یدالله کریمی پور
12.1K subscribers
146 photos
72 videos
40 files
64 links
Download Telegram
مرز و مرزبانی

مگر نه این است که:
۱- با کویت و عربستان بر سر برخی قلمروهای دریایی اختلاف داریم؟
۲- با امارات بر سر جزایر در مناقشه بوده ایم؟
۳- اختاف‌‌ کارکردی در مرز با پاکستان برقرار است و گاه به تنش و حتی منازعه نیز رسیده است؟
۴- با افغانستان نیز درگیر چندین گونه اختلاف مرزی مانند حقابه، گذر غیر رسمی، قاچاق، مهاجرت‌ و..می باشیم؟
۵- با جمهوری آذربایجان و ترکمنستان و در مقیاسی فراگیرتر پنج دولت پیرامونی خزر هنوز در مورد مرزهای دریایی به توافق دست نیافته ایم؟
۶- با باکو بر سر کریدور زنگزور تنش داریم؟
۷-  پس از ۸ سال جنگ، هنوز با عراق به توافق رسمی صلح در چارچوب پیمان شکوهمند الجزیره دست نیافته ایم؟

چند پرسش استراتژیک در این زمینه به چشم می خورد:
الف- چرا تقریبا با همه کشورهای همسایه دارای نوعی اختلاف مزمن هستیم؟ و چرا به گونه ای اصولی پیگیر حل وفصل آن نبوده ایم؟
ب- با وجود اختلاف ۳۶۰ درجه ای، یعنی در درازای بیش از ۸۰۰۰ کیلومتر مرز، محورهای پشتیبان خارجی ما چه قدرت هایی هستند؟ آیا ایران‌ قرار است یکه و تنها در برابر آن ها بایستد؟
پ- در برابر استراتژی سه مرحله ای امارات و شورای همکاری شامل "تعدد در موضع"، "تحول در اقدام" و "اقدام‌ به زور"، با پشتوانه فراگیر جهانی، که از ۲۷ سال پیش آغاز شده و همچنان ادامه دارد، جمهوری اسلامی چه استراتژی قابل قبول و داینامیکی داشته است؟
کوتاه آن که نه تنها ایران، بلکه حتی توانمندترین کشورهای جهان، حتی ایالات متحده، به تنهایی قادر به پاسداری از امنیت ملی خود نیستند. یعنی احدی از ملت ها در تاریخ تنها با اتکای به قدرت مردمی و درونی توانایی کافی برای تداوم‌ حیات نداشته اند.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
دستاورد جمهوری‌اسلامی
جمهوری اسلامی با وجود آرمان ها و رویاهای بلند وعده داده شده دایر بر پایی تمدنی نوین و مشکل گشا برای جهان، در جایگاه و آلترناتیو سوسیالیسم و کاپیتالیسم، جز مبارزه،درگیری و ترویج آنها(با استکبار جهانی، دفاع ۸ ساله، درگیری با اسرائیل) چه دستاورد فرهنگی-تمدنی برای بشریت به ارمغان آورده است؟ در برابر حوادث و بحران های متعدد جهانشمول مانند تغییر اقلیم، گسل بین شمال-جنوب، گسترش جنگ و نا امنی جهانی و...چه پاسخ هایی داشته است؟
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
پیامد حمله به نتانیاهو

شبکه ۱۲ اسرائیل می‎گوید ایران برای ترور نتانیاهو اقدام کرد(الجزیره فارسی). منظور حمله پهپادی حزب الله به خانه نخست وزیر اسرائیل در قیصریه است. جمهوری اسلامی باید زین پس تحرکات نظامی اسرائیل را بیشتر تحت کنترل داشته باد. چه بسا این حمله بهانه ای در جهت حمله به اقامتگاه رهبری و دیگر مقامات ایران قرار گیرد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
جنگ‌ منطقه ای نخواهد شد

بر فرض تکوین جنگ میان ایران- اسراییل، بعید است جنگی منطقه ای برپا شود، زیرا هیچیک از ۱۶ کشور خاورمیانه تمایلی به مشارکت در آن ندارند. هفت کشور عرب حوزه خلیج فارس‌، اردن‌، مصر، ترکیه و حتی سوریه کمترین اراده ای برای ورود خود خواسته و ابتدا به ساکن به چنین جنگی ندارند. دولت های عرب، چنین جنگی را مربوط به خود و درجهت منافع ملی اشان نمی بینند.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
مگر این ملت چه می خواهد؟

چرا فنلاندی، سوئدی، هلندی و حتی اماراتی،  مالزیایی، ژاپنی، سئولی، نیوزلندی و مراکشی، از بامداد تا شامگاه ترس از دشمن و حمله خارجی و بگیر و ببند داخلی ندارد؟ چرا آرام و بی دغدغه در پی زندگی‌شان هستند. کار می کنند و ورزش می کنند و لقمه نانی با خانواده و دوستان می‌خورند و شب با آرامش سر به بالین می گذارند؟

برعکس چرا ما سالها و بلکه دهه ها است در ناپایداری و بی ثباتی به سر برده و دغدغه و احساس فردای نا امن خواب از چشممان ربوده است؟ چرا دهه ها است در انزوای بین المللی گیر افتاده ایم و در قفس هزاران تحریم گرفتار شده ایم؟ چرا در کوی و برزن، مترو و اتوبوس، دورهمی های خانوادگی و دوستانه، خواه و ناخواه از حمله نظامی و چگونگی و ابعاد آن حرف می زنیم و خودآگاه و ناخود آگاهمان در بیم و هراس دائمی و بی وقفه از جنگ و بازداشت و...به سر می برد؟ چرا حتی هراس از برپا شدن جنگ‌ ویرانگر درونی، چونان‌ سوریه و لیبی و لبنان، مانند بختک شبانه روز بر ما افتاده است؟

چرا پنجاه سال است دستکم بخشی از ملت آن قدر کارد به استخوانش رسیده که حتی اسکندر طلب شده اند؟
مگر مردم جز یک زندگی بی دردسر‌، در امنیت و آزادی نسبی و آبروداری چه خواسته اند؟

خب انقلابی شد، رژیمی رفت و رژیمی دیگر جایگزینش شد. برای زندگی آسوده تر، امن تر، آزادتر، بدون ساواک و کمیته و شهربانی و بدون تحمیل اراده خارجی. مگر نه این که این انقلاب بالاخره باید جایی بایستد؟ جایی قرار و آرام‌گیرد؟ لابد تا شکست و نابودی امپریالیسم یا استکبار؟

خب مگر استکبار آمریکا، ویتنام را درهم نکوبید و شخم نزد؟ مگر چند میلیون از آنها را نکشت و معلول نکرد؟‌ مگر بر سر ژاپنی ها بمب اتم نریخت و آنها را وادار به تسلیم نکرد؟ کجای جهان را می شناسید که آمریکا در آن جا دخالت نکرده باشد؟ به قول حامد عبدالصمد نویسنده‌ کتاب زوال جهان اسلام، آمریکا شوم‌بختی های بسیاری در جهان پدید آورده است. انسان های بسیاری در ژاپن، کره، ویتنام، شیلی، آرژانتین و کوبا، قربانی سیاست های تهاجمی و خشن آمریکا شده اند، ولی چرا فقط این مسلمانان هستند که در جنگ علیه آمریکا و غرب دست به عملیات انتحاری میزنند؟ چرا آن کشورها پس از پایان جنگ، راه و رسم و استراتژی دیگری برگزیدند و آسوده شدند؟
چرا ما باید همیشه در اضطرار بمانیم و شب و روزمان در بیم و هراس از سختگیری داخلی و حمله خارجی هدر رود؟ به چه بهایی؟
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
جنگ به کجا می رسد؟

در تاریخ معاصر مقاومت‌ جهانی، پس از ویتنام، نام غزه و لبنان می درخشد. با وجود سنگین ترین بمباران ها و حملات زمینی منتهی به تخریب نزدیک به کامل و کشته شدن بیش از ۶۵٪ فرماندهان، هنوز اسرائیل نتوانسته به اهدافش دست یابد. چنان‌که تکلیف اسیرانش هنوز روشن نیست، تضمینی در جهت حفظ امنیت از حملات حزب الله- حماس دریافت نشده و کمابیش جان اسرائیلی ها در خطر است. با این همه شانس پیروزی محور مقاومت‌ در برابر اسرائیل(اشغالگر) دستکم‌ روی کاغذ ناچیز است. جرا؟
۱- توانایی اسراییل(اشغالگر) در آسمان، پدافند، جاسوسی و رخنه بین تصمیم سازان و فرماندهان محور مقاومت بس فراتر از رقیبان است؛
۲- اسرائیل با وجود مخالفت رو به افزایش ملت ها، هنوز از پشتیبانی سخاوتمندانه و استراتژیک آمریکا و ناتو برخوردار است؛
۳-هیچکدام از ۲۲ ملت- دولت عرب و ۵۶ کشور عضو همکاری اسلامی به جز ایران، حاضر به حمایت علنی از محور مقاومت‌ بر نیامده اند؛
۴- محور مقاومت‌ در شورای امنیت فاقد متحد استراتژیک است.

کوتاه آن که محور مقاومت‌ و در کل مسائل و دغدغه‌ های گریبانگیر و حاد اعراب و بلکه همه مسلمانان، برای دولت های غرب تقریبا هیچ اهمیتی ندارند. آنان طی مکانیسمی ساده و روان ، در پی برنامه های روزانه و از پیش طراحی شده خود بوده و در فکر هم نیستند که آفریقایی ها، برزیلی ها و... رنجیده خاطر شوند. تنها و بزرگترین ترس آنها سرایت تروریسم‌ و پیامدهای اقتصادی این نبردها و یا ملاحضات استراتژیک است.
می خواهم بگویم خردمندانه و بر پایه عقلانیت تصمیم سازی شود. برای خدا و نظم کیهانی تکلیف تعیین نکنید. چون‌ شما را در آن راهی نیست و از پس پرده غیب آگاه نیستید. کار و تصمیم خود را بگیرید و کار خدا را به خودش وانهید.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
تاثیرگذاری مصوبه لایحه عفاف و حجاب
می دانید هنوز داشتن و نصب ماهواره جرم است؟ به اغلب احتمال ویدئو نیز. داشتن پاسور و بازی با آن هم همین گونه و بسیاری از جرایم ساری و جاری دیگر؟
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
یک‌ دلیل‌ فروپاشی

از 1986 افزون بر اعضای دفتر سیاسی، همه نمایندگان شورای عالی، فرماندهان و ژنرال های عالیرتبه نظامی و خلاصه مدیران کلان تصمیم ساز‌ اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (CCCP)، حس می کردند امپراتوری سوسیالیستی و بلکه ایدئولوژی مارکسیسم- لننیسم رو به فروپاشی است. این حس از 1982 و ریاست آندروپوف‌، سپس چرنینکو شکل گرفته و در دوره میخائیل گورباچف به اوج‌رسید. بیشتر رهبران، مدیران، فرماندهان و نمایندگان‌ می دانستند و حتی لمس می کردند که شوروی برای بقا نیازمند تغییرات بنیادین در اهداف، مدیریت و ساختار اجرایی است. ولی تعداد مدیران ارشدی که در عمل خواهان انجام تغییرات بنیادین بودند، انگشت شمار بود. چرا؟

دستکم‌ یک عامل در عدم تصمیم‌ برای تغییرات نقش داشت: بیشتر رهبران، مدیران، فرماندهان و به طورکلی تصمیم سازان‌،از طبقه فرودست یا پرولتر و حتی لمپن و یا طبقه متوسط و زیر متوسط برخاسته بودند. آنان‌ و اسلافشان در زندگی های قبلی سختی ها و مرارت ها متحمل شده بودند. ولی در پرتو حکومت سوسیالیستی و از قِبل رانت‌های متعدد فراهم شده برایشان به اسباب و لوازم گونه ای زندگی لاکچری دست یافته بودند.‌ خانه های فراخ، ویلاها، خودروهای لوکس،سفرهای خارجی و...؛ حال چگونه می توانستند از این زندگی لاکچری دست کشیده و برای رتق و فتق زندگی‌شان زحمت بکشند؟؟؟ حال
تصور می کردند هر گونه تغییر برای حفظ اتحاد شوروی، به منزله سقوط طبقه اجتماعی اشان خواهد بود. هیچکس حاضر نبود با قبول انجام‌ تغییرات منجر به نجات ملی و کشور، در ازای فروریختن و حتی کاهش اندک معیشت لاکچری خود مواقت کند.


انقلاب رخ داد، شوروی فروپاشید و ...تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
چگونگی فروپاشی رژیم های ایدئولوژیک

البته پاسخ به این پرسش در خور فلسفه تاریخ است، ولی تا جایی که به ژئوپولیتیک تاریخی بر می گردد، بیشتر رژیم ها، نظام ها و حکومت های ایدئولوژیک با حمله خارجی و یا ترکیبی از تهاجم خارجی و شورش درونی فرو پاشیده اند.

بنگرید به چگونگی فروپاشی رژیم های فاشیستی هیتلر‌، موسولینی، پل پوت در خمر، طالبان اول، بعث عراق و لیبی قذافی. هیچکدام از این حکومت ها با شورش، اعتراض و انقلاب درونی ساقط نشدند، بلکه از راه تهاجم خارجی و به ویژه ترکیب شورش داخلی و تهاجم خارجی فروپاشیدند.

حتی در تاریخ ایران نیز گونه ای‌از این روند و فرآیند چیره بوده است. مثلا پادشاهی سکولار پهلوی با انقلاب فروپاشید و قاجار قبیله‌ای نیز با جنبش مشروطه اضمحلال یافت. زندیه و افشاریه نیز از درون و در منازعات قبایلی و رقابت جنگسالاران نابود شدند؛ ولی صفویه که برخلاف ۴ سلسله پیش گفته، حکومتی مذهبی و بلکه مقدس پنداشته می شد، با ترکیبی از هجوم‌ طوایف حاشیه ای(ابدالی و غلجایی) و ناخشنودی و بی سامانی درونی از هم پاشید. جالب است که شیوه فروپاشی امپراتوری زرتشتی ساسانی نیز بی شباهت به دولت شیعی صفوی نبود. نه؟

  ولی چرا دولت های ایدئولوژیک با وجود مخالفت های درونی مقاومت‌ کرده و میزان تاب آوری آنها بالا است؟ به گونه ای که اغلب در برابر اعتراضات داخلی دوام می آورند؟ پاسخ تا حدودی روشن است.
نخست آن که بالاخره شمار و درصدی از شهروندان مخاطب این حکومت ها قرار می گیرند؛  دوم‌ آن که حکومت های ایدئولوژیک حامیان خود را سازماندهی کرده و به عنوان‌ میلیشا در کنار نیروهای مسلح به خدمت می گیرند؛ و سوم آن که چنین رژیم هایی تا سر حد توان برای بقا در برابر مخالفین داخلی می ایستند.‌ برای این دولت ها و پیروانش، در واقع حفظ رژیم ، فراتر از هر هدف دیگری بوده و در جهت این هدف، بهره گیری از هر ابزاری لازم وبلکه الزام آور پنداشته می‌شود
.
چنان چه این تفسیر درست باشد، به راحتی آینده رژیم هایی چونان ونزوئلا، نیکارگوا، ترکمنستان، کره شمالی، اریتره و... پیش بینی پذیر می نماید.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
شوم بختی شیعیان لبنان

بیشتر شهرها، روستاها و در کل سکونتگاه های شیعیان لبنان با خاک یکسان شده و با وجود تجاوزات هوایی اسراییل(اشغالگر) تقریبا هیچ چیزی برایشان نمانده است. کار به جایی رسیده که دیگر لبنانی‌ها(فرقه های دیگر) می ترسند که خانه هایشان را به شیعیان اجاره دهند. چون می پندارند اگر عضو و بلکه سمپات حزب الله باشند، محتمل است بیدرنگ هدف حمله هوایی قرار گیرند.

وضعیت فاجعه گونه و بلکه اسف باری است. فرقه ای(شیعیان) با صدها سال پیشینه استقرار در جنوب لبنان به کلی از هستی ساقط شده و آواره شده اند. چه باید کرد؟ به کجا می شود پناه برد؟ آنان‌ تا همین شهریور و آغازهای مهرماه خوب زندگی می کردند و از دیدگاه شاخص های توسعه انسانی در لبنان، به خود به خاطر امنیت و رفاه شهرها و سکونتگاهیشان تفاخر می کردند. چرا چنین دچار شوم بختی شدند؟ چه پیش آمد؟ چرا ناگهان‌ به قهقرا افتادند؟ چه راهی برای برونرفت از این فاجعه هست؟
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جناب محتاط باشید
ایشان از نقشه ای سخن می گوید که بر پایه آن و به نظرش قرار بوده ایران به ۵ بخش تقسیم شود. استنادش به نقشه ای است که گویا در ملل متحد ارائه شده است.‌جناب رئیس آکادمی علوم اسلامی و نماینده خبرگان‌‌، مسائلتون:
۱- شما از کی متخصص جغرافیای سیاسی و نقشه خوانی شده اید؟ تا کنون نامی از شما در این رشته آکادمیک نشنیده ام. چرا بی داشتن تخصص ورود می کنید؟
۲- ماخذ این نقشه ای که ملل متحد، آمریکا، اروپا و یا اسرائیل(اشغالگر) رسما ارائه داده اند، معرفی کنید. البته نمی توانید، چون چنین نقشه رسمی وجود خارجی ندارد؛
۳- چنان چه موسسه ای پژوهشی ایده و تفسیرش را در قالب نقشه ارائه داد‌، می تواند مستندی برای نماینده عالی‌ترین مجلس ج.ا.ا باشد؟
۴- از دهه ها پیش هزاران نقشه ایده ای برای جهان ارائه شده است. بر این پایه آمریکا، بریتانیا، ترکیه،روسیه و.. به چندین کشور تقسیم شده اند؛ آیا فرض انتشار اینها دال بر تجزیه کشورها است؟

جناب، در جایگاه مجتهدی بس پیرتر از شما و متخصص این رشته، سفارش میکنم تمدن کهن ایران را به بازی نگیرید. در حوزه مانده و ورود به این مباحث را به اهلش واگذارید.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
مشاهداتم

در حال خیابانگردی هستم. در بخش بلند مشرف به تهران:
۱- هیچ دود و آتشی در آسمان تهران از جمله بالای مهرآباد و فرودگاه امام نمی بینم؛
۲- اخبار اسرائیل را پیگیرم. نتانیاهو و گالانت و نیز دیگر اعضای کابینه اسرائیل دستور حمله داده اند ولی خود و خانواده اشان در پناهگاه های عمیق پناه گرفته اند؛
۳- امواج به سخره گرفتن نتانیاهو در فضای مجازی از سوی کاربران‌ اسرائیلی به راه افتاده و در حال وایرال شدن است؛
۴- گویا جنگنده ها از فضای اردن برای رسیدن به ایران استفاده کرده اند؛
۵- با وجود فضای موجود در پایتخت، بعید است جنگنده های پیشرفته اسرائیل نتایج قابل توجهی به دست آورده باشند؛
۶- شگفت ان که سرعت و پهنای نتم بیشتر از روزهای پیش است؛
۷- باید تا ساعات آینده منتطر پیامدها بود، ولی راستش تا کنون تهران همچنان آرام و در خواب است؛
۸-البته من در غرب تهرانم.
ساعت3/55 بامداد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
ادامه مشاهده

در حال پرسه زدن، خبر یورونیوز فارسی مبنی بر این‌ که ارتش اسراییل اعلام‌ کرده که حملات همچنان در تهران و کرج و ... ادامه دارد به چشمم خورد.‌ ولی دور و برم فقط چند سگ‌ ولگرد دیده می شود.‌ البته دو دقیقه پیش پرایدی هم رد شد. دارم میرم شاید جایی باز باشد و قهوه ای بخورم. ولی همین الان چراغ های سبز کله پزی مرا به سوی خود کشاند. شاید قسمت بوده این بامداد شنبه یه بناگوش و زبان با تلیت بخورم.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
تا کجا

بازی پینگ‌ پینگی موشک-جنگنده، تا کی و کجا ادامه می یابد؟ با کدام‌ هدف؟.
تا جایی که به موجودیت اسرائیل(اشغالگر) بر می گردد، چنین کنش و واکنش هایی کم‌ تاثیر خواهند بود.‌ این بازی پینگ‌پنگی از نقطه نظر نظامی جز اتلاف منابع و ظرفیت ها، دستاورد قابل لمسی در بر ندارد.
طی دو یادداشت توپ کجا خواهد نشست؟(۵ اکتبر) و حمله به تاسیسات اتمی؟ (۱۰ اکتبر)، توضیح داده شد که هدف اسرائیل در جهت واکنش عملیات صادق ۲، صرفا هدفگیری سیستم راداری-پدافندی و موشکی ایران خواهد بود و لاغیر.‌ یعنی تمرکزی بر تاسیسات هسته ای نخواهد بود.
در کوته نوشت زیر برآنم که نتیجه هماورد جویی نبرد پینگ‌ پنگی دو دولت  تشریح شود:
۱- در هیچ شرایطی امکان‌ نبرد مستقیم‌ زمینی بین دو طرف وجود ندارد؛
۲- سیستم پدافند کنونی ایران‌ فاقد توانایی کنترل، رهگیری و هدف قراردادن‌ جنگنده های رادارگریز آمریکایی است؛
۳- دولت های اردن، سوریه و عراق که بین ایران-اسراییل قرار دارند، حتی اگر بخواهند، توانایی کنترل آسمان خود را در جهت عبور ندادن‌ جنگنده های اسرائیلی ندارند؛
۴- ظرفیت و قابلیت موشکی جمهوری اسلامی در منطقه کم مانند است، ولی سیستم‌ پنجگانه دفاع موشکی مستقر در اسرائیل برای خنثی سازی موشک های ایران ساماندهی شده است؛
۵- درک این گزاره که جنگ جمهوری اسلامی نه با اسرائیل، که با امریکا، ۳۲ عضو ناتو و بلکه جهان غرب است، نیازمند فراست و بهره هوشی بالایی نیست. در واقع جمهوری اسلامی طی جنگ با اسراییل، باید خود را برای پیکار با جهان مهیا کند؛
۶- کمترین گمانی نیست که اسرائیل با بیشتر دولت های عرب همسایه در کنش و واکنش به جمهوری اسلامی، هماهنگ بوده و بلکه موافقت آنها را جلب کرده است؛
۷- درک این گزاره که جمهوری اسلامی در مواجهه با اسرائیل فاقد متحد استراتژیک همطراز با غرب است(مانند چین و روسیه)، بس ساده و حل شده است؛
۸- هم‌چنین با وجود حمایت آمریکا، ناتو و کلیت غرب و تنهایی جمهوری‌اسلامی، تداوم نبردهای پینگ‌پنگی، با وجود معادلات موجود، به نفع ایران نخواهد بود، سهل است که بعید نیست حکومت از درون به دلیل ورود به این جنگ‌ نابرابر زیر سوال برود؛
۹- کسانی که در بوق ادامه این جنگ‌ نابرابر می دمند، خیرخواه ایران و بلکه جمهوری اسلامی نیستند.‌

نتیجه آن که چنان چه تصمیم سازان جمهوری‌اسلامی به نابرابری فاحش قوا در آسمان و پدافند تا کنون پی نبرده اند، که صد وای بر من. یا به اغلب احتمال این نابرابری را  درک‌ کرده اند، ولی عاشورایی به میدان می نگرند، که دچار یک اشتباه تاریخی می شوند. زیرا جمهوری‌اسلامی حکومتی مستقر بوده و در شرایط علوی است و نه در شرایط حسینی و عاشورایی. زیرا به دلیل استقرار دولت و حکومت، باید پاسخگوی ۹۰ میلیون‌ شهروند بوده و خواست آنها را مدنظر قرار دهد.

بر پایه عقلانیت استراتژیک، بعید نیست پس از عملیات دیشب، سمت و سوی آتش معرکه خاورمیانه کاهشی شده و رو به نشیب نهد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
سورپرایز اکتبر دیگری در راهست؟

این اصطلاح(October surprise) به معنای قابلیت تاثیرگذاری یک‌ رخداد بر روند و نتیجه انتخابات آمریکا است. رخدادی که نتیجه اش در ماه اکتبر معلوم‌ شود. در این رخدادها نقش ایران در تاثیرگذاری بر نتیجه انتخابات شگفت و ممتاز بوده است. از جمله در قضیه آزاد سازی گروگان های سفارت خانه بود که برخلاف خواسته دمکرات ها و کارتر، گروگان ها پس از برگزاری انتخابات آزاد شدند و در نتیجه در گرایش رای دهندگان به رونالد ریگان جمهوریخواه بس تاثیر گذار بود. هم چنین در قضیه مک فارلین(ایران کنترا)‌ نیز انتخابات آمریکا تحت تاثیر قرار گرفت.

طی سه هفته اخیر، کامالا هریس نامزد دمکرات ها در نظر سنجی های انتخاباتی، نسبت به ترامپ‌ دچار افت و افولی بارز شده است. چنان‌که برخی باورمندند هریس طی ۹‌ روز باقیمانده تنها با وقوع یک معجزه، شانس راهیابی به کاخ سفید دارد.(البته من هنوز امیدوارم).

به احتمال کم (مثلا ۵ تا ۱۰ درصد)‌، با به نتیجه رسیدن‌ مذاکرات سری جاری بین حماس-اسرائیل در دوحه قطر، ممکن‌ است دمکرات ها با سورپرایز اکتبر دیگری به انتخابات برگردند. در این صورت پس از یک‌سال جنگ، آتش بس نیز در جبهه غزه برقرار خواهد شد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
سخت است بی کامالا هریس

بیشتر نظر سنجی های چند هفته اخیر، ترامپ را پیشتاز انتخاباتی دانسته اند که ۱۵ آبانماه به پایان می رسد. البته در سطح ملی هریس جلو است، ولی بر پایه نتایج بنگاه های نظرسنجی از بین شش هفت ایالت چرخشی(کلیدی)، کامالا هریس، نوادا، اریزونا و ویسکانسین را از دست داده و وضعیتش در جورجیا، پنسیلوانیا و کارولینای شمالی نیز لب به لب است.
با احترام‌ به روند انتخاباتی ایالات‌متحده، شخصا نمی توانم‌ باور کنم‌ که افسار کاخ سفید در ۴ سال آتی به دست ترامپ سپرده شود؛ حتی با فرض استقرار دمکراسی کامل. چون‌ در این صورت طرح، برنامه و سیاستگذاری کلان واشنگتن دچار دگرگونی های گاه ۱۸۰ درجه ایی خواهد شد. از جمله در سیاست خارجی:
۱- روند و فرایند جنگ‌ اوکراین به کلی تغییر خواهد یافت؛
۲- بر همین پایه احیای تازه و ۱۱ ساله ناتو دچار فترت شده و بن مایه این بزرگترین سازمان نظامی تاریخ بشر‌، سست خواهد گردید؛
۳- دکترین دمکرات ها برای تکوین کشور فلسطینی کمرنگ شده و سرنوشت پیمان صلح ابراهیم مبهم تر خواهد ماند.
شمار این‌ دگرگونی‌ها‌ بیشتر هم‌ هست. توضیح این که تا همین امروز سرمایه گذاری بایدن در جبهه های اوکراین، خاورمیانه و توانمند سازی ناتو، از ۳۰۰ میلیارد فراتر رفته است.‌
برای من‌ پندار کردن آمریکای ۲۰۲۵، بدون دمکرات ها و هریس سخت و بلکه باورنکردنی می نماید. حتی تصورش برایم دشوار است. یعنی آمریکایی ها دستی دستی کشورشان‌ را برای ۴ سال دیگر به ترامپ خواهند سپرد؟؟
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
پرسشی آخرالزمانی

به گمانتان اگر فرض شود جنگ بین جمهوری اسلامی -اسراییل(اشغالگر) به رغم نداشتن مرز مشترک، در گرفته، همه گیر و بی وقفه شود و دو طرف طی تنها سه روز با همه امکاناتشان (شناخته شده و ناشناخته) از هوا و دریا به جان هم بیفتند، نتیجه چه‌ خواهد بود؟
چشم اندازهای دو کشور در روز چهارم و پایان نبرد چگونه خواهد بود؟
چه چیزها و کسانی باقی خواهند ماند؟
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
از جنگ چه خبر؟

امروز دوخبر از جنگ اسرائیل و همسایگانش منتشر شد: یکی نزدیک شدن دیدگاه های حماس-اسرائیل  به برقراری آتش بس ۲۸ روزه در غزه و دیگری تمایل اسرائیل (اشغالگر) به آتش بس با لبنان.

حتی توافق بر سر آتش بسی یک هفته ای هم می تواند جایگاه شکننده کنونی کامالا هریس را در میشیگان، پنسیلوانیا، جورجیا، ویسکانسن، نوادا و حتی چند ایالت لب مرزی جمهوری خواه بهبود بخشد. دمکرات ها تنها ۶ روز دیگر برای سورپرایز کردن فرصت دارند.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
صلح یا سلاح

شیخ نعیم‌ قاسم جانشین رهبر کاریزماتیک حزب الله، شهید حسن نصرالله، در روزها و هفته های آتی دو استراتژی بیشتر پیش روی ندارد:
یا با الگو قرار دادن حماس-غزه با ایستادگی عاشورا-کربلایی در برابر اسرائیل جا به جا ایستادگی کند؛ که ما به ازای آن دستکم ویرانی کامل جنوب لبنان از بعلبک، صور وصیدا و بلکه بیروت جنوبی و... است.

یا با محاسبه تهدیدهای سنگین هوایی دشمن و نیز فشارهای بین المللی و داخلی، در پی راهی تازه مبتنی بر مصالح عالیه مردم و حفظ جنوب لبنان برای آینده باشد.

لازمه گزینش استراتژی طرح دوم‌، عقب نشینی گریزناپذیر تا شمال رود لیطانی و خلع سلاح سنگین است. این چارچوبی است که قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت تعیین کرده است. مزیت چنین طرحی پابرجایی شیعیان جنوب لبنان تا آینده مقتضی و مناسب خواهد بود.
به گمانم‌ برای شیخ نعیم و دیگر تصمیم سازان لبنانی این حزب، این استراتژی جذاب تر و در دسترس تر می نماید.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
جمهوری اسلامی تنها می ماند؟

نجیب میقانی نخست وزیر لبنان دیشب در گففتگو با شبکه یک تلویزیون لبنان گفت: محتاطانه خوشبین است که دستیابی به آتش بس با اسرائیل ممکن است در ساعات یا روزهای اینده امکان‌پذیر باشد.

البته این موضعگیری پس از سوگیری دیروز رهبر ارشد حزب الله شیخ نعیم قاسم که گفت:
این تشکیلات(حزب الله) با آتش بس تحت آن چه او شرایط قابل قبول خواند، موافقت خواهد کرد.

در همین حال امروز رسانه های اسراییل گزارش داده اند که در جلسه کابینه امنیتی این کشور توافق گسترده ای مبنی بر آتش بس با حزب الله به چشم می خورد. حتی برخی منابع اسرائیلی پیش بینی می کنند که آتش بس در جبهه لبنان به زودی و پیش از انتخابات آمریکا در ۵ نوامبر(۶ روز دیگر) اعلام خواهد شد.
با اعلام‌ شهادت شیخ صفی الدین که بسیار به شهید حسن نصرالله نزدیک بود، فضا برای در اختیار گرفتن شیخ نعیم قاسم که میانه رو تر بوده و تا حدودی متاثر از افکار موسی صدر است، آماده شده است.
با فرض برقراری آتش بس بین حزب الله- اسراییل(اشغالگر)، تا امروز و فردا، غافلگیری مشهور اکتبر، ممکن‌ است این بار به سود دمکرات ها و کامالا هریس به منصه ظهور برسد.

تا پایان فردا جمعه اول نوامبر نتیجه روشن تر خواهد شد. ولی از آن مهمتر آن است که آیا جمهوری‌ اسلامی با وجود کنار رفتن حزب الله، باز هم تمایلی به استمرار نبرد جاری با اسرائیل دارد؟
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k