📝
✳️ چرا #ایران، #ژاپن نشد؟
🔴 مجتبی #لشکربلوکی
🔶 زمانی یکی از مسوولان ارشد کشور گفته بود که ما باید ژاپن اسلامی شویم! ظاهرا این فانتزی، فقط خواسته دوران ما نیست. بیش از صد سال است که ما ایرانیها خود را با ژاپن مقایسه میکنیم، حدود ۱۱۰ سال پیش، ناصرالملک، که در دوران قاجار چند سالی هم نایبالسلطنه بود، جایی گفته: راه سعادت ملت این است که ما هم همان راهی را برویم که امپراتور ژاپن رفت و امروز برای سرمشق مللِ غافل و خوابآلوده هیچ نمونه ای بهتر از ژاپن نیست. اما چه شد که ژاپن، ژاپن شد و ایران، ایران ماند!؟
🔶 باید اعتراف کرد که نمی شود، به این مساله به سادگی پاسخ داد. یکی از روش ها توجه به تفاوت هاست. تفاوت های رفتاری، تفاوت های جغرافیایی و یا تفاوت های نهادی. در این فرصت کوتاه فقط به سه تفاوت اشاره می کنم و شما را به تامل فرامی خوانم.
✅۱. ژاپنی ها خیلی شیک و مجلسی حاضرخوابند!
معروف است که ژاپنیها اصلاً نمیخوابند. خودشان هم خیلی به این مساله اعتقاد دارند. ولی اگر چندوقتی را در ژاپن بگذرانید، مداوماً با آدمهایی روبهرو میشوید که در ایستگاه مترو، روی نیمکتهای خیابان و ... خیلی شیک و مجلسی خوابیدهاند. یکی از اساتید مطالعات ژاپن می گوید: ژاپنی ها حاضرخوابی می کنند! (خواب در حضور دیگران).
ژاپنی ها بعد از جنگ، روزانه بیش از چهارده ساعت کار می کردند، تا کشورشان را از نو بسارند. متوسط ساعات کار ژاپنی ها در سال ۱۹۸۳ از تمامى کشورها بیشتر گزارش شده است؛ یعنى ۲۱۵۲ ساعت که نسبت به کشور بعدى؛ یعنى آمریکا، ۲۵۴ ساعت بیشتر است. از خودمان صادقانه بپرسیم ما در روز چند ساعت کار مفید می کنیم؟
✅ ۲. ژاپنی ها از #اویاتوئی_گائیکوکوجین استفاده کردند!!
یکی از اقدامات فوق العاده ژاپنی ها، استفاده از مشاوران بین المللی بود. آمار این مشاوران حیرتانگیز است: بین ۱۸۶۸ تا ۱۸۸۹ ، ۲۶۹۰ مشاور بین المللی (یا به قول ژاپنیها اویاتوئی گائیکوکوجین) در همۀ زمینهها از هنر و موسیقی گرفته تا امور نظامی و اقتصادی از کشورهای مختلف دنیا دعوت شدند: ۱۱۲۷ #بریتانیایی، ۴۱۴ #آمریکایی، ۳۳۳ #فرانسوی، ۲۵۰ #چینی، ۲۱۵ #آلمانی و ۹۹ #هلندی. ایده مدیریت کیفیت جامع متعلق به یک آمریکایی بود اما در ژاپن به ثمر نشست و خود را در کیفیت بی نظیر سونی و تویوتا نشان داد.
🔸 هنوز که هنوز است، بهره کشی (عمدا کلمه بهره کشی را استفاده کرده ام) ژاپن از خارجی ها ادامه دارد، نه تنها در کسوت مشاور که بسیاری از مدیران ارشد شرکت های معروف ژاپنی، خارجی بودند و یا هستند: یک فرانسوی، رییس نیسان است، مزدا از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ مدیران عامل غیر ژاپنی داشته است. آلبرت کریچمن مدیر عامل گروه #میتسوبیشی فوسو است و ....
🔸برای اینکه اهمیت این نکته را بیشتر درک کنیم باید توجه کنیم که ژاپن در همه این صنایع، در جهان پیش رو است مانند اینکه ما برویم برای صنعت فرش از چین، برای کشت و فرآوری زعفران از #اسپانیا و برای تولید پسته از #کانادا مدیر بیاوریم!
✅ ۳. ژاپنی ها تفاوت هشت و هشت یک دقیقه را می فهمند!
در اين کشور هيچ بهانه اي براي تاخير پذيرفته نيست. نه تنها انسان ها که تمام سسیستم ها نیز به وقت حساسند. مثلا قطارهاي متروي توکيو در روزهاي عادي هر دو دقيقه يک بار راه مي افتند. نکته جالب اينجاست که اگر هر روز در ساعت خاصي سوار مترو شويد، مسافران تقريبا همان ها هستند که هر روز مي بينيد!
🔸جالب اینجاست بدانید متروی ژاپن در صورت تاخیر برگه ای به مسافران میدهد تا رییس شان بداند که عذرشان موجه است. در این کاغذ، نام قطار و مدت زمان تأخیر به دقت نوشته شده. مقایسه کنید با قرارهای کاری ما؛ ساعت ۳ قرار می گذاریم، ۳:۱۵ اعضا حاضر می شوند. تا ۳:۲۵ راجع به حواشی صحبت می کنیم. ۳:۳۰ دنبال دستور کار می گردیم، ۳:۴۰ یک نفر به خاطر جواب دادن به تلفن همراه جلسه را ترک می کند و ۳:۴۵ جلسه را ادامه می دهیم و جلسه با ۴۰ دقیقه تاخیر به پایان می رسد و کار بعدی ما ۴۵ دقیقه دیرتر آغاز می شود.
🔸ایران قرار نیست ژاپن شود، هر کشوری مختصات یگانه خود را دارد، تاریخ، جغرافیا، باورها و ارزش ها و عادت ها. بنابراین کپی برداری یک اشتباه استراتژیک است، اما الهام گرفتن و یادگیری فعالانه توصیه شدنی است. اشتباه بزرگی است که بخواهیم همان راهی را برویم که ژاپن رفت، اما می توانیم به تفاوت ها بنگریم و بیاموزیم برای توسعه نیازمند آنیم که تفاوت هشت و هشت یک دقیقه را بفهمیم، ضمن استفاده از تمام پتانسیل های داخلی، هیچ ابایی برای بکارگیری زبده ترین مدیران و مشاوران بین المللی نداشته باشیم و کار کنیم؛ منضبط، خستگی ناپذیر و با وجدان. اولی و سومی را باید از دبستان آغاز کرد و دومی را مدیران شجاع و چارچوب شکن باید ترویج کنند. / مدیران نامدار
🇮🇷 @IranianThought48
✳️ چرا #ایران، #ژاپن نشد؟
🔴 مجتبی #لشکربلوکی
🔶 زمانی یکی از مسوولان ارشد کشور گفته بود که ما باید ژاپن اسلامی شویم! ظاهرا این فانتزی، فقط خواسته دوران ما نیست. بیش از صد سال است که ما ایرانیها خود را با ژاپن مقایسه میکنیم، حدود ۱۱۰ سال پیش، ناصرالملک، که در دوران قاجار چند سالی هم نایبالسلطنه بود، جایی گفته: راه سعادت ملت این است که ما هم همان راهی را برویم که امپراتور ژاپن رفت و امروز برای سرمشق مللِ غافل و خوابآلوده هیچ نمونه ای بهتر از ژاپن نیست. اما چه شد که ژاپن، ژاپن شد و ایران، ایران ماند!؟
🔶 باید اعتراف کرد که نمی شود، به این مساله به سادگی پاسخ داد. یکی از روش ها توجه به تفاوت هاست. تفاوت های رفتاری، تفاوت های جغرافیایی و یا تفاوت های نهادی. در این فرصت کوتاه فقط به سه تفاوت اشاره می کنم و شما را به تامل فرامی خوانم.
✅۱. ژاپنی ها خیلی شیک و مجلسی حاضرخوابند!
معروف است که ژاپنیها اصلاً نمیخوابند. خودشان هم خیلی به این مساله اعتقاد دارند. ولی اگر چندوقتی را در ژاپن بگذرانید، مداوماً با آدمهایی روبهرو میشوید که در ایستگاه مترو، روی نیمکتهای خیابان و ... خیلی شیک و مجلسی خوابیدهاند. یکی از اساتید مطالعات ژاپن می گوید: ژاپنی ها حاضرخوابی می کنند! (خواب در حضور دیگران).
ژاپنی ها بعد از جنگ، روزانه بیش از چهارده ساعت کار می کردند، تا کشورشان را از نو بسارند. متوسط ساعات کار ژاپنی ها در سال ۱۹۸۳ از تمامى کشورها بیشتر گزارش شده است؛ یعنى ۲۱۵۲ ساعت که نسبت به کشور بعدى؛ یعنى آمریکا، ۲۵۴ ساعت بیشتر است. از خودمان صادقانه بپرسیم ما در روز چند ساعت کار مفید می کنیم؟
✅ ۲. ژاپنی ها از #اویاتوئی_گائیکوکوجین استفاده کردند!!
یکی از اقدامات فوق العاده ژاپنی ها، استفاده از مشاوران بین المللی بود. آمار این مشاوران حیرتانگیز است: بین ۱۸۶۸ تا ۱۸۸۹ ، ۲۶۹۰ مشاور بین المللی (یا به قول ژاپنیها اویاتوئی گائیکوکوجین) در همۀ زمینهها از هنر و موسیقی گرفته تا امور نظامی و اقتصادی از کشورهای مختلف دنیا دعوت شدند: ۱۱۲۷ #بریتانیایی، ۴۱۴ #آمریکایی، ۳۳۳ #فرانسوی، ۲۵۰ #چینی، ۲۱۵ #آلمانی و ۹۹ #هلندی. ایده مدیریت کیفیت جامع متعلق به یک آمریکایی بود اما در ژاپن به ثمر نشست و خود را در کیفیت بی نظیر سونی و تویوتا نشان داد.
🔸 هنوز که هنوز است، بهره کشی (عمدا کلمه بهره کشی را استفاده کرده ام) ژاپن از خارجی ها ادامه دارد، نه تنها در کسوت مشاور که بسیاری از مدیران ارشد شرکت های معروف ژاپنی، خارجی بودند و یا هستند: یک فرانسوی، رییس نیسان است، مزدا از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ مدیران عامل غیر ژاپنی داشته است. آلبرت کریچمن مدیر عامل گروه #میتسوبیشی فوسو است و ....
🔸برای اینکه اهمیت این نکته را بیشتر درک کنیم باید توجه کنیم که ژاپن در همه این صنایع، در جهان پیش رو است مانند اینکه ما برویم برای صنعت فرش از چین، برای کشت و فرآوری زعفران از #اسپانیا و برای تولید پسته از #کانادا مدیر بیاوریم!
✅ ۳. ژاپنی ها تفاوت هشت و هشت یک دقیقه را می فهمند!
در اين کشور هيچ بهانه اي براي تاخير پذيرفته نيست. نه تنها انسان ها که تمام سسیستم ها نیز به وقت حساسند. مثلا قطارهاي متروي توکيو در روزهاي عادي هر دو دقيقه يک بار راه مي افتند. نکته جالب اينجاست که اگر هر روز در ساعت خاصي سوار مترو شويد، مسافران تقريبا همان ها هستند که هر روز مي بينيد!
🔸جالب اینجاست بدانید متروی ژاپن در صورت تاخیر برگه ای به مسافران میدهد تا رییس شان بداند که عذرشان موجه است. در این کاغذ، نام قطار و مدت زمان تأخیر به دقت نوشته شده. مقایسه کنید با قرارهای کاری ما؛ ساعت ۳ قرار می گذاریم، ۳:۱۵ اعضا حاضر می شوند. تا ۳:۲۵ راجع به حواشی صحبت می کنیم. ۳:۳۰ دنبال دستور کار می گردیم، ۳:۴۰ یک نفر به خاطر جواب دادن به تلفن همراه جلسه را ترک می کند و ۳:۴۵ جلسه را ادامه می دهیم و جلسه با ۴۰ دقیقه تاخیر به پایان می رسد و کار بعدی ما ۴۵ دقیقه دیرتر آغاز می شود.
🔸ایران قرار نیست ژاپن شود، هر کشوری مختصات یگانه خود را دارد، تاریخ، جغرافیا، باورها و ارزش ها و عادت ها. بنابراین کپی برداری یک اشتباه استراتژیک است، اما الهام گرفتن و یادگیری فعالانه توصیه شدنی است. اشتباه بزرگی است که بخواهیم همان راهی را برویم که ژاپن رفت، اما می توانیم به تفاوت ها بنگریم و بیاموزیم برای توسعه نیازمند آنیم که تفاوت هشت و هشت یک دقیقه را بفهمیم، ضمن استفاده از تمام پتانسیل های داخلی، هیچ ابایی برای بکارگیری زبده ترین مدیران و مشاوران بین المللی نداشته باشیم و کار کنیم؛ منضبط، خستگی ناپذیر و با وجدان. اولی و سومی را باید از دبستان آغاز کرد و دومی را مدیران شجاع و چارچوب شکن باید ترویج کنند. / مدیران نامدار
🇮🇷 @IranianThought48
📝
✳️ #پیش_آهنگان
🔴 به باور برخی، ایران یک جامعه کوتاهمدت است. این چه ایرادی دارد؟ اولین ایرادش این است که برنامهریزی بلندمدت در آن بیمعناست. اما یک ایراد بزرگ دیگر دارد و آن این است که این جامعه همیشه احساس میکند که در بنبست است. زمانیکه به وضعیت فعلی زندگی خود نگاه میکنیم، میبینیم که سرشار از کاستی و ناکامی است. تلاش میکنیم و به نتیجه نمیرسیم، ناامید میشویم و اولین نتیجهای که میگیریم: نه آقا! نمیشود کاری کرد! زود دست از تلاش و مبارزه بر میداریم.
در اینگونه موارد بهتر است که به تاریخ مراجعه کنیم. مثلا مساله تحصیل دختران بیش از صد سال طول کشید که حل شود، ولی حل شد! قرار نیست یکشبه همه چیز حل شود.
🔴 فساد، فقر، رانتخواری، عدم شفافیت، قاچاق، بیکاری و دروغ، آموزش و پرورش کهنه، بهداشت و درمان ناکارآمد وجود دارد و کسی آن را کتمان نمیکند. مساله اینجاست که چگونه آنها را در طول زمان (بدون آنکه ناامید شویم) حل کنیم؟
🔶۱. خطشکنی پیشآهنگان
پیشآهنگان کسانی هستند که وضعیت موجود را نمیپذیرند و شروع میکنند به قاعدهشکنی. دخترانی که تصمیم میگیرند مخفیانه درس بخوانند و پدر و مادرانی که آنها را پشتیبانی میکنند نمونه پیشآهنگان هستند.
🔶۲. تکثیر و شبکهسازی
با یک گل بهار نمیشود، اما رویش یک گل نویدبخش آمدن بهار است. یک گل میشود صد گل و ... پیشآهنگان خطشکنی میکنند و افراد جدیدی امید در دلشان زنده میشود. آنها نیز به این صف میپیوندند.
🔶۳. استفاده از پنجره فرصت
برای آنکه یک تغییر اجتماعی ریشهدار و فراگیر شود، نیازمند پنجره فرصت هستیم. پنجره فرصت یعنی اینکه همزمان سه مولفه در یک زمان بههم برسند. ممکن است که هر کدام از اینها در برههای از زمان وجود داشته باشند اما اینکه یکباره کنار هم قرار بگیرند امر دیگری است.
🔴 این سه مولفه چیست؟
✅ الف) تبدیل شدن موضوع به یک مساله ملی و مهم
✅ ب) وجود راهحلهای عملی
✅ ج) آمادگی سیاسی (اراده صاحبان قدرت).
🔶 خطشکنی پیشآهنگان و شبکهسازی باعث میشود که احتمال وقوع پنجره فرصت افزایش پیدا کند.
🔶 هر کدام از ما میتوانیم در پیشآهنگی، شبکهسازی یا شکلگیری پنجره فرصت نقشآفرین باشیم.
🔶 ما میتوانیم شرایط را تغییر دهیم، تجربه تاریخی نشان داده است که میتوانیم. هرچند که گاهی اوقات خیلی طول میکشد. اما چارهای جز جنگیدن و صبوری نداریم. هزاران نفر خونجگر خوردهاند تا دنیایی را به ما تحویل دهند که در آن باسوادی دختران عار نباشد، ما چه دنیایی را به بعدیها تحویل میدهیم. این سخن منتسب به گابریل گارسیا مارکز، فعال سیاسی و برنده جایزه نوبل را بارها و بارها باید بخوانیم:
🔶 باید دنیا را کمی بهتر از آنچه تحویل گرفتهای، تحویل دهی؛ خواه با فرزندی خوب، خواه با باغچهای سرسبز، خواه با اندکی بهبود شرایط اجتماعی و اینکه بدانی، اگر حتی فقط یک نفر با بودن تو سادهتر نفس کشیده است، یعنی تو موفق بودهای.
♦️دکتر مجتبی #لشکربلوکی
🔺جامعه ای بهتر بسازیم
🇮🇷 @IranianThought48
✳️ #پیش_آهنگان
🔴 به باور برخی، ایران یک جامعه کوتاهمدت است. این چه ایرادی دارد؟ اولین ایرادش این است که برنامهریزی بلندمدت در آن بیمعناست. اما یک ایراد بزرگ دیگر دارد و آن این است که این جامعه همیشه احساس میکند که در بنبست است. زمانیکه به وضعیت فعلی زندگی خود نگاه میکنیم، میبینیم که سرشار از کاستی و ناکامی است. تلاش میکنیم و به نتیجه نمیرسیم، ناامید میشویم و اولین نتیجهای که میگیریم: نه آقا! نمیشود کاری کرد! زود دست از تلاش و مبارزه بر میداریم.
در اینگونه موارد بهتر است که به تاریخ مراجعه کنیم. مثلا مساله تحصیل دختران بیش از صد سال طول کشید که حل شود، ولی حل شد! قرار نیست یکشبه همه چیز حل شود.
🔴 فساد، فقر، رانتخواری، عدم شفافیت، قاچاق، بیکاری و دروغ، آموزش و پرورش کهنه، بهداشت و درمان ناکارآمد وجود دارد و کسی آن را کتمان نمیکند. مساله اینجاست که چگونه آنها را در طول زمان (بدون آنکه ناامید شویم) حل کنیم؟
🔶۱. خطشکنی پیشآهنگان
پیشآهنگان کسانی هستند که وضعیت موجود را نمیپذیرند و شروع میکنند به قاعدهشکنی. دخترانی که تصمیم میگیرند مخفیانه درس بخوانند و پدر و مادرانی که آنها را پشتیبانی میکنند نمونه پیشآهنگان هستند.
🔶۲. تکثیر و شبکهسازی
با یک گل بهار نمیشود، اما رویش یک گل نویدبخش آمدن بهار است. یک گل میشود صد گل و ... پیشآهنگان خطشکنی میکنند و افراد جدیدی امید در دلشان زنده میشود. آنها نیز به این صف میپیوندند.
🔶۳. استفاده از پنجره فرصت
برای آنکه یک تغییر اجتماعی ریشهدار و فراگیر شود، نیازمند پنجره فرصت هستیم. پنجره فرصت یعنی اینکه همزمان سه مولفه در یک زمان بههم برسند. ممکن است که هر کدام از اینها در برههای از زمان وجود داشته باشند اما اینکه یکباره کنار هم قرار بگیرند امر دیگری است.
🔴 این سه مولفه چیست؟
✅ الف) تبدیل شدن موضوع به یک مساله ملی و مهم
✅ ب) وجود راهحلهای عملی
✅ ج) آمادگی سیاسی (اراده صاحبان قدرت).
🔶 خطشکنی پیشآهنگان و شبکهسازی باعث میشود که احتمال وقوع پنجره فرصت افزایش پیدا کند.
🔶 هر کدام از ما میتوانیم در پیشآهنگی، شبکهسازی یا شکلگیری پنجره فرصت نقشآفرین باشیم.
🔶 ما میتوانیم شرایط را تغییر دهیم، تجربه تاریخی نشان داده است که میتوانیم. هرچند که گاهی اوقات خیلی طول میکشد. اما چارهای جز جنگیدن و صبوری نداریم. هزاران نفر خونجگر خوردهاند تا دنیایی را به ما تحویل دهند که در آن باسوادی دختران عار نباشد، ما چه دنیایی را به بعدیها تحویل میدهیم. این سخن منتسب به گابریل گارسیا مارکز، فعال سیاسی و برنده جایزه نوبل را بارها و بارها باید بخوانیم:
🔶 باید دنیا را کمی بهتر از آنچه تحویل گرفتهای، تحویل دهی؛ خواه با فرزندی خوب، خواه با باغچهای سرسبز، خواه با اندکی بهبود شرایط اجتماعی و اینکه بدانی، اگر حتی فقط یک نفر با بودن تو سادهتر نفس کشیده است، یعنی تو موفق بودهای.
♦️دکتر مجتبی #لشکربلوکی
🔺جامعه ای بهتر بسازیم
🇮🇷 @IranianThought48