🔴 کانون مشاهیر ایران دانشگاه زنجان و کانون ایران‌شناسی دانشگاه تهران برگزار می‌کنند:

«صدای ایران در تاریخ جهان»


سخنرانان:
امیر مومنی هزاوه، دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زنجان

محمد جعفری قنواتی، دکترای فرهنگ و ادبیات عامه و عضو شورای عالی علمی مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی


زمان:
پنج‌شنبه ۳۰ امُرداد ۱۴۰۴ خورشیدی، ساعت ۱۹
‌

نشست به شکلِ مجازی و برخط، در بسترِ «گوگل‌میت» برگزار خواهد شد.


برای ورود به این نشست مجازی در ساعت ۱۹ روز پنج‌شنبه ۳۰ امُرداد ۱۴۰۴ خورشیدی، به «اینجا» ضربه بزنید.


#اطلاع_رسانی

@IranDel_Channel

💢

🎥 جوان ارومیه‌ای خطاب به برخی مقاماتِ کشور:
«این چه حقارتی‌ست که به ما تحمیل کرده‌اید؟! این چه ذلتی‌ست که ما همچنان تحمل می‌کنیم؟! والله در دورهٔ قاجار هم ایران و ایرانی، این‌قدر تحقیر نشده بود!»


@IranDel_Channel

💢

🎥 استاد مجتبایی: هویت خودتان را به‌عنوان یک ایرانی نگه دارید

برشی از سخنان استاد فتح‌الله مجتبائی، عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در دیدار با دانشجویان دانشگاه تهران

فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۲۵ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی



@IranDel_Channel

💢

🔴 حزب دمکرات کردستان ایران، هشت دهه پس از آغاز:
ارایه احسان هوشمند


زمان:
شنبه اول شهریور ۱۴۰۴ خورشیدی
ساعت ۲۱ به وقت تهران

خانه «گفتارها»، کلاب‌هاوس


🔴 به این نشست مجازیِ کلاب‌هاوسی (ساعت ۲۱ شنبه یکم شهریور ماه ۱۴۰۴ خورشیدی)، از «اینجا» وارد شوید.


#اطلاع_رسانی


@IranDel_Channel

💢

🔴 یادکردی از زنده‌یاد استاد هوشنگ سیحون

«تمام زندگی و وجود من در دو کلمه خلاصه می‌شود: ایران و هنر.
ایران سرزمین مقدسی است که به من افتخار داده تا در لحظهٔ به دنیا آمدنم پا روی خاکش بگذارم»

استاد هوشنگ سیحون، رییس پیشین پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران و پدر معماری نوین ایران است.
استاد سیحون طراحی بناهای معروفی در ایران را انجام داده است. طراحی آرامگاه ابن سینا را در ۲۳ سالگی انجام دادند و پس از آن بناهای آرامگاه نادرشاه افشار، عمر خیام و کمال‌الملک را طراحی کردند.

استاد سیحون در تمام زندگی خود میهن‌دوستی و عشق به میهن را در وجود خود زنده نگه داشت. در معماری نیز هنگامی که دست به قلم می‌شد تا بنایی را در شأن ایران طراحی کند منطق مدرن خود را با ایران دوستی‌اش در هم می‌آمیخت؛ ترکیبی که بناهایی زیبا و همسو با هویت ایرانی برای ایرانیان برجای گذاشته است. استاد سیحون ایران‌دوستی‌اش را تا لحظات پایانی عمر با خودش داشت و وصیت کرد که با مشتی از خاک ایران در آرامگاه به خاک سپرده شود.


🔴 بُن‌مایه: درگاه تلگرامی «کانون ایران‌شناسی دانشگاه تهران»

#یادها | #مناسبتها

@IranDel_Channel

💢

🎙چکامهٔ «عقاب» از زنده‌یاد استاد پرویز ناتل خانلری

پرویز ناتل خانلری، زبان‌شناس، ادیب و شاعر برجستهٔ معاصر ایران، با کارنامه‌ای درخشان در زبان‌شناسی نوین، نقد ادبی و پژوهش‌های ادبی فارسی، هم در عرصهٔ علم و هم در حوزهٔ ادبیات فارسی تأثیری ماندگار گذاشت. در شعر «عقاب»، او جلوه‌ای از زیبایی‌شناسی، آزادی اندیشه و تعالی خردورزی را به تصویر کشید و جایگاه خود را به عنوان یکی از چهره‌های برجستهٔ فرهنگ و ادبیات ایران ماندگار کرد.

@IranDel_Channel

💢

‍ ‌
🔴 علم و ثروت

✍️ مهدی تدینی

این لحظه‌ایه (ویدئوی پیوست) که نتایج المپیاد نجوم اعلام می‌شه و شادی بچه‌های ایران برای کسب مدال طلا

مبارکشون باشه. و همین‌طور مبارک کشورهایی که جوانان مستعد ایرانی رو جذب می‌کنند ــ به راحتی!

اما در کنارش حتماً یه چیز دیگه هم باید به جوون‌ها بگم. تحصیل و دانشگاه هدف نیست. در ایران «کاسب»، «تاجر» و «بازاری» تحقیر شده. دورۀ این توهمات گذشته. بهترین دانشگاه بازار کسب‌وکاره، از اول مسیر زندگی‌تون تلاش کنید جایی مستقل از دولت، بیرون از بوروکراسی، برای خودتون دست‌وپا کنید. برای موفقیت به علم نیاز پیدا می‌کنید. اما علم هدف نیست، بلکه ابزاریه برای تولید بهتر ثروت. شک نکنید که ثروت بهتر از علمه، چون علم رو ثروت در فرایند بازار یا خودش تولید می‌کنه یا به ابزاری برای ارتقای زندگی مردم تبدیل می‌کنه. ثروت بهتر از علم نیست، اصلاً هدفه؛ اصلاً اینا قابل مقایسه نیستند. در دنیای آزاد، کسی که می‌خواد ثروت کسب کنه، متوجه می‌شه لازمه در لبۀ پیشرفت‌های علمی حرکت کنه. در دنیای آزاد نمی‌شه کیفیت قدیمی رو رنگ کرد جای محصول جدید فروخت؛ بلکه لحظه‌ای، ثانیه‌ای، باید در لبۀ پیشرفت‌های علمی حرکت کرد.

اما زمانی این اتفاق می‌افته که علم «ابزار» باشه، نه هدف. هدف بهروزی یک ملته؛ بهروزی مردمه. اما این بهروزی با شعار و ایدئولوژی و اخلاق‌مداری به دست نمیاد. زودتر از چشم بر هم زدنی هر کس خواهد گفت «به من چه؟» چرا؟ چون برای بهروزی باید جون کند، باید عرق ریخت، باید صب زود بیدار شد و شب دیر خوابید. باید زحمت کشید. در اینجا یه چیزی میاد وسط و به انسان انگیزه می‌ده: نفع شخصی. در دنیای آزاد، جامعه به هر کسی اجازه می‌ده برای نفع شخصی خودش تلاش کنه، به شرطی که توأمان به دیگران هم نفع برسونه. این اتفاق چطوری می‌افته؟ اینجوری که فرد باید بهترین کالا و خدمات رو ارائه بده. باید مصرف‌کنندگان رو قانع کنه، خدمت و کالایی که ارائه می‌ده، ارزشمنده و به‌صرفه‌ست؛ می‌ارزه بابتش پول داد.

اینجوری فرد بدون اینکه هدفش بهروزی مردم باشه، در خدمت بهروزی عمومی قرار می‌گیره. این اتفاق در بازار آزاد رخ می‌ده. بازار آدم خودخواه رو جبراً به دیگرخواه بدل می‌کنه. چرا؟ چون مجبوره تن بده به این اصل که «حق همیشه با مشتریه»؛ باید در برابر این واقعیت تسلیم بشه که مصرف‌کننده رو باید «قانع کنه، راضی کنه».

در این مسیر، رقابت سختی درمی‌گیره. همۀ ابزارهای موجود در خدمت این هدف سخت قرار می‌گیره. از جمله علم. اینجوری علم از دانشگاه و کتاب میاد بیرون، میاد کف جامعه. و از اون مهمتر: علم نظری به کالا و خدماتِ عملی تبدیل می‌شه.

از افتادن در دام بوروکراسی دولتی و کارهای دولتی فرار کنید. مستقل باشید. هیچ اشکالی نداره دانشگاه نرفته باشید. اما اگر در بازار درجا بزنید، اشکال داره.


@IranDel_Channel

💢

⚫️ وداع با جهان‌پهلوان امامعلی حبیبی، فخر کشتی ایران و جهان

امامعلی حبیبی (زادهٔ ۵ خرداد ۱۳۱۰ خورشیدی، مازندران- درگذشتهٔ ۲ شهریور ۱۴۰۴ خورشیدی در مازندران) کشتی‌گیر آزاد ایرانی ملقب به «ببر مازندران» که نخستین نشان طلای المپیک را برای ایران کسب کرد، در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
زندگی حرفه‌ای وی پُر از نشان‌های زرین طلایی جهانی و عنوان‌های افتخارآمیز است.
وی عضو تالار مشاهیر اتحادیه جهانی کشتی (FILA) بود.

■ افتخارات امامعلی حبیبی، اسطورهٔ فراموش نشدنی کشتی ایران

طلای المپیک ۱۹۵۶ ملبورن استرالیا
طلای قهرمانی جهان ۱۹۶۲ تولیدو
طلای قهرمانی جهان ۱۹۶۱ یوکوهاما
طلای قهرمانی جهان ۱۹۵۹ تهران
طلای بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو
طلای قهرمانی ایران ۱۳۴۰ تهران
طلای قهرمانی ایران ۱۳۳۹ رشت
طلای قهرمانی ایران ۱۳۳۸ شیراز
طلای قهرمانی ایران ۱۳۳۷ تهران
طلای قهرمانی ایران ۱۳۳۲ اصفهان


یاد و نامشان گرامی و پررهرو


#یادها | #مناسبتها

@IranDel_Channel

💢

🎥 برشی از سخنان بهرام پروین گنابادی (دکنرای زبان و ادبیات فارسی و عضو هیئت علمی دانشگاه) در مراسم نکوداشت استاد حسن انوری، دربارهٔ اهمیت زبان فارسی و توجه خاصِ اهالی خطهٔ آذربایجان به زبان ملی ایران


@IranDel_Channel

💢

‌
🔴 هنر خوار شد، جادویی ارجمند

✍️ مهدی تدینی

پیش از هر حرفی اذعان و تأکید می‌کنم، آزادی بیان و اساساً آزادی شامل این هم هست که یک نفر دربارهٔ مسائلِ جدی و مهمِ فرهنگی به نحوی که می‌خواهد حرف بزند. البته در جایی مانند ایران - مانند سایر نقاطی که مقدسات دینی از سوی خود جامعه و همچنین حکومت تابو به شمار می‌آید - طبعاً نمی‌توان سایر امور مقدس و والا را به سخره گرفت، در نتیجه باید گفت در اینجا دیواری کوتاه‌تر از فردوسی وجود ندارد. البته باز این هم امتیازی برای ما ایران‌دوستان است که با دیدن این ریش‌خندها هم حقِّ آزادی بیان را به رسمیت می‌شناسیم و هم به خود اجازهٔ برخوردِ قهرآمیز به سبک متولیان دین را نمی‌دهیم.

اما این تمام حرفی که می‌توان گفت نیست. آری! توصیف جامعهٔ آزادی فقط این نیست که بگوییم هر کس هر چه خواست، بگوید. در جامعهٔ آزاد هر کس هر چه بخواهد، می‌تواند بسازد، اما در مقابل «حقِّ مصرف‌کننده» هم محفوظ است؛ یعنی کسی نمی‌تواند بازار را محدود کند و مصرف‌کننده را مجبور به خرید یک کالای خاص کند.

بله هرکس می‌تواند هر یاوه‌ای با هر هدفی که دوست دارد بگوید، اما گوش از آن ماست؛ چشم از آن ماست. اگر هر ریشخندی مجاز است هر نقدی هم مجاز است. اگر می‌توان گنجینه‌های بی‌همتای مردمی را به ریشخند گرفت، ریشخندکنندهٔ به اصطلاح کمدین - و در حقیقت لوده - را هم می‌توان نقد کرد. هم می‌توان نقد کرد و هم می‌توان با دلیل به دیگران پیشنهاد کرد از چنین بنجل‌پراکنی روی گردانند.

این بنجل‌فروشان (اگر که مأمور به تخریب نباشند) برای دیده شدن - یعنی برای لایک و کامنت و فوروارد و فالووریابی - زبان به هر سخن توجه برانگیزی می‌گشایند. اینان از همان جنس نامردمانند که به جنگل می‌روند و درخت صدها ساله را برای تفریح، آتش می‌زنند.

شبکه‌های مجازی لطف زیادی به ما کرده؛ زندگی ما را عوض کرده؛ به هر فرد رسانه‌ای بخشیده است. همین اینستاگرام و تلگرام به من و شما کمک کرد تا سلطهٔ خانمان‌سوز صداوسیما و بی‌بی‌سی (و مانند آن) را بشکنیم و از همین رهگذر، جنبشی ملّی و ایران‌دوست، توانست خود را از زیر چنگالِ فرج سرکوهی‌ها و مهدی خلجی‌ها که به بخشی از دکور رسانه‌های ناایرانی تبدیل شده بودند، برهاند و فریاد ایران، سر دهد.

اما این شبکه‌ها آفت‌هایی هم طبعاً دارند - که در این دنیا هیچ امتیاز بی‌عیبی یافت نمی‌شود. یک آفت همین دریوزگی لایک به بهای هر یاوه‌سرایی است. بگذارید یاوه‌گویان راحت باشند، چون این تضمین آزادی ماست؛ اما چشم‌ها و گوش‌ها از آنِ ماست. از دیوچه‌ها روی گردانید؛ مسئولِ زلالی چشمانمان خود ماییم.


@IranDel_Channel

💢