‍‍ ✊ #دلیل_عدم_آزادی_مطبوعات
#در_جمهوری_اسلامی_چیست❓

روز سیزدهم اردیبهشت که #روز_جهانی_آزادی_مطبوعات بود، نه فراخوانی داده شد، و نه تجمعی شکل گرفت، و نه خبری از دستگیری بود.
گویا موضوع مطبوعات امنیتی تر از موضوع کارگران و فرهنگیان و دیگر اقشار و اصناف کشور هست.

سوال اینجاست که دلیل سختگیری مطبوعاتی و مخالفت با آزادی مطبوعات چیست؟

ادعای ظاهری حکومت اینست که مطبوعات و رسانه ها ابزار نفوذ فرهنگ غربی بوده و بر علیه حکومت اسلامی توطئه می کنند، و با دروغ پراکنی سعی در سیاه نمایی وضعیت کشور کرده و زمینه تضعیف حکومت را فراهم می کنند، و با این عنوان چهل سال مطبوعات مستقل را قلع و قمع کرده و جز مطبوعات حکومتی و رسانه های تحت حاکمیت را اجازه فعالیت نداده اند .

اما می دانیم گسترش فضای مجازی و توسعه رسانه های ماهواره ایی تاثیرات لازم را در جامعه داشته و عموما کسانی که احساس نیاز بکنند، می توانند آخرین اخبار روز جهان را، از روشهای مختلف، بصورت آنلاین دریافت کنند؛ و رژیم بر این امکان واقف هست، و میداند عملا قادر به پیشگیری از گردش آزاد اطلاعات نیست .
اما با این حال اجازه نمی دهد مطبوعات بصورت قانونی و آزاد به کار خود ادامه داده و در یک چارچوب قانون مدنی فعالیت کنند .
در این صورت رژیم اتهام ممانعت از مطبوعات آزاد را از خود سلب می کند و مردم هم حریص به استفاده از اخبار فضای مجازی و رسانه های ماهواره ایی نمی شوند . اما با این همه رژیم حاضر به پذیرش این امر نبوده و این مقاومت باید دلیل خاصی داشته باشد .

مهم ترین علت، برآورد قدرت نیروی رسانه حکومتی در مقابل پتانسیل رسانه مردمی، هم بلحاظ علمی و محتوایی و هم بلحاظ آمار نیروی انسانی توانمند هست .

رژیم میداند با شل کردن قانون مطبوعات و دادن آزادی، احتمال اینکه صدها رسانه در کشور شکل خواهد گرفت و افراد بسیار زیادی از مردم، که الان فرصت قلم زدن ندارند، پا بمیدان خواهند گذاشت، و رژیم آن تعداد نیروی انسانی قلمزن و توانا ندارد که بتواند در مقابل حجم عظیم رسانه های مردمی صدایی برتر داشته باشد، لذا عملا حاکمیت فرهنگی حکومت ساقط شده و فرهنگ ملی و مردمی رشد کرده و باعث ایجاد فضایی خواهد شد که همه ابعاد جامعه را تحت تاثیر قرار خواهد داد، و در آن فضا، رژیم قادر به ادامه حاکمیت مطلق خود نخواهد بود، و قادر نخواهد بود صدای غالب جامعه باشد . لذا ناچار هست با ایجاد محدودیت رسانه ایی، مانع بروز این شرایط شده و خود را صدای غالب و برتر جامعه ایران نماید .

بلحاظ محتوایی وضع از این هم بدتر هست .
نیروی انسانی رژیم در حوزه فرهنگ وابسته به حوزه های علمیه است . مطالبی که در این خوزه ها تدریس می شود، در مقابل دانش موجود جهان، هیج ارزش و اعتبار و توانی ندارد .
مطالب حوزه فقه و حدیث و فلسفه کهن و عرفان مذهب زده پس مانده، که محور دانسته های موجود در حوزه های علمیه است، این امکان را نمی دهد که در مقابل دانش کلاسیک علوم مدرن انسانی مانند جامعه شناسی و فلسفه مدرن و روانشناسی و مدیریت و ادبیات و فرهنگ ملل و تاریخ و جغرافیا و ... عرض اندام کند . بگذریم که در مقابل علوم پایه مانند ریاضی و فیزیک و شیمی و علوم مهندسی و تکنولوژیکی هیج حرفی برای گفتن ندارد؛ و با طرح گسترده این مطالب در جامعه، و بیان حقایق علمی و روشن شدن واقعیت جهانی آنها به عموم مردم، توسط رسانه های آزاد، نه تنها حقانیت و توانمندی رژیم زیر سوال میرود، بلکه اساسا مفهومی به نام انقلاب فرهنگی را زیر سوال خواهد برد، که مشکلات اساسی در این چهل سال در حوزه های مختلف علوم و دانشگاهها ایجادکرده، و رژیم هیچ نیروی توانمند مدافعی ندارد که بتواند در مقابل آن ایستادگی و مقابله و مدافعه منطقی از جایگاه بحث برابر منطقی بکند.

لذا با آزادی مطبوعات، آنچه تغییر خواهد کرد، این خواهد بود که یک سری مطالب که امروز بسیاری بر آنها واقف هستند، بصورت آشکار در جامعه مطرح و بیان خواهد شد، و چون رژیم توان دفاع از عملکرد خود، در قالب حکومتی برای کشوری بنام ایران، و ملتی بنام ایرانی، نخواهد بود، مردم متوجه این واقعیت خواهند شد که این حکومت اساسا نماینده مردم ایران نبوده، و هیچ یک از اهدافش در راستای منافع مردم ایران نیست، و آنچه این رژیم برای آن هدف گذاری کرده و فعالیت می کند، تشکیل امپراطوری جهانی اسلامی است و ایران و ملت آن ابزار دست این حاکمیت هست که از منابع و امکانات ان استفاده می شود و خود کشوری بنام ایران برای این افراد هیج ارزش و اهمیتی ندارد.

آشکار شدن این مطالب مهم و اساسی، موجب سلب مشروعیت حاکمیت این گروه اشغالگر شده و زمینه سقوطشان را بدست مردمی میهن دوست و مدافع ملیت و فرهنگ ملی را فراهم می کند.

لذا حاضرند هر اتهامی را در عرصه جهان به جان بخرند، اما اجازه مطبوعات و رسانه آزاد ندهد که ذات و اصل درونی این فرقه اشغالگر را به مردم افشا بکند .