همدان با افت متوسط سالانه ۹۵ سانتی متر، البرز ۸۷ سانتی متر، قم ۷۵ سانتی متر، فارس و تهران ۶۹ سانتی متر، قزوین ۶۸ سانتی متر، خراسان رضوی ۶۶ سانتی متر، کرمان و زنجان ۶۴ سانتی متر، مرکزی ۶۳ سانتی متر و سمنان ۶۲ سانتی متر روبرو هستند. مابقی استانها نیز با افت متوسط سالانه تا ۴۶ سانتی متر مواجه هستند.
بین میزان برداشت آب تخمین زده شده (با استفاده از آمار #سطح_زیر_کشت و تولید) و برداشت گزارش شده اختلاف زیادی وجود دارد. بیشترین اختلاف به ترتیب در استان‌های خراسان جنوبی، هرمزگان، آذربایجان شرقی و یزد وجود دارد.
▪️نتایج حاصل از ارزیابی شاخص #آسیب_پذیری آب زیرزمینی نشان می دهد که استان های کرمان، خراسان رضوی، فارس و تهران با آسیب پذیری شدید تا مفرط روبرو هستند.
▪️مشکل آسیب پذیری منابع آب زیرزمینی در سایر استانها نیز جدی است. از منظر اقتصادی، بهای ناچیز آب در کنار پایین بودن قیمت انرژی، عملا افزایش بهره وری آب زیرزمینی و انرژی را توجیه ناپذیر می کند.
▪️با بررسی روند موجود در سری زمانی کشت، #برداشت_آب و انرژی و با فرض درستی #آمار ارائه شده، با ثبات نسبی سطح زیر کشت و آب برداشتی، انتظار می رود افت گسترده سطح آب زیرزمینی به شکل مستمر ادامه یابد.
▪️در سایه تهدید #ورشکستگی_آبی کشور، #توانمندسازی_کشاورزان جهت افزایش بهره‌وری مصرف آب و انرژی برای #تولید_غذا و بهبود نظارت و مدیریت منابع آب زیرزمینی برای کاهش افت گسترده سطح آب زیرزمینی در استان‌های کشور کاملا ضروری است.
💧@KavehMadani
عنوان: #هم_بست آب زیرزمینی-انرژی-غذا در بخش #کشاورزی ایران: پیامدهای محتمل برای #امنیت_آبی"
نشریه: آب
سال انتشار: ٢٠١٩
نویسندگان: آتنا میرزایی و همکاران
لینک دسترسی رایگان به مقاله https://www.mdpi.com/2073-4441/11/9/1835
▪️بر پایه تفکر سیستمی در #توسعه_پایدار، پیوندهای میان منابع آب، انرژی و تولید غدا در کانون توجه محافل علمی جهانی قرار گرفته است. این مباحث ذیل عنوان #هم‌بست آب-انرژی-غذا مطرح می شوند.
▪️این مقاله اولین مطالعه هم‌بست #آب_زیرزمینی-انرژی-غذا در استان های #ایران را ارائه می کند. نویسندگان با درنظر گرفتن فرضیات ساده کننده امکان مقایسه وضعیت بهره برداری از منابع آب زیرزمینی، #انرژی الکتریکی (برق مصرفی در پمپاژ آب زیرزمینی) و میزان تولید محصولات زراعی استانها را فراهم میکنند.
▪️در کنار #خشکسالی های اخیر، #برداشت_بی_رویه از منابع آب، بهره برداران را با کاهش سهم برداشت از منابع #آب_سطحی، افت پیوسته سطح آب زیرزمینی و کاهش #کیفیت آن مواجه کرده است.
▪️برای مطالعه این وضعیت از داده های استانی تولید #وزارت_جهاد_کشاورزی در سال ۱۳۹۴ و داده های #وزارت_نیرو در زمینه برداشت #آب زیرزمینی و مصرف انرژی همان سال استفاده شده است.
▪️شش گونه عمده #محصولات_زراعی در ایران شامل غلات، حبوبات، محصولات صنعتی، سبزیجات، مرکبات و محصولات علوفه ای در این مطالعه در نظر گرفته شده و به دلیل اهمیت #برنج به عنوان یکی از غذاهای اصلی در کشور، این محصول نیز به شکل جداگانه به عنوان دسته هفتم در مطالعه در نظر گرفته شده است.
▪️مقایسه #نیاز_آبی هفت دسته محصول در ۳۱ استان، تصویری از آب بری محصولات و تناسب #الگوی_کشت در سطح کشور به دست می دهد.
▪️بنا بر نتایج به دست آمده:
بیش از ۹۰ در صد سطح زیر کشت متعلق به هفت گروه تولید زراعی در پنج استان است. غلات، محصولات صنعتی، سبزیجات ، مرکبات و محصولات علوفه ای در همه استان ها کشت می شوند.
۲۹ استان #حبوبات کشت می کنند و ۲۱ استان دارای کشت برنج هستند. بيشترين ميزان توليد محصولات زراعي آبي در كشور متعلق به استان #خوزستان با توليد ۱۹.۳ درصد است درحاليكه استان كهکيلويه و بويراحمد با حدود۰.۳ درصد در جايگاه آخر قرار گرفته است.
۲۱ استان برای تامین #نیاز_آبی خود عمدتا از منابع آب زیرزمینی استفاده میکنند. در استان همدان ۹۰ درصد، خراسان جنوبی ۸۸ درصد، کرمان ۸۷ درصد، خراسان رضوی ۸۵ درصد، زنجان ۸۴ درصد، مرکزی ۸۳ درصد، هرمزگان و فارس و البرز ۷۹ درصد، سمنان ۷۸ درصد و یزد و قم ۷۷ درصد برداشت سالانه از منابع آب زیرزمینی است.
در تمامی استانها، عمده مصرف آب زیرزمینی در بخش #کشاورزی است. در استان تهران ۵۸ درصد، مازندران ۶۲ درصد، گیلان ۶۶ درصد، البرز ۶۷ درصد، اردبیل و گلستان ۷۷ درصد و مابقی استانها بالای ۸۲ درصد #مصرف آب زیرزمینی مربوط به بخش کشاورزی است.
متوسط سالانه ميانگين تغيير سطح آب زیرزمینی در هر استان طی سالهای ۲۰۱۶-۲۰۰۹ برآورد شده است. استان همدان با افت متوسط سالانه ۹۵ سانتی متر، البرز ۸۷ سانتی متر، قم ۷۵ سانتی متر، فارس و تهران ۶۹ سانتی متر، قزوین ۶۸ سانتی متر، خراسان رضوی ۶۶ سانتی متر، کرمان و زنجان ۶۴ سانتی متر، مرکزی ۶۳ سانتی متر و سمنان ۶۲ سانتی متر روبرو هستند. مابقی استانها نیز با افت متوسط سالانه تا ۴۶ سانتی متر مواجه هستند.
بین میزان برداشت آب تخمین زده شده (با استفاده از آمار #سطح_زیر_کشت و تولید) و برداشت گزارش شده اختلاف زیادی وجود دارد. بیشترین اختلاف به ترتیب در استان‌های خراسان جنوبی، هرمزگان، آذربایجان شرقی و یزد وجود دارد.
▪️نتایج حاصل از ارزیابی شاخص #آسیب_پذیری آب زیرزمینی نشان می دهد که استان های کرمان، خراسان رضوی، فارس و تهران با آسیب پذیری شدید تا مفرط روبرو هستند.
▪️مشکل آسیب پذیری منابع آب زیرزمینی در سایر استانها نیز جدی است. از منظر اقتصادی، بهای ناچیز آب در کنار پایین بودن قیمت انرژی، عملا افزایش بهره وری آب زیرزمینی و انرژی را توجیه ناپذیر می کند.
▪️با بررسی روند موجود در سری زمانی کشت، #برداشت_آب و انرژی و با فرض درستی #آمار ارائه شده، با ثبات نسبی سطح زیر کشت و آب برداشتی، انتظار می رود افت گسترده سطح آب زیرزمینی به شکل مستمر ادامه یابد.
▪️در سایه تهدید #ورشکستگی_آبی کشور، #توانمندسازی_کشاورزان جهت افزایش بهره‌وری مصرف آب و انرژی برای #تولید_غذا و بهبود نظارت و مدیریت منابع آب زیرزمینی برای کاهش افت گسترده سطح آب زیرزمینی در استان‌های کشور کاملا ضروری است.
💧@KavehMadani
MDPI
The Groundwater‒Energy‒Food Nexus in Iran’s Agricultural Sector: Implications for Water Security
This paper presents the first groundwater‒energy‒food (GEF) nexus study of Iran’s agronomic crops based on national and provincial datasets and firsthand estimates of agricultural groundwater withdrawal. We use agronomic crop production, water withdrawal…
Forwarded from كاوه مدنى | Kaveh Madani
🧠 سؤال درست و سؤال غلط
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani
Forwarded from كاوه مدنى | Kaveh Madani
🧠 سؤال درست و سؤال غلط
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani
Forwarded from كاوه مدنى | Kaveh Madani
🧠 سؤال درست و سؤال غلط
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani
🖌 کاوه مدنی
⭕️ کدام را باید نجات داد: آب یا کشاورزی؟
▪️این سؤال یکی از گمراه کننده ترین سؤالهای طرح شده در فضای مدیریت و سیاستگذاری منابع آب و کشاورزی ایران است. سؤالاتی از این جنس، آب و غذا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهند در حالی که فقدان هر کدام از این دو منبع حیاتی، بشر را با مشکل جدی مواجه می کند.
▪️بخش کشاورزی در سطح جهانی به عنوان تآمین کننده غذا و بزرگترین مصرف کننده منابع آب، رابطه تنگاتنگی با بخش آب دارد. به علاوه، کشاورزان به عنوان تولید کنندگان غذا، بزرگترین گروه بهره برداری و مدیریت آب و در جهان و حلقه اتصال آب و غذا شناخته می شوند.
▪️بنابراین برای نجات آب باید نگران کشاورزی و کشاورزان بود و برای نجات کشاورزی هم به دنبال نجات آب و کشاورزان. اگر به جای نگرانی در مورد آب و غذا به عنوان ورودی و خروجی بخش کشاورزی، به فکر وضعیت معیشتی کشاورزان (کیفیت عملکرد و بهره بردار) باشیم می توانیم به نجات هر دو بخش به طور همزمان امید داشته باشیم. در غیر اینصورت با قرار دادن امنیت غذایی و امنیت آبی در مقابل یکدیگر، امنیت بشر را به طور جدی به خطر می انداریم.
▪️خوب است قبل از تلاش برای یافتن پاسخ یک سؤال در مورد درستی و جامعیت سؤال مطروحه تأمل کنیم چرا که سؤال نامناسب می تواند مسیر ذهنی و راه حل های پیشنهادیمان را به بیراهه بکشاند. به عنوان مثال اگر قبل از پاسخ به سؤال "چگونه نیاز ابی این حوضه آبریز را تأمین کنیم؟" به جامع نبودن این سؤال پی برده بودیم، می فهمیدیم که سؤالی نظیر "چه عواملی موجب افزایش نیاز آبی در این حوضه شده است و چگونه می توان آنها را مهار کرد؟" می توانست ما را به مسیر متفاوتی هدایت کند.
▪️در این صورت راه حل هایمان فقط به شیرین کردن و انتقال آب و حفر چاههای عمیق و فوق عمیق محدود نمی شد. اما سؤال نامناسب ما را عملا به انتخاب راه حلهایی سوق داد که به خاطر هدف نگرفتن محرک های افزایش نیاز در حوضه آبریز، راهکارهایی جامع و پایدار محسوب نمی شوند و توان مهار افزایش نیاز آبی در حوضه را ندارند.
#آب #کشاورزی #غذا #هم_بست
📚 @KavehMadani