🎥 «هشتم مارس ۱۳۵۷ خورشیدی»

در اولین هشتم مارس پس از انقلاب [۵۷]، زنان چندین روز در تهران راهپیمایی کردند. چند خبرنگار فرانسوی این ویدئو را (👆) از آن روزها تهیه کردند.

یک نکتۀ مهم دربارۀ این تظاهرات و اعتراضات این است که آنها اعتراض و مطالبات خود را در امتداد انقلاب تعریف و معرفی می‌کردند. چندین زن هم که در این ویدئو نظر می‌دهند، همین نگرش را به صراحت بیان و تأکید می‌کنند «ما از تانکهای شاه نترسیدیم و انقلاب کردیم». یا وقتی به شعارهای این زنان توجه می‌کنیم، در امتداد انقلاب است.

همین نشان می‌دهد آنها انتظار داشته بودند پس از انقلاب، آزادی عمل بیشتری داشته باشند، نه اینکه محدود شوند. اما از آنجا که این زنان از طرف خود چپ‌ها نیز ملامت می‌شدند، یکی از شعارهای اصلی خود را این نهادند که «آزادی، نه شرقی، نه غربی، جهانی است». این شعار در واقع پاسخ به چپ‌‎ها بود که در تمام ادبیات و اعتقاداتشان، آزادی را مفهومی غربی/امپریالیستی جا انداخته بودند و پاسخ اینان این بود که آزادی مفهوم غربی نیست ـــ اما این گفتمان آن زمان پیشاپیش بازنده بود و گوش شنوایی میان انقلابی‌ها نداشت.

🔴 از صفحه مهدی تدینی

@IranDel_Channel

💢

⚫️ گزارشِ مراسم «در سوگ سرو ایران: یادبود استاد سید جواد طباطبایی»

مراسم «در سوگ سرو ایران: یادبود استاد سید #جواد_طباطبایی»عصر سه شنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ خورشیدی با حضور جمعی از صاحب‌نظران و استادان علوم سیاسی، فلسفه، دانشجویان و علاقه‌مندان به دکتر جواد طباطبایی در سالن فردوسی خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.


⚫️ گزارش کامل را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:


@IranDel_Channel

💢

🔴 #توییت_خوانی

✍️ بازتابِ یک نگاه، بازتابِ یک دیدگاه



🔴 پی‌نوشت:
انتشار یک توییت به معنی تأیید تمام مواضع فرد توییت‌کننده نیست.


@IranDel_Channel

💢

‍ 🔴 الهام علی‌اف دیگربار حکیم نظامی گنجه‌ای را تصاحب کرد.

🔴 (اقتباس از صفحه‌ی ایران‌زمین)

همیشه درباره این موضوعات دو نکته را اشاره کرده‌ام:

۱- هویت هر شخصیت تاریخی را باید در «زمانه زندگی خود او» بررسی کرد ؛ نه زمان حال!

۲- فرض کنید (فرض محال) شیراز از ایرا‌ن جدا شده و کشوری بنام «شیرازبایجان» ساخته شود ؛ آیا یک ایرانی حق ندارد ۲۰۰ سال بعد بگوید «حافظ و سعدی» ایرانی بودند؟ یا اگر (به فرضِ محال) توس از ایران جدا شود، آنگاه فردوسی دیگر ایرانی نخواهد بود؟ حال داستان گنجه و نظامی گنجه‌ای است که خاک اجدادی ما بوده و طی پیمان ترکمن‌چای از مام میهن جدا گشته!

در زمان نظامی گنجه‌ای، اصلاً چیزی بنام «جمهوری آذربایجان » وجود خارجی نداشته که این شاعر هم بخواهد آذ‌ربایجانی باشد. این کشور در سال ۱۹۹۱ و بعد فروپاشی شوروی تشکیل شده و دهه‌ها پیش در سال ۱۹۱۸ ، محمدامین رسول‌زاده نام این منطقه را از روی منطقه‌ی آذربایجان در جنوب رود ارس، جعل کرده است.
در تاریخ، خطه‌ی آذربایجان به مناطق جنوب رود ارس گفته می‌شده است و همه مناطق شمال و جنوب ارس، بخشی از ایران‌ بزرگ تاریخی بوده‌اند.

همه اشعار این شاعر به ‎زبان مادری‌اش ‎پارسی است. او به تاریخ حماسی و اساطیری ایران بارها اشاره می‌کند و پس از فردوسی بیشترین اشارات تاریخی و حماسی را دارد. او خود را یک ایرانی پارسی‌گو معرفی کند. نظامی گنجه‌ای بیش از ۱۰ بار از «پارسی» یاد کرده و در جای خود را «دهقان فصیح پارسی زاد» معرفی می‌کند و درباره ایران نیز می‌گوید:
همه عالم تَن است و ایران، دل
نیست گوینده زین قیاس، خجل
چون که ایران، دلِ زمین باشد
دل زِ تَن به بود یقین باشد

او بیش از ۳۰ بار از ایران یاد کرده است و فقط یک بار نام آذربایجان را آنهم بصورت ساسانی‌اش « آذربایگان » در داستان خسروپرویز آورده است که منظورش نیز همان آذربایجان واقعی جنوب رود ارس است!

نظامی گنجه‌ای حتی یک بیت به زبان ترکی آذربایجانی نسروده است‌ هرچند دستگاه جعل باکو و پانترکان در ایران درحال معرفی «دیوان نظامی قرمانلی (قونوی)» شاعرِ دوره عثمانی، بعنوان دیوان نظامی گنجه‌ای است.
 

@IranDel_Channel

💢

🔴 چند نکته در مورد داستان تخیلی "پوریم" و ادعای جعلی "کشتار ۷۷ هزار ایرانی بدست یهودیان"

✍️ وحید بهمن، پژوهشگر تاریخ


۱) داستان پوریم خیالی‌ست و سند محکم و پیوسته تاریخی ندارد، بطوریکه در منابع پیش از میلاد مسیح بدان اشاره‌ای نشده، بمانند طومارهای کشف شده از دریای مُرده.

۲) یهودیان هیچ جایگاه ویژه‌ای در دولت هخامنشیان نداشتند و یکی از صدها تیره و قوم حاضر در شاهنشاهی بودند.

۳) یهودیان بعنوان قومی در آستانه‌ی نابودی که با عنایت و لطف شاهان هخامنشی از انقراض نجات یافتند، هرگز توان چنین کشتاری در قلب شاهنشاهی هخامنشیان را نداشتند.

۴) در جعلی بودن ادعای کشتار ۷۷ هزار ایرانی همین بس که در هیچ منبع دیگری چنین کشتاری به این وسعت و در قلب شاهنشاهی، ثبت و ضبط نشده است.

۵) در کتیبه‌های شاهان هخامنشی اشاره‌ای به یهودیان وجود ندارد.

۶) خشایارشا ملکه‌ای به اسم استر نداشت.

۷) شخصیت هامان موجود در این داستان خیالی، ایرانی نیست.

۸) در همین داستان خیالی، خشایارشا منجی یهودیان است.

۹) انتساب آرامگاه موجود در شهر همدان به شخصیت‌های خیالی استر و مردخای، بسیار سست است و اصولا از طریق اسناد دست اول تاریخی قابل رد یابی نیست. بطور مثال اشاره‌ها و اسناد تاریخی پیش از ۲۰۰۰ ساله پیشکش، ما حتی اشاره‌ای ۱۰۰۰ ساله هم برای ردیابی این انتساب نداریم.

۱۰) احتمالاً این آرامگاه برخی از بزرگان یهودی همدان بوده که در گذر زمان به نام استر و مردخای مشهور شده.

۱۱) در ضمن بنای فعلی آرامگاه هم نهایت قدمتی ۶۰۰، ۷۰۰ ساله دارد.


@IranDel_Channel

💢

.
🔴 آیا دکتر #جواد_طباطبایی منادی بازگشت به ایرانشهری بود؟

✍️ #مصطفی_نصیری، پژوهشگر در حوزه‌ی اندیشه‌ی سیاسی


در مراسم یادبود شادروان دکتر طباطبایی در سالن خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی، یکی از سخنرانان محترم، با علم و اذعان به مناقشه‌آمیز بودن مقایسه‌ میان دکتر [علی] شریعتی و دکتر [جواد] طباطبایی گفتند؛ همانطور که شریعتی منادی بازگشت به خویشتن بود، دکتر طباطبایی هم منادی بازگشت به ایرانشهری بودند. همانطور که سخنران محترم انتظار مناقشه را داشت، دکتر [موسی] غنی‌نژاد در همان جلسه، نفسِ مقایسه دکتر طباطبایی با شریعتی را جفا بر استاد فقید دانست.
از آنجاکه جلسه یادبود، محل مناسبی برای مناقشه نبود، بنابراین ترجیح دادم که نقدم را بر این مقایسه قلمی کنم.

نکته‌ی اول این‌که دکتر طباطبایی هیچ‌کجا چنین ادعایی را طرح نکرده و این موضوع می‌تواند برداشت سخنران محترم از آثار استاد فقید باشد، که از این حیث، به عنوان یک مدّعا قابل استماع است.

نکته‌ی دوم این‌که دغدغه‌ی دکتر طباطبایی هيچگاه "بازگشت به اندیشه‌ی ایرانشهری" نبود زیرا وفق نظام فکری او، ما هيچگاه از اندیشه‌ی ایرانشهری دور نیفتاده، یا به بیان خودش، هيچگاه از این اندیشه گسست ایجاد نکرده‌ایم، بلکه برعکس، مهمترین ویژگی ایرانشهر از نظر استاد فقید، پیوستگی تاریخی آن است. بنابراین دعوت به "بازگشت به اندیشه‌ی ایرانشهری"، چیزی مانند دعوت از ماهی برای بازگشت به آب است.

نکته‌ی سوم این‌که دغدغه‌ی اصلی طباطبایی این بود که از یکسو ما تخته‌بند سنّتِ قدمایی خود هستیم و این سنّتِ ما را رها نمی‌کند. اما از سوی دیگر، سنّتِ تاریخی ما از درون دچار تصلّب غیرقابل رفع شده که زوالِ اندیشیدن و انحطاطِ عینی ایران از پیامدهای محتوم آن است. [دکتر جواد] طباطبایی بارها تاکید کرده‌ است که در شرایط تصلّبِ سنت و حکم‌فرمایی شرایطِ امتناعِ اندیشیدن، تنها به خروج از شرایطِ امتناع و خروج از تصلّبِ سنّت می‌توان فراخواند و تا از شرایط امتناعی رها نشویم، به هیچ امر ایجابی نمی‌توان فراخواند.

نکته‌ی چهارم این است که عدمِ گسست از اندیشه‌ی ایرانشهری، از قضا مواجهه با تجدّد را برای ما دو چندان سخت و پیچیده می‌کند. مشکل مردم مِصر در مواجهه با تجدّد، ساده و تک‌وجهی است، چون آن‌ها با دوره‌ی فرعونی خود گسست کامل ایجاد کرده‌اند، طوری‌که سعی بلیغ روشنفکری ناسیونالیستی مِصری با جلوداری طه‌حسین، برای بازگشت به مبنای هویتی فرعونی، هرگز به جایی نرسید و کوچکترین اقبال و التفاتی به چنین مبنای هویتی شکل نگرفت. در واقع مشکل مردم مصر این است که آن‌ها باید به عنوان مسلمان مصری، نسبتی را با تجدد برقرار کنند. اما این مواجهه در ایران بدلیل استمرار تاریخی اندیشه‌ی ایرانشهری و عدم گسست از مبنای ایرانیّت هخامنشی بسیار پیچیده است. پس ملت ایران ابتدا باید نظریه‌ای برای خروج از شرایط امتناع تدوین کند و سپس موضعی در تعادل میان ایرانیّت و اسلامیّت برقرار کرده و مآلا از موضع دیالکتیکی یادشده، با پرسش‌های دورانِ جدید مواجهه کند.

فکر می‌کنم از مقدماتی که عرض شد، به راحتی می‌توان دریافت که زنده‌یاد طباطبایی نمی‌توانسته به بازگشت به ایرانشهری فراخواند. بنابراین اصل فراخوان به ایرانشهری، فارغ از مقایسه‌ناپذیری با شریعتی، هیچ قرائنی در آثار استاد ندارد. هرچند سخنران محترم ادعای خود را در جهت تکریم استاد طرح کردند. اما برمبنای این‌گونه برداشت‌هاست که عده‌ای مغرض، اندیشه ایرانشهری را اندیشه‌ای باستان‌گرا و ناسیونالیستی تبلیغ می‌کنند، که نه تنها شواهدی برای آن در دستگاه فکری طباطبایی نمی‌توان یافت، بلکه برعکس، ایشان در مواضع متعدد، نسبت به درغلتیدن در هرگونه اندیشه‌های ناسیونالیستی و حتی ملی‌گرایی، هشدار داده و چنین تلقی‌هایی را مصداق "تعمیم ناروا"ی مفاهیمِ فکرِ غربی در تاریخِ ایران دانسته‌اند.


@IranDel_Channel

💢

🔴 در مورد منشور به اصطلاح همبستگی

✍️ احسان انتظاری

منشور منتشره، منشور همبستگی نیست، بلکه منشور گسستگی‌ست!!!

در این منشور به تمامیت ارضی ایران و یکپارچگی ملی و یکپارچگی سرزمینی اشاره و تأکید چندان صریح نشده است.

در منشور به ملّت یکپارچه و یگانه ایران، حقِّ حاکمیّت ملی ملت ایران، زبان ملی فارسی و جایگاه تاریخی آن و درفش ملی ایران اشاره و تآکید نشده است.

از هفده بند منشور، بندهای دو و سه و شش به هیچ عنوان قابل پذیرش نیست.


در منشور به خلع‌ سلاحِ گروهک‌های تجزیه‌طلب و تروریستی و محاکمه‌ی اعضای آن اشاره و تآکید نشده است.

از سویی منشور، بیان کلیات و تاکید بر یک‌سری اصول کلی و گاه مبهم و فاقد عملگرایی است و راهکاری بصورت گام‌به‌گام برای اجرایی شدن این بندها ارائه نشده است.

منشور هیچ نگاهی به داخل کشور و ملت ایران و کنشگران در داخل ندارد.

در کل منشوری که امضای تروریست و تجزیه‌طلبی چون عبدالله مهتدی و افراد معلوم‌الحالی چون شیرین عبادی و مسیح علی‌نژاد و فرد مبهمی چون حامد اسماعیلیون پای آن باشد، مورد تأييد من شهروند ایران نیست.



@IranDel_Channel

💢

🔴 #توییت_خوانی

✍️ رشته‌توییتی از #سالار_سیف‌الدینی درباره خطایی در برگردانِ فارسیِ میثاقین بین‌المللی!!



🔴 رشته‌توییت را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:
👇👇


@IranDel_Channel

💢

🎥 فیلسوف ایرانشهر: جدید در قدیم

🔴 معرفی کوتاهی از دکتر #جواد_طباطبایی تبریزی، فیلسوف سیاسی معاصر ایران


🔴 منبع: از صفحه‌ی انجمن علمی - دانشجویی تاریخ دانشگاه شهید بهشتی


@IranDel_Channel

💢

🔴 سه کتاب پیشنهادی دکتر موسی غنی‌نژاد برای نوروز ۱۴۰۲ خورشیدی


سه کتاب پیشنهادی دکتر #موسی_غنی_نژاد برای نوروز ۱۴۰۲ را بخوانید.

۱- ملت، دولت و حکومت قانون، دکتر #جواد_طباطبایی، انتشارات مینوی خرد، ۱۳۹۸

این آخرین کتاب شادروان دکتر طباطبایی است که با کمال تأسف دهم اسفند ماه امسال، رخت از این جهان بست و ما را تنها گذاشت. این کتاب را می‌توان به نوعی وصیت‌نامه فکری این فیلسوف بزرگ ایران زمین دانست. این کتاب در حقیقت ادامه پژوهش سترگ وی تحت عنوان «تأملی درباره ایران » است که سه دفتر از آن پیش از این منتشر شده است. آنچه در این کتاب ۳۰۰ صفحه‌ای آمده، خلاصه‌ای است از آنچه استاد طباطبایی قصد داشته در اصل با حجمی ده برابر آن در آینده منتشر کند، اما بیماری فرساینده فرصت از دستش گرفت و ناچار به این متن موجز، اما فوق‌العاده مهم بسنده کرد. کتاب آکنده از مطالب بدیع درباره نص و سنت در ایران است، کتابی که بارها و بارها باید آن را خواند و از آن بهره گرفت. کتابی سراغ ندارم که این همه مضمون مهم و دقیق درباره ایران را در این حجم نسبتا اندک یکجا آورده باشد. یادگاری بس ارزشمند از متفکری بی‌همتا.

۲- استاندارد دستوری (بدهی، بردگی و بربریت)، سیف‌الدین عموص، ترجمه دکتر امیرحسین خالقی، نشر آماره، ۱۴۰۱

موضوع اصلی این کتاب اقتصادی مهم، پول و چگونگی آن در دنیای مدرن امروزی است. نویسنده کتاب که اقتصاددانی با گرایش مکتب اتریشی است، نظام پولی امروزی را که مبتنی بر بانکداری مرکزی و استاندارد دستوری است، مورد بررسی و نقد قرار می‌دهد و نشان می‌دهد چگونه دولت‌ها با تکیه بر این سیستم، از هیچ می‌توانند پول خلق کنند و بخشی از هزینه‌های خود را با آن بپردازند! کتابی بسیار خواندنی و پرمحتوا با ترجمه عالی و خوشخوان.

۳- لیبرالیسم، نوشته لودویگ فون میزس، ترجمه #مهدی_تدینی، نشر ثالث،۱۴۰۰

این کتاب یکی از نوشته‌های کلاسیک میزس، اقتصاددان برجسته اتریشی قرن بیستم است. گرچه تاریخ نخستین انتشار کتاب سال ۱۹۲۷ است، اما مطالب آن هنوز تازگی و حلاوت خاصی دارد. حجم این کتاب هم مانند دو کتاب قبلی معرفی شده، نسبتا اندک اما مطالب آن بسیار پر بار و دقیق است. میزس با زبانی ساده و در عین حال عمیق و استدلالی، لیبرالیسم را توضیح می‌دهد و دوستان و دشمنان آن را معرفی می‌کند. با خواندن این اثر می‌توان دریافت چگونه و چرا دشمنان آزادی، لیبرالیسم را تحریف و آرمان‌ها و دستاوردهای آن را واژگونه نشان می‌دهند. ترجمه کتاب از اصل آلمانی اثر صورت گرفته و بسیار عالی و روان است. خواندن این اثر ماندگار را به همه دوستداران آزادی و حقیقت توصیه می‌کنم.

منبع: فردای اقتصاد


@IranDel_Channel

💢

🔴 در جستجوی گور

✍️ #مهدی_تدینی، تاریخ‌پژوه


نوشتاری درباره‌ی احمد کسروی


🔴 این نوشتار را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:


@IranDel_Channel

💢

🔴 #مناسبتها

🔴 بیست و یکم اسفند، روز بزرگداشتِ حکیم نظامی گنجه‌ای، شاعر و ادیب نامدار ایرانی

همه عالم تَن است و ایران، دل
نیست گوینده زین قیاس خجل
چون که ایران، دلِ زمین باشد
دل زِ تن بِه بُود یقین باشد.


🔴 پندی از حکیم نظامی گنجه‌ای:

مَینگیز فتنه، مَیفروز کین
خرابی میاور در ایران‌زمین
تو را مُلکِ آسوده، بی‌داغ و رنج
مُکُن ناسپاسی در آن مال و گنج


@IranDel_Channel

💢

🔴 تحلیلی از #مهدی_تدینی درباره توافق ایران و عربستان با میانجی‌گری چین


@IranDel_Channel

💢

‍ ‍ 🔴 هیاهویی بر سر هیچ

✍️ بهروز حسینی

بالاخره پس از روزها انتظار و ناز و عشوه و غمزه‌های متولیان امر، منشور به اصطلاح همبستگی منتشر شد. دریک کلام: فاجعه.
بدون فوت وقت به بررسی اجمالی آن خواهم پرداخت.

منشوری که برای ایران و ملت ایران نگاشته شده فاقد هرگونه نماد و سمبلِ ایرانی و ملی است. تنها نماد این منشور، نمادی است، مشت گره کرده، که توسط گروه‌های چپ‌گرا درطی این چند دهه بکار رفته است. مخالفین نظام فعلی چند دهه به سپاه ایراد می‌گرفتند که حتی اسمی از ایران در عنوان ندارد، حال خودشان بر همان سیاق پاسداران عمل کردند.

در بند دوم سخن از یکپارچگی سرزمینی با پذیرش گوناگونی قومی (اتنیکی) کرده‌اند! قرار است این واژه "اتنیک" چه مشکلی از ما حل کند؟! نکند به دلیل فتیش گروه‌های قوم‌گرا بر روی این واژه، به متن اضافه شده است؟

دربند اول سخن از انتخاب نوع حکومت بر اساس رفراندوم می‌کنند و آنگاه در بند سوم بجای ملت تصمیم گرفته و حکومتی غیرمتمرکز را برگزیدند! در همان بند اشاره می‌کند اختیارات مالی و سیاستگذاری به نهادهای شهری و استانی واگذار می‌شود. یعنی همان فدرالیسم البته از نوع خجالتی آن. تا هم قوم‌گرایان بیابان‌گرد چون مهتدی‌ها راضی شوند و هم بر سر نیروهای ملی شیره بمالیم!

در بند ششم سخن از رفع تبعیض‌های تاریخی می‌کنند. کدام تبعیض‌ها؟! سده‌ها ایرانیان از هر قوم و تفکر و باوری درکنار هم همزیستی مسالمت‌آمیز داشته‌اند و چیزی به نام ستم قومی و نژادی، آن طور که در اروپا اتفاق افتاد، در ایران نداشته و نداریم. در ادامه بند ششم از پذیرش زبان‌های مادری سخن می‌گویند. مگر تا بحال مورد پذیرش نبوده است؟! حتی در همین سیستم فعلی هم مورد پذیرش قرارگرفته و روزنامه‌ها و مجلاتی به زبان‌های محلی منتشر می‌شود. دقیقاً قرار است چگونه این زبان‌ها مورد پذیرش قرار گیرند؟! قرار است بساطِ "آموزش به زبان مادری" که مورد علاقه قوم‌گرایان است برقرار شود؟!

دربندی دیگر از لغو هرگونه مجازات اعدام سخن گفته‌اند. حضرات پیشاپیش قوانین کیفری را برایمان نوشته‌اند.

در بند دوازدهم سخن از دادخواهی برای قربانیان سیستم کنونی است. دادخواهی قربانیان مخالفان سیستم کنونی و همینطور ایران توسط چه کسانی انجام می‌پذیرد؟! دادخواهی صدها ایرانی که به دست عبدالله مهتدی، یکی از امضاکنندگان این منشور و هم حزبی‌هایش در کومله و رفقایش در حزب دموکرات که کشته شدند توسط چه نهادی انجام می‌پذیرد؟!

در یک کلام: منشور فعلی را بایست منشور گروه‌های چپ ارتدوکس و قوم‌گرا دانست. منشوری که یکی از امضاکنندگانش، تروریستی شناخته شده است. منشوری که هر اسمی برآن می‌توان گذاشت جز منشوری ملّی!



🔴 پی‌نوشت:
انتشار یک یادداشت به معنی تایید کلِّ اندیشه‌ها و مواضعِ نویسنده آن یادداشت نیست. هدف فقط اشتراک‌گذاری یک دیدگاه است.


@IranDel_Channel

💢

🔴 #توییت_خوانی

🔴 رشته‌توییتی از #محمدعلی_بهمنی_قاجار ، دانش‌آموخته دکتری حقوق در مورد منشور به اصلاح همبستگی:


منشور مهسا پیش‌نویس تجزیه‌ی ایران است. دولت مطلوب این منشور، دولتی ضعیف است که نه هویت دارد و نه ملیّت و نه زبانِ رسمی و نه تاریخ و نه پرچم و نشان و نه حتی حقِّ مشروعِ انحصار قوه قهریه را به خود اختصاص داده است.
دولت ایده‌آل ایران، دولتی است نیرومند درجایگاه ابرقدرت منطقه. دولتی که از هویت ملی ایران ریشه می‌گیرد و زبان ملی و پرچم و نشان ملی و تاریخی دارد و بر اراده‌ی ملت ایران و نه رایزنی با بیگانگان استوار است. دولتی با نیروهای مسلح قدرتمند و اقتصادی پویا، همراه با توسعه پایدار و صیانت از محیط‌زیست و منابع طبیعی و میراث فرهنگی.

جای این منشور ضدِّ ملی و ایران‌ستیزانه در زباله‌دان است، اما رد و طرد یکپارچه این ادعانامه ضدِّ میهنی خود چارچوبِ منشوری بر پایه‌ی سعادت ملت ایران را به روی ایرانیان می‌گشاید.



@IranDel_Channel

💢

.
🔴 ضرورت اصلاح نظام اقتصادی

✍️ #موسی_غنی_نژاد اهری، دانش‌آموخته دکتری اقتصاد

درست است که شاه به دلیل گرایش‌‌‌های سوسیالیستی‌‌‌اش مخالف بخش خصوصی بزرگ و مستقل از لحاظ سیاسی بود؛ اما در عین حال می‌‌‌دانست که نظام بازار، به‌ویژه تجارت بین‌المللی قواعد خاص خود را دارد که با دید کارشناسانه و علمی باید با آن برخورد کرد. به‌علاوه، در سیاستگذاری اقتصادی گاه و بیگاه نظرات خود را تحمیل می‌‌‌کرد؛ اما نظام تدبیر و گزینش مدیران ارشد ایدئولوژی‌‌‌زده نبود و اهل تخصص و نخبگان کارشناس را نیز  در آن به‌کار گرفته بودند.

اما پس از انقلاب اسلامی رویکرد انقلابیونی که قدرت سیاسی را در دست گرفتند عمدتا متاثر از ایدئولوژی کمونیستی تقسیم جامعه به خودی و غیرخودی و نیز اولویت‌دادن به تعهد در برابر تخصص برای گزینش مدیران بود.

این رویکرد که از ابتدای انقلاب تا امروز، با افت و خیزهایی ادامه یافته، نتیجه‌‌‌ای جز این نداشته که در یک روند تاریخی نیروهای مدیریتی در نظام تدبیر به‌طور نظام‌‌‌مند در جهت برکشیدن خودی‌های «متعهد» و کنار نهادن غیرخودی متخصص غربالگری صورت گیرد.

دولت کنونی، بیش از یک‌سال و نیم پس از به قدرت رسیدن کمتر توانسته برای مسائل داخلی و خارجی راه‌حل کارآمدی ارائه دهد. دانش عمومی و کارشناسی مسوولان در قوای مجریه و مقننه کشور در سطح نازلی قرار دارد و با سیاستگذاری‌‌‌های فعلی مالی و پولی دولت چشم‌‌‌انداز مثبتی برای سال آتی اقتصاد ایران قابل تصور نیست و به احتمال زیاد تلاطم‌‌‌ متغیرهای اقتصاد کلان یعنی وضع تورم و نرخ ارز بیشتر هم خواهد شد.

به نظر می‌رسد بهترین کار در کوتاه‌مدت برای بهبود وضعیت اقتصادی در سال آتی ایجاد گشایش در روابط خارجی و رفتن به سوی حل و فصل مسائل هسته‌‌‌ای و کاستن از سنگینی تحریم‌هاست.

تا زمانی که نظام تدبیر و منطق حاکم بر آن، یعنی نظام گزینشی ایدئولوژیک و اولویت دادن به «تعهد» در برابر تخصص، دگرگون نشود، تضمینی برای موفقیت اصلاحات در درازمدت قابل تصور نخواهد بود.


🔴 منبع: روزنامه دنیای اقتصاد، شماره ۲۱ اسفند ۱۴۰۱ خورشیدی


🔴 این یادداشت را بطور کامل در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:


@IranDel_Channel

💢

.
🔴 نظامی گنجه‌ای، شاعرِ پارسی‌گوی ایران‌زمین

✍️ #نیما_عظیمی فریاد، کنشگر فرهنگی تبریزی


🔴 به بهانه‌ی ۲۱ اسفند، روز بزرگداشت حکیم نظامی گنجه‌ای، ادیب و شاعر ایرانی

#مناسبتها


🔴 این یادداشت را در آدرس زیر بخوانید:



@IranDel_Channel

💢