🇮🇷🇮🇷🇮🇷
✳️ #ایران و #ایرانی در عطش #حکمرانی_خوب
🔴 #علیرضا_ظفری
✅ دو ماه دیگر که ۲۲ بهمن فرا رسید، جمهوری اسلامی چهل سالگی اش را به پایان می رساند.
یک نظام ِ سیاسی باید از نخبگان و اندیشمندانِ جامعه بخواهد تا به نقد ِ جدّی پرداخته و نقاطِ قوّت و ضعف آن را آشکار کند تا مرحلهِ اصلاح و درمان ِ دردها به خوبی انجام پذیرد.
در این جُستار بر آنم تا هدیه ای را در آستانه پیروزی انقلاب به دلسوزانِ کشور تقدیم کنم.
به فرمایش #علی(ع) :
رَحِمَ اللهُ مَن اَهدَی اِلَیَّ عُیوبَی
خداوند رحمت کند کسی را که ضعف هایم را به من هدیه دهد.
🔴 #مولّفه های حکمرانی خوب:
✅ تعیین شاخصه های یک حکمرانیِ خوب فارغ از تنوّعِ ایدئولوژی هاست. حتّی یک نظام ِ مدعّیِ ارزشها نیز ، در عصر کنونی نباید حُکمرانی اش با مولّفه های عقلانیِ عصر تضادّ داشته باشد.
🔸۱) ارکانِ حکومت، مستقیم یا غیر مستقیم انتخابی اند بدون ِ هر اِعمال ِ نظر یا فیلترینگی.
مردم سالاری ها، کم خطاترین و کم هزینه ترینِ حکومت ها هستند با در نظر گرفتنِ همه ضعف هایشان.
🔸۲) دولتِ انتخابی خود را سَرور ِ مردم نمی داند. مخدوم نیست بلکه خادم ِ مردم است، موقّتی است نه دائمی. اگر مردم نخواستند بدون بار کردنِ هزینه به راحتی کنار می رود.
دموکراسیِ راستین آن نیست که فقط با رای ِ مردم بیاید، دموکراسیِ واقعی آن است که با رای و خواستِ مردم بدون مقاومت یا اعمالِ خشونت برود. در این زمینه کسانی که داعیهٔ دینی بودن دارند، بیش از همه باید خود را بدان مُلزَم ببینند چون ظاهراً آنها دلبسته ِ دنیا نیستند و دل در گرو ِ آخرت دارند.
🔸۳) وظیفه ِحکومت طبق سلسله مراتب "هرم نیازهای انسانی" که آبراهام مازلو روانشناسِ انسانگرای معاصر اشاره می کند، اوّلاً فرهنگی و دینی نیست بلکه پاسخگویی به نیازهای اوّلیه مردم مثل هوای سالم، آب، غذا، مسکن، شغل، درآمد، تامین امر جنسی ، امنیّت و... است، از این جهت حکومت تا زمانی که این موارد را در حدّ ِمطلوب برای مردم کشور تامین نکرده حقّ ِ هزینه کردن از بودجه کشور برای امور دینی و فرهنگی را ندارد. پرداختنش به این مسائل انحراف از خطّ ِ معیار حکمرانیِ خوب است.
🔸۴) در عصر کنونی، بیش از هر زمان عملکردِ حکومت ها باید آکواریومی باشد. همه اَعمال و رفتار دولتمندان باید از پُشت شیشه ای شفّاف قابل رویت برای آحاد ِ مردم باشد. بدیهی است فقط مسائل نظامی و امنیتی کشور مستثنا است که البتّه آنها هم باید زیر نظر نهادهای قانونی باشد.
🔸۵) مدیران ارشد ِ این حکومت باید از میان ِ اعضای احزاب با فعالیّتِ روشن و شفّاف برخاسته باشند نه از میان ِ باندهای غیر شفّافِ تشنه قدرت.
🔸۶) در حکمرانی ِ مطلوب، عقل ِ جمعی ِ برخاسته از دانش و تجربه بشری نقش اوّل را دارد. حتّی توجه به آموزه های دینی نباید برخلاف ِ عقول جمعی ِ علما و نخبگان ِ مردم باشد.
🔸۷) انتخابِ مدیران ِ میانی و پایه، همه مبتنی بر تخصّص و شایسته سالاری بر سرکار آمده باشند. فقط تخصّص، و قید زدن هر چیز دیگر مورد قبول نیست. همانطور که برای ساختن یک پُل نیازی به دانستن ِ دین یا مذهب ِ مهندسان نیست برای بسیاری از مناصب و شغل ها نیز نیازی به ورود به عرصه ِ شخصی ِ شهروندان نیست.
🔸۸) مدیریّت ِ علمی و تفکّر ِ سیستمی رکن ِ اساسی ِ اداره حکومت در همه شئون است بلا استثنا.
در سیاست خارجی، در قضا، در آموزش و پرورش، در شهرسازی، در دایره ِ پلیس و نیروهای انتظامی و... مجدّدا تاکید می شود بلا استثنا.
🔸۹) در حکمرانی ِ مطلوب، شایسته ترین های متخصّص و اخلاق مدار در سمت های قضایی و انتظامی که پناهگاه مردم اند قرار می گیرند.
تسلّط ِ قاضی یا پلیس ِ فاسد در دستگاه یعنی دست شستن ِ بدون تعارف از حکمرانی خوب.
🔸۱۰) مردم در حکمرانی خوب، بدون ترس و لکنتِ زبان از حاکمان که خادمانشان هستند، هم انتقاد می کنند هم اعتراض و هم فریاد می کشند. برای اعتراض نیز مردم از حاکمان اجازه نمی گیرند، آنها فقط به خادمانشان ( پلیس و ...) اطلاع می دهند تا امنیّت شان را تامین کنند.
🔸۱۱) در حکمرانی خوب، اگر در کلّ کشور فقط و فقط یک نفر با همه مخالف باشد، میزان درستی یا نادرستی رفتار حکومت، اخلاقی یا غیر اخلاقی بودن حکومت در نحوه برخورد با همین یک نفر معلوم می شود و بس. آزادی برای همین یک نفر در حوزه بیان و پس از بیان، اعتراض، احقاق حقّ و... میزان است ولو در میان همه مسلمانان او فقط یک زن یهودی بی کس باشد
🔸۱۲) در حکمرانی خوب، تقوا و پارسایی مدیران و مسئولان چندان اهمیّتی در اداره حکومت ندارد تا کسی مدّعی شود به دلیل وزنِ پارسایی اش از حقّ ِ ویژه برخوردار است. فقط ساختارها، شایسته ها و ناشایسته ها را غَربال می کنند و لاغیر
آموزه های دینی نیز به مومنین اجازه نمی دهد که امتیاز ِ ویژه برای خود دست و پا کنند که اگر چنین کردند، باید به ایمان شان تردید کرد
🔴 @noghteh3
🔴 @IranianThought48
✳️ #ایران و #ایرانی در عطش #حکمرانی_خوب
🔴 #علیرضا_ظفری
✅ دو ماه دیگر که ۲۲ بهمن فرا رسید، جمهوری اسلامی چهل سالگی اش را به پایان می رساند.
یک نظام ِ سیاسی باید از نخبگان و اندیشمندانِ جامعه بخواهد تا به نقد ِ جدّی پرداخته و نقاطِ قوّت و ضعف آن را آشکار کند تا مرحلهِ اصلاح و درمان ِ دردها به خوبی انجام پذیرد.
در این جُستار بر آنم تا هدیه ای را در آستانه پیروزی انقلاب به دلسوزانِ کشور تقدیم کنم.
به فرمایش #علی(ع) :
رَحِمَ اللهُ مَن اَهدَی اِلَیَّ عُیوبَی
خداوند رحمت کند کسی را که ضعف هایم را به من هدیه دهد.
🔴 #مولّفه های حکمرانی خوب:
✅ تعیین شاخصه های یک حکمرانیِ خوب فارغ از تنوّعِ ایدئولوژی هاست. حتّی یک نظام ِ مدعّیِ ارزشها نیز ، در عصر کنونی نباید حُکمرانی اش با مولّفه های عقلانیِ عصر تضادّ داشته باشد.
🔸۱) ارکانِ حکومت، مستقیم یا غیر مستقیم انتخابی اند بدون ِ هر اِعمال ِ نظر یا فیلترینگی.
مردم سالاری ها، کم خطاترین و کم هزینه ترینِ حکومت ها هستند با در نظر گرفتنِ همه ضعف هایشان.
🔸۲) دولتِ انتخابی خود را سَرور ِ مردم نمی داند. مخدوم نیست بلکه خادم ِ مردم است، موقّتی است نه دائمی. اگر مردم نخواستند بدون بار کردنِ هزینه به راحتی کنار می رود.
دموکراسیِ راستین آن نیست که فقط با رای ِ مردم بیاید، دموکراسیِ واقعی آن است که با رای و خواستِ مردم بدون مقاومت یا اعمالِ خشونت برود. در این زمینه کسانی که داعیهٔ دینی بودن دارند، بیش از همه باید خود را بدان مُلزَم ببینند چون ظاهراً آنها دلبسته ِ دنیا نیستند و دل در گرو ِ آخرت دارند.
🔸۳) وظیفه ِحکومت طبق سلسله مراتب "هرم نیازهای انسانی" که آبراهام مازلو روانشناسِ انسانگرای معاصر اشاره می کند، اوّلاً فرهنگی و دینی نیست بلکه پاسخگویی به نیازهای اوّلیه مردم مثل هوای سالم، آب، غذا، مسکن، شغل، درآمد، تامین امر جنسی ، امنیّت و... است، از این جهت حکومت تا زمانی که این موارد را در حدّ ِمطلوب برای مردم کشور تامین نکرده حقّ ِ هزینه کردن از بودجه کشور برای امور دینی و فرهنگی را ندارد. پرداختنش به این مسائل انحراف از خطّ ِ معیار حکمرانیِ خوب است.
🔸۴) در عصر کنونی، بیش از هر زمان عملکردِ حکومت ها باید آکواریومی باشد. همه اَعمال و رفتار دولتمندان باید از پُشت شیشه ای شفّاف قابل رویت برای آحاد ِ مردم باشد. بدیهی است فقط مسائل نظامی و امنیتی کشور مستثنا است که البتّه آنها هم باید زیر نظر نهادهای قانونی باشد.
🔸۵) مدیران ارشد ِ این حکومت باید از میان ِ اعضای احزاب با فعالیّتِ روشن و شفّاف برخاسته باشند نه از میان ِ باندهای غیر شفّافِ تشنه قدرت.
🔸۶) در حکمرانی ِ مطلوب، عقل ِ جمعی ِ برخاسته از دانش و تجربه بشری نقش اوّل را دارد. حتّی توجه به آموزه های دینی نباید برخلاف ِ عقول جمعی ِ علما و نخبگان ِ مردم باشد.
🔸۷) انتخابِ مدیران ِ میانی و پایه، همه مبتنی بر تخصّص و شایسته سالاری بر سرکار آمده باشند. فقط تخصّص، و قید زدن هر چیز دیگر مورد قبول نیست. همانطور که برای ساختن یک پُل نیازی به دانستن ِ دین یا مذهب ِ مهندسان نیست برای بسیاری از مناصب و شغل ها نیز نیازی به ورود به عرصه ِ شخصی ِ شهروندان نیست.
🔸۸) مدیریّت ِ علمی و تفکّر ِ سیستمی رکن ِ اساسی ِ اداره حکومت در همه شئون است بلا استثنا.
در سیاست خارجی، در قضا، در آموزش و پرورش، در شهرسازی، در دایره ِ پلیس و نیروهای انتظامی و... مجدّدا تاکید می شود بلا استثنا.
🔸۹) در حکمرانی ِ مطلوب، شایسته ترین های متخصّص و اخلاق مدار در سمت های قضایی و انتظامی که پناهگاه مردم اند قرار می گیرند.
تسلّط ِ قاضی یا پلیس ِ فاسد در دستگاه یعنی دست شستن ِ بدون تعارف از حکمرانی خوب.
🔸۱۰) مردم در حکمرانی خوب، بدون ترس و لکنتِ زبان از حاکمان که خادمانشان هستند، هم انتقاد می کنند هم اعتراض و هم فریاد می کشند. برای اعتراض نیز مردم از حاکمان اجازه نمی گیرند، آنها فقط به خادمانشان ( پلیس و ...) اطلاع می دهند تا امنیّت شان را تامین کنند.
🔸۱۱) در حکمرانی خوب، اگر در کلّ کشور فقط و فقط یک نفر با همه مخالف باشد، میزان درستی یا نادرستی رفتار حکومت، اخلاقی یا غیر اخلاقی بودن حکومت در نحوه برخورد با همین یک نفر معلوم می شود و بس. آزادی برای همین یک نفر در حوزه بیان و پس از بیان، اعتراض، احقاق حقّ و... میزان است ولو در میان همه مسلمانان او فقط یک زن یهودی بی کس باشد
🔸۱۲) در حکمرانی خوب، تقوا و پارسایی مدیران و مسئولان چندان اهمیّتی در اداره حکومت ندارد تا کسی مدّعی شود به دلیل وزنِ پارسایی اش از حقّ ِ ویژه برخوردار است. فقط ساختارها، شایسته ها و ناشایسته ها را غَربال می کنند و لاغیر
آموزه های دینی نیز به مومنین اجازه نمی دهد که امتیاز ِ ویژه برای خود دست و پا کنند که اگر چنین کردند، باید به ایمان شان تردید کرد
🔴 @noghteh3
🔴 @IranianThought48