⭕️ غوغای مردم شهر و رسانه‌ها در بلغارستان برای پزشک ایرانی

دکتر عبدالله زرگر رئیس یک بیمارستان در شهری کوچک در فقیرترین کشور اتحادیه اروپاست. پس از تصویب قانونی جدید، او را به دلیل خارجی بودن برکنار کردند، اما این کار صدای مردم را در آورد.
#مردم_ایران
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
#مسئولیت_اجتماعی #پویش #کنشگری_مدنی
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🎶 #پدر و فرزندان صالح

عنوان ویدئو:
Gipsy princes 2021
منبع
#موسیقی #هنروقرنطینه
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

اجرای سال ۱۹۸۶ ارکستر خالقی با تنظیم و رهبری گلنوش خالقی در واشنگتن

مقدمه رنگارنگ به آهنگسازی روح الله خالقی

کانال موسیقی سنتی "کُرُن موزیک"  @koronmusic 🎶

✳️ بخارای نوروزی منتشر شد.

مجله بخارای شماره ۱۴۲ (فروردین - اردیبهشت ۱۴۰۰) در کتابفروشی‌ها و دکه‌های روزنامه‌فروشی در دسترس است.
با مطالبی از بزرگان فرهنگ ایران‌زمین:
محمدعلی موحد، محمدرضا شفیعی کدکنی، ژاله آموزگار، هوشنگ ابتهاج، جلال خالقی مطلق، داریوش آشوری، نصرالله پورجوادی،‌ بهاءالدین خرمشاهی و ...

⬅️ مرور مطالب این شماره ➡️

❗️بخارا از معدود نشریات و پایگاه‌های مستقل و ارزش‌مند فرهنگی ایران است که با همت شخصی و پایداری علی دهباشی فعالیت خود را با وجود دشواری‌ها تا کنون ادامه داده است. امیدواریم شهروندان اهل فرهنگ با حمایت از چنین نشریاتی، امکان استمرار،‌گسترش و بهبود فعالیت آن‌ها را فراهم کنند؛ خصوصاً که در این ایام می‌توان چنین مجلاتی را به عنوان عیدی #نوروز به دیگران هدیه داد.

بخارا را می‌توانید از اینجا دنبال کنید.

#اندیشه #آگاهی #کتاب
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

📝 اگر فوتبال بازی کرده باشید احتمالاً می‌دانید که لحظاتی از بازی هست که شما در رقابت سر تصاحب توپ، با شتاب و قدرت به سوی آن می‌دوید اما بدون برخورد با حریف، شاید به علت نحوه حرکت یا توقف‌تان یا گرم نکردن پیش از بازی، ناگهان دچار درد و مصدومیت می‌شوید. معمولاً چنین صحنه‌ای به نظر تماشاگران یا داور، تمارض می‌رسد. از دید ناظر بیرونی اتفاقی نیفتاده یا شما ضربه‌ای نخورده‌اید که مصدوم شوید.

حتی گاهی شما با فاصله از سایر بازیکنان، ایستاده‌ای یا قدم می‌زنی اما ناگهان پایت می‌گیرد یا تیر می‌کشد. گویی اثر فشار یا کششی اضافی در دقایق قبل با کمی تأخیر پدیدار می‌شود. یا مشکلی مزمن و کهنه ناگهان عود می‌کند. در چنین مواقعی حتی خود فرد نیز از علت مصدومیت ناآگاه است.

ساز و کار و ساختار عصب، عضله، مفصل و استخوان پیچیدگی‌هایی دارد که با نگاه از بیرون فهمی از آن‌چه بر بدن گذشته نداریم و جز در موارد آسیب‌های واضح، از صدمه‌ای که به بدن دیگران می‌خورد درکی نداریم و رنج و درد آن برای ما به عنوان یک ناظر، ملموس، قابل پذیرش و منطقی نیست. اما واقعیت این است که بدن منطق خودش را دارد.

به گمانم پیچیدگی‌های ساختار ذهن و روان، اگر بیش از بدن نباشد، کمتر نیست: دالان‌های تو در تو و تاریک و لایه‌های ناشناخته و دور از دسترسی که حامل زخم‌ها‌، رنج‌ها و دردهایی هستند که گاه حتی خود فرد از آن‌ها آگاه نیست یا به یادشان نمی‌آورد. چنین است که گاهی می‌بینیم افراد بدون برخورد و پیش‌آمد ناگواری، ناگهان در خود فرو می‌روند و اندوهگین می‌شوند؛ از چیزی به ظاهر ساده، سرخورده، آشفته یا برافروخته می‌شوند. یا حتی دچار مراتبی از افسردگی می‌شوند در حالی‌که از دید ما مشکلی پیش نیامده و علتی برای آزردگی وجود ندارد. گاهی حتی فکر می‌کنیم که شخص خود را لوس می‌کند یا خوشی زیر دلش زده یا آن‌که بی‌جنبه و کم‌ظرفیت است. نمی‌خواهم بگویم که انسان‌ها اهل اغراق یا تمارض نیستند یا آن‌که باید در مقابل رفتار آزاردهنده‌شان کوتاه آمد. حرفم این است که گاهی بر اثر رفتاری معمولی یا مواجهه با یک جمله ساده یا حتی یک کلمه، یک بو، یک آهنگ، ناگهان زخم‌های به ظاهر بسته سر باز می‌کنند، رنج‌های کهنه، برمی‌گردند و نو می‌شوند و روح و جان فرد، آسیب و خراش می‌بیند و از او واکنشی غیرمنطقی سر می‌زند؛ آدم‌ها یک جایی کم می‌آورند و دردهای تلنبار شده امان‌شان را می‌برد، بی‌آن‌که از دید ناظر بیرونی اتفاق خاصی افتاده باشد.

می‌خواهم بگویم، روح و روان، منطق خودش را دارد؛ منطقی که بسیاری مواقع با عقل ما جور در نمی‌آید اما با رنج‌های کهنه، دردهای مزمن و اضطراب‌ها و ترس‌های عمیق شخص هم‌خوان است.

▫️#کاوه_گرایلی
#جستار #رنج #روانشناسی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

⭕️ «خراسان در تن من می‌تپد
پیوسته در رگ‌های من جاری‌ست؛ بشناسم
بنی‌آدم گر از یک جوهراند
ما را یکی‌تر باشد آن گوهر
درود ای هم‌زبان
من هم از ایرانم!»

🔺دیدار غفران بدخشانی (از افغانستان) با سایه

#شعر #فارسی #ایران #ریشه‌های_مشترک
#شاهنامه #ایران_فرهنگی #ایران‌دوستی
#پارسی_میراث_همه_ایرانیان
منبع: صفحه «امیرهوشنگ ابتهاج»
زیرنویس: صفحه «زیبا بشنویم»
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

💡 از مرگ گریزی نیست و بخشی از مشکلات امروز جوامع انسانی ناشی از مرگ‌هراسی و میل به انکار مرگ است. اما در هر صورت هر چه در یک جامعه، اهمیت زندگی و مراقبت از جان و سلامت افراد افزایش یابد، خیر عمومی نیز بیشتر خواهد شد.

طراحی چنین محصولاتی، به کارگیری #خلاقیت در جهت #مراقبت_از_زندگی و #جان_شیرین انسان‌ها است.

در «جریان» باشید.
@Jaryaann

💠 انسان‌ها با توانایی‌های متفاوت جسمی، ذهنی و روانی به دنیا می‌آیند. اما چون اکثریت آن‌ها توانایی‌های جسمانی نسبتاً مشابهی دارند، بسیاری‌شان اولاً قدر بسیاری از توانایی‌های خود مانند بینایی و شنوایی و ... را نمی‌دانند و داشتن آن‌ را بدیهی می‌شمارند. ثانیاً نسبت به حقوق افرادی که الزاماً همان توانایی را ندارند بی‌توجه یا کم‌توجه‌ هستند. یعنی کم‌تر با نگاهی جامع تلاش می‌کنند تا این افراد نیز امکانات و شرایط زیست مناسب و محترمانه در جامعه را بیابند.

منبع ویدئو
💠
با دگرپذیری __ @RavaaMadaari

🔺در باب #خرد خندیدن به خود، به زمین خوردن خود و به «برخی» ناکامی‌های «شخصی» خود و از نمونه‌های قاعده #احوال_مرتبطه و مسری بودن خنده

#حالخوبی #باحال_باشیم
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🎥«سی‌سخت»، ترکیب زندگی در زلزله و برف

@isna94

💠 #ایران‌دوستی و #تداوم_فرهنگی در #تاریخ و جغرافیای #ایران یعنی حدود ۳۵۰ سال پس از پایان سلسله ساسانیان که پایتخت‌شان شهر تیسفون، در نزدیکی بغداد در عراق امروزی بود، کیلومترها دورتر، در طوس (خراسان) فردوسی خَدای‌نامه/خدای‌نامک را که خود روایت تاریخ، حماسه و اسطوره‌های کهن ایران‌زمین به پارسی میانه (پهلوی) بوده، در قالبی تازه (به زبان پارسی نو) به نظم در می‌آورد و حدود ۹۰۰ سال بعد، مبارزان بختیاری در جنبش #مشروطه هنگام عزیمت به سوی تهران برای تقویت روحیه خود جهت مقابله با استبداد، #شاهنامه می‌خوانند و ۱۰۰ سال پس از آن حاج محمدمراد عباسپور، پسر یکی از آن مبارزان مشروطه‌خواه، در چهارمحال و بختیاری، شاهنامه را با لحن و نوای موسیقی بختیاری برای اهالی منطقه می‌خواند و در پی او پسران و دختران جوان نیز به سنت شاهنامه‌خوانی ادامه می‌دهند.

🎥 #مستند «ز گفتار دهقان» - ساخته حمید جعفری
پی‌نوشت:
اشعار خوانده شده در ستایش شاهنامه از فردوسی و خود شاهنامه نیست.
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

💡حوالی سال ۹۰۰ هجری، یک ساعت مکانیکی ونیزی به سلطان عثمانی هدیه داده شد؛ مصنوعی در لبه فناوری زمان خود. سلطان گفت: «الاسلام یعلو و لا یعلی علیه»؛ اگر مسیحیان چنین ساعتی ساخته‌اند، ما مسلمانان «هم» باید آن را بسازیم. فراخوانی داده شد، اما سازنده‌ای پیدا نشد. پیک سلطان به شرق حرکت کرد و شهر به شهر، خواسته سلطان را به اهل فن گفت. نهایتاً، محمد حافظ اصفهانی در هراتِ دوره تیموریان ساعتی مشابه ساخت.

خوشبختانه، رساله‌های حافظ اصفهانی درباره ساعت و دیگر ابداعاتش به دست ما رسیده، اما جالب آن است که ساعت مکانیکی (و دیگر ابداعات او) هیچگاه در مناطق اسلامی به کار گرفته نشدند؛ تنها قرار بود اثبات شود «ما هم می توانیم». هنگامی که نمونه ساخته شد، تمنای سلطان برآورده شد. ساعت مکانیکی لعبتی موقتی بود که پس از مدت کوتاهی به پستو رفت یا شاید به هیزم یا ماده خام آهنگران بدل شد.

امروز هم که هیاهوی کاوشگرها و مریخ‌نوردهای امید و استقامت را می‌بینم، همان تمنا، بگذارید بگویم همان عطش و شهوت را در چشم‌ها و قلم‌ها می‌یابم. بسیاری در آرزوی مریخ‌نورد ایرانی‌اند (دیگر نه فقط مسیحیان سرخ‌موی که اعراب هم کاوشگر مریخ‌ دارند). به سنت مألوف، شاید هم صدها میلیارد تومان هزینه کنیم و کاوشگر ما مریخ و شاید فراتر را فتح کند. مدتی بر طبل شادانه می‌کوبیم، رپرتاژ می‌سازیم که «ایران پنجمین، ششمین یا هفتمین کشوری است که به فناوری ساخت مریخ‌نورد دست یافت»، بی آنکه بدانیم این فناوری‌ها در چه خاکی ریشه دارند و قرار است چه بکنند. آنگاه که عطش‌ها فرونشانده شد و لحظاتی، سرخوشی احیای سروریِ باستانی‌مان را تجربه کردیم، مریخ‌نوردمان آهن‌پاره‌ای خواهد شد در گوشه‌ای از کیهان.

ما سال‌هاست که گیج شده‌ایم. دویست سال پیش، هنگامی که شهرهای قفقاز یک به یک سقوط می‌کردند، ما جایی در تاریخ گم شدیم. از آن پس، به رغم تلاش‌های متنوع‌مان، هنوز طفیلی تاریخ غرب جدیدیم؛ در گوشه‌ای کنارافتاده، به مراکز جدید عالَم نگاه می‌کنیم. آنچه آنها می‌کنند دل ما را ضعف می‌برد و از سوی دیگر، همان‌ها هستند که ما را در جنگ، در سیاست و در اقتصاد مغلوب کرده‌اند و می‌کنند. جهان جدیدی که هم تمنایش را داریم و هم از آن بیزاریم، قطب‌نمای درونی‌مان را از ما گرفته است. «چرایی» کارها و تمناهایمان را نمی‌کاویم و هر چه می‌کنیم، «واکنشی» به جهان جدید است؛ از رد و انکار گرفته تا تقلید تا تلاش برای رفع «عقب‌ماندگی» و تا توسل به قاعده نفی سبیل. این «در واکنش بودن» است که ما را بی‌تاریخ می‌کند؛ حتی اگر به مریخ برسیم.

▫️یاسر خوشنویس
منبع
#ایران #فناوری #تجدد #تاریخ
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🎶 آواز: ننه گیلانی (آدختر) که ویدئوی دیگری از آوازخوانی او چندی پیش در فضای مجازی بسیار دیده شد.
#موسیقی زمینه از جابر بهارمست
منبع: صفحه ننه‌گیلانی در اینستاگرام
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔺دونده کنیایی، آبل موتای، در حالی‌که از همه پیش است و تا خط پایان ده متر فاصله دارد با خیال اینکه از خط پایان عبور کرده، می‌ایستد. ایوان فرناندز دونده اهل اسپانیا، که پشت سر اوست متوجه می‌شود؛ ابتدا به او اشاره می‌کند که خط پایان آنجاست! وقتی می‌بیند که موتای متوجه زبان او نمی‌شود، او را هل می‌دهد و مشایعت می‌کند و خود پشت سرش می‌دود تا موتای به عنوان نفر اول از خط عبور کند و فرناندز دوم شود.

پس از مسابقه خبرنگار از فرناندز می‌پرسد: «برای چه این کار را کردی؟»
پاسخ می‌دهد: «رویای من این است که روزی همه ما اینچنین زندگی اجتماعی‌ای داشته باشیم.»
خبرنگار اصرار دارد که «اما تو می‌توانستی اول شوی.»
ایوان می گوید: «اما حاصل آن پیروزی چه بود؟ آن مدال چه افتخاری برای من داشت؟
مادرم چه فکری در مورد من می‌کرد؟»

❗️چه مادر خردمند و ارزش‌مندی که این‌گونه عمیق و تأثیرگذار به فرزند خود آموخت که انصاف و #راستی بالاتر از منفعت شخصی است؛ که حق دیگران را پاس بدار حتی اگر در ظاهر یا در کوتاه مدت به سود تو نباشد.

🔻 یکی از کاربران فضای مجازی درباره این اتفاق نوشته است:
«اولین عکس‌العملم از خواندن این ماجرا اشک بود. گریه‌ی زیاد! نمی‌دانم برای چه و از کجا. بعدش فکر کردم که با پرسش‌ها، انتظارات، آفرین‌ها و اخم‌ها چه ارزش‌هایی را به ناخودآگاه فرزندانم منتقل می‌کنم؟ جایی دیدم که نوشته بود که "روش‌ها و ابزارهای درستِ بردن را به بچه‌هایمان بیاموزیم."
خیلی به هنر مادر ایوان فکر می‌کنم. به رویایی که در وجود فرزندش پرورانده و به رابطه‌ی عمیقی که با او ساخته است.»

منبع: ۱ و ۲ - ویدئوی این اتفاق

🔺از این ماجرا چند سال می‌گذرد اما هم‌چنان از رفتار اخلاقی فرناندز به بزرگی یاد می‌شود و چه بسا منبع الهام ورزشکاران دیگری نیز شده باشد. چند ماه پیش در مسابقات سه‌گانه سانتاندر نیز یک دونده اسپانیایی دیگر کار مشابهی کرد.

#اخلاق #شجاعت #شرافت #فتوت #آموختنی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

▪️متوجه شدیم، حاج محمدمراد عباسپور، از مهمترین بازماندگان نسل کهن شاهنامه‌خوانان بختیاری، چند روز پیش درگذشته است.
او شاهنامه را به شیوه حماسی می‌خواند و همیشه می‌کوشید با انتقال آموزه‌های شاهنامه به دیگران آن را زنده نگه دارد.

یادش گرامی و راهش پر رهرو

در «جریان» باشید.
@Jaryaann