هزاران بار مےنویسم
هزاران بار دوستت دارم
تو را با طرح قلبم
در زیر نقره فام ماه
در چشمه سار جویباران
با بوے گلهای وحشے
با بوسه هزاران بار دوستت دارم
تو را با طاقت لبهایم
در نبض شقایق ها
شبیه یڪ خواب زیبایے
در شهر عشاقان به هر عنوان
با سي و دو حروف الفبا
در شعر هزاران بار دوستت دارم
تو را با دسته گل سرخ
سر به روي قلب پرمهرت
میان باد
باران
و بابونه
در آشفتگے گیسوانم
هزاران بار دوستت دارم
تو را در سوره ے عشق
به مشق نام ماه
در شب پرستاره
در مستے و سوداي
به نام روز عشق
با نازکے پوستم
به شیرینے لبهایم
به حلاوت دستانت
به قلب لرزانت
به نخستین قطره باران
با هزاران هزار بوسه دوستت دارم...

#ثریا_شجاعی_اصل‌‌
‌
❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

　

گفتم روم دو چشمت مایل به خواب ناز است


بگشود زلف و گفتا بنشین که شب دراز است

#فردی‌زندشیرازی

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

صبحدم پيك مسيحا دم جانان آمد             
گفت برخيز كه آرام دل و جان آمد

سحر از پرده نشينان حريم خلوت               
نغمه برخاست كه شاهنشه خوبان آمد

عاشقان را رسد اين طرفه بشارت زسروش             
كه سحرگاه شب نيمه شعبان آمد


#لاادری
#صـبح_بخیـر

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

.

در مهندس بین خیال خانه‌ای
در دلش چون در زمینی دانه‌ای

آن خیال از اندرون آید برون
چون زمین که زاید از تخم درون

هر خیالی کو کند در دل وطن
روز محشر صورتی خواهد شدن

چون خیال آن مهندس در ضمیر
چون نبات اندر زمین دانه‌گیر

مخلصم زین هر دو محشر قصه‌ایست
مؤمنان را در بیانش حصه‌ایست

چون بر آید آفتاب رستخیز
بر جهند از خاک زشت و خوب تیز



#مولانا

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

ای اشک پشت پلک که با خنده توأمی
با غم مکملی و به هجران متمّمی

می دانمت عزیز که با این سکوت محض
گویای دردهای مگوی مسلّمی

با اینهمه عذاب چه شد، قلب ساده لوح !
با چشمهای روشن او باز محرمی ؟!

از عمق دل بگویمت ای بیوفای من !
بر هر چه دوست داشته قلبم، مقدّمی

گلهای یاس پشت سرت حرف می زنند
تو باعث حسادت گلهای عالمی

از تو چه دارد این دل عاشق نصیب، جز
اشعار دل گرفته و تصویر مبهمی


#حامد_بیدل

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

.

‍ دلتنگت که می شوم
زبان شعرم باز می شود
خودکار
بی اراده من
می دود می نشیند
روی خطوط دفترم
و تو را ربط می دهد
به پاییز و باران
و گل و بوسه
تو را ربط می دهد
به نفس های من
و به حزن غم انگیز
درختان خشک باغچه
و صندلی تنهایی
که در ایوان تاب می خورد
و ثانیه های نبودنت را
یک به یک
شمارش می کند،
دلتنگت که می شوم
زبان شعرم باز می شود
و همه چیز شاعرانه است
حتی فنجان قهوه نیم خورده ات
که هنوز روی میز تراس
جا مانده

#مسعود_نادری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

خواهی که ترا کشف شود هستی دوست
بر رو به درون مغز و برخیز ز پوست

ذاتیست که گرد او حجابت بر توست
او غرقهٔ خود هردو جهان غرقه در اوست


#مـولانـا

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀ ‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌

ناگهان در کوچه دیدم بی وفای خویش را
باز گم کردم ز شادی دست و پای خویش را

گفته بودم بعد از این باید فراموشش کنم
دیدمش وز یاد بردم گفته های خویش را

#مهدی_اخوان_ثالث

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

روز عشق است
بیا بیا تا بگویمت
نام تو چیست؟
سلطان قلب من
عاشقانه های تو را
که لبریز از اشتیاق است
بر نقطه به نقطه تنم مینشانم
تا با دستهای پر از مهرت
بال پروازم را بگشایی
در رستاخیز نگاهت
کبوتر باز من باشی
تا با یک اشاره
از یک کبوتر بال شکسته
بر آسمان آبیت به پروازم درآوری
با طره گیسوی خرمایی
چشمانی شوخ و خمارین
در پناه دو ابروی کمان
به ستاره قلبم چشمک بزنم
و هوش از سرش بپرانم
بر خود ببالم که عشق سپید من
آرام دهنده پرچین نگاهم
مرا در بازوی عشق
جلد عاشقی خود کرده است...


#ثریا_شجاعی_اصل

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

اَندر دل من، مهر تو چون علمِ یقین است
بر دیده‌ی من، نام تو چون نقش نگین است

امّید وصال تو مرا عمر بیفزود
خودْ وصل چه چیز است که امّید چنین است؟!
‏
#سنایی

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

در شب سرد زمستانی
کوره ی خورشید هم، چون کوره ی گرم چراغ من نمی سوزد.

و به مانند چراغ من
نه می افروزد چراغی هیچ،
نه فروبسته به یخ ماهی که از بالا می افروزد.

من چراغم را در آمد رفتن همسایه ام افروختم در یک شب تاریک.
وشب سرد زمستان بود،
باد می پیچید با کاج،
در میان کومه ها خاموش
گم شد او از من جدا زین جاده ی باریک.

و هنوزم قصه بر یاد است
وین سخن آویزه ی لب:
که می افروزد؟
که می سوزد؟
چه کسی این قصه را در دل می اندوزد؟

در شب سرد زمستانی،
کوره ی خورشید هم،
چون کوره ی گرم چراغ من نمی سوزد.


#نیما_یوشیج

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

　

چون دلم زمزمهٔ شوق برآرد هر صبح


از سر حال به رقص آیم و چرخی بزنم


#امیرخسرودهلوی
#صبح‌بخیر

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

غزل ،سراب


گفته بودم که مرا غرق سرابم مکنید
کوله بردوش یهو؛ خانه خرابم مکنید

لطفتتان پیشکشُ دولتتان ما را بس
وز زبان بازی خود یار خطابم مکنید

دلکم مرده و بی دل نشوم خام دلی
خنده ام تلخِ مرا شاد حسابم مکنید

میروم گرچه ره گمشده ی بی:خبران
بیخبراز همجا ساکت و خوابم مکنید

من گنه کار نیم ؛ توبه کنم از گنه ام
به گناهی که نکردم که مجابم مکنید

من به تکبیرعزای سیه ام می چرخم
در سیه بازی خود متن کتابم مکنید

دل من اندکی از دردوکمی ناخردیست
بی خودی شعر مرا ؛ دار طنابم مکنید

گرچه بَد دیُدم و پیمان شکنان بسیارند
قوه ی قهریه در؛ چنگ و ربــابم مکنید

سر به مهرم نرود از سر اجبار و کــرم
این همه درد مرا ؛ ذوق ثــوابم مکنید

#ثریا_شجاعی_اصل

‌❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

"سپيده جندقي"

"مهرمهرويان"

آهنگ و تنظيم :ارشك رفيعي

#حافظ

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

.

ما که توقعمان زیاد نبود !
دلمان کسی را می خواست که ما را بلد باشد !
وقتی ببینیم نیست ؛
دلسرد می شویم ، سکوت می کنیم و به هیچ کنشی ، واکنش نشان نمی دهیم
وقتی بارها بودیم و دیده نشدیم
حرف زدیم و شنیده نشدیم
چای ریختیم و تنهایی خوردیم
فیلم دیدیم و تنهایی خندیدیم
بغض کردیم و تنهایی اشک ریختیم
و از یک جایی به بعد ، ما کسانی را داشتیم که دوستشان نداشتیم !
صحبت از خیالبافی و ایده آل پردازی نیست !
صحبت این است که آدم ها برای ماندن ، انگیزه می خواهند
دلشان که گرم نباشد ، بی حس می شوند ،
پشت می کنند به هرچیزی که بود و
می روند
برای همیشه می روند ...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

.


دوستت دارم را
در پر تکرارترین واژه ها
و در گویاترین سکوت
هر بار عاشقانه تر از قبل به زبان آورده ام
دفتر سپید اشعارم
پر است از رمز و رازهای عشق
که با خواندن و قلم زدن در آن
تمام حروف و هجاهایش را
سرمه ی چشمانم می کنم
تا همگان بدانند نور چشمم
از عشقی ست اهورایی
که به دیدگانم جلا و جبروتی داده ابدی ؛

ای تک نگاره ی جاودانِ قلبم
حس خوب بودن تو
معجزه ایی ست
برای شکوفه دادن درخت خزان گرفته ی وجودم
در پاییز سرد و یخبندان
بی مهری ها  و تنهایی ها ....


#باران_مقدم

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

‍ #کاروان

لیلیم در کاروان وُ  کاروان  گم کرده اَم ،
ماه  را اندر زمین وُ ، آسمان ، گم کرده اَم ،

با خیالِ روی او مَستانه رفتم  سوی او ،
مُرغکی بودم شبانه ، آشیان ، گم کرده اَم ،

با‌غِ ما دربسته ماند وُ ؛ بوستانم شد خزان‌ ،
غنچه وُ ، برگ شقایق ، باغبان ، گم کرده اَم

مَستم وُ ، آهسته میگویم ، که مَستِ آن بُتم
آنچنان مَستم  که راهِ خانمان ، گم  کرداَم ،

ریسمانی بود ما را چون پُلی اَندر میان ،
هردو سَر ، از ریسمان را در میان ، گم کرده اَم

درشبِ تارم چوشمعی ، محفلم را نور بود
شمع را ، از بختِ بَد  با شمعدان گم کرده اَم

کُنجِ عزلَت مانده اَم راز ونمازم یاد اوست
بی وضو ، با چشمِ تَر  ، آبِ روان گم کرده اَم

بعداز این دیگر چه شعری وُ ، چه حرفی و غزل
مات وُ خاموشم زبان را در دهان ،گم کرده اَم

عشق بود وُ ، سایه ای بود وُ ، درختِ اَرغوان
سایه را زیرِ  درختِ اَرغوان ، گم  کرده اَم

سینه را  کردم  سپر ، بر ناوکِ مُژگان  او
تیرِ جانان را ز آن اَبرو کمان گم کرده اَم

#راحمم ، در پیش جانان روسیاهم روسیاه
خویش را در آستانِ جان جان گم کرده اَم

#راحم_تبریزی ( فرجیان )

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀