Forwarded from Attach Master
✍ #فضای_مجازی_برای_پیروزی_حقیقی_کافی_نیست .
#باید_وارد_گود_مبارزه_واقعی_شد
1⃣ قسمت اول ⏬
اینترنت و بدنبال آن فضای مجازی پدیده دهه های اخیر است و محصول پیشرفت تکنولوژی است . هر پدیده اجتماعی با خود تغییر و تحولاتی بدنبال دارد و بمرور زمان نقش خود را گسترش می دهد . اینترنت و فضای مجازی قطعا بعنوان پدیده ایی جدید بوده و نقش آن در تحولات اجتماعی فعلا محدود هست؛ هرچند بنظر میرسد حتی در این حالت محدود، تاثیر بسزایی دارد . بطور قطع در آینده نزدیک این امکانات نقش بیشتری خواهد داشت و تاثیرات آن گسترده تر خواهد شد . اما امروز این نقش محدود و اثرات ان هم در حدود مشخصی است .
این تاثیر و نقش در حدی نیست که جایگزین حضور فیریکی مردم در بیان خواسته های اجتماعی و سیاسی شان باشد . ما نمی توانیم صرفا به دلیل وجود عناصر فعال در مجازی و گروهها و کانالها و پیچهای ان ادعای اکثریت داشتن مخالفان رژیم را داشته باشیم و البته حتی اگر اکثریت هم باشند، تا زمانی که در فضای مجازی باقی بمانند توان انجام عمل مستقیم اجتماعی را نخواهند داشت، زیرا برای انجام چنین عملی حضور افراد حقیقی در فضای حقیقی و رودرویی با مشکل و حریف در متن جامعه و شهرها و روستاها ضرورتی انکارناپذیر است .
امروز ایران جنعیتی حدود هشتادوپنج میلیون نفوس دارد . بخشی از این افراد کودکان و کهنسالان هستند، اما حداقل پنجاه میلیون از این جمعیت عناصر فعال اجتماعی هستند . در خوشبیناته ترین حالت گفته می شود چیزی حدود سی میلیون اکانت حاضر در فضای محازی هست که احیانا افرادی باشند که در اپلیکشینهای مختلف حضور داشته و در هر کدام چندین اکانت ایجاد کرده اند . از طرفی بسیاری از این اکانتها جزئی از فعالان اجتماعی و سیاسی نیستتد، بلکه از جوانان دنبال شاخ مجازی شدن گرفته، تا هنرمندان و تاجران و کارفرینان و تبلیغ کنندگان مشاغل مختلف، تا گروههای دوست یابی و ورزشی و موسیقی و شرط بندی و ... نیز وجود دارند که جمعیت کثیری از مردم در این موقعیت ها صرف وقت می کنند . در واقع بابد بپذیریم بسیاری از افراد مجازی وارد گروهها و گفتگوهای سیاسی و اجتماعی نمی شوند .
از طرفی بخش بزرگی از جامعه اصلا وارد فضای مجازی نمی شوند . بخش عمده این گروه میانسالان هستند . با یک آزمایش ساده می شود متوجه شد ارتباط بین فضای مجازی و جامعه حقیقی تا چه سطح هست . در کوچه و خیابان و بازار ر چرخی زده و با مردم در مورد یک موضوع خاص عمومی شده در فضای مجاری صحبت کنید . متوجه می شوید چه بخشی از مردم از آن اطلاع دارند . با انجام چنین آزمایشی شاید بشود فهمید چند درصد از جامعه از فضای مجازی متاثر می شوند و مطالب آن را بصورت عمومی پیگیر می شوند. همچنین یک موضوع سیاسی که با ادبیات و بیانی خاص صرفا در فضای مجازی مطرح شده را در میان مردم مورد صحبت قرار دهید، مشخص می شود که درصد مردمی که از این موضوع اطلاع دارند از گروه اول هم کمتر می شود . پس نتیجه این است :
تصور اینکه استمرار بحث و گفتگو در فضای مجازی قادر به ایجاد تحولی عملی در جامعه می شود نادرست هست و صرفا با گفتگو و افشاگری در فضای مجازی نمی شود تغییری در جامعه ایجاد کرد .
مشخصا برای ایجاد تغییر اجتماعی، مردم باید خواسته خود را بشکلی آشکار و در فضای حقیقی بیان کنند .
⤵️ ادامه در قسمت دوم ⏬
#باید_وارد_گود_مبارزه_واقعی_شد
1⃣ قسمت اول ⏬
اینترنت و بدنبال آن فضای مجازی پدیده دهه های اخیر است و محصول پیشرفت تکنولوژی است . هر پدیده اجتماعی با خود تغییر و تحولاتی بدنبال دارد و بمرور زمان نقش خود را گسترش می دهد . اینترنت و فضای مجازی قطعا بعنوان پدیده ایی جدید بوده و نقش آن در تحولات اجتماعی فعلا محدود هست؛ هرچند بنظر میرسد حتی در این حالت محدود، تاثیر بسزایی دارد . بطور قطع در آینده نزدیک این امکانات نقش بیشتری خواهد داشت و تاثیرات آن گسترده تر خواهد شد . اما امروز این نقش محدود و اثرات ان هم در حدود مشخصی است .
این تاثیر و نقش در حدی نیست که جایگزین حضور فیریکی مردم در بیان خواسته های اجتماعی و سیاسی شان باشد . ما نمی توانیم صرفا به دلیل وجود عناصر فعال در مجازی و گروهها و کانالها و پیچهای ان ادعای اکثریت داشتن مخالفان رژیم را داشته باشیم و البته حتی اگر اکثریت هم باشند، تا زمانی که در فضای مجازی باقی بمانند توان انجام عمل مستقیم اجتماعی را نخواهند داشت، زیرا برای انجام چنین عملی حضور افراد حقیقی در فضای حقیقی و رودرویی با مشکل و حریف در متن جامعه و شهرها و روستاها ضرورتی انکارناپذیر است .
امروز ایران جنعیتی حدود هشتادوپنج میلیون نفوس دارد . بخشی از این افراد کودکان و کهنسالان هستند، اما حداقل پنجاه میلیون از این جمعیت عناصر فعال اجتماعی هستند . در خوشبیناته ترین حالت گفته می شود چیزی حدود سی میلیون اکانت حاضر در فضای محازی هست که احیانا افرادی باشند که در اپلیکشینهای مختلف حضور داشته و در هر کدام چندین اکانت ایجاد کرده اند . از طرفی بسیاری از این اکانتها جزئی از فعالان اجتماعی و سیاسی نیستتد، بلکه از جوانان دنبال شاخ مجازی شدن گرفته، تا هنرمندان و تاجران و کارفرینان و تبلیغ کنندگان مشاغل مختلف، تا گروههای دوست یابی و ورزشی و موسیقی و شرط بندی و ... نیز وجود دارند که جمعیت کثیری از مردم در این موقعیت ها صرف وقت می کنند . در واقع بابد بپذیریم بسیاری از افراد مجازی وارد گروهها و گفتگوهای سیاسی و اجتماعی نمی شوند .
از طرفی بخش بزرگی از جامعه اصلا وارد فضای مجازی نمی شوند . بخش عمده این گروه میانسالان هستند . با یک آزمایش ساده می شود متوجه شد ارتباط بین فضای مجازی و جامعه حقیقی تا چه سطح هست . در کوچه و خیابان و بازار ر چرخی زده و با مردم در مورد یک موضوع خاص عمومی شده در فضای مجاری صحبت کنید . متوجه می شوید چه بخشی از مردم از آن اطلاع دارند . با انجام چنین آزمایشی شاید بشود فهمید چند درصد از جامعه از فضای مجازی متاثر می شوند و مطالب آن را بصورت عمومی پیگیر می شوند. همچنین یک موضوع سیاسی که با ادبیات و بیانی خاص صرفا در فضای مجازی مطرح شده را در میان مردم مورد صحبت قرار دهید، مشخص می شود که درصد مردمی که از این موضوع اطلاع دارند از گروه اول هم کمتر می شود . پس نتیجه این است :
تصور اینکه استمرار بحث و گفتگو در فضای مجازی قادر به ایجاد تحولی عملی در جامعه می شود نادرست هست و صرفا با گفتگو و افشاگری در فضای مجازی نمی شود تغییری در جامعه ایجاد کرد .
مشخصا برای ایجاد تغییر اجتماعی، مردم باید خواسته خود را بشکلی آشکار و در فضای حقیقی بیان کنند .
⤵️ ادامه در قسمت دوم ⏬
Telegram
📎
Forwarded from Attach Master
✍ #فضای_مجازی_برای_پیروزی_حقیقی_کافی_نیست .
#باید_وارد_گود_مبارزه_واقعی_شد.
2⃣ قسمت دوم ⏬
روشهای بیان خواسته اجتماعی در جوامع دمکراتیک صندوقهای رای هست .
در جمهوری اسلامی عملا دمکراسی وجود ندارد و مردم با دادن شعار :
"اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا"
نشان داده اند که صندوقهای رای جمهوری اسلامی صرفا برای مشروعیت بخشیدن به نظام هست و خواست و مطالبات مردمی را نمایندگی نمی کند .
لذا با شرکت در انتخابات نه تنها هیج یک از حداقل مطالبات مردم مطرح نمی شود، بلکه بر عکس به حکومت فعلی و استنرار حاکمیت آنها مشروعیت می دهد و مانع پیشبرد مطالبات مدنی و سیاسی و اجتماعی عمومی می شود .
وقتی صندوق رای پاسخ گوی طرح مطالبات نشود، چاره کار حضور در سطح شهرها و تجمعات خیابانی هست .
طبعا حاکمیت تلاش خواهد کرد مانع شکل گیری این اقدام شود .
ابتدا با ایجاد رعب و وحشت سعی خواهد کرد مانع از حضور مردم در خیابانها شود، حتی با دادن وعده های سرخرمن مردم را امیدوار به اینده ایی موهوم خواهد کرد، و یا بیان مطالب دور از واقعیت مانند داشتن اقتدار و توان مقابله با قدرتهای جهانی، با انواع عوام فریبی ها سعی خواهد کرد انگیزه های مردم را سرکوب کند .
در مرحله دوم در نهایت اگر پای گروهی از مردم به خیابانها کشیده شود، سعی خواهد کرد آنها را با روشهای مختلف کنترل و مهار و حتی مصادره کند و در نهایت اقدام به سرکوب و برخورد قهرآلود خواهد نمود.
در مرحله سوم تلاش خواهد کرد با آوردن نیروهای حکومتی خودی به میدان و کف خیابان، نشان دهد که مخالفان اقلیتی بیش نیستند و اکثریت حامی حکومت هستند تا مشروعیت خود را حفظ کند .
این سه مرحله تمام رویاویی مخالفان با حاکمیت هست و اکر انها بخواهند به نتیجه ایی ملموس و پیروزی برسند، باید برای این سه مرحله برنامه و استراتژی و تاکتیک و تکنیک عمل برای مقابله داشته و به نیروهای خود منتقل و برای اقدام عملی هماهنگی لازم را به عمل آوردند .
اولین نیاز برای این نیروها این است که واقعا در متن جامعه حقیقی حصور داشته و با توده های مردمی ارتباط حقیقی برقرار کنند . استراتژی عملیاتی خاص خود را بر حسب شرایط عمومی تعیبن، و نسبت به وضعیتهای مختلف تاکتیکهای مناسب را طراحی و ارایه کنند. در نهایت امکانات مورد نیاز برای انجام تصمیمات خود را تامین نمایند.
قطعا هر تصمیمی یعنی هزینه . بدون داشتن امکانات و ابزارهای لازم، هیج تصمیمی عملیاتی و عملی نمی شود .
چطور می شود با توده مردم ارتباط برقرار کرد و آنها را برای هدفی مشخص با خواسته ایی معین متحد نموده و اماده حرکت نمود؟
در واقع هر گروهی باید پایگاه اجتناعی حود را تعریف کند و موضع ارتباط خود با افراد جامعه را تعریف کند .
همچنانکه در یک عملیات نظامی، داشتن یک سرپل و محل اولیه که نیروها از آنجا عملیات خود را شروع کنند ضروری است؛ یک گروه سیاسی هم به پایگاه اجتماعی اولیه نیاز دارد که از آنجا وارد جامعه شده و گروههای هدف اجتماعی اولیه خود را تعیین و هسته های خود را تشکیل داده و با گسترش آنها توده ها را جذب خود کرده و وارد عمل اجتماعی شود .
در این مرحله فضای مجازی تتها کمکی که می تواند بکند این است که گروههای پیشتاز را شکل داده و آنها را توسط پیشگامان و نظریه پردازان و رهبران احزاب و گروهها شکل داده و برای ورود به متن جامعه آموزش داده و هماهنگ کند. اما اگر این پیشگامان ابزار و تاکتیک لازم برای ورود به جامعه را پیدا نکرده و این کار را یاد نگیرند یا امکانات لازم در اختیارشان نباشد، در مجازی به عناصری بیکاره تبدیل خواهند شد .
وظیفه رهبران و فرهیختگان و نظریه پرداران هست که این روشهای موثر و مفید را بر حسب واقعیات اجتماعی جستجو و به این فعالان ارائه کنند.
⤵️ ادامه در قسمت سوم ⏬
#باید_وارد_گود_مبارزه_واقعی_شد.
2⃣ قسمت دوم ⏬
روشهای بیان خواسته اجتماعی در جوامع دمکراتیک صندوقهای رای هست .
در جمهوری اسلامی عملا دمکراسی وجود ندارد و مردم با دادن شعار :
"اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا"
نشان داده اند که صندوقهای رای جمهوری اسلامی صرفا برای مشروعیت بخشیدن به نظام هست و خواست و مطالبات مردمی را نمایندگی نمی کند .
لذا با شرکت در انتخابات نه تنها هیج یک از حداقل مطالبات مردم مطرح نمی شود، بلکه بر عکس به حکومت فعلی و استنرار حاکمیت آنها مشروعیت می دهد و مانع پیشبرد مطالبات مدنی و سیاسی و اجتماعی عمومی می شود .
وقتی صندوق رای پاسخ گوی طرح مطالبات نشود، چاره کار حضور در سطح شهرها و تجمعات خیابانی هست .
طبعا حاکمیت تلاش خواهد کرد مانع شکل گیری این اقدام شود .
ابتدا با ایجاد رعب و وحشت سعی خواهد کرد مانع از حضور مردم در خیابانها شود، حتی با دادن وعده های سرخرمن مردم را امیدوار به اینده ایی موهوم خواهد کرد، و یا بیان مطالب دور از واقعیت مانند داشتن اقتدار و توان مقابله با قدرتهای جهانی، با انواع عوام فریبی ها سعی خواهد کرد انگیزه های مردم را سرکوب کند .
در مرحله دوم در نهایت اگر پای گروهی از مردم به خیابانها کشیده شود، سعی خواهد کرد آنها را با روشهای مختلف کنترل و مهار و حتی مصادره کند و در نهایت اقدام به سرکوب و برخورد قهرآلود خواهد نمود.
در مرحله سوم تلاش خواهد کرد با آوردن نیروهای حکومتی خودی به میدان و کف خیابان، نشان دهد که مخالفان اقلیتی بیش نیستند و اکثریت حامی حکومت هستند تا مشروعیت خود را حفظ کند .
این سه مرحله تمام رویاویی مخالفان با حاکمیت هست و اکر انها بخواهند به نتیجه ایی ملموس و پیروزی برسند، باید برای این سه مرحله برنامه و استراتژی و تاکتیک و تکنیک عمل برای مقابله داشته و به نیروهای خود منتقل و برای اقدام عملی هماهنگی لازم را به عمل آوردند .
اولین نیاز برای این نیروها این است که واقعا در متن جامعه حقیقی حصور داشته و با توده های مردمی ارتباط حقیقی برقرار کنند . استراتژی عملیاتی خاص خود را بر حسب شرایط عمومی تعیبن، و نسبت به وضعیتهای مختلف تاکتیکهای مناسب را طراحی و ارایه کنند. در نهایت امکانات مورد نیاز برای انجام تصمیمات خود را تامین نمایند.
قطعا هر تصمیمی یعنی هزینه . بدون داشتن امکانات و ابزارهای لازم، هیج تصمیمی عملیاتی و عملی نمی شود .
چطور می شود با توده مردم ارتباط برقرار کرد و آنها را برای هدفی مشخص با خواسته ایی معین متحد نموده و اماده حرکت نمود؟
در واقع هر گروهی باید پایگاه اجتناعی حود را تعریف کند و موضع ارتباط خود با افراد جامعه را تعریف کند .
همچنانکه در یک عملیات نظامی، داشتن یک سرپل و محل اولیه که نیروها از آنجا عملیات خود را شروع کنند ضروری است؛ یک گروه سیاسی هم به پایگاه اجتماعی اولیه نیاز دارد که از آنجا وارد جامعه شده و گروههای هدف اجتماعی اولیه خود را تعیین و هسته های خود را تشکیل داده و با گسترش آنها توده ها را جذب خود کرده و وارد عمل اجتماعی شود .
در این مرحله فضای مجازی تتها کمکی که می تواند بکند این است که گروههای پیشتاز را شکل داده و آنها را توسط پیشگامان و نظریه پردازان و رهبران احزاب و گروهها شکل داده و برای ورود به متن جامعه آموزش داده و هماهنگ کند. اما اگر این پیشگامان ابزار و تاکتیک لازم برای ورود به جامعه را پیدا نکرده و این کار را یاد نگیرند یا امکانات لازم در اختیارشان نباشد، در مجازی به عناصری بیکاره تبدیل خواهند شد .
وظیفه رهبران و فرهیختگان و نظریه پرداران هست که این روشهای موثر و مفید را بر حسب واقعیات اجتماعی جستجو و به این فعالان ارائه کنند.
⤵️ ادامه در قسمت سوم ⏬
Telegram
📎
Forwarded from Attach Master
✍ #فضای_مجازی_برای_پیروزی_حقیقی_کافی_نیست .
#باید_وارد_گود_مبارزه_واقعی_شد
3⃣ قسمت سوم ⏬
صرفا دعوت مردم به اعتراض کافی نیست . هرچند لازم هست .
این دعوت را هرکسی می تواند از دیگران انجام دهد و از مردم بخواهد که کاری انجام دهند . اما مهم این است که فرهیختگان ابتدا به ساکن وظیفه خود را انجام دهند . مثلا این که بگوئیم باید میدان میلیونی تشکیل شود کافی نیست . بلکه باید بیان شود چگونه این کار انجام می شود . چگونه موانع پیش پای مردم رفع شود و امکانات لازم برای ان تامین شود .
این که گفته شود برای پیروزی اتحاد لازم هست کافی نیست . چرا که امروز همگان بر ضرورت اتحاد واقف هستند، اما مهم این است که گفته شود چگونه باید اتحاد شکل بگیرد، و روشهای به هم پیوستن آحاد مردم مشخص شود .
اینکه گفته شود اعتصایات سراسری باید انجام شود، کافی نیست . بلکه باید زمینه انجام آن فراهم شود. نفود کافی در بازار و کارخانجات داشت، با فعالات اقتصادی و کارگران و معلمان و ... ارتباط نزدیک داشت و مشکلات آنها را در این زمینه شناخته و ابزار لازم برای رفع آنها را فراهم کرد .
مثلا امروز بیکاران بزرگترین قشر فعالان جامعه هستتد. لازم هست این گروه بزرگ سازماندهی شده و به اقدام مشترک توانمند شده و بصورت متحد و یکپارچه برای بیان مطالبتاشان در کف خیابان حاضر شوند. بیکاران طبعا کاملا خواهان این اقدام هستند، اما کسی که توان سازماندهی آنها را داشته باشد وجود ندارد.
زمان هم مساله مهمی هست. اینطور نیست که گذر زمان می تواند مسائل را حل کند. بلکه رمان همواره به نفع آنهایی است که از آن بنحو احسن بهره برداری کنند . از فرصتها نهایت استفاده را کرده و با مدیریت تهدیدها، آن را به فرصت تبدیل کنند . در واقع چنین نیست اگر جمهوری اسلامی در موضع ضعف قرارگرفته قطعا به مرور زمان ضعیفتر می شود، و نیروی مقابل آن تقویت می گردد. طبیعی است که حتی استمرار تضعیف جمهوری اسلامی به معنای تقویت مخالفان مردمی ان نخواهد بود . بسیار دیده شده ضعف قوی ضعیف را بر قوی حاکم کرده است .
نباید صرفا به امید پیروزی و با اظهار وجود جهت نشان دادن حضور و اعلام موجودیت منتظر گذر زمان شد . البته با تحلیل دقیق وقایع باید هر اقدامی را بموقع دقیق خود عملی کرد.
شعر میهنی داریم مصداق حال برخی افراد و گروهها هست که می گوید:
برو شیر درنده باش ای دغل
میاندازد خود را چو روباه شل .
در سیاست هم لاشه خوری وجود دارد . نباید تن به لاشه خوری داد، که دیگری شکار کند و ما شکم سیر کنیم.
⤵️ ادامه قسمت چهارم ⏬
#باید_وارد_گود_مبارزه_واقعی_شد
3⃣ قسمت سوم ⏬
صرفا دعوت مردم به اعتراض کافی نیست . هرچند لازم هست .
این دعوت را هرکسی می تواند از دیگران انجام دهد و از مردم بخواهد که کاری انجام دهند . اما مهم این است که فرهیختگان ابتدا به ساکن وظیفه خود را انجام دهند . مثلا این که بگوئیم باید میدان میلیونی تشکیل شود کافی نیست . بلکه باید بیان شود چگونه این کار انجام می شود . چگونه موانع پیش پای مردم رفع شود و امکانات لازم برای ان تامین شود .
این که گفته شود برای پیروزی اتحاد لازم هست کافی نیست . چرا که امروز همگان بر ضرورت اتحاد واقف هستند، اما مهم این است که گفته شود چگونه باید اتحاد شکل بگیرد، و روشهای به هم پیوستن آحاد مردم مشخص شود .
اینکه گفته شود اعتصایات سراسری باید انجام شود، کافی نیست . بلکه باید زمینه انجام آن فراهم شود. نفود کافی در بازار و کارخانجات داشت، با فعالات اقتصادی و کارگران و معلمان و ... ارتباط نزدیک داشت و مشکلات آنها را در این زمینه شناخته و ابزار لازم برای رفع آنها را فراهم کرد .
مثلا امروز بیکاران بزرگترین قشر فعالان جامعه هستتد. لازم هست این گروه بزرگ سازماندهی شده و به اقدام مشترک توانمند شده و بصورت متحد و یکپارچه برای بیان مطالبتاشان در کف خیابان حاضر شوند. بیکاران طبعا کاملا خواهان این اقدام هستند، اما کسی که توان سازماندهی آنها را داشته باشد وجود ندارد.
زمان هم مساله مهمی هست. اینطور نیست که گذر زمان می تواند مسائل را حل کند. بلکه رمان همواره به نفع آنهایی است که از آن بنحو احسن بهره برداری کنند . از فرصتها نهایت استفاده را کرده و با مدیریت تهدیدها، آن را به فرصت تبدیل کنند . در واقع چنین نیست اگر جمهوری اسلامی در موضع ضعف قرارگرفته قطعا به مرور زمان ضعیفتر می شود، و نیروی مقابل آن تقویت می گردد. طبیعی است که حتی استمرار تضعیف جمهوری اسلامی به معنای تقویت مخالفان مردمی ان نخواهد بود . بسیار دیده شده ضعف قوی ضعیف را بر قوی حاکم کرده است .
نباید صرفا به امید پیروزی و با اظهار وجود جهت نشان دادن حضور و اعلام موجودیت منتظر گذر زمان شد . البته با تحلیل دقیق وقایع باید هر اقدامی را بموقع دقیق خود عملی کرد.
شعر میهنی داریم مصداق حال برخی افراد و گروهها هست که می گوید:
برو شیر درنده باش ای دغل
میاندازد خود را چو روباه شل .
در سیاست هم لاشه خوری وجود دارد . نباید تن به لاشه خوری داد، که دیگری شکار کند و ما شکم سیر کنیم.
⤵️ ادامه قسمت چهارم ⏬
Telegram
📎
Forwarded from Attach Master
✍ #فضای_مجازی_برای_پیروزی_حقیقی_کافی_نیست .
#باید_وارد_گود_مبارزه_واقعی_شد
4⃣ قسمت چهارم ⏬
خلاصه طرح صورت مساله کافی نیست؛ بلکه باید این مساله را حل کرد .
این امری طبیعی است که اداره یک کشور نیاز به دانش و توانمندی و خلاقیت و ابتکار دارد . آنها که مدعی اداره امور کشور در آینده به روشی بهتر از وضعیت کنونی هستند، باید توانمندی و استعداد و خلاقیت و قدرت ابتکار خود را در این مرحله مبارزه نشان دهند . در همین مرحله باید نشان دهند تا چه حد از قدرت خلاقیت و ابتکار و نوآوری و همچنین ار دانش و شناخت و بینش مبتنی بر واقعیت اجتماعی کشور و مردم آن برخوردار هستند و مردم تا چه حد به آنها اعتماد دارد و حاضرند با روش و نظر آنها هماهنگ شده و فعالیت کنند.
روش نشان دادن این مهم چنین است که روشهای عینی و عملی با امکان موفقیت را به جامعه ارائه داده، نشان دهند که در مبارزه بر علیه گروهی که انها را ناکارآمد و ناتوان می خوانند، قادر به پیروزی هستند و توان عمل و اقتدار و برتری لازم را دارند .
کسانی آینده کشور را در اختیار خواهند داشت که امروز توان ارائه طرح و برنامه و مهم تر از ان، اجرای ان در متن جامعه را داشته و بتوانند تغییرات مهمی را با همکاری توده مردمی رقم بزنند . اینکه مرتب حرف زده و مردم را به اعتراض دعوت کرده و در نهایت بخاطر بی عملی آنها را مورد سرزنش قرار داد، چیری تغییر نخواهد کرد و البته مشخصا مردم کوچه و خیابان در این زمینه مقصر نیستتد، زیرا کار آنها سازماندهی و راه انداختن اعتراضات نیست، بلکه آنها تنها نقش همکاری و پشتیبانی بواسطه حضورشان را دارند . تا زمانی که زمینه ایی برای حضور آنها نباشد، نمی شود توقع داشت انها صرفا بخاطر یک دعوت و فراخوان کاری انجام دهند .
فضای مجاری امروز بعنوان عنصری تسهیل گر در رابطه با مسائل سیاسی و اجتماعی هست، ولی خود بتنهایی قادر به انجام کاری نبوده و تمام کننده هیچ طرح و برنامه ایی نیست . این موضوعی است که فرهیختگان و رهبران باید با دقت به آن توجه کنند .
نکته آخر اینکه قانون تنازع بقای نوع طبیعی در جامعه انسانی هم برقرار است .
در میدان مبارزه انکس و گروهی موفق خواهد شد که دانش و بینش و توانایی و ابتکار و خلاقیت و نواوری واقتدار عمل داشته باشد و در زمینه های مختلف بتواتد پاسخگوی ضروریتهای موجود باشد و ور هر زمینه ایی که لازم باشد و در هر شرایطی که پیش بیاید، کنترل خود را بر امور حفظ کرده و جهت و مسیر حرکت را در اختیار گرفته و سرعت و شتاب مورد نظر خود را به امور بدهد .
طبعا گروهی با چنین خصوصیات موفق خواهد شد و البته توانایی پیشبرد اهداف جامعه را در آینده نیز خواهد داشت.
این معنای ذاتی دمکراسی نیز هست .
✊ به امید آزادی هرچه زودتر میهن و هم میهنانمان از سلطه اشغالگران فرقه تبهکار
✌️ پاینده ایران ✌️
#باید_وارد_گود_مبارزه_واقعی_شد
4⃣ قسمت چهارم ⏬
خلاصه طرح صورت مساله کافی نیست؛ بلکه باید این مساله را حل کرد .
این امری طبیعی است که اداره یک کشور نیاز به دانش و توانمندی و خلاقیت و ابتکار دارد . آنها که مدعی اداره امور کشور در آینده به روشی بهتر از وضعیت کنونی هستند، باید توانمندی و استعداد و خلاقیت و قدرت ابتکار خود را در این مرحله مبارزه نشان دهند . در همین مرحله باید نشان دهند تا چه حد از قدرت خلاقیت و ابتکار و نوآوری و همچنین ار دانش و شناخت و بینش مبتنی بر واقعیت اجتماعی کشور و مردم آن برخوردار هستند و مردم تا چه حد به آنها اعتماد دارد و حاضرند با روش و نظر آنها هماهنگ شده و فعالیت کنند.
روش نشان دادن این مهم چنین است که روشهای عینی و عملی با امکان موفقیت را به جامعه ارائه داده، نشان دهند که در مبارزه بر علیه گروهی که انها را ناکارآمد و ناتوان می خوانند، قادر به پیروزی هستند و توان عمل و اقتدار و برتری لازم را دارند .
کسانی آینده کشور را در اختیار خواهند داشت که امروز توان ارائه طرح و برنامه و مهم تر از ان، اجرای ان در متن جامعه را داشته و بتوانند تغییرات مهمی را با همکاری توده مردمی رقم بزنند . اینکه مرتب حرف زده و مردم را به اعتراض دعوت کرده و در نهایت بخاطر بی عملی آنها را مورد سرزنش قرار داد، چیری تغییر نخواهد کرد و البته مشخصا مردم کوچه و خیابان در این زمینه مقصر نیستتد، زیرا کار آنها سازماندهی و راه انداختن اعتراضات نیست، بلکه آنها تنها نقش همکاری و پشتیبانی بواسطه حضورشان را دارند . تا زمانی که زمینه ایی برای حضور آنها نباشد، نمی شود توقع داشت انها صرفا بخاطر یک دعوت و فراخوان کاری انجام دهند .
فضای مجاری امروز بعنوان عنصری تسهیل گر در رابطه با مسائل سیاسی و اجتماعی هست، ولی خود بتنهایی قادر به انجام کاری نبوده و تمام کننده هیچ طرح و برنامه ایی نیست . این موضوعی است که فرهیختگان و رهبران باید با دقت به آن توجه کنند .
نکته آخر اینکه قانون تنازع بقای نوع طبیعی در جامعه انسانی هم برقرار است .
در میدان مبارزه انکس و گروهی موفق خواهد شد که دانش و بینش و توانایی و ابتکار و خلاقیت و نواوری واقتدار عمل داشته باشد و در زمینه های مختلف بتواتد پاسخگوی ضروریتهای موجود باشد و ور هر زمینه ایی که لازم باشد و در هر شرایطی که پیش بیاید، کنترل خود را بر امور حفظ کرده و جهت و مسیر حرکت را در اختیار گرفته و سرعت و شتاب مورد نظر خود را به امور بدهد .
طبعا گروهی با چنین خصوصیات موفق خواهد شد و البته توانایی پیشبرد اهداف جامعه را در آینده نیز خواهد داشت.
این معنای ذاتی دمکراسی نیز هست .
✊ به امید آزادی هرچه زودتر میهن و هم میهنانمان از سلطه اشغالگران فرقه تبهکار
✌️ پاینده ایران ✌️
Telegram
📎