🔴 #توییت_خوانی

🔴 رشته‌توییتی از #محمدعلی_بهمنی_قاجار ، دانش‌آموخته دکتری حقوق در مورد منشور به اصلاح همبستگی:


منشور مهسا پیش‌نویس تجزیه‌ی ایران است. دولت مطلوب این منشور، دولتی ضعیف است که نه هویت دارد و نه ملیّت و نه زبانِ رسمی و نه تاریخ و نه پرچم و نشان و نه حتی حقِّ مشروعِ انحصار قوه قهریه را به خود اختصاص داده است.
دولت ایده‌آل ایران، دولتی است نیرومند درجایگاه ابرقدرت منطقه. دولتی که از هویت ملی ایران ریشه می‌گیرد و زبان ملی و پرچم و نشان ملی و تاریخی دارد و بر اراده‌ی ملت ایران و نه رایزنی با بیگانگان استوار است. دولتی با نیروهای مسلح قدرتمند و اقتصادی پویا، همراه با توسعه پایدار و صیانت از محیط‌زیست و منابع طبیعی و میراث فرهنگی.

جای این منشور ضدِّ ملی و ایران‌ستیزانه در زباله‌دان است، اما رد و طرد یکپارچه این ادعانامه ضدِّ میهنی خود چارچوبِ منشوری بر پایه‌ی سعادت ملت ایران را به روی ایرانیان می‌گشاید.



@IranDel_Channel

💢

.
🔴 ضرورت اصلاح نظام اقتصادی

✍️ #موسی_غنی_نژاد اهری، دانش‌آموخته دکتری اقتصاد

درست است که شاه به دلیل گرایش‌‌‌های سوسیالیستی‌‌‌اش مخالف بخش خصوصی بزرگ و مستقل از لحاظ سیاسی بود؛ اما در عین حال می‌‌‌دانست که نظام بازار، به‌ویژه تجارت بین‌المللی قواعد خاص خود را دارد که با دید کارشناسانه و علمی باید با آن برخورد کرد. به‌علاوه، در سیاستگذاری اقتصادی گاه و بیگاه نظرات خود را تحمیل می‌‌‌کرد؛ اما نظام تدبیر و گزینش مدیران ارشد ایدئولوژی‌‌‌زده نبود و اهل تخصص و نخبگان کارشناس را نیز  در آن به‌کار گرفته بودند.

اما پس از انقلاب اسلامی رویکرد انقلابیونی که قدرت سیاسی را در دست گرفتند عمدتا متاثر از ایدئولوژی کمونیستی تقسیم جامعه به خودی و غیرخودی و نیز اولویت‌دادن به تعهد در برابر تخصص برای گزینش مدیران بود.

این رویکرد که از ابتدای انقلاب تا امروز، با افت و خیزهایی ادامه یافته، نتیجه‌‌‌ای جز این نداشته که در یک روند تاریخی نیروهای مدیریتی در نظام تدبیر به‌طور نظام‌‌‌مند در جهت برکشیدن خودی‌های «متعهد» و کنار نهادن غیرخودی متخصص غربالگری صورت گیرد.

دولت کنونی، بیش از یک‌سال و نیم پس از به قدرت رسیدن کمتر توانسته برای مسائل داخلی و خارجی راه‌حل کارآمدی ارائه دهد. دانش عمومی و کارشناسی مسوولان در قوای مجریه و مقننه کشور در سطح نازلی قرار دارد و با سیاستگذاری‌‌‌های فعلی مالی و پولی دولت چشم‌‌‌انداز مثبتی برای سال آتی اقتصاد ایران قابل تصور نیست و به احتمال زیاد تلاطم‌‌‌ متغیرهای اقتصاد کلان یعنی وضع تورم و نرخ ارز بیشتر هم خواهد شد.

به نظر می‌رسد بهترین کار در کوتاه‌مدت برای بهبود وضعیت اقتصادی در سال آتی ایجاد گشایش در روابط خارجی و رفتن به سوی حل و فصل مسائل هسته‌‌‌ای و کاستن از سنگینی تحریم‌هاست.

تا زمانی که نظام تدبیر و منطق حاکم بر آن، یعنی نظام گزینشی ایدئولوژیک و اولویت دادن به «تعهد» در برابر تخصص، دگرگون نشود، تضمینی برای موفقیت اصلاحات در درازمدت قابل تصور نخواهد بود.


🔴 منبع: روزنامه دنیای اقتصاد، شماره ۲۱ اسفند ۱۴۰۱ خورشیدی


🔴 این یادداشت را بطور کامل در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:


@IranDel_Channel

💢

.
🔴 نظامی گنجه‌ای، شاعرِ پارسی‌گوی ایران‌زمین

✍️ #نیما_عظیمی فریاد، کنشگر فرهنگی تبریزی


🔴 به بهانه‌ی ۲۱ اسفند، روز بزرگداشت حکیم نظامی گنجه‌ای، ادیب و شاعر ایرانی

#مناسبتها


🔴 این یادداشت را در آدرس زیر بخوانید:



@IranDel_Channel

💢

🔴 نخستین کنگره ملی یعقوب لیث (رادمان پورماهک)
آغاز رستاخیز زبان پارسی

🔴 دهه‌ی سوم فروردین ماه ۱۴۰۲ خورشیدی، در استان سیستان‌وبلوچستان، شهرستان زابل

🔴 مهلت ارسال آثار در دو قالب شعر و داستانِ کوتاه تا ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ خورشیدی

🔴 ارسال از طریق رایانامه‌:
NEYZARNEWS@gmail.com



#اطلاع_رسانی

@IranDel_Channel

💢

🔴 بیست و یکم اسفندماه، روزِ بزرگداشت حکیم نظامی گنجه‌ای، شاعر و ادیب نامدار ایرانی گرامی باد.

#مناسبتها



@IranDel_Channel

💢

‍ 🔴 #توییت_خوانی

🔴 #افشین_جعفرزاده - استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران و کارشناس‌ارشد تاریخ - در واکنش به منشورِ به اصطلاح همبستگی در کانال تلگرام خود نوشت:

آقای عبدالله مهتدی و شرکا!
بعنوان یک آذربایجانی فدایی ایران تذکر می‌دهم
اگر تصور کرده‌اید ایران و ملت یکپارچه‌اش نسبت به ایده‌ی کور و ایران بر باددهِ فدرالیسمِ قومی ساکت خواهند بود، خیالتان باطل است.

لااقل بروید از "منصور حکمت‌"ها که روزی همراه‌تان بود و فدرالیسم قومی را ارتجاع صرف ارزیابی می‌کرد ایده بیاموزید و تصور نکنید می‌شود به کُردی چیزی گفت و به زبانِ وحدتِ ملّی‌مان پارسی چیز دیگری!

ایران، کشورِ بریتانیا ساخته‌ی عراق نیست که با اسب تروای فدرالیسم بیایید و سر از تجزیه دربیاورید.

معادلات ایران، همچون کشورهای نوساخته‌ای چون کانادا و استرالیا و زلاندنو هم نیست.
ایران، ایران است؛ کشوری دیرپا که تاریخ استقلال ندارد.

تمامیّت ارضی، ملّی بودن [زبانِ] پارسی و یکپارچگی ملّت ایران، اصولِ غیرقابل گفتگو هستند.

آن منشور را هم با آن نمایه‌ی انیرانی در کوزه بگذارید!

پاینده ملتِ یکپارچه‌ی ایران
بژی ایران و ایرانی گوره و بریز!
ایرانیمیز وار السون، ایستمین محو اولسون
بالروح، بالدم، نفدیک یا ایران!



@IranDel_Channel

💢

📽 کلاس درس شبکه سحر آذری در مورد نظامی گنجه‌ای

🔴 شبکه سحر آذری (برای مخاطبان جمهوری باکو) در روز بززگداشتِ نظامی گنجه‌ای در برنامه‌ای مختصر و مفید به تاریخچه‌ی زبان فارسی و هویت ملّی این شاعر و اندیشمند بزرگ ایرانی پرداختند. برنامه‌سازان شبکه سحر آذری با ارائه شعر معروف نظامی با عنوان «همه عالم تن است و ایران، دل» این برنامه را آغاز کرده و به پاره‌ای توضیحات در خصوص ماهیت ملّی  نظامی در نسبت با حوزه‌ی تمدنی ایرانِ فرهنگی پرداختند. در این برنامه به خوبی اشاره شد که پیش از دوره سلجوقیان، زبان تُرکی در قفقاز و آران و بادکوبه رایج نبوده است و به طور طبیعی همه آثار ادبی این دوره به زبان فارسی نوشته شده است.

🔴 ادامه نکات تاریخی در سایت آذریها



#مناسبتها



@IranDel_Channel

💢

🎥 توصیه استاد محمدرضا شفیعی‌کدکنی به جوانان ایران‌زمین
(شب‌های بخارا - شب میمنت میرصادقی)

🗓 یکشنبه ۲۱ اسفند ۱۴۰۱ خورشیدی


@IranDel_Channel

💢

🔴 ۵۲۱ مین سالگرد تاسیس پادشاهی صفوی در تبریز

‏۵٢١ سال پیش در چنین روزی شاه اسماعیل بزرگ در تبریز تاسیس شاهنشاهی ایران صفوی را اعلام کرد.
شاه اسماعیل بزرگ ۵۲۱ سال پیش در چنین روزی در تبریز تاسیس شاهنشاهی ایران صفوی را اعلام کرد. در خطبه‌اش گفت:

«من امروز از آسمان به زمين فرو آمدم.منم سرور و شاهنشاه. بدان به راستي كه منم فرزند حيدر، منم فريدون، منم خسرو، منم جمشيد و منم ضحاك، منم رستم پسر زال، منم اسكندر».

شاه اسماعیل، لویاتان ایرانی است. احیاگر دولت مقتدر ایرانی. در میان آشوب، برخاست و با یک دست شمشیر و یک دست کتاب، ایران را نجات داد. احیا کرد. دولتی برقرار کرد که با همه مشکلات و کاستی‌هایش، هنوز باعث فخر و مباهات تاریخ سده‌های میانه‌ی ایران است.

🔴 منبع: آذری‌ها



#مناسبتها

@IranDel_Channel

💢

🔴 حذف «ملّت ایران» در دو اطلاعیه اپوزیسیون

✍️ #احسان_هوشمند، روزنامه‌نگار و ایران‌شناس



🔴 این یادداشت را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:


@IranDel_Channel

💢

🔴 جشن‌های ایرانی

🔥 جشنِ سوری: آتشی که نمیرد همیشه در دلِ ماست.

جشنِ «چهارشنبه‌سوری» یا «سوری» از جشن‌های باستانیِ ایرانیان و یکی از جشن‌های نویددهنده‌ی پایان‌گرفتنِ زمستان و فرارسیدنِ نوروز است.

جشنِ سوری بیشتر به هنگامِ گاهان‌بارِ «هَمَسْپَت‌ مَدَم» (۲۵ تا ۲۹ اسفندماه) ـ در اوستایی «هَمَسْپَث مَیئدَیَه» به چمِ «برابریِ شب و روز» یا «برابریِ سرما و گرما» ـ برگزار می‌شود. گفتنی است که گاهان‌بار به چمِ گاه و زمانِ به بار نشستن و برپاییِ بارِ همگانی و میهمانی و نیز داد و دهش است. به باورِ ایرانیانِ باستان آفرینشِ ایزدی در شش چهره‌ی گاهان‌بار انجام شده، و این گاهان‌بارِ «هَمَسْپَت‌ مَدَم» که واپسین گاهان‌بار است گاهِ آفرینشِ «مردم» بوده و نیز هنگامی است که «فروهرِ» درگذشتگان برای سرکشیِ بازماندگانِ خود فرود می‌آیند و از همین رو است که ایرانیان گَرد از خانه و کاشانه‌ی خویش می‌گیرند و آن را پاکیزه می‌دارند و آتش می‌افروزند تا درگذشتگان به راهنماییِ آتشِ فروزان از دیدنِ پاکیزگیِ خانه و خوشیِ بازماندگان شادمان به جهانِ مینوی بازگردند.

در گذشته، جشنِ سوری چنین برگزار می‌شد که ایرانیان در واپسین شبِ سال چراغی به لبه‌ی بامِ خویش می‌نهادند. بامداد نیز رویِ بام می‌رفتند و آتش‌ می‌افروختند و سرودهای دینی می‌خواندند. هنگامِ سرودخوانی و آتش‌افروزی بر بام، آجیل و میوه‌ی تازه می‌خوردند و هم‌زمان نیز اسفند و کُندر دود می‌کردند. در پایان نیز از پشتِ بام پایین می‌آمدند و آیینهای سالِ نو را برپا می‌داشتند.

چنین، دیده می‌شود که آیینِ آتش‌افروزیِ ایرانیان در شبِ چهارشنبه‌سوری همان آیینِ آتش‌افروزیِ نیاکانشان در واپسین شبِ سال است.

شمارِ کپه‌های آتشها باید به شمارِ «هفت» به نشانِ هرمزد و شش اَمشاسپند (اردیبهشت، خرداد، اَمرداد، شهریور، بهمن و اسفند) یا «سه» به نشانِ اندیشه‌ی نیک، گفتارِ نیک و کردارِ نیک باشد.
جشنِ چهارشنبه‌سوری از دو روی «سوری» خوانده می‌شود: یکی از آن روی که در آن آتشِ سرخ برمی‌افروزند و سوری نیز به چمِ «سرخ» است. دیگری از آن روی که جشن می‌گرفتند، چه سور در پارسی به چمِ«جشن» نیز است. گفتنی است که نیاکان ما نیز به این جشن نه «چهارشنبه‌سوری» که «سوری» می‌گفتند. برای نمونه در «تاریخِ بخارا»ی نرشخی آمده است: «که چون شبِ سوری، چنانکه عادت قدیم است، آتشی عظیم افروختند، پاره‌ای آتش بجست و سقفِ سرای درگرفت» (رویه‌ی ۳۲).

استادِ زنده‌یاد سعید نفیسی درباره‌ی «چارشنبه‌سوری» در پژوهشِ دانشورانه‌اش از این جشن نوشته است: «چهارشنبه‌سوری، یعنی چهارشنبه‌ی عیش و عشرت و می‌رساند که این شب را برای جشن و سرور بنیاد گذاشته‌اند. این جشنِ ملی از قدیم‌ترین زمانهای تاریخ در میانِ ایرانیان بوده است… شبِ چهارشنبه‌سوری در ایران آیینِ خاص و تشریفاتِ گوناگون دارد که هر یک از آنها را در ناحیه‌ی دیگر می‌توان یافت. آیینِ چهارشنبه‌سوری یا شبِ چهارشنبه‌ی آخرِ سال بر دو قسم است: یک قسمت از آن عمومی و مشترک میانِ تمامِ مردمِ ایران است که حتی بعضی از آنها را در مللِ دیگر نژادِ آریا می‌توان یافت و قسمتِ دیگر آیینِ خصوصی است که مردمِ تهران بدعت گذاشته‌اند و از اینجا، کم و بیش، به شهرهای دیگر ایران رفته است. آن قسمت از آیینِ این شب که در تمامِ ایران معمول است، از کرمان گرفته تا آذربایجان و از خراسان تا خوزستان و از گیلان تا فارس یعنی تمام این دشتِ وسیع که ایرانِ امروز را فراهم ساخته است و زیباترین بقایای ایرانِ باستانی است، در هر شبِ چهارشنبه‌ی آخرِ سال با شور و دلبستگیِ خاصی آشکار می‌شود. تمامِ مردمِ آذربایجان، چه در شهر و چه در ده‌ها، در آن شرکت دارند و حتی هنوز در میانِ مردمِ قفقاز معمول است. ایرانیانی که از دیار خود دور افتاده‌اند نیز آن را فراموش نمی‌کنند» (مجله‌ی مهر، سالِ نخست شماره‌ی ۱۱ و سالِ دوم شماره‌ی ۱).

از آیینهای جشنِ سوری می‌توان آتش افروختن و جَستن از آن و شادی کردن در کنارِ آتش و با هر جَستی خواندن «زردیِ من از تو، سرخیِ تو از من» بدین چم که: ای آتش! زردیِ بیماری و رنجوری را از من بستان و سرخی و شادابیِ خود را به من ببخش، کوزه شکستن به نشانه‌ی شکستنِ دردها و از میان رفتنِ نومیدیها، خوردنِ آجیلِ چهارشنبه‌سوری و آجیلِ مشکل‌گشا، فالگوش ایستادن و نخستین سخنی را که شنیدن به فالِ نیک یا بد گرفتن، گره‌گشایی، بخت‌گشایی و … را می‌توان نام برد.

منبع انجمن پارسی


#منابستها

@IranDel_Channel

💢

🔴 چهارشنبه‌سوری

به لحاظ انسان‌شناسی فرهنگی مرحله‌ی نخست نوروزخوانی پیش از نوروز از اواخر اسفند آغاز می‌شود که اشعاری را برای نوید دادن فرارسیدن نوروز و شکوفایی طبیعت می‌خواندند
.
در فرهنگِ‌ ایران کهن، چهارشنبه‌سوری موسیقی‌های متفاوتی داشته است که حالا فراموش شده است؛ اما هم‌چنان قطعه‌ی «چهارشنبه سوری» مرتضی عقیلی یکی از بهترین قطعاتی است که در این‌باره خوانده شده و شنیده می‌شود.
عقیلی که پس از چهل سال به تازگی به ایران بازگشته و نمایشی نیز روی صحنه برده، این قطعه را سال‌ها پیش خوانده است.


🔴 منبع: موسیقی ما


#مناسبتها

@IranDel_Channel

💢

🔥 جشن ‎چهارشنبه سوری شادباد:

سیاوش چنین گفت با شهریار
که دوزخ مرا زین سخن گشت خوار

اگر کوه آتش بود، بسپرم
از این تنگ خوار است اگر بگذرم

مگر آتش تیز، پیدا کند
گنه کرده را زود رسوا کند

چو بخشایش پاک یزدان بود
دم آتش و آب یکسان بود!


#مناسبتها

@IranDel_Channel

💢

🔥 چهارشنبه‌سوری‌تان شادباد.

🔴 اجرای گروه کُر دختران ایران در دهه پنجاه خورشیدی با آهنگ‌ زیبای «شب چهارشنبه سال» از انوشیروان روحانی


#مناسبتها

@IranDel_Channel

💢

🔴 میهن‌دوستی و ناسیونالیسم

✍️ #مهدی_تدینی، تاریخ‌پژوه


🔴 این یادداشت را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:


@IranDel_Channel

💢

🎥 والت‌دیزنی در اقدامی نوآورانه با انتشار ویدیویی از «میکی ماوس»، شخصیت کارتونی سرشناس این شرکت رسانه‌ای، با تبریک نوروز به عنوان جشن ملی ایرانیان، آیین‌های مربوط به چهارشنبه‌سوری و نوروز را به‌شکل مختصر برای کودکان جهان توضیح می‌دهد.


@IranDel_Channel

💢

.
🔴 حبیب اسیود کیست؟



تصاویر را در قسمتِ "مشاهده فوری"، مشاهده کنید:

@IranDel_Channel

💢

🔴 چهارشنبه‌سوری در طول تاریخ

✍️ یاسمین مجتهدپور


#مناسبتها

🔴 یادداشت را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:


@IranDel_Channel

💢

.
🔴 فیلسوف تبریز؛ نظریه‌‌‏‌پرداز ایران

✍️ #موسی_غنی_نژاد اهری، دانش‌آموخته دکتری اقتصاد

گردش روزگار چنین بود که بنیان‌گذار مهم‌ترین نظریه ایرانشهری از خطه آذربایجان برخیزد. سید #جواد_طباطبایی، فیلسوف برجسته ‌زاده تبریز، کاخی از اندیشه درباره فرهنگ، تمدن و ملیت ایران بنا نهاد که مانند کاخ بلند فردوسی طوسی، از باد و باران گزندی به آن نخواهد رسید و فرزندان فرهیخته ایران‌زمین با گذر روزگار به تکمیل گذرگاه‌‌‌‌ها و تالارهای زیبای آن خواهند پرداخت.

هدف اصلی برنامه پژوهشی طباطبایی، شناخت ایران در تمام ابعاد سیاسی و فرهنگی بود و در تلاش خود برای رسیدن به این هدف به نظریه بدیعی دست یافت که مطابق آن امر ملی یا ملت در ایران قدمتی بسیار دیرینه‌تر از ظهور ملت-دولت‌‌‌‌ها در دنیای جدید غربی دارد. طبق این نظریه درست است که در ایران قدیمِ پیش و پس از اسلام، مفهوم «ملت» تحت همین عنوان مطرح نبود و مورد استفاده اهل قلم قرار نمی‌‌‌‌گرفت؛ اما به جای آن مفهوم «ایران» به کار می‌‌‌‌رفت.

فیلسوف تبریزی در این خصوص از «جدید در قدیم» سخن می‌‌‌‌گوید و اینکه ریشه برخی جدیدها را باید در قدیم جست‌وجو کرد. به عقیده وی جنبش مشروطه‌خواهی با تاسیس حکومت قانون، ایران را به دوران جدید وارد کرد و با این کار همه شئون کهن ایران نوآیین شد..


🔴 متن کاملِ یادداشت را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:


@IranDel_Channel

💢

🔴 به بهانۀ ۲۵ اسفند، زادروزِ پروین اعتصامی، اختر چرخِ ادبِ ایران

رخشنده اعتصامی معروف به پروین اعتصامی (زاده ۲۵ اسفند ۱۲۸۵ در تبریز - درگذشته ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ در تهران) شاعرِ ایرانی است که از او با عنوان «مشهورترین شاعر زن ایران» یاد می‌شود. پروین از کودکی فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدرش آموخت و از همان کودکی سرودن شعر را آغاز کرد.

او در سال ۱۲۹۱ هنگامی که ۶ سال بیشتر نداشت به همراه خانواده‌اش از تبریز به تهران مهاجرت کرد. به همین خاطر پروین از کودکی با مشروطه‌خواهان و چهره‌های فرهنگی آشنا شد و ادبیات را در کنار پدر و از استادانی چون دهخدا و ملک‌الشعرای بهار آموخت‌.

پروین اعتصامی از پایه‌گذاران سبک شعر مناظره‌ای است و در زمان حیاتش مجموعه‌ای از شعرهایش را در قالب‌هایی مانند مناظره، مثنوی، قطعه و قصیده در قالب دیوان اشعار به چاپ رساند. او مدتی نیز در کتاب‌خانه‌ی دانشسرای عالی، به شغل کتابداری مشغول بود و بعد از آن قبل از دومین نوبت چاپ دیوان اشعارش، بر اثر بیماری حصبه درگذشت و در حرم فاطمه معصومه به خاک سپرده شد.


#مناسبتها

@IranDel_Channel

💢

🔴 پروین اعتصامی، فرزند برومند ایران‌زمین

✍️ دکتر میرجلال‌الدین کزازی:

«شاید‌ بتوان‌ پروین‌ را‌ در‌ سه‌ ویژگی‌ برتر‌ از‌ هم‌روزگارانش‌ دانست.‌ نخست‌ این‌‌که‌ پروین‌ سخنوری‌ است‌ که‌ سروده‌های‌ او‌ در‌ زمان‌ زندگی‌اش‌ بر‌ سر‌ زبان‌ها‌ روان‌ شده‌ است‌ و‌ ما‌ کم‌تر‌ سخنوری‌ را‌ می‌شناسیم‌ که‌ از‌ این‌ بخت‌ برخوردار‌ باشد. پس‌ از‌ روزگار‌ رابعه قزداری،‌ کسی‌ را‌ در‌ ادب‌ پارسی‌ نمی‌شناسیم که او را بانوی سخن پارسی بنامیم. من این نام را تنها زیبنده‌ پروین اعتصامی می‌دانم. پروین با این‌که در سال‌های جوانی سرودن را آغاز کرد؛ اما آنچنان شیوا و سترگ می‌سرود که پاره‌ای از ادیبان در آغاز شنیدن این سروده‌ها گمان نمی‌کردند که آن‌ها تراویده‌ پروین باشند. آن‌ها گمان می‌بردند این سروده‌ها از افرادی همچون دهخدا است که پروین نام خود را بر آن‌ها نهاده است.»


پروین اعتصامی - زادهٔ ۲۵ اسفند ۱۲۸۵، تبریز، درگذشته در ۱۵ فروردین ۱۳۲۰، تهران


#مناسبتها

@IranDel_Channel

💢