به یاد می‌آورم نامهایی را که در کودکی بر علفها و غنچه‌ها می‌نهادم.
 به یاد می‌آورم خانۀ وزغ کجا بود و پرندگان بامدادان چه زمان از خواب بر می‌خاستند.
عطر هر درخت و هر فصل سال را به یاد می‌آورم. به یاد دارم رخسارۀ مردمان دوران کودکیم را، اینکه چه‌سان راه می‌رفتند و حتی عطر تن‌هایشان را.
آری بوها خاطراتی ماندگار می‌آفرینند. (جان اشتاین بک)
@Kand_O_Kav

بیا تا پا به پا قدم برداریم در میان سبزه‌ها. دستانمان کوچک است ولی با همیم، با همیم در آغوش باز و گرم طبیعت...
@Kand_O_Kav

به نظر می‌رسد وقت آن رسیده است که جامعه توجهش را به جای "کودک" به "کودکی" معطوف نماید.
وقتی از کودکی حرف می‌زنیم، می‌خواهیم از یک‌جور "کیفیت زیست" حرف بزنیم. وقت آن رسیده به کیفیت زیست کودکانمان بیش‌تر از خودشان توجه نماییم.
توجه بیش از حد به کودک و غفلت از کیفیت زندگی او جامعه‌ی ما را دچار over parenting یا تربیت‌زدگی کرده است. کمتر جایی و کمتر زمانی است که کودکان را بدون حضور یک یا چند بزرگسال در حال مداخله و کنترل مشاهده کنیم. این‌ مسئله یک جور مسمومیت عاطفی به وجود آورده و حاصلی جز وابستگی و عدم استقلال برای کودکان ندارد.
توجه به کودکی ما را به درنگ و تاملی دوباره بر روی مفاهیمی مانند رشد، یادگیری، آموزش، سلامت و توسعه وادار و به بازتعریف این مفاهیم و واژگان ترغیب می‌نماید. این امر به ما کمک می‌کند در آشفته بازاری که پیرامون موضوع کودکی در کمتر از یک دهه‌ی اخیر در جامعه ما شکل گرفته است فریب پیمانکاران سعادت را نخوریم و نگذاریم ارزش‌های بدلی، بُنجل و سودآوری را که حول و حوش ترکیب نامبارک "کودک دانشمند" می‌تراشند، به ما قالب کنند.

✍عارف آهنگر، تسهیلگر ارتباط با طبیعت

🎯 نظام آموزشی به ما می‌آموزد که چیزهای بسیاری را نیاموزیم
— آموزش‌و‌پرورش فقط یکی از «شیوه‌های یادگیری» است، از بدیل‌هایش چه می‌دانیم؟

📍ما معمولاً نگاهی رمانتیک به نهاد آموزش‌وپرورش داریم. نمره‌های بالایی که در امتحان گرفته‌ایم و رتبۀ پایینی که در کنکور آورده‌ایم، از نظرمان افتخاراتی بزرگ است، حتی اگر در مسیر زندگی‌مان هیچ سودی به حالمان نرسانده باشد. در مقابل، «ترک‌تحصیل» را دروازۀ همۀ بدبختی‌ها می‌دانیم و کسی که ترک تحصیل‌کرده، در نگاهمان بی‌فرهنگ و تنبل و غیرقابل‌اعتماد جلوه می‌کند. الی میرهاف، معتقد است باید این روایت رمانتیک‌شده از آموزش‌و‌پرورش را کنار بگذاریم و جایی برای شیوه‌های بدیل یادگیری هم باقی بگذاریم.

🔖 ۳۱۰۰ کلمه
⏰ زمان مطالعه: ۱۹ دقيقه

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
http://tarjomaan.com/interview/9605/

🔻خرید اشتراک چهار شمارۀ فصلنامۀ ترجمان

🔗 @tarjomaanweb

با قلبی آکنده از اندوه در سوگ انسانی سبزاندیش نشسته‌ایم که دوران همراهی‌‌اش با کودکان «کندوکاو» سرشار از لحظات پرمهر و مادرانه بود.
انسانی که تا آخرین روز زندگی‌اش دغدغه‌مند و تلاشگر ماند و هیچ‌گاه تسلیم سستی و نومیدی نشد.
شهناز غفاری‌زاده عزیز، عضو جمعیت طبیعت‌یاران اصفهان و از تسهیلگران دلسوز کودک و طبیعت با لبخند گرم همیشگی‌اش مصداق بارز یک کنشگر و فعال اجتماعی بود.
🖤🥀
شهناز مهربان ما بدرود!
قدردان تک‌تک قدم‌هایی که در راه حفظ محیط زیست و از سر علاقه و عشق به طبیعت برداشته‌ای، هستیم و نام و یادت را همیشه در خاطر گرامی می‌داریم.

@Kand_O_Kav

💚🖤برای زنده‌یاد شهناز غفاری‌زاده عزیز و به پاس عشق وافری که به طبیعت و جنگل‌های مانگرو(حرا) داشت🖤💚

‏فیلم از طرف Behjat Gh

‍ درسهایی از مدرسه طبیعت
در این فیلم دخترکان,شاگردان سابق مدرسه طبیعت باغ که دیگر اکنون جز یک خاطره نیست,گوشه گوشه‌ی این فضای نوستالژیک را با حسرت و دریغ می‌کاوند و از خود می‌پرسند که چرا?چه شد?چه کسانی از شادمانی ما ناخرسند بودند?نه آنها چیزی از علت آن می‌دانند و نه ما.
گرچه خاطرات آن تجربه‌ی بی‌نظیر تا به آخر عمر خواهد ماند و از آنها موجودات دیگری خواهد ساخت اما آیا آنها که این فضاهای شادمانی وتوان‌بخش کودکی را بستند به واقع در فکر چه بودند و چه مصلحت دیدند در نابودی رویاهای شیرین فرزندان خویش?
هرچه زودتر از این راه کج بازگردند بهتر است.اصرار نورزند بر موهومات بی‌پایه.
و ما نیز در چاله‌ی حسرت پا در گِل نمانیم و تجربه‌ی طبیعت در کودکی,این حق مادرزاد,را به هر طریق ممکن برای همه‌ی کودکان تامین کنیم که محرومیت از آن نه سلامت نسلهای آینده را ممکن و نه توسعه کشور را میسر می‌سازد.
# درسهایی_از_مدرسه_طبیعت
@madresehtabiat

.
✍ گزارش به مخاطبان
👈 و بازپخش فایل‌های صوتی قصه توتوچان

جمعه هفته گذشته مجموعه فایل‌های صوتی و نسخه پی‌دی‌اف قصه توتوچان (کتاب مدرسه رویائی) را معرفی کردم و توصیه کردم که این کتاب را همه بخوانند یا بشنوند و به هر کس با کودک سروکار دارد نیز توصیه کنند که بشنود و بخواند (این‌جا را ببینید). نکته جالب برای من این بود که معمولا مطالب غیرسیاسی‌ منتشر شده در کانال تلگرامی‌ام خیلی کمتر و کندتر از نوشته‌های سیاسی مورد استقبال قرار می‌گرفت. این اولین بار است که یک مطلب غیرسیاسی در این کانال، آن هم در حوزه تربیت و کودکی، با سرعت و حجمی بیش از بیشتر نوشته‌های سیاسی‌ مورد توجه قرار گرفته است. تعداد بازدید از مطلب در همان ۲۴ ساعت اول به حدود ۴۰ هزار رسید و اکنون ظرف یک هفته به حدود ۷۳ هزار رسیده است. بیش از ۳۳۰۰ بازفرست مستقیم به گروههای خصوصی داشته است و ۶۰ کانال عمومی نیز آن فرسته را عینا بازپخش کرده‌اند. این غیر از دهها کانال عمومی دیگری است که عین مطلب را کپی کرده و در کانال منتشر کرده‌اند. امیدوارم این روند ادامه یابد و این کتاب به دست همه معلمان و همه خانواده‌های ایرانی دارای کودک برسد.

برای من، که در حوزه روشنفکری اسبم مرده است، این تجربه خیلی امیدوار کننده بود. توجه به حوزه کودکی و توسعه و استقبال از مطلبی در این حوزه، نشانه مبارکی است که جامعه دارد کم‌کم به اهمیت مسائل بنیادینی مثل حوزه آموزش و کودکی حساسیت نشان می‌دهد. این برای من بسیار انگیزه بخش است تا تمرکز بیشتری بر حوزه‌های «کودکی و توسعه» و «تربیت و توسعه» داشته باشم. از همه مخاطبان و مدیران کانال‌ها و صفحه‌ها و گروههای مجازی که به معرفی این کتاب همت گماشتند سپاسگزارم.

برخی از مخاطبان نیز درخواست کردند که اصل فایل‌های صوتی و فایل پی‌دی‌اف کتاب را همین جا در کانال تلگرامی بازپخش کنم تا به راحتی بتوانند برای دیگران بفرستند و امکان ذخیره آنها در تلگرام یا در گوشی همراه نیز فراهم شود تا شنیدن آن را ساده‌تر کند. در پاسخ به این درخواست، مجموعه‌ فایل‌های صوتی کتاب «مدرسه رویائی» همراه با فایل پی‌دی‌اف آن در زیر این فرسته، تقدیم می‌شود.

محسن رنانی / ۲۶ آبان ۱۴۰۲
-------------

پیوند به فایل‌های صوتی کتاب

پیوند به فایل پی‌دی‌‌اف کتاب

پیوند به مقدمه صوتی محسن رنانی بر کتاب

پیوند به مقدمه نوشتاری محسن رنانی بر کتاب

پیوند به سایت پویش فکری توسعه برای تهیه نسخه چاپی کتاب
.
.