ایران‌دل | IranDel

🔴 "بحران‌هایی که یکی از پس دیگری سر باز کرده‌اند "

✍ #مالک_رضایی

✍ از منظر علوم سیاسی در ذیل مباحث بحران و مدیریت آن" crisis management" علائم و مشخصه‌های بحرانهایی مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند که اهم آنها با عناوین

"بحران مشروعیت "
"بحران مشارکت "
"بحران نفوذ"
"بحران هویت "
"بحران یکپارچگی"
و "بحران توزیع "
مشخص و دسته بندی شده‌اند .

✍ توضیح ویژگی‌های کامل هر کدام از این عناوین، فعلا محل بحث و کلام این یادداشت نیست. ای بسا در این وانفسا، نه مخاطبین چنین یادداشت‌هایی از آن حوصله برخوردارند که بر ریز و بم هر تک‌تک آنها عمیق شوند و نه احتمالا در نویسنده یادداشت، آن بضاعت و توانی نیست، که با زبانی روشن و بلیغ به توضیحات هر کدام از آنها بپردازد. ناچارا، باید به عناوین اکتفا کرد و آثار و علائم هر کدام از آنها را با وضوح کامل در تار و پود جامعه به عیان دید و درسی که به شیرینی از آموزگار نیاموخت، به تلخی از روزگار آموخت.

✍ جامعه ایران، امروز پیامدهای هر کدام از این بحرانها را به تلخی هر چه تمام در حال تجربه کردن است و چنانچه هر کسی منکر هر کدام از آنها باشد، در خوش‌بینانه‌ترین حالت، فقط می‌توان گفت که سر خود را در برف کرده است.

✍ آحادی از جامعه ایران دیریست که در بحث مشارکت، کنش مورد انتظار را از خود نشان نمی‌دهند. از حیث هویت، تعلق خاطر مورد انتظار را از خود بروز نمی‌دهند. از حیث مشروعیت، علائم منفی از خود نشان می‌دهند. از منظر توزیع منابع ثروت و قدرت و ...خود را عناصری جدا و بریده از حاکمیت می‌دانند و از حیث یکپارچگی در فضایی کاملا دو قطبی زیست می‌کنند.

✍ شاید در هیچ دوره‌ای از ادوار بعد از انقلاب، گفتمان نسل‌های دهه‌های چهل، پنجاه، شصت در مقابل نسل‌های دهه‌های هفتاد و هشتاد اینچنین خود را کم‌رمق و بلااثر و ناتوان ندیده بود.
چنان گسستی میان این نسلها به وجود آمده است که از هر در می‌دهی پندش و لیکن در نمی‌گیرد. گویی که سخن در احتیاج تو و استغنای آنان است، چه افزون می‌کنی ای دل، چو در دلبر نمی‌گیرد؟

✍ مضحکه آمیزترین سخن، در گوش نسل جدید، این است که کسی از نسل قبل به خود جرئتی دهد و بگوید "آنچه تو در آینه می‌بینی عیان، من اندر خشت بینم پیش از آن و ..."
دوران پدر سالاری، دیر وقتی‌ست که در فضای زیست نسل امروز به انتها رسیده است.

✍ گوش نسل جدید به حکایت‌های نسل قبل از خود چنان بی‌توجه و کم‌توجه گشته است که گویی حکایتی غیر از حکایت آنان، به گوش جانش آمده است و دگر هرگونه نصیحتی غیر از آن، حکایت است به گوشش.

✍ در این میان، آنچه که کار را دشوارتر هم می‌کند، ادبیاتی‌ست که گهگاهی در مواجهه با این فصا و مدیریت این بحرانها از طرف برخی صاحب منصبان رسمی، به کار گرفته می‌شود.
گویی عده‌ای هم قسم شده‌اند که نه تنها پیشگیری از بحران نکنند بلکه به اصول اولیه مدیریت بحران نیز پایبند نباشند.

✍ اما هر چه باشد برای این گفتگوی بین نسلی، باید راهی یافت، باید راهی ساخت، باید گفتگو کرد.
جنس و مصالح این گفتگو از هر آلیاژی که باشد، بطور قطع از آن جنس نیست که کسی یا کسانی بی.خبر از هر پیامدی بگویند
... باید این خس و خار و کف‌های ناپاک را از روی آب و بسترهای خیابان جمع کرد و ...."

✍ در روزگار تلخی که حتی آب، هم آتش را مدد می‌شود همچو نفت. چنین سخنان آتش زایی، نه تنها مدیریت بحران نمی‌کند بلکه بر دامنه بحران می افزاید. نه تنها ابرویی را درست نمی‌کند بلکه چشمانی را نیز کور می‌کند ...

🔴 منبع: روزنامه هم.میهن، شماره ۶۴ ، دوشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۱ خورشیدی

@cafeandishearshiv

💢

79 views09:43