🎼 یکی از ماندگار‌ترین نوروزخوانی‌ها و بهاریه‌ها

🎼 تصنیف بهار دلنشین

خواننده: استاد غلامحسین بنان
شاعر: بیژن ترقی
آهنگساز: روح الله خالقی
آلبوم: شاخه گل ۱۰
سال انتشار: ۱۳۲۷ خورشیدی


@IranDel_Channel

💢

🎼 یکی از ماندگارترین تصانیف بهاری

🎼 تصنیف بهار دلکش

خواننده: استاد محمدرضا شجریان
آهنگ‌ساز: درویش‌خان
شاعر: ملک‌الشعرای بهار

@IranDel_Channel

💢

.
🔴 املای لاتین نوروز

✍️ سایه اقتصادی‌نیا

در زبان کسانی که نوروز را جشن می‌گیرند، از ایران و افغانستان و تاجیکستان گرفته تا ساکنان حوزۀ بالکان و آسیای مرکزی و جز آن، این واژه، مانند هر واژه‌ی دیگری تحت تأثیر لهجۀ مردم آن سرزمین، تلفظِ یکسانی ندارد. اما با وجود تفاوت در طرز ادای این لغت، باید بر سر املای آن در الفبای لاتین توافق کرد تا هم پیوستگی نوشتاری این واژه، که خود مایۀ پیوندی دیرینه و فرخنده میان ساکنان سرزمین‌های گوناگون است، حفظ شود و هم از بروز تشتت در انواع متون نوشتاری که الزاماً به خط فارسی نوشته نمی‌شوند کاسته گردد: از کارت تبریک و پوستری که نوید جشن سال نو را می‌دهد تا اعلانی تبلیغاتی یا مقاله‌ای دانشگاهی.

مجمع عمومی سازمان ملل در روز ۲۲ فوریه ۲۰۱۰ (برابر با ۴ اسفند ۱۳۸۸) قطعنامه‌ای در مورد این جشن باستانی به تصویب رساند و روز ۲۱ مارس برابر با اول فروردین‌ماه را به عنوان روز جهانی نوروز ثبت کرد. به این ترتیب نوروز در حکم مناسبتی بین‌المللی به رسمیت شناخته شد. در این مصوبه و از آن پس، نوروز را Nowruz می‌نویسند.
در دانشنامۀ ایرانیکا نیز نوروز با همین املا مدخل شده است.

توافق بر سر این املا نه ناممکن است، نه دشوار؛ بلکه واجب است و برازندۀ نام این میراث کهن. لطفاً [در متون لاتین] همه‌جا بنویسید: Nowruz.


@IranDel_Channel

💢

.
🔴 بی‌وطنی

✍️ فرهاد قنبری

"من اگر هر کجای دیگر این دنیا بودم، پول مانند آبی که شیر سماور می‌آید، برایم می‌آمد، ولی من ایران را دوست دارم، این جا هم نشسته‌ام و سکوت می‌کنم. من عاشق ایرانم، از ایران بروم دیوانه می‌شوم"
(بخشی از مصاحبه با گلپا)

"وقتی از مرز پاکستان رد می‌شدم، جز یک کیسه دارو و یک مسواک و یک شلوار چیزی نداشتم. غم هیچ چیز را نداشتم جز غم وطن را. فکر نمی‌کردم که من سفر می‌کنم. فکر می‌کردم، بله، به جان عزیز شما، ایران از من دور می‌شود و من مسافر نیستم، مسافر اوست"
(غلامحسین ساعدی)

"ایران عزیزم، ایران جاهل ظالم، ایران کوه‌های بلند، بیابان‌های سوخته و آفتاب وحشی و رفتگان و ماندگان عزیز، دلم برایت تنگ شده، ای بی‌وفای ناکس دور!
..به قدری در هوای ایران به سر می‌برم که انگار نه انگار اینجا زندگی می‌کنم. پا‌هایم اینجاست ولی دلم آنجاست. زندگی و هوش و حواس من در جای دوری که از آن بریده شده ام می‌گذرد نه در جایی که در آن نیستم. اینجوری به قول آن بزرگوار گسسته شده ام و خویشتن را نمی‌یابم"
(روزها در راه ‌- شاهرخ مسکوب)

"وطن وطن
نظر فکن به من
که من به هر کجا
غریب‌وار
همیشه با تو بوده‌ام
همیشه با تو بوده‌ام "
(سیاوش کسرایی)

"من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم
من اینجا تا نفس باقیست می مانم
من از اینجا چه می‌خواهم، نمی‌دانم
امید روشنائی، گر چه در این تیرگی‌ها نیست
من اینجا باز، در این دشت خشک تشنه می‌رانم
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی
گل بر می‌افشانم"
(فریدون مشیری)

عشق و علاقه به وطن در نسل قبل (چه آنهایی که هشت سال در مقابل لشگر متجاوز بعثی ایستادند و چه روشنفکران و شاعران و نویسندگان و هنرمندانی که مجبور به کناره‌گیری از فعالیت هنری و یا ترک وطن شدند) قابل مقایسه با نسل‌های جدید نیست.

سخنان گلپا یا حسرت خوردن‌های امثال ساعدی و کسرایی و مسکوب برای دوری و جدایی از وطن برای نسل گودبای پارتی، نسل ثبت‌نام چند میلیونی لاتاری، نسل «همه جا بهتر از این خراب شده‌اس»، نسل فخرفروشی به خریدهای پنجاه یورویی در پاریس، نسل استوری‌های اینستاگرامی از مشروب فروشی‌های غرب، نسل عکس یادگاری با مکرون و برنارد لِوی، نسل مفتخر به حضور در الیزه و پارلمان ایتالیا و اجلاس مونیخ و... بسیار عجیب است.

نسل جدیدی که پس از انقلاب متولد شده‌اند اغلب وطن برایشان مفهوم چندانی ندارد. اغلب آنها حاضرند به هر طریقی شده اقامت یک کشور دیگر را بگیرند و از ایران بروند. بسیاری از آنها حتی پس از خروج از ایران سعی می‌کنند هویت ایرانی خود را پنهان کنند و هیچگاه نامی از ایران نبرند. این نسل دیگر مانند نسل‌های قبلی نیست که هر فشار و سختی و مشقتی را تحمل کند.

این نسل دست پروده همین گفتمان است. این نسل دست پروده همین نظام آموزشی شکست‌خورده‌ای است که نه آموزش درستی از تاریخ و جغرافیای وطن دارد و نه برای خاطر وطن و زیستن در آن پشیزی ارزش قائل است. این نسل دست پروده همین رسانه و صدا و سیمایی است که با هزاران میلیارد بودجه عمومی صبح تا شب یا در حال راه رفتن روی اعصاب مردم است، یا سریال‌های مبتذل پخش می‌کند و یا در نشست‌ها و سخنرانی‌های معرفت آفریینش از مزایای چند همسری سخن می‌گوید. رسانه‌ای که یکبار نامی از بررگان فرهنگ و هنر تاریخ و ادبیات این سرزمین نمی‌آورد و نمی‌خواهد کسی با بزرگان هنر و خرد و اندیشه تاریخ این سرزمین آشنا شود.

حال با جامعه‌ای مواجهیم که از تاریخ و هویت تاریخی خود منقطع شده است و طبیعی است که چیزی به نام ایران هم برایش اهمیتی نداشته باشد و با کوچکترین مانعی کوله‌بار خود را بسته و راهی دیار دیگری شود.
این بریدن از ریشه‌ها توسط نسل جوان محصول گفتمانی بود که می‌خواست آغاز تاریخ را به لحظه تولد خود پیوند بزند. این نسل "بی‌تاریخ" اینگونه بی‌وطن شد و دیگر نه چیزی از ایران می‌داند و نه ارزش و احترامی برای عزت و اعتلای سرزمینی که در آن متولد شده و رشد یافته است، قائل است.


@IranDel_Channel

💢

🎥 #ژاله_آموزگار: شناخت علاقه ایجاد میکند

✍️ فرهاد قنبری

عشق و علاقه در خلاء ایجاد نمیشود. ما زمانی به معنای واقعی و عمیق عاشق کسی میشویم که از او شناخت خوب و عمیقی داشته باشیم.

علاقه به وطن هم در شناخت ایجاد میشود. مهمترین وجه تاریخ ایران که برای تمام فرهنگ دوستان جهان جذابیت و علاقه ایجاد میکند، تاریخ ادبیات و هنر ایران است. کمرنگ شدن ادبیات و هنر در مدارس به معنای گسستن و کمرنگ شدن عُلقه‌های ملی دانش‌آموزان است.

باید به خاطر داشت وقتی نسلی را تربیت میدهیم که ارتباط او را با میراث فرهنگی سرزمینش قطع شده است و هیچ چیزی از معماری ایرانی، مینیاتور ایرانی، عرفان ایرانی، شعر ایرانی، موسیقی ایرانی و.. را نمیداند و شناخت صحیحی از سرزمینش ندارد، چگونه انتظار داریم که آن کودک و نوجوان شعر فارسی و موسیقی ایرانی را بفهمد و نسبت به آن تعصب و علاقه داشته باشد؟

از قدیم گفته‌اند: «از دل برود، هر آنکه از دیده برفت»
حال وقتی سالها تلاش مستمر برای از دل زدودن نام مفاخر فرهنگ ایران صورت گرفته است، چگونه انتظار داشته باشیم که نوجوان و جوان ایرانی از خود بیگانه نشده و شفای قوم خود را در دوای دیگری نجوید؟
@IranDel_Channel

💢

‍ ‍🔴 بیست و هفتم اسفندماه زادروز عبدالحسین‌ زرّین‌کوب

🔴 آنچه ایران به جهان آموخت.

✍️ عبدالحسین زرین‌کوب

ایران باستانی به دنیا درس تسامح آموخت، درس عدالت و درس قانون و انضباط یاد داد. به دنیایی که آشور و بابل و مصر و یهود آن را از تعصب و خشونت آکنده بود، نشان داد که با اعمال تسامح بهتر می‌تواند امپراتوری‌‌های بزرگ را از اقوام گونه‌گون به وجود آورد و اداره کرد. به دنیا تعلیم داد که عدالت هم اگر با دقت و مساوات همراه باشد، به اندازۀ آزادی یا بیش از آن می‌تواند صلح و آرامش را تأمین کند. به عالمی که گه‌گاه مفتون زهد و ریاضت بود، تعلیم داد که پارسایی در ترک دنیا و التزام زهد و ریاضت نیست، پارسایی واقعی سعی در آبادانی دنیا و افزونی نعمت و برخورداری از شادی‌های این‌جهانی است. به دنیا آموخت که شادی موهبت ایزدی است و آن کسی که خود را از آن بی‌بهره سازد به نعمت پروردگار خویش کفران می‌کند. به دنیا آموخت که سعادت انسان در گرو زندگی مرفه، شاد و سازنده است. به دنیا نشان داد که ترقی اقتصادی و سعی در آبادانی عالم بهای زندگی ساده، عدالت‌جوی و خردمندانه است. به دنیا نشان داد که بدبینی و عیب‌جویی در باب عالم و نظام به‌هم‌پیوستۀ آن نشان کژاندیشی است. پیروزی نهایی خیر بر شر قطعی است. به دنیا نشان داد که عصیان بر ضد هرچه اهریمنی است همسازی با ارادۀ هورمزد است و از اینجاست که در مقابل ضحاک، در مقابل جمشید و در مقابل افراسیاب، شورشگری کاری موافق با عدالت محسوب می‌شود.
ایران باستانی به دنیا آموخت که ایجاد امپراتوری برخلاف آنچه نزد آشور و مصر و بابل آن اعصار معمول بود، راهش منحصر به ایجاد محدودیت‌های دینی، اعمال تضییق و فشار بر اقوام تابع و یغما کردن حاصل دسترنج آنها با نام باج و خراج و هدیه و غنیمت نیست، با رعایت تسامح و رأفت امپراتوری‌ای پایدارتر، فراگیرتر و ایمن‌تر می‌توان به وجود آورد.

🔴 منبع: «آنچه ایران به جهان آموخت»، دکتر عبدالحسین زرّین‌کوب، نشریۀ حافظ، شمارۀ ۶۳، مهر و آبان ۱۳۸۸، ص ۱۱

🔴 عکس از گنجینۀ پژوهشی ایرج افشار


#یادها | #مناسبتها

@IranDel_Channel

💢

🔴 " استغفرالله! ایرانی‌ها نوروز را برتر و گرامی‌تر از عیدِ رمضان و عید قربان می‌شمارند! آن‌ها ارزش فراوانی برای نوروز قائل‌اند و آن‌را به‌نام عید بزرگ می‌نامند و در آن روز، پیکر خود را به رخت‌های نو می‌آرایند و همگان از شاه و گدا، از مرد و زن و دختر و پسر، شب و روز با ذوق و شوق، خرمی و شادمانی می‌کنند و تا پایان آن ماه دست به هیچ کاری نمی‌زنند."

🔴 [متنِ فوق] بخشی از نامه‌ی سفیر عثمانی در ایران، به سلطان سلیمان دوم عثمانی که به مقایسه‌ی نحوه برگزاری جشن نوروز در ایران با سایر اعیاد پرداخته است. این نامه که در اواخر صفویان نوشته شده حاکی از تعجب سفیر عثمانی از برگزاری شکوهمند جشن نوروز در ایران است.

🔴 برگرفته از کتاب “سفارت‌نامه‌های ایران” از محمد امین ریاحی خویی


@IranDel_Channel

💢

🔴 سنگ‌نگاره‌ای در تخت جمشید که نمادی از نوروز را نشان می‌دهد. در اعتدال بهاری در روز نخست نوروز، نیرو و توان شیر و گاو در حال نبرد، برابر است. شیر نماد "خورشید" و گاو نماد "زمین" است

🔴 پدیدآوری نوروز در شاهنامه، بدین گونه روایت شده‌است که: جم در حال گذشتن از آذربایجان، با ارگ جمشید، در آن‌جا فرود آمد و با تاجی زرین بر روی تخت نشست با رسیدن نور خورشید به تاج زرین او، جهان نورانی شد و مردم شادمانی کردند و آن روز را روز نو و جم را جمشید نامیدند.

🔴 مهم‌ترین چهره‌های اسطوره‌ای مانند جمشید، سیاوش و کیخسرو پیوندی نزدیک با نوروز دارند. نوروز روز پیروزی بزرگ جمشید بر دیوان است که نماد پلیدی‌هایی چون سرما، تاریکی، جهالت و خشونت بودند.

🔴 عروج جمشید و عروج کیخسرو نیز در روز نو اتفاق افتاد که تفاسیر گوناگونی را به همراه دارد. در این روز جمشید جهان غیب را در جام جهان‌نما مشاهده کرد. همان جامی که در آن کیخسرو جای بیژن را مشاهده کرد و رستم را به دنبال او فرستاد.... .

🔴 نوروز فقط یک سور و جشن نیست؛ سراسر، رمز و راز جهانِ ایرانی است.


🔴 منبع: کانالِ آذریها

@IranDel_Channel

💢

🔴 در آستانه‌ی نوروز

✍️ احسان رمضانیان

مانند هرسال، رخت نو به تن کرده و چند روز جلوتر به پیشواز نوروز رفته بود. با تعجب پرسیدم:
امسال هم؟! ندیدی چه کرده‌اند با فرزندانت؟!
مادرم ایران گفت: از هجوم تازی و مغول و تاتار چه می‌دانی؟
گفتم: خوانده‌ام.
گفت: اما من دیده‌ام.
گفتم: مادرم! من تاب‌آوری تو را ندارم. این جمله‌ها مدام در مغزم جولان می‌دهند: «ابراز پشیمانی نکردم، بچه‌ها نخندینا، عزیز اینا برای ورزشه، بارون اومد و یادم داد، یه دل میگه برم برم، به مامان چیزی نگو، بنام خدای رنگین‌کمان، ما اینجا غریبیم، ما اینجا غریبیم، ما اینجا غریبیم …» به این جمله که رسیدم، چشمانش اشکی شد و با آهی سوزناک گفت: دخترم ژینا.

اشک‌هایش را با دست پاک کردم و خودم را به آغوشش سپردم. چقدر به آن آغوش نیاز داشتم!مادرم ایران گفت: من داغدار زیباترین انسان‌ها و درخشان‌ترین چشم‌هایی هستم که دنیا به خود دیده. سوگوار، اما مغرور و سرفرازم. سربلندم به داشتن چنین فرزندانی که به خونخواهی خواهرشان خروشیدند و از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب، نام همدیگر را صدا زدند و ایستاده مُردن را برگزیدند. جوانمردان پایتخت، دلیران گیلان و مازندران، دلاوران کردستان، ازجان‌گذشتگانِ خوزستان، نوادگان رستم دستان و ستارخان، شیران خراسان و شجاع‌دلان لرستان، حماسی‌ترین و باشکوه‌ترین نمایش دنیا را به روی صحنه بردند. چهره معصوم مهسا بر تخت بیمارستان، قلبتان را جریحه‌دار کرد و خیزشِ پس از پرکشیدن مهسا، بار دیگر نشان داد که شما «یک ملت» هستید. با اینکه دلم خون است و جگرم پاره‌پاره، اما به یُمن حماسه فرزندانم، امروز نام من بیش از گذشته در جهان می‌درخشد.
پس از مکثی کوتاه ادامه داد: نوروز، اسم رمز تداوم ملت ایران در طی اعصار است. نوروز را در هر شرایطی گرامی بدارید؛ حتی بدون شادی و جشن. ملتی که نوروز دارد، نمی‌میرد، نمی‌بازد.
جمله آخر را ناخودآگاه زیر لب تکرار کردم: ملتی که نوروز دارد، نمی‌میرد، نمی‌بازد.
نمی‌بازیم!


🔴 پی‌نوشت:
به متن فوق اضافه کنیم؛ ملتی که نوروز دارد، ملتی که اسطوره دارد،‌ ملتی که شاهنامه دارد، ملتی تاریخ‌ فرهنگ و ادبیات دارد و از همه مهم‌تر ملتی که سده‌ها و شاید هزاره‌ها، خودآگاهی ملی دارد، هرگز نمی‌میرد، هرگز نمی‌بازد.


@IranDel_Channel

💢

.
🔴 سال هزار و چهارصد و یک، سال زنان

✍ احسان هوشمند

سال ۱۴۰۱ خورشیدی را می‌توان سال زنان نامید. شهریور ۱۴۰۱ مهسا امینی، دختر جوان ۲۲ ساله سقزی توسط گشت ارشاد بازداشت و به بازداشتگاه وزرا منتقل و پس از آن دچار حادثه شد و به بیمارستان کسری منتقل شد. هم‌زمان با بستری‌شدن ژینا امینی در بیمارستان، اعتراضاتی در تهران به‌ویژه در اطراف بیمارستان کسری روی داد. پس از سه روز یعنی در ۲۵ شهریور مهسا امینی در بیمارستان درگذشت و اعتراضات ابتدا در تهران و سقز بروز کرد و سپس به گوشه و کنار کشور کشید.
اعتراض‌ها در کردستان بیش از دیگر مناطق کشور گسترش و استمرار داشت. در شش ماهی که از درگذشت غم‌انگیز این دختر جوان سقزی گذشت، به‌تدریج نام مهسا امینی به صورت کم‌سابقه‌ای در سراسر کشور و در دیگر کشورهای جهان بازتاب رسانه‌ای داشت و نام مهسا امینی دختر ایران‌زمین به یکی از چهره‌های اثرگذار در سطح بین‌المللی مبدل شد.

در جریان اعتراض‌ها و حوادث پس از آن حجم قابل توجهی خبر و گزارش و محتوای رسانه‌ای و هنری و موسیقی و کلیپ تصویری و صوتی در فضاهای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی تولید و منتشر شد. این وقایع موجب شد کشور در چند ماه گذشته فضای پرالتهابی را تجربه کند.

اگر ژینا در گمنامی و غریبی در شهری دور از زادگاه بازداشت شد، اما دیری نپایید که نام مهسا در میان بخش بزرگی از ایرانیان و سپس سطح بین‌المللی به نامی آشنا مبدل شد. امروز شش ماه از حادثه تلخ و تکان‌دهنده درگذشت خانم ژینا یا مهسا امینی می‌گذرد.

آیا پس از شش ماه از درگذشت خانم مهسا امینی و حوادث بعدی، نهادهای علمی و کارشناسی کشور و اتاق‌های فکر درباره زمینه‌ها و ریشه‌های این حوادث و ابعاد آن مطالعات و تحقیقات جامع و چند وجهی را در دستور کار قرار دادند؟ آیا سیاست‌ها و اقدامات صورت‌گرفته توسط بخش دولتی اعم از نیروهای انتظامی و امنیتی تا بخش رسانه‌ای کشور مورد واکاوی و بررسی دقیق آسیب‌شناسانه قرار گرفت؟ آیا نتایج این تحقیقات و پژوهش‌های احتمالی در اختیار افکار عمومی قرار داده شد؟ بر مبنای درس‌گرفتن از این حوادث آیا سیاست‌های ترمیمی و اصلاحی برای ارتقای نظام حکمرانی کشور و بازبینی سیاست‌ها پیشنهاد شد؟


🔴 ادامه این یادداشت را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:
👇👇


@IranDel_Channel

💢

‍ ‌
‍ 🔴 نوروزخوانی و بهاریه‌‌ها


زِ کوی یار می‌آید نسیمِ بادِ نوروزی
از این باد اَر مَدد خواهی، چراغِ دل برافروزی

چو گل گَر خُرده‌ای داری، خدا را صرفِ عِشرت کن
که قارون را غلط‌ها داد، سودای زراندوزی

زِ جام گل، دگر بلبل، چنان مستِ مِی لعل است
که زد بر چرخِ فیروزه، صفیرِ تخت فیروزی

به صحرا رو که از دامن، غبارِ غم بیفشانی
به گل‌زار آی، کز بلبل، غزل گفتن بیاموزی

چو امکان خُلود ای دل در این فیروزه‌ایوان نیست
مجالِ عیش فرصت‌دان، به فیروزی و بهروزی

طریقِ کام بخشی چیست؟ تَرکِ کام خود کردن
کلاهِ سروری آن است کَز این تَرک بردوزی

سخن در پرده می‌گویم، چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست، حکم میر نوروزی

ندانم نوحه‌ی قُمری به طرف جویباران چیست
مگر او نیز همچون من، غمی دارد شبانروزی

می‌ای دارم چو جان‌ صافی، و صوفی می‌کند عیبش
خدایا هیچ عاقل را مبادا بختِ بد روزی

جدا شد یار شیرینت، کنون تنها نشین ای شمع
که حُکم آسمان این است اگر سازی و گر سوزی

به عُجْبِ علم نتوان شد ز اسباب طَرب محروم
بیا ساقی که جاهل را هَنیتر می‌رسد روزی

می اندر مجلس آصف به نوروزِ جلالی نوش
که بخشد جُرعه جامَت، جهان را سازِ نوروزی

نه حافظ می‌کند تنها دعای خواجه تورانشاه
زِ مدح آصفی خواهد جهان، عیدی و نوروزی

جنابش پارسایان راست، محراب دل و دیده
جَبینش صبح‌خیزان راست روز فتح و فیروزی

✍️ حافظ شیرازی



🔴 ویدئوی پیوست، مربوط به اجرای زنده‌ی استاد محمدرضا شجریان با همراهی داریوش پیرنیاکان (نوازنده تار) ، جمشید عندلیبی (نوازنده نی) و مرتضی اعیان (نوازنده تنبک) می‌باشد.



@IranDel_Channel

💢

🔴 بهار بیم‌ها

✍️ #مصطفی_نصیری، پژوهشگر علوم سیاسی

همه‌ی ما در همه سال‌های زندگی خود، همواره با بیم‌ها و امیدها زیسته‌ایم. هرچند در طول زندگی بیم‌هایمان بر امیدها چربیده است، اما هرساله در آستانه نوروز و به مدد نفس روح‌افزای آن، سرشار از امید پای سفره هفت‌سین نشسته‌ایم، زیرا نوروز و ارمغان او بهار، در کنار جان‌بخشی به طبیعت، همواره برای ما امیدآفرین بوده است. تو گویی‌که نوروز، همه بیم‌ها را هیمه‌وار در آتش سرخ چهارشنبه‌سوری دود می‌کرد و به هوا می‌فرستاد و ما با وجودی آکنده از امید به ایرانی آبادتر و ایمن‌تر، و ایرانیان شادتر به انتظار تیک‌تاکِ لحظه‌ی تحویل سال و نیوشیدن آوای روح‌پرور سُرنا و دُهل عیدانه، روزهای پایانی سال را سپری می‌کردیم. این واقعیت را باید اذعان کرد که اگر نوروز نبود، ما به عنوان ملّت ایران، هزاره‌ها را دوام نمی‌آورد.

متأسفانه امسال در شرایطی به استقبال بهار می‌رویم که از یکسو گرفتار حکومتی هستیم که به‌خلاف سنّتِ بهار ایرانشهری، به کم‌ترین الزامات نو شدن مدام تن نداده و از سوی دیگر، با گروه‌های بی‌بنیاد و اساسی به نام اپوزيسيون و برانداز مواجه هستیم که با زی ملی‌گرایی و ایران‌دوستی، قباحت از تروریسم و تجزیه‌طلبی زدوده است و البته هیچ‌کدام نیز کوچکترین ابایی از قمار بر سر ایران، پای ایده‌ئولوژی‌هایشان ندارند. و دردآور این‌که از جهت سوم، در بیمناک‌ترین مقطع تاریخی ایران، فیلسوف شهیر ایرانشهر جواد طباطبایی که با اندیشه‌ی نابش در پاسبانی از مرزهای نظری و تاریخی ایران، رستمی برای زمان ما بود، روی در نقاب خاک غربت کشید و از همراهی ما در گذر از این پیچ تند تاریخی درماند.

با این‌حال جای بسی بختوری است که تأمّلات فلسفی استاد فقید [دکتر #جواد_طباطبایی] در قالبِ نظریه‌ای روشمند با ماست و صد البته، بدیهی است که تأثیرات این تأملات فلسفی در گذر زمان بیش از پیش ظاهر خواهد شد. اما تا همین‌جا نیز جای سپاسگزاری است که او بعد از نزدیک به نیم‌سده جهاد اکبر و تحمل بیشماران طعن و نفرین از دشمنان انیرانی و روشنفکران بی‌وطن ایرانی، موفق شد تبدیل ایران به موضوع علم ایرانشهر در دانشگاه ملی را به‌عنوان یک آرمان ملی به باور جوانان میهن تبدیل کند. و بالاتر از آن، به ما آموخت که بی‌هیچ واهمه‌ای از مذمت ملامتگران: "از ایران باید دفاع کرد، به مردی یا نامردی".

باری؛ تا آنجاکه خاطراتم یاری می‌دهد، هیچ سالی را به‌یاد نمی‌آورم که مانند امسال (۱۴۰۱) با کوهی از بیم‌ها و بی‌هیچ روزنی به امید، به استقبال عید نوروز (این بزرگترین دارایی فرهنگ ملی ایرانی) رفته باشیم. باشد که باز در طلیعه روز سه‌شنبه، سُرنا و دهل نوروز، مانند هزاران بار قبل، مددی و معجزه‌ای بکند.

برغم همه سختی‌ها و اندوه‌ها و داغ‌ها و دردها؛ نوروز بر همه هموطنان مبارک.


@IranDel_Channel

💢

🎙 سخنرانی جناب #احسان_هوشمند، دبیر کارگروه اقوام و تیره‌های ایرانی حزب مهستان، درباره‌ی هویت ایرانی

(نشست کارگروه اقوام و تیره‌های ایرانی حزب مهستان - ۲۰ اسفند ۱۴۰۱ خورشیدی)

@IranDel_Channel

💢

🎙 سخنرانی کامروز خسروی جاوید، دکترای تاریخ و پژوهشگر تاریخ فرهنگی و نویسنده‌ی کتاب روابط فرهنگی ایرانیان و ترکان: از دوران باستان تا سلجوقیان، درباره‌ی منشور همبستگی (مهسا)

(نشست کارگروه اقوام و تیره‌های ایرانی حزب مهستان - ۲۰ اسفند ۱۴۰۱ خورشیدی)

@IranDel_Channel

💢

🎙 سخنرانی جناب #مصطفی_نصیری، پژوهشگر علوم سیاسی، درباره‌ی «پیامدهای زیان‌بار برنامه‌های بومی‌سازی در تمایزبخشی به قومیت‌ها»

(نشست کارگروه اقوام و تیره‌های ایرانی حزب مهستان - ۲۰ اسفند ۱۴۰۱ خورشیدی)

@IranDel_Channel

💢

🎙 سخنرانی جناب محمدتقی رخشانی، کنشگر اجتماعی و مدیر نشر تفتان، درباره‌ی "اقوام"

(نشست کارگروه اقوام و تیره‌های ایرانی حزب مهستان - ۲۰ اسفند ۱۴۰۱ خورشیدی)

@IranDel_Channel

💢

.
🔴 گفتگوی خبرآنلاین با #مجید_تفرشی - تاریخ‌پژوه:
بدون توجه به مطالبات مدنی مردم هیچ توافقی کارآمد نیست/ اشغال سفارت عربستان از روی نابخردی و خیانت بود / توافق با سعودی مقدمه‌ای برای توافق‌های دیگر است.
تصور من این است که توافق تهران و ریاض، مثل برجام احتمالی بعدی، حتماً آغازگر بسیار مهمی برای اوضاع ایران است اما این زمانی معنی پیدا می‌کند که این گشایش به یک توافق جامع و منصفانه بین‌المللی با ایران بیانجامد و دوم باید در کنار این توافق اصلاحات عمیق اداری برای اجرایی شدن و بهینه شدن توافق بین‌المللی صورت بگیرد.


🔴 گفتگو را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:
👇👇


@IranDel_Channel

💢

🔴 شادباش نوروزی در کتاب‌فروشی خاطره‌انگیزِ دهخدای تبریز


@IranDel_Channel

💢

🎥 وحید بهمن، پژوهشگر تاریخ: ملت ایران یک «ملت تاریخی» است  که وقتی درباره چنین مردمی صحبت می‌کنیم باید بتوانیم داده‌های تاریخی و فرهنگی این مردم را ردیابی کنیم.

جشن‌های ملی و تاریخی همچون نوروز، چهارشنبه سوری ، سیزده به در و شب چله و دیگر جشن‌های اینچنینی از تاریخ ، فرهنگ و هویت مشترک ما ملت ایران حکایت دارند که نیکان مشترک ما در طول تاریخ آنها را ساخته و تکمیل کرده‌اند و همه اقوام ایرانی در آن به یک اندازه سهم دارند و به همان اندازه گرامی می‌دارند.

این پژوهشگر تاریخ در ادامه با اشاره به اشتراکات بی‌شمار ملت ایران گفت: این جشن‌ها از جمله نوروز بسیار برای ما ایرانی‌ها جایگاه بالایی دارد و شواهد برگزاری این جشن از پس هزاران سال پیش تا کنون دیده می‌شود و تاکنون ادامه دارد.


@IranDel_Channel

💢

‍ .
🔴 ایران در نگاه زنده‌یاد محمدعلی اسلامی‌ندوشن

ایران سرزمین شگفت‌آوری است. ‌
تاریخ او از نظر رنگارنگی و گوناگونی کم‌نظیر است. ‌
بزرگ‌ترین مردان و پَست‌ترین مردان در این آب و خاک پرورده شده‌اند، حوادثی که بر سر او آمده بدان‌گونه است که درخورِ کشور برگزیده و بزرگی است؛ فتح‌های درخشان داشته است و شکست‌های شرم‌آور، مصیبت‌های بسیار و کامروایی‌های بسیار. ‌
گویی روزگار همه بلاها و بازی‌های خود را بر ایران آزموده است. ‌
او را بارها بر لبِ پرتگاه بُرده و باز از افتادن بازش داشته. ‌
ایران، شاید سخت‌جان‌ترین کشور‌های دنیاست. ‌
دوره‌هایی بوده است که با نیمه‌جانی زندگی کرده امّا از نفس نیفتاده؛ و چون بیمارانی که می‌خواهند نزدیکانِ خود را بیازمایند درست در همان لحظه که همه از او امید برگرفته بودند، چشم گشوده است و زندگی را از سرگرفته. ‌
‌
یک ملت چقدر می‌تواند پست‌وبلند و افت‌و‌خیز و رنج و آزمون داشته باشد و باز بماند؟ از نفس بیفتد ولی از پا نیفتد؟ چون به حکم جغرافیا در قلب حوادث جهان بوده از چهار سو فشار بر او وارد می‌شده با این حال، از میدان به در نمی‌رفته از کاخ آپادانا تا خانه گِلی حافظ در شیراز، فاصله چندانی نیست؛ زمانی مُلک مرئی را در زیر سیطره خود داشته، زمانی ملک معنی را! ‌


@IranDel_Channel

💢