بازوانِ بازِ برهنہاَم را
مَحرم باش وُ بہ بَرَم بیا،
اُلفتِ پلڪ وُ ؏شق باش وُ
سلیس وُ خوشخوان بہ بَرَم بیا
تا سرشارت ڪُنَم از
ابریشمِ بختهاے سپید،
سرشارت ڪُنَم از
شورِ بیڪرانِ شعر،
از بابونہهاے صریحِ قلب وُ نبض.
ما سُرمہریزِ گیاهانِ دارویے وُ
صبحِ آزادےبخشِ بہارانیم!
ما پونہپوشِ ڪوهستان وُ
گلوبَند نابِ ماه وُ خورشیدیم.
ما نہرِ جانْریزِ واژگان وُ
روحِ رقصانِ شعریم،
در عصرِ آهن وُ
نفت وُ جَنگ!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
مَحرم باش وُ بہ بَرَم بیا،
اُلفتِ پلڪ وُ ؏شق باش وُ
سلیس وُ خوشخوان بہ بَرَم بیا
تا سرشارت ڪُنَم از
ابریشمِ بختهاے سپید،
سرشارت ڪُنَم از
شورِ بیڪرانِ شعر،
از بابونہهاے صریحِ قلب وُ نبض.
ما سُرمہریزِ گیاهانِ دارویے وُ
صبحِ آزادےبخشِ بہارانیم!
ما پونہپوشِ ڪوهستان وُ
گلوبَند نابِ ماه وُ خورشیدیم.
ما نہرِ جانْریزِ واژگان وُ
روحِ رقصانِ شعریم،
در عصرِ آهن وُ
نفت وُ جَنگ!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
نوشتہاَم تُو بخوانے
ڪہ حضورت
جنبشےست در متنِ خاڪ.
ڪہ گُلِ گُلدانِ زمینے وُ
رازقےها وُ اطلسےها در خواب...
حَےِّ مُہیّاے اطہرے!
بہ نَفَسِ پروانہها قَسَم.
آوازِ دلنوازِ گلوےِ بُلبُلانِ نُوزادهاے!
در انفجارِ طلوعِ دهان وُ
عریانےِ زبان.
ڪہ گنجشڪها
در شیارِ نوڪِ انگشتانت
لانہ مےڪُنَند،
رو بہ بزمِ نور وُ آینہ!
نوشتہاَم تُو بخوانے
ڪہ شُڪوهت
دلیلےست بَہرِ انبساطِ ڪائنات.
ڪہ ترجمانِ نورے وُ
زحل وُ ستاره در سایہ...
آوَرانَندهے نسیمِ تسنیمے!
بہ سوسوے ماهتابِ پشتِ ابر وُ
بہ گیسوے سوبہسوے تُو در باد قَسَم.
ردِّ دستنخوردهے ڪہڪشانے!
در رَحِم منزَّهِ شباهنگ وُ
نافہے پروین.
ڪہ صاعقہها
از ڪُنجِ بےنورِ هستے
بہ امرِ تُو عڪس مےگیرند
از گذرگاهِ ماهپوش وُ
خورشیدِ دریانوش!
قَلَمْرانِ تُواَم!
مےنویسم تُو بخوانے
ڪہ چشمانت
عُمْرِ شعر وُ واژه،
ڪہ ابروانت
رفیقِ قافیہها،
ڪہ خطِّ لبخندت
جمیلِ جملہهاست...!
اَبجدخوانِ تُواَم
مےنویسم تُو بخوانے
ڪہ طَبَقِ لبخندت را
روےِ دستانِ شعر بِڪارم،
ڪہ سندِ خرسندےاَم
این باشد در دامِ تُو اُفتم،
ڪہ بہ سینہآم
قفسے مانده نگْذارم...!
گُلِ سَرسبدِ شعر!
از معجزاتِ ذاتِ تُوست
ڪہ در انعقادِ عشق
با هر "دوستَت دارم"
ڪہ سَر بَر شانہاَت گذاشتم،
پرنده بہ خانہ بَرگشتم...!
قوارهے خوشبختےِ جہان!
میلادِ تُو جامہے آرامشِ من وُ
ترشُّحِ بہار در باقےِ فصلهاست،
میلادِ تُو نزولِ آیہ وُ قرآن،
سالروزِ مِیگُسارےِ خُداست...!
نورچہرهے بےتناهے اِےْ زن!
شریفِگے ڪُن وُ بیشْتاب
ڪہ اُفقِ سبزِ آغازِ دوبارِگےاَت
تنہا روزے از سال است ڪہ
آفتاب دوبار طلوع مےڪُنَد!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
ڪہ حضورت
جنبشےست در متنِ خاڪ.
ڪہ گُلِ گُلدانِ زمینے وُ
رازقےها وُ اطلسےها در خواب...
حَےِّ مُہیّاے اطہرے!
بہ نَفَسِ پروانہها قَسَم.
آوازِ دلنوازِ گلوےِ بُلبُلانِ نُوزادهاے!
در انفجارِ طلوعِ دهان وُ
عریانےِ زبان.
ڪہ گنجشڪها
در شیارِ نوڪِ انگشتانت
لانہ مےڪُنَند،
رو بہ بزمِ نور وُ آینہ!
نوشتہاَم تُو بخوانے
ڪہ شُڪوهت
دلیلےست بَہرِ انبساطِ ڪائنات.
ڪہ ترجمانِ نورے وُ
زحل وُ ستاره در سایہ...
آوَرانَندهے نسیمِ تسنیمے!
بہ سوسوے ماهتابِ پشتِ ابر وُ
بہ گیسوے سوبہسوے تُو در باد قَسَم.
ردِّ دستنخوردهے ڪہڪشانے!
در رَحِم منزَّهِ شباهنگ وُ
نافہے پروین.
ڪہ صاعقہها
از ڪُنجِ بےنورِ هستے
بہ امرِ تُو عڪس مےگیرند
از گذرگاهِ ماهپوش وُ
خورشیدِ دریانوش!
قَلَمْرانِ تُواَم!
مےنویسم تُو بخوانے
ڪہ چشمانت
عُمْرِ شعر وُ واژه،
ڪہ ابروانت
رفیقِ قافیہها،
ڪہ خطِّ لبخندت
جمیلِ جملہهاست...!
اَبجدخوانِ تُواَم
مےنویسم تُو بخوانے
ڪہ طَبَقِ لبخندت را
روےِ دستانِ شعر بِڪارم،
ڪہ سندِ خرسندےاَم
این باشد در دامِ تُو اُفتم،
ڪہ بہ سینہآم
قفسے مانده نگْذارم...!
گُلِ سَرسبدِ شعر!
از معجزاتِ ذاتِ تُوست
ڪہ در انعقادِ عشق
با هر "دوستَت دارم"
ڪہ سَر بَر شانہاَت گذاشتم،
پرنده بہ خانہ بَرگشتم...!
قوارهے خوشبختےِ جہان!
میلادِ تُو جامہے آرامشِ من وُ
ترشُّحِ بہار در باقےِ فصلهاست،
میلادِ تُو نزولِ آیہ وُ قرآن،
سالروزِ مِیگُسارےِ خُداست...!
نورچہرهے بےتناهے اِےْ زن!
شریفِگے ڪُن وُ بیشْتاب
ڪہ اُفقِ سبزِ آغازِ دوبارِگےاَت
تنہا روزے از سال است ڪہ
آفتاب دوبار طلوع مےڪُنَد!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
دَمْدَماے بامْداد
ستارهاے سَربہماه، دَمان
خوشہهاے شعر را
با دستانِ شادےبخش،
شفاعت مےڪُنَد!
در همان لحظہ
بانوے بےمانندِ من
با شُڪوهِ سَرشار
چہ مقدّس،
چہ پُربرڪت،
بہ من، بہ ماه، بہ ستاره
نگاه مےڪُنَد!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
ستارهاے سَربہماه، دَمان
خوشہهاے شعر را
با دستانِ شادےبخش،
شفاعت مےڪُنَد!
در همان لحظہ
بانوے بےمانندِ من
با شُڪوهِ سَرشار
چہ مقدّس،
چہ پُربرڪت،
بہ من، بہ ماه، بہ ستاره
نگاه مےڪُنَد!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
هر
گاه
نگاه
زارِ انتظارِ تُو را
مےزَنَد،
از وَریدِ یادت
پروانہاے
بَر
خوانِ
خونِ
این
قلبِ منقلب
مےنِشیند!
جَہد مڪُن
بِرانےاَم
ڪہ از تُو گُریختن
نتْوانم!
من بہ تُو
بازمےگَردم...
مثالِ بومْرنگ،
چونان زِهِ ڪمان،
یا بِسانِ بوتہاے ڪہ
خوابانده باشے وُ
تا رهایش ڪُنے،
وضعیَّتِ طبیعےاَش را
بازیابد!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
گاه
نگاه
زارِ انتظارِ تُو را
مےزَنَد،
از وَریدِ یادت
پروانہاے
بَر
خوانِ
خونِ
این
قلبِ منقلب
مےنِشیند!
جَہد مڪُن
بِرانےاَم
ڪہ از تُو گُریختن
نتْوانم!
من بہ تُو
بازمےگَردم...
مثالِ بومْرنگ،
چونان زِهِ ڪمان،
یا بِسانِ بوتہاے ڪہ
خوابانده باشے وُ
تا رهایش ڪُنے،
وضعیَّتِ طبیعےاَش را
بازیابد!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
در تلاقےِ
نَفَس وُ غش،
بوسہهات
زورِ تَرانِگے
بہ بازوانِ لبانم
مےبخشد.
آنگاه
انگشتانِ من
از لبانم
الہام مےگیرد وُ
با دهانے نُو
موبہموےِ موهاے تُو را
بہ لالا مےبَرَد...!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
نَفَس وُ غش،
بوسہهات
زورِ تَرانِگے
بہ بازوانِ لبانم
مےبخشد.
آنگاه
انگشتانِ من
از لبانم
الہام مےگیرد وُ
با دهانے نُو
موبہموےِ موهاے تُو را
بہ لالا مےبَرَد...!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
در شمایلِ هجومِ هجا
سوےِ تُو مےآیم نیمہشَبان.
از برزنِ شانہها وُ
ڪوےِ بوےِ گیسوت مےگذرم،
مگر سلامِ شعرهایم را
بہ تُو برسانم!
آغشتہ بہ طنینِ حسّ وُ
هلاڪیدهے پیوندِ نگاه وُ
سَرریزِ منظرِ زَرریزت!
گیاهِ رُستہ در آینہے نُوعروسانِ آسمان
ڪہ گلوےِ ستارهے شقِّہشقِّہ،
پیشِ ماهِ پیشانےاَت گیر ڪَردهاَست!
حالا ڪہ ڪلمہڪلمہاَم
اِیوانِ دهانت را طواف مےڪُنَد،
استجابتِ سلامهاے پنہانےاَم باش
وَ از لالہهاے آتشینِ لبانت،
بوسہاے بَر دهانِ این شعر بِنْشان!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
سوےِ تُو مےآیم نیمہشَبان.
از برزنِ شانہها وُ
ڪوےِ بوےِ گیسوت مےگذرم،
مگر سلامِ شعرهایم را
بہ تُو برسانم!
آغشتہ بہ طنینِ حسّ وُ
هلاڪیدهے پیوندِ نگاه وُ
سَرریزِ منظرِ زَرریزت!
گیاهِ رُستہ در آینہے نُوعروسانِ آسمان
ڪہ گلوےِ ستارهے شقِّہشقِّہ،
پیشِ ماهِ پیشانےاَت گیر ڪَردهاَست!
حالا ڪہ ڪلمہڪلمہاَم
اِیوانِ دهانت را طواف مےڪُنَد،
استجابتِ سلامهاے پنہانےاَم باش
وَ از لالہهاے آتشینِ لبانت،
بوسہاے بَر دهانِ این شعر بِنْشان!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
دستِ رد
بہ سینہے باد مےزَنَم
تا با ڪفرِ گیسوانِ تُو
دل وُ دین از شہر نبَرَد!
دستِ گُلْها را مےخوانم
وَ نیڪوچہرهاَت را
از نگاهِشان پنہان مےڪُنَم
تا در دگردیسےِ فصول
بہ زیبایےِشان غرِّه نشوند!
دستِ ماه را در حنا وُ
دستِ خورشید را
در پوستِ گردو مےگذارم
ڪہ تُو را بہ رقصِ تانگو
دعوت نڪُنَند!
اگر
بشود یارا
دستِ آسمان را
بہ شانہاَت بند مےڪُنَم
ڪہ در آنجا پرندگان شغلِ ثابتے دارند!
وَ تنہا وُ تنہا
بہ دستِ شعر مےسپارمت
ڪہ خدمت بہ چشمْهات
مالیاتِ عُمْرِ هر واژه است...!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
بہ سینہے باد مےزَنَم
تا با ڪفرِ گیسوانِ تُو
دل وُ دین از شہر نبَرَد!
دستِ گُلْها را مےخوانم
وَ نیڪوچہرهاَت را
از نگاهِشان پنہان مےڪُنَم
تا در دگردیسےِ فصول
بہ زیبایےِشان غرِّه نشوند!
دستِ ماه را در حنا وُ
دستِ خورشید را
در پوستِ گردو مےگذارم
ڪہ تُو را بہ رقصِ تانگو
دعوت نڪُنَند!
اگر
بشود یارا
دستِ آسمان را
بہ شانہاَت بند مےڪُنَم
ڪہ در آنجا پرندگان شغلِ ثابتے دارند!
وَ تنہا وُ تنہا
بہ دستِ شعر مےسپارمت
ڪہ خدمت بہ چشمْهات
مالیاتِ عُمْرِ هر واژه است...!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
تا چند صبورے...؟!
نگاهِ منتظرانہاَم
از دل پرسید
چگونہ فاصلہ
شعر مےشود وُ عطر؟!
وقتے از نیشِ فِراق
یڪ چشم اشڪ است وُ
چشمِ دیگر خون!
گفت:
با چشمِ من بنگرے اگر
خواهے دید، هر زخمِ ؏شق
زیور وُ زینت است بَر تَنِ ؏اشق!
حال
بازگَرد وُ
نورنوشان بیا...
یحتمل
ربودههوش
در پِےِ او،
حدِّ فاصلِ میانِ
نرگس وُ آهو
مست خواهے مُرد!
بہ ابتہاج وُ شعرآغوش،
بہ شرطِ هست، خواهے مُرد!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
نگاهِ منتظرانہاَم
از دل پرسید
چگونہ فاصلہ
شعر مےشود وُ عطر؟!
وقتے از نیشِ فِراق
یڪ چشم اشڪ است وُ
چشمِ دیگر خون!
گفت:
با چشمِ من بنگرے اگر
خواهے دید، هر زخمِ ؏شق
زیور وُ زینت است بَر تَنِ ؏اشق!
حال
بازگَرد وُ
نورنوشان بیا...
یحتمل
ربودههوش
در پِےِ او،
حدِّ فاصلِ میانِ
نرگس وُ آهو
مست خواهے مُرد!
بہ ابتہاج وُ شعرآغوش،
بہ شرطِ هست، خواهے مُرد!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
نگاهِ سَمِّ صیّاد
بہ تبسُّمِ سُمِ آهو
ردِّ دردِ در
گلو را گرفتہ بود انگار...
دلِ ابر هم پُر بود ڪہ!
پس چرا باران نمےگرفت
دستِ اشڪهاے تُو را؟! آهو!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
بہ تبسُّمِ سُمِ آهو
ردِّ دردِ در
گلو را گرفتہ بود انگار...
دلِ ابر هم پُر بود ڪہ!
پس چرا باران نمےگرفت
دستِ اشڪهاے تُو را؟! آهو!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
براے ستاره
سِحرِ سَحَر بنمایانید،
وَ بہ اصرار، اسرارِ زیبایےِ ماه را
بَر پروانہهاے پابہماه.
آفتاب را
بہ غیر وُ قُرَباے
یاسهاے سفید بتابانید.
سقفِ آسمانِ آن رودخانہ
ڪہ در اندامِ زنے تَن مےشویَد
با ابرِ بالغے بپوشانید
وَ نامِ آن زن را
تنہا در گوشِ واژگانِ من
با زبانْ، در دهانِ امانت بچرخانید!
وَ شعر، ڪَسے بخوانَد
ڪہ ؏اشق است
بَر گورم
وَ آغوش، ڪہربا ڪُنید!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
سِحرِ سَحَر بنمایانید،
وَ بہ اصرار، اسرارِ زیبایےِ ماه را
بَر پروانہهاے پابہماه.
آفتاب را
بہ غیر وُ قُرَباے
یاسهاے سفید بتابانید.
سقفِ آسمانِ آن رودخانہ
ڪہ در اندامِ زنے تَن مےشویَد
با ابرِ بالغے بپوشانید
وَ نامِ آن زن را
تنہا در گوشِ واژگانِ من
با زبانْ، در دهانِ امانت بچرخانید!
وَ شعر، ڪَسے بخوانَد
ڪہ ؏اشق است
بَر گورم
وَ آغوش، ڪہربا ڪُنید!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
تصمیمِ چشمانم
نگاه ڪَردن بہ تُو بود
ڪہ تماشات
مسیرِ تڪاملِ چشم.
ڪہ هر بود
با تُو است، است
وَ هر است
خواهد بود...!
در نظربازےِ ما
هر واژه، نیست
وَ هر فعل، منفعل.
در نظربازےِ ما
زبانْها لال،
ستارهها جاےِ ما
حرف مےزنند!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
نگاه ڪَردن بہ تُو بود
ڪہ تماشات
مسیرِ تڪاملِ چشم.
ڪہ هر بود
با تُو است، است
وَ هر است
خواهد بود...!
در نظربازےِ ما
هر واژه، نیست
وَ هر فعل، منفعل.
در نظربازےِ ما
زبانْها لال،
ستارهها جاےِ ما
حرف مےزنند!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
شاعر آمدم دنیا،
مثلِ یڪ ڪوه، ڪہ ڪوه.
تُو امّا؛
شعرِ مُجسَّم،
شاڪلہے شڪیلِ نور،
آفتابِ آفتاب، ماهِ ماه، نافَنا...
فرشتہسان آمدے دنیا،
خانم وَ حتّے خانمتَر...!
ننْوشتہ مےخوانمت،
نخوانده مےسُرایمت،
ڪہ از تُو سُرودن همان وُ
بہ اوجِ جنون مُردن همان!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀
مثلِ یڪ ڪوه، ڪہ ڪوه.
تُو امّا؛
شعرِ مُجسَّم،
شاڪلہے شڪیلِ نور،
آفتابِ آفتاب، ماهِ ماه، نافَنا...
فرشتہسان آمدے دنیا،
خانم وَ حتّے خانمتَر...!
ننْوشتہ مےخوانمت،
نخوانده مےسُرایمت،
ڪہ از تُو سُرودن همان وُ
بہ اوجِ جنون مُردن همان!!!
#آرش_شاهری
❀═🌼 ⃟❤ ⃟ 🌼═❀