کیست بیگانه؟ تنِ خاکیِ تو!
کز برای اوســت غمناکیِ تو
تا تو تن را چرب و شیرین می‌دهی
جوهــــرِ خــود را نبینــی فربهــــی
گر میانِ مشک تن را جا شود
روز مردن گند او پیدا شود
مُشک را بر تن مَزن! بر دل بمال!
مُشک چه بْود؟ نامِ پاکِ ذوالجلال
آن منافق مشک بر تن می‌نهد
روح را در قعــرِ گلخَن می‌نهد
بر زبان نامِ حق و در جانِ او
گنــدها از فکرِ بی ایـــمان او
ذکر با او همچو سبزهٔ گلخنـست
بر سرِ مَبرز گلست و سوسنست
آن نبـــات آنجــــا یقــین عاریتـست
جایِ آن گل، مجلسست و عشرتست
#مثنوی
#مولانا
#دفتر_دوم_ص_۱۹۱
▪تا وقتی که انسان در بند تن و اسیر صورت خویش است و از جان و گوهر وجودش بی خبر، اگرچه خود را در میان عطرهای گرم و دل انگیز اندازد، در روزِ مردن چاره ای نیست و بوی گند تن آدمی، آزاردهنده خواهد بود؛ پس به فکر آن روز و ابدیتی باش که در پیش داری!
تن بیگانه ای است که تا وقت مرگ همراه توست و از آن پس تنها خواهی بود
چاره در کنار گذاردن روباه بازی و چندرویی است، چاره در صدق و صفای دل و پیش گرفتن راه فقر است.
هر قدر هم که انسان اهل عبادتِ ظاهری باشد ولی به باطن در مسیر حق نباشد و ذهن و دل خود را در مقابل حقایق ببندد نه تنها آن عبادات هیچ فایده ای ندارد بلکه آن ذکر و عبادت ظاهری همچون منظره زشتِ گل و گیاهی است که در تون حمام و در کنار مَبرَز و مستراح روییده باشد!
▫جناب #مولانا در جای دیگری هشدار می دهد که حتی صافی دیدن دل خود هم خطرناک است و اگر خود را بهتر از دیگران می دانی در مقام ابلیس نشسته ای و آن صافی دیدنِ خود؛ مانند آب روان و روشنی است که در زیرش سرگین و نجاست است!
علّـــت ابلیــــس اَنَــا خَیـــــرٌ بُدَســـت
وین مرض در نفس هر مخلوق هست
گرچه خود را بس شکسته بیند او
آب صافی دان و سرگین زیرِ جـــو
🧚♀️@Kafee_sheerr🧚♀️
کز برای اوســت غمناکیِ تو
تا تو تن را چرب و شیرین می‌دهی
جوهــــرِ خــود را نبینــی فربهــــی
گر میانِ مشک تن را جا شود
روز مردن گند او پیدا شود
مُشک را بر تن مَزن! بر دل بمال!
مُشک چه بْود؟ نامِ پاکِ ذوالجلال
آن منافق مشک بر تن می‌نهد
روح را در قعــرِ گلخَن می‌نهد
بر زبان نامِ حق و در جانِ او
گنــدها از فکرِ بی ایـــمان او
ذکر با او همچو سبزهٔ گلخنـست
بر سرِ مَبرز گلست و سوسنست
آن نبـــات آنجــــا یقــین عاریتـست
جایِ آن گل، مجلسست و عشرتست
#مثنوی
#مولانا
#دفتر_دوم_ص_۱۹۱
▪تا وقتی که انسان در بند تن و اسیر صورت خویش است و از جان و گوهر وجودش بی خبر، اگرچه خود را در میان عطرهای گرم و دل انگیز اندازد، در روزِ مردن چاره ای نیست و بوی گند تن آدمی، آزاردهنده خواهد بود؛ پس به فکر آن روز و ابدیتی باش که در پیش داری!
تن بیگانه ای است که تا وقت مرگ همراه توست و از آن پس تنها خواهی بود
چاره در کنار گذاردن روباه بازی و چندرویی است، چاره در صدق و صفای دل و پیش گرفتن راه فقر است.
هر قدر هم که انسان اهل عبادتِ ظاهری باشد ولی به باطن در مسیر حق نباشد و ذهن و دل خود را در مقابل حقایق ببندد نه تنها آن عبادات هیچ فایده ای ندارد بلکه آن ذکر و عبادت ظاهری همچون منظره زشتِ گل و گیاهی است که در تون حمام و در کنار مَبرَز و مستراح روییده باشد!
▫جناب #مولانا در جای دیگری هشدار می دهد که حتی صافی دیدن دل خود هم خطرناک است و اگر خود را بهتر از دیگران می دانی در مقام ابلیس نشسته ای و آن صافی دیدنِ خود؛ مانند آب روان و روشنی است که در زیرش سرگین و نجاست است!
علّـــت ابلیــــس اَنَــا خَیـــــرٌ بُدَســـت
وین مرض در نفس هر مخلوق هست
گرچه خود را بس شکسته بیند او
آب صافی دان و سرگین زیرِ جـــو
🧚♀️@Kafee_sheerr🧚♀️
ترکِ شهوت ها و لذت ها سخاست
هرکه در شهوت فرو شد برنخاست
این سخا شاخی ست از سروِ بهشت
وایِ او کز کفِّ چنین شاخی بِهِــشت
عُروةالوثقی است این تَرکِ هوا
برکشد این شاخِ جان را بر سَما
تا بَرَد شاخِ سخا، ای خوب کیــش
مر تو را بالاکشان تا اصلِ خویش
#مثنوی
#مولانا
#دفتر_دوم_ص_۲۳۱
راه رهایی جز رها کردن نیست، برای از دست دادن ها هراسانیم حال آنکه برای سالک راهی جز سخا و از دست دادن نیست.
راه رسیدن به آسمان و برکشیدن بر سما و رسیدن به اصل هر چیز، بخشیدن است، و بَدا به حال کسی که این رشته سعادت از کف او بیرون رود.
عارف کامل حضرت حداد می فرمودند: تا ما می آییم گوشی از رفقای سلّاک بگیریم، در می روند!
و تا سالک از این تعلقات و تمایلات رهایی نیابد رشد نخواهد کرد.
پندِ من بشنو که تن، بندِ قوی ست
کهنه بیرون کن گرت میلِ نَوی ست
لب ببنـــد و کـفِّ پُر زَر برگشا
بخلِ تن بگذار، پیش آور سخا
🧚♀️@Kafee_sheerr🧚♀️
هرکه در شهوت فرو شد برنخاست
این سخا شاخی ست از سروِ بهشت
وایِ او کز کفِّ چنین شاخی بِهِــشت
عُروةالوثقی است این تَرکِ هوا
برکشد این شاخِ جان را بر سَما
تا بَرَد شاخِ سخا، ای خوب کیــش
مر تو را بالاکشان تا اصلِ خویش
#مثنوی
#مولانا
#دفتر_دوم_ص_۲۳۱
راه رهایی جز رها کردن نیست، برای از دست دادن ها هراسانیم حال آنکه برای سالک راهی جز سخا و از دست دادن نیست.
راه رسیدن به آسمان و برکشیدن بر سما و رسیدن به اصل هر چیز، بخشیدن است، و بَدا به حال کسی که این رشته سعادت از کف او بیرون رود.
عارف کامل حضرت حداد می فرمودند: تا ما می آییم گوشی از رفقای سلّاک بگیریم، در می روند!
و تا سالک از این تعلقات و تمایلات رهایی نیابد رشد نخواهد کرد.
پندِ من بشنو که تن، بندِ قوی ست
کهنه بیرون کن گرت میلِ نَوی ست
لب ببنـــد و کـفِّ پُر زَر برگشا
بخلِ تن بگذار، پیش آور سخا
🧚♀️@Kafee_sheerr🧚♀️