Forwarded from Attach Master
✍ #مذاکره_یا_محاوره_یا_مجادله ؟
🔴 ظریف در حال امیددرمانی از طریق دیپلماسی.
این فرضیه را در رابطه با تلاشهای اخیر ظریف میتوان بررسی کرد؟
آخرین سخنان روحانی و برخی از صحبتهایی که در روزهای اخیر انجام شده نشان میدهد شرایط اقتصادی در داخل کشور بشدت خطرناک شده و برخی صحبت از اتخاذ رویکرد صادقانه با مردم میکنند. یعنی شرایط خطرناک آنچنان بناگوش رژیم رسیده که وحشت دارند این جو امنی که با فشار امنیتی شدید ایجاد کرده اند، یکدفعه به انفجار رسیده و فضای بی اعتمادی مطلق بین مردم و حاکمیت به حدی عمیق شود که دیگر قابل ترمیم نباشد. حکومت به این نقطه رسیده که امیددرمانی روحانی در داخل کشور دیکر امکان حل مشکلات را ندارد.
اخیرا گفته میشود برخی نانوایی ها تعطیل میشوند، چون سهمیه آرد آنها داده نمیشود. از طرفی خبرها میگویند نان خور در کشور زیاد شده است. یعنی مردم در خوراک خود آنچنان از مواد غذایی مختلف مانند گوشت و و برنج و ... بی نصیب شده اند که با نان گذران زندکی میکنند. حال اگر نان هم به آنها نرسد، یا باید مانند دوران قحطی آشغال کشور، شاهد مردن مردم از گرسنگی بود؛ یا شورش گرسنگان راه خواهد افتاد.
هر دو حالت حاکمیت را با بحران جدی بزرگی مواجه میکند.
لذا باید امیدهایی فراتر از شعارهای داخلی فراهم کرد تا اندکی از فشار روانی روز افزون کاست؛ و این بر عهده ظریف است که با مسافرتهای متعدد، فضاسازی برای ایجاد امید در مردم برای حل مشکلات از طریق مذاکره را ایجاد کند.
این تلاشها تا چه مدت میتواند مشکل حکومت را حل کند؟ و آیا می تواند زمان بروز بحران را به عقب بیاندازد؟
میتوان تصور کرد جامعه با تحمل فشارهای روزافزون تا مدتی هم دلخوش به این امیدواری ها شده و منتظر نتایج مذاکرات شود؟
اما این مذاکرات تا چه حد میتواند طولانی مدت ادامه یابد و چه نتایجی حاصل کند؟
پاسخ این است اگر اولین خواسته رژیم، که گرفتن مجوز فروش ٧٥٠ هزار تا یک و نیم میلیون بشکه نفت هست، در ازای عدم اجرایی کردن گام سوم هسته ایی عملی شود، با توجه به گشایش اقتصادی، رژیم امکان دارد با آمریکا وارد یک سری مذاکرات طولانی مدت شده و با وقت کشی هم داخل را اداره کرده و هم مذاکرات را به محاوره های طولانی مدت بی نتیجه تبدیل کند.
اما اگر این خواسته رژیم عملی نشود، و ترامپ اجاره ندهد رژیم از این کنج فشار خارج شود، و در مقابل تهدید گام سوم، سیاست برخورد سخت را به میان آورد، در این صورت شروع مذاکرات خیلی زود به پایان خواهد رسید؛ و موضوع زمانی مشکل میشود که آمریکا بحث موشکی را همزمان در کنار بحث هسته ایی روی میز گذاشته و شرط دادن کوچکترین امتیازی را برچیدن برنامه موشکهای بالستیک و غنی سازی قرار داده و برای آن ضرب العجل تعیین کند.
در این صورت اولین جلسه مذاکرات به مجادله تبدیل شده و رژیم در برابر یک تصمیم سخت قرار میگیرد و آن یا تسلیم به خواست هسته ایی و موشکی ترامپ خواهد بود و طبیعی است که ترامپ شروط دوازده گانه را پشت سر آنها پیش خواهد کشید که این موضوع منجر به فروپاشی جمهوری اسلامی بر سر میز مذاکره میشود.
و یا تصمیم به ادامه مجادلات خواهد بود، به این امید که بتواند امتیازی کسب کند. اما استمرار این مجادلات میتواند موجب افزایش فشار تحریمها هم بشود، که ممکن است موجب حرکت جمهوری اسلامی بسوی انجام تهدید گام سوم هسته ایی شود و بدینسان برگی که برای رسیدن به مذاکره تدارک دیده بود، به عامل تهدید خودش تبدیل می شود. زیرا اروپا و آمریکا در این زمینه موضعی متحد داشته و قطعا برخورد سخت خواهند کرد و احتمال رفتن پرونده به شورای امنیت را فراهم میکند، و این عمل باز میتواند پایان جمهوری اسلامی را رقم بزند .
بهرحال چنان بنظر میرسد که این تلاشهای جمهوری اسلامی بازی بر سر بود و نبود هست، و رخ دادن این مذاکرات می تواند پایان جمهوری اسلامی را رقم بزند.
مگر آنکه، آنطور که رسانه های رژیم بر روی این ماجرا مانور میدهند، ترامپ را سحر و جادو کنند تا همه فشاری را که تابحال ایجاد کرده، بخاطر سلام و احوالپرسی بر سر میز مذاکره از میان بردارد.
شاید جمهوری اسلامی چنین تصور میکند، ترامپ عاشق کشیدن جمهوری اسلامی پای میز مذاکره هست و همین که به پای میز مذاکره بروند ترامپ احساس رضایت کرده و از مواضع خود کوتاه بیابد.
اما مورد کره شمالی نشان میدهد چنین تصوری هم باطل است و ترامپ یک نتیجه گرا هست و نتیجه ایی که او در انتظار آن است تغییر رژیم ایران نیست، اما براورده شدن ان، رژیم ایران را با استحاله مواجه میکند.
در کنار بحث تحریمها، که ظریف را تا فرانسه به پای ترامپ کشید، عملیات نظامی اسرائیل را هم نباید از نظر دور داشت که بتدریج دست و پای رژیم را از منطقه می برد و امکانات برخورد آنها با امریکا را از بین میبرد که بحث مذاکرات هیچ نقشی در این موضوع ندارد.
#آخرین_تلاشها_در_سراشیب_سقوط
🔴 ظریف در حال امیددرمانی از طریق دیپلماسی.
این فرضیه را در رابطه با تلاشهای اخیر ظریف میتوان بررسی کرد؟
آخرین سخنان روحانی و برخی از صحبتهایی که در روزهای اخیر انجام شده نشان میدهد شرایط اقتصادی در داخل کشور بشدت خطرناک شده و برخی صحبت از اتخاذ رویکرد صادقانه با مردم میکنند. یعنی شرایط خطرناک آنچنان بناگوش رژیم رسیده که وحشت دارند این جو امنی که با فشار امنیتی شدید ایجاد کرده اند، یکدفعه به انفجار رسیده و فضای بی اعتمادی مطلق بین مردم و حاکمیت به حدی عمیق شود که دیگر قابل ترمیم نباشد. حکومت به این نقطه رسیده که امیددرمانی روحانی در داخل کشور دیکر امکان حل مشکلات را ندارد.
اخیرا گفته میشود برخی نانوایی ها تعطیل میشوند، چون سهمیه آرد آنها داده نمیشود. از طرفی خبرها میگویند نان خور در کشور زیاد شده است. یعنی مردم در خوراک خود آنچنان از مواد غذایی مختلف مانند گوشت و و برنج و ... بی نصیب شده اند که با نان گذران زندکی میکنند. حال اگر نان هم به آنها نرسد، یا باید مانند دوران قحطی آشغال کشور، شاهد مردن مردم از گرسنگی بود؛ یا شورش گرسنگان راه خواهد افتاد.
هر دو حالت حاکمیت را با بحران جدی بزرگی مواجه میکند.
لذا باید امیدهایی فراتر از شعارهای داخلی فراهم کرد تا اندکی از فشار روانی روز افزون کاست؛ و این بر عهده ظریف است که با مسافرتهای متعدد، فضاسازی برای ایجاد امید در مردم برای حل مشکلات از طریق مذاکره را ایجاد کند.
این تلاشها تا چه مدت میتواند مشکل حکومت را حل کند؟ و آیا می تواند زمان بروز بحران را به عقب بیاندازد؟
میتوان تصور کرد جامعه با تحمل فشارهای روزافزون تا مدتی هم دلخوش به این امیدواری ها شده و منتظر نتایج مذاکرات شود؟
اما این مذاکرات تا چه حد میتواند طولانی مدت ادامه یابد و چه نتایجی حاصل کند؟
پاسخ این است اگر اولین خواسته رژیم، که گرفتن مجوز فروش ٧٥٠ هزار تا یک و نیم میلیون بشکه نفت هست، در ازای عدم اجرایی کردن گام سوم هسته ایی عملی شود، با توجه به گشایش اقتصادی، رژیم امکان دارد با آمریکا وارد یک سری مذاکرات طولانی مدت شده و با وقت کشی هم داخل را اداره کرده و هم مذاکرات را به محاوره های طولانی مدت بی نتیجه تبدیل کند.
اما اگر این خواسته رژیم عملی نشود، و ترامپ اجاره ندهد رژیم از این کنج فشار خارج شود، و در مقابل تهدید گام سوم، سیاست برخورد سخت را به میان آورد، در این صورت شروع مذاکرات خیلی زود به پایان خواهد رسید؛ و موضوع زمانی مشکل میشود که آمریکا بحث موشکی را همزمان در کنار بحث هسته ایی روی میز گذاشته و شرط دادن کوچکترین امتیازی را برچیدن برنامه موشکهای بالستیک و غنی سازی قرار داده و برای آن ضرب العجل تعیین کند.
در این صورت اولین جلسه مذاکرات به مجادله تبدیل شده و رژیم در برابر یک تصمیم سخت قرار میگیرد و آن یا تسلیم به خواست هسته ایی و موشکی ترامپ خواهد بود و طبیعی است که ترامپ شروط دوازده گانه را پشت سر آنها پیش خواهد کشید که این موضوع منجر به فروپاشی جمهوری اسلامی بر سر میز مذاکره میشود.
و یا تصمیم به ادامه مجادلات خواهد بود، به این امید که بتواند امتیازی کسب کند. اما استمرار این مجادلات میتواند موجب افزایش فشار تحریمها هم بشود، که ممکن است موجب حرکت جمهوری اسلامی بسوی انجام تهدید گام سوم هسته ایی شود و بدینسان برگی که برای رسیدن به مذاکره تدارک دیده بود، به عامل تهدید خودش تبدیل می شود. زیرا اروپا و آمریکا در این زمینه موضعی متحد داشته و قطعا برخورد سخت خواهند کرد و احتمال رفتن پرونده به شورای امنیت را فراهم میکند، و این عمل باز میتواند پایان جمهوری اسلامی را رقم بزند .
بهرحال چنان بنظر میرسد که این تلاشهای جمهوری اسلامی بازی بر سر بود و نبود هست، و رخ دادن این مذاکرات می تواند پایان جمهوری اسلامی را رقم بزند.
مگر آنکه، آنطور که رسانه های رژیم بر روی این ماجرا مانور میدهند، ترامپ را سحر و جادو کنند تا همه فشاری را که تابحال ایجاد کرده، بخاطر سلام و احوالپرسی بر سر میز مذاکره از میان بردارد.
شاید جمهوری اسلامی چنین تصور میکند، ترامپ عاشق کشیدن جمهوری اسلامی پای میز مذاکره هست و همین که به پای میز مذاکره بروند ترامپ احساس رضایت کرده و از مواضع خود کوتاه بیابد.
اما مورد کره شمالی نشان میدهد چنین تصوری هم باطل است و ترامپ یک نتیجه گرا هست و نتیجه ایی که او در انتظار آن است تغییر رژیم ایران نیست، اما براورده شدن ان، رژیم ایران را با استحاله مواجه میکند.
در کنار بحث تحریمها، که ظریف را تا فرانسه به پای ترامپ کشید، عملیات نظامی اسرائیل را هم نباید از نظر دور داشت که بتدریج دست و پای رژیم را از منطقه می برد و امکانات برخورد آنها با امریکا را از بین میبرد که بحث مذاکرات هیچ نقشی در این موضوع ندارد.
#آخرین_تلاشها_در_سراشیب_سقوط
Telegram
📎