Forwarded from اتچ بات
⚫️ #سیما_صاحبی، همسر #محمدجعفر_پوینده، #نویسنده و مترجمی که در پاییز سال ۱۳۷۷ در جریان #قتلهای_زنجیره‌ای کشته شد، می‌گوید که این پرونده پس از ۲۲ سال همچنان در وضعیت سابق قرار دارد و هیچ‌گاه به آن رسیدگی نشده است.
همسر محمدجعفر پوینده: از نظر ما هیچ‌وقت به پرونده قتلهای زنجیره‌ای رسیدگی نشد
سیما صاحبی، همسر محمدجعفر پوینده، نویسنده و مترجمی که در پاییز سال ۱۳۷۷ در جریان قتلهای معروف به زنجیره‌ای کشته شد، می‌گوید که این پرونده پس از ۲۲ سال همچنان در وضعیت سابق قرار دارد و هیچ‌گاه به آن رسیدگی نشده است.
او گفت که پس از ۲۲ سال هنوز ابعاد این پرونده مشخص نشده است.
صاحبی پرونده تشکیل‌شده برای این قتل‌ها در قوه قضاییه جمهوری اسلامی را یک پرونده «مثله‌شده» خواند و افزود که نقش #سعید_امامی، مشاور #قربانعلی_دری_نجف_آبادی و معاون #علی_فلاحیان، در #وزارت_اطلاعات وقت، از آن کاملا حذف شده بود.
او همچنین گفت که این پرونده چهار بار شماره‌گذاری شده و اسنادی از آن خارج شده بود.
به گفته صاحبی، درباره تعداد این قتل‌ها روایت‌های زیادی وجود دارد و بین ۱۰۰ تا ۱۸۰ قتل مطرح شده است، اما واقعیت درباره دامنه این قتل‌ها هنوز مشخص نشده است.
او یادآوری کرد که #جمهوری_اسلامی تلاش کرده قتلهای زنجیره‌ای را تنها به چهار قتل محدود کند در حالی که در پاییز همان سال دگراندیشان دیگری از جمله #مجید_شریف و #پیروز_دوانی نیز کشته شدند. در شهریور همان سال نیز #حمید_حاجی_زاده و فرزند خردسالش کارون، کشته شدند.
صاحبی همچنین گفت که واقعیت درباره آمران این قتل‌ها نیز هنوز مشخص نشده است.
پرستو فروهر، فرزند #پروانه_اسکندری و #داریوش_فروهر، نیز در مطلبی تاکید کرد که «#دادخواهی قتلهای سیاسی در ایران ضرورتی است اخلاقی، سیاسی و تاریخی؛ ضرورتی که هنوز به آن پاسخی درخور داده نشده و ناتمام مانده است.»
وزارت اطلاعات تنها قتل داريوش فروهر و همسرش پروانه اسکندری مشهور به فروهر، #محمد_مختاری، عضو هیات دبیران کانون نویسندگان ایران و نیز محمدجعفر پوینده عضو #کانون_نویسندگان ایران، به دست ماموران این وزارتخانه را پذیرفت و آن‌ها را «عناصر خودسر» نامید.
با این حال به گفته شیرین عبادی، وکیل خانواده دگراندیشان کشته‌شده در این قتل‌ها، این ماموران اعلام کردند که از دری نجف آبادی، وزیر وقت اطلاعات، دستور داشتند و حتی بابت آن اضافه‌کاری گرفته‌اند.
به گفته عبادی، متهمان همچنین اعلام کرده بودند که در برخی قتل‌ها از طریق «یکی از روحانیون که نامش در پرونده هم است و نسبت فامیلی با رهبر دارد ( #عزیز_خوشوقت پدر زن مصطفی خامنه‌ای) رهبر را در جریان این کارها قرار داده بودند».
نام برخی از روحانیون دیگر نیز به عنوان صادرکنندگان فتوا و دستور برای قتل #روشنفکران و #نویسندگان مطرح شده است.
از جمله براساس روایت پرستو فروهر، دری نجف‌آبادی گفته که فتوای قتل پیروز دوانی را #غلامحسین_محسنی_اژه_ای که آن زمان رییس دادسرای ویژه روحانیت بود، صادر کرده است.
همچنین از نامه آخر سعیدی سیرجانی به رهبر جمهوری اسلامی برمی‌آید که علی خامنه‌ای در پیام خود به او در پاسخ به نامه قبلی‌اش «ارتداد و تکفیر» او را اعلام کرده است.
#علی_اکبر_سعیدی_سیرجانی ۲۴ اسفند ۱۳۷۲ بازداشت و ۹ ماه بعد خبر درگذشت او در زندان اعلام شد.
تعدادی از دگراندیشان و محققان درباره قتلهای زنجیره‌ای نیز اعلام کرده‌اند که این قتل‌ها محدود به سال ۱۳۷۷ نبوده و یک رویه در وزارت اطلاعات با عنوان حذف فیزیکی دگراندیشان بوده که در دهه ۱۳۷۰ به صورت رسمی اجرا می‌شده است.
از جمله موضوعات مرتبط با قتلهای زنجیره‌ای تلاش وزارت اطلاعات برای به دره انداختن اتوبوس حامل نویسندگان در سفر به ارمنستان است. خاطرات مربوط به این اتفاق در روایت برخی از این نویسندگان از جمله کتاب «یاس و داس» نوشته #فرج_سرکوهی مطرح شده است.
انتشار فیلم نمایش «یک پرونده دو قتل»
#فیلم «#دست_نوشته_ها_نمیسوزند» ساخته #محمد_رسول_اف نیز به موضوع قتلهای زنجیره‌ای پرداخته است.
برای #روشنگری به کانال #ایرانبانان بپیوندید، برای جستجو از # استفاده کنید و پُست ها را برای دیگران ارسال نمائید
https://t.me/iranbananofficial ™
همسر محمدجعفر پوینده: از نظر ما هیچ‌وقت به پرونده قتلهای زنجیره‌ای رسیدگی نشد
سیما صاحبی، همسر محمدجعفر پوینده، نویسنده و مترجمی که در پاییز سال ۱۳۷۷ در جریان قتلهای معروف به زنجیره‌ای کشته شد، می‌گوید که این پرونده پس از ۲۲ سال همچنان در وضعیت سابق قرار دارد و هیچ‌گاه به آن رسیدگی نشده است.
او گفت که پس از ۲۲ سال هنوز ابعاد این پرونده مشخص نشده است.
صاحبی پرونده تشکیل‌شده برای این قتل‌ها در قوه قضاییه جمهوری اسلامی را یک پرونده «مثله‌شده» خواند و افزود که نقش #سعید_امامی، مشاور #قربانعلی_دری_نجف_آبادی و معاون #علی_فلاحیان، در #وزارت_اطلاعات وقت، از آن کاملا حذف شده بود.
او همچنین گفت که این پرونده چهار بار شماره‌گذاری شده و اسنادی از آن خارج شده بود.
به گفته صاحبی، درباره تعداد این قتل‌ها روایت‌های زیادی وجود دارد و بین ۱۰۰ تا ۱۸۰ قتل مطرح شده است، اما واقعیت درباره دامنه این قتل‌ها هنوز مشخص نشده است.
او یادآوری کرد که #جمهوری_اسلامی تلاش کرده قتلهای زنجیره‌ای را تنها به چهار قتل محدود کند در حالی که در پاییز همان سال دگراندیشان دیگری از جمله #مجید_شریف و #پیروز_دوانی نیز کشته شدند. در شهریور همان سال نیز #حمید_حاجی_زاده و فرزند خردسالش کارون، کشته شدند.
صاحبی همچنین گفت که واقعیت درباره آمران این قتل‌ها نیز هنوز مشخص نشده است.
پرستو فروهر، فرزند #پروانه_اسکندری و #داریوش_فروهر، نیز در مطلبی تاکید کرد که «#دادخواهی قتلهای سیاسی در ایران ضرورتی است اخلاقی، سیاسی و تاریخی؛ ضرورتی که هنوز به آن پاسخی درخور داده نشده و ناتمام مانده است.»
وزارت اطلاعات تنها قتل داريوش فروهر و همسرش پروانه اسکندری مشهور به فروهر، #محمد_مختاری، عضو هیات دبیران کانون نویسندگان ایران و نیز محمدجعفر پوینده عضو #کانون_نویسندگان ایران، به دست ماموران این وزارتخانه را پذیرفت و آن‌ها را «عناصر خودسر» نامید.
با این حال به گفته شیرین عبادی، وکیل خانواده دگراندیشان کشته‌شده در این قتل‌ها، این ماموران اعلام کردند که از دری نجف آبادی، وزیر وقت اطلاعات، دستور داشتند و حتی بابت آن اضافه‌کاری گرفته‌اند.
به گفته عبادی، متهمان همچنین اعلام کرده بودند که در برخی قتل‌ها از طریق «یکی از روحانیون که نامش در پرونده هم است و نسبت فامیلی با رهبر دارد ( #عزیز_خوشوقت پدر زن مصطفی خامنه‌ای) رهبر را در جریان این کارها قرار داده بودند».
نام برخی از روحانیون دیگر نیز به عنوان صادرکنندگان فتوا و دستور برای قتل #روشنفکران و #نویسندگان مطرح شده است.
از جمله براساس روایت پرستو فروهر، دری نجف‌آبادی گفته که فتوای قتل پیروز دوانی را #غلامحسین_محسنی_اژه_ای که آن زمان رییس دادسرای ویژه روحانیت بود، صادر کرده است.
همچنین از نامه آخر سعیدی سیرجانی به رهبر جمهوری اسلامی برمی‌آید که علی خامنه‌ای در پیام خود به او در پاسخ به نامه قبلی‌اش «ارتداد و تکفیر» او را اعلام کرده است.
#علی_اکبر_سعیدی_سیرجانی ۲۴ اسفند ۱۳۷۲ بازداشت و ۹ ماه بعد خبر درگذشت او در زندان اعلام شد.
تعدادی از دگراندیشان و محققان درباره قتلهای زنجیره‌ای نیز اعلام کرده‌اند که این قتل‌ها محدود به سال ۱۳۷۷ نبوده و یک رویه در وزارت اطلاعات با عنوان حذف فیزیکی دگراندیشان بوده که در دهه ۱۳۷۰ به صورت رسمی اجرا می‌شده است.
از جمله موضوعات مرتبط با قتلهای زنجیره‌ای تلاش وزارت اطلاعات برای به دره انداختن اتوبوس حامل نویسندگان در سفر به ارمنستان است. خاطرات مربوط به این اتفاق در روایت برخی از این نویسندگان از جمله کتاب «یاس و داس» نوشته #فرج_سرکوهی مطرح شده است.
انتشار فیلم نمایش «یک پرونده دو قتل»
#فیلم «#دست_نوشته_ها_نمیسوزند» ساخته #محمد_رسول_اف نیز به موضوع قتلهای زنجیره‌ای پرداخته است.
برای #روشنگری به کانال #ایرانبانان بپیوندید، برای جستجو از # استفاده کنید و پُست ها را برای دیگران ارسال نمائید
https://t.me/iranbananofficial ™
Telegram
attach 📎