بهار آنچنان زد شبیخون به باغ
که مرعوبِ بوی گل و سوسنیم

پدر، خیرخواهانه گفتا: بلی!
چهل‌ سال و چندی‌ست آبستنیم

#جواد_زهتاب

🔹@Javad_Zehtab

سرت بر شانه‌ام، دستت اگر بر گردنم باشد
به کتفم هم نباشد اینکه دنیا دشمنم باشد

مرا اهلی کن و بگذار تا وقتی نفس دارم
شمیمِ وحشیِ عطرِ تو در پیراهنم باشد

بیا بنشین که شاید دست‌هایِ مهربانِ تو
پناهِ خستگی‌هایِ دویده در تنم باشد

کدام اعجازِ تازه می‌توانست این چنین ای زن! 
شفایِ زخم‌های کهنهٔ مردافکنم باشد؟

مرا هنگام رفتن آمد امشب مهربان‌تر باش
که آغوشِ تو تنها راهِ از خود رفتنم باشد

#جواد_زهتاب


https://t.me/Javad_Zehtab

بسیار گُنده‌مُنده و... چیزند گاوها
آهسته و یواش! که تیزند گاوها

یعنی چراچرا مکن و شیر را بدوش
تندی مکن که اهلِ ستیزند گاوها

تعریف کن که اهلِ دل و خوش‌قریحه‌اند
دیوانگانِ مدح و مجیزند گاوها

با آفتابه بر سر هر تپه می‌روند
از بس که طاهرند و تمیزند گاوها

هرجا برای هرچه و هر کار می‌روند
بعدش بگو که آب بریزند گاوها

شاید که اهلِ روغن و شیر و پنیر نیست
هرکس که گفته بی‌همه‌چیزند گاوها

با باجناقِ خویش زیادی صمیمی‌اند
مثلِ برادرانِ عزیزند گاوها

بوی طویله می‌شود از هرطرف بلند
در دوره‌ای که صاحبِ میزند گاوها


#جواد_زهتاب



🔹@Javad_Zehtab

تکیه بر هیچ می‌زنی، هرگز
عهد با سایه‌ها نباید بست

مهربان‌تر ز مادرند، ولی
دل به این دایه‌ها نباید بست

الغرض در میانِ برزخ هم
با میان‌مایه‌ها نباید بست!

#جواد_زهتاب



🔹@Javad_Zehtab

مرا آتش بزن ای عشق! آتش‌بازی‌ات شاید
چراغی برفروزد در میان این سیاهی‌ها

#جواد_زهتاب


🔹@Javad_Zehtab

به شادخواری و شادی سحر کن امشب را 
که عمرِ این شبِ دیجور رو به پایان است

 امیدوار بمان و به شادنوشی کوش 
بهار، نقطهٔ پایان هر زمستان است

#جواد_زهتاب

🔹@Javad_Zehtab

نوبهار است و شدم من نگران ای ساقی
که دگرگونه شد اوضاع جهان ای ساقی

زندگی بار گرانی‌ست، مدد کن که دمی
زیستن بی‌مددِ می نتوان ای ساقی

تا سبک‌تر گذرد عمرِ گرانمایهٔ ما
چاره‌ای نیست به جز رطلِ گران ای ساقی

بنشین بر لبِ جو جاری کن خون سبو
بگذرد بلکه جهان گذران ای ساقی

مجلسی خواهم همراه دو دولت، یعنی 
بادهٔ پیر و حریفانِ جوان ای ساقی

تا نمازی بگزاریم به مستی همه صبح
همه‌شب مِی ده تا وقتِ اذان ای ساقی

باده‌ای مست از آن دست که حافظ می‌گفت
اگرت هست به ما هم بچشان ای ساقی

هم از آن باده که هنگامِ شبیخونِ بلا
"سایه" می‌خواست، به ما هم برسان ای ساقی

ای مسیحای جوانمرد! از آن باده بیار
تا بیفتیم به یادِ "اخوان" ای ساقی

ماه من! رحمت عام است بده بادهٔ خاص
تا به پایان نرسیده رمضان ای ساقی

شیخ اگر گفت حرام است تو نشنیده بگیر
گوش ما نیست به حرفِ دگران ای ساقی

عمر ما در گذر و فرصت ما محدود است
نگرانم نگرانم نگران ای ساقی

«جواد زهتاب»
____




تا توانی مده از کف به بهار ای ساقی
لب جوی و لب جام و لب یار ای ساقی
«سلمان ساوجی»

برسان باده که غم روی نمود ای ساقی
این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی
«سایه»

مسیحای جوانمرد من!
ای ترسای پیرِ پیرهن چرکین... 
«اخوان ثالث»


https://t.me/Javad_Zehtab

یک عمر شعار داده باشی اما
وقتِ وقتش گرفته باشی خفه‌خون...

تندیسِ حقارت است آن که همه عمر
در خانه زبان باشد و در کوچه زبون

#جواد_زهتاب

🔹@Javad_Zehtab

پیشه کردم عاشقی را و به دل پرداختم
کارِ گِل را وانهادم کارِ دل را ساختم

زندگی چون قافیه یک‌عمر بر من تنگ بود
عاقبت این هردو را یک‌روز یک‌جا باختم...

چون که با من غیرِ عشقِ این و آن حرفی نبود
حرفِ خود را در دهانِ این و آن انداختم

از سرِ خود باز کردم عشق را کم‌کم، ولی
باز خود را در کمندِ دلبران انداختم

خواجه دل را در کفِ ترکانِ شیرازی نهاد
من به پایِ لولیانِ اصفهان انداختم!

#جواد_زهتاب

🔹@Javad_Zehtab

خیالت جمع! روزی عاقبت بی‌باک می‌رقصی
که مطرب ضرب می‌گیرد تو هم چالاک می‌رقصی...

شعرخوانی #جواد_زهتاب
اردیبهشت ۱۴۰۳  - اصفهان 


(باسپاس از داوود رضازاده بابت ارسال ویدئو)



https://t.me/Javad_Zehtab

‏🔷

خسته از جنگ‌های پی‌درپی
عاقبت فاتحانه برمی‌گشت
چشمِ رودابه شد چراغانی
که تهمتن به خانه برمی‌گشت

سرِ شب بود و اولِ قصه
قهوه‌چی چایِ تازه‌دم آورد
با تعجب ولی همه دیدند
نفسِ پیرمرد کم آورد

یک‌نفر گفت: بعد از این دیگر
چشمِ بد بر وطن نمی‌افتد
دیگری گفت: قصهٔ رستم
هیچ‌وقت از دهن نمی‌افتد،

همهٔ هفت‌خان که فتح شده
هفت‌خان ای برادران! کم نیست
پشتِ دشمن رسیده است به خاک
هیچ‌کس روبه‌روی رستم نیست

خاست از جای خود جوانی و گفت:
نوبت چیست؟ عشق دیرینه
رو به نقال کرد و گفت: چه خوب!
بعد از این رستم است و تهمینه،

کش بده قصه را شبِ یلداست
عاشقی در ادامه خوش باشد
نفست تازه شد، روایت کن
آخر شاهنامه خوش باشد

پیرِ نقال گفت:بعد از این
دشمنی نیست پشتِ سنگرها
آه! این روزها ولی سخت است
جان به‌دربردن از برادرها!

#جواد_زهتاب


🔹@Javad_Zehtab

زهتاب! اگر ز باده مستی خوش باش! 
با ماهرخی اگر نشستی خوش باش! 
چون عاقبتِ کارِ جهان نیستی است
انگار که نیستی چو هستی خوش باش!

« شعری مشترک از خیام و زهتاب»

🔹@Javad_Zehtab

چشمت شراب بود و نگاهت شراب‌تر
چشمت خراب کرد و نگاهت خراب‌تر...
#جواد_زهتاب

گرگ‌ها گرچه در کمین تواند
من نمی‌گویم ای عزیز! مرو

برو! اما همیشه و همه‌جا
بی‌توجه به چارچیز مرو؛

یک. مشو نوچهٔ کسی هرگز
در پیِ شیخ و شاه نیز مرو! 

دو. برای تصاحبِ میزی
حتی‌الامکان به زیرِ میز مرو! 

سه. به گرمابه و گلستان هم
با رفیقانِ بی‌تمیز مرو! 

چار هم اینکه گر زمین خوردی
همهٔ عمر، سینه‌خیز مرو!

#جواد_زهتاب

🔹@Javad_Zehtab

اگر به دورِ بهار آمدیم لاله شدیم
برایِ خاطرِ بدمست‌ها پیاله شدیم

شدیم برگ که پاییز نونوار شود
به یمنِ مقدمِ این فصل هم مچاله شدیم

گذشت از سرِ ما قرن‌های بسیاری
در عنفوانِ جوانی* هزارساله شدیم

چه زود فصلِ عرقریزی آمد و از ما
عرق گرفتند آنقدر تا تفاله شدیم

شبانه گوشهٔ یک باغ دفنمان کردند
گذشت فصل زمستان و استحاله شدیم

دوباره از دل این باغ، سر برآوردیم
بهار بود دوباره... دوباره لاله شدیم

#جواد_زهتاب


*در عنفوان جوانی/چنان که افتد و دانی
(سعدی)


🔹@Javad_Zehtab

گفتم: فارغ از همه عالم باشیم
گفتی: «طوری‌ که‌ دوست‌ دارم» باشیم
من برفِ دی و تو هُرمِ مرداد... ای داد... 
یک لحظه نمی‌شود که با هم باشیم

#جواد_زهتاب


🔹@Javad_Zehtab

لعنت به دستی که ما را جدا انداخت
ما را دو تن کرد و از ما «دو تنها» ساخت

آن‌سو تو... این‌سو من... یعنی در این میدان
ایران ز ایران برد، ایران به ایران باخت

#جواد_زهتاب


🔹@Javad_Zehtab