Naghmey Noorozi
Gholamhossein Banan
🎼 نوروزخوانی و بهاریه‌ها
🎼 تصنیف نغمه‌ی نوروزی
دستگاه: شور
شاعر: رهی معیری
آهنگساز: روح‌الله خالقی
خواننده: غلامحسین بنان
گل من بوستان گشته رويت
چمن از گل شد، چون سر کويت
بلبل از مستی هر نفس نغمه‌ای سر کند
سبزه درگيرد روی صحرا را
لاله آرايد چهر زيبا را
قطره باران چهره لاله را تر کند
@IranDel_Channel
💢
🎼 تصنیف نغمه‌ی نوروزی
دستگاه: شور
شاعر: رهی معیری
آهنگساز: روح‌الله خالقی
خواننده: غلامحسین بنان
گل من بوستان گشته رويت
چمن از گل شد، چون سر کويت
بلبل از مستی هر نفس نغمه‌ای سر کند
سبزه درگيرد روی صحرا را
لاله آرايد چهر زيبا را
قطره باران چهره لاله را تر کند
@IranDel_Channel
💢
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 مستند نوروز
کاری از گروه رسانه‌ای انجمن افراز
نویسنده و کارگردان: بهرام روشن‌ضمیر، دانشجوی دکترای تاریخ در مدرسه مطالعات عالی پاریس
(#مستند ده سال پیش ساخته شده است.)
@IranDel_Channel
💢
کاری از گروه رسانه‌ای انجمن افراز
نویسنده و کارگردان: بهرام روشن‌ضمیر، دانشجوی دکترای تاریخ در مدرسه مطالعات عالی پاریس
(#مستند ده سال پیش ساخته شده است.)
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴
برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کامِ دوستان و بختِ پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال
همایون بادت این روز و همه روز
(سعدی شیرازی)
نوروزِ جمشیدی دیگر بار به ایران رسید.
قدمش پُر خیر و برکت باد.
هر روزِ ایران، نوروز
بختش پیروز
و تمام نویی‌ها برای ایران باد.
فرخنده و همایون باد جشنِ ملّی نوروز و سال نوی ایرانی
🔴 نوروزخوانی و بهاریه‌ها
ویدیو پیوست:
ویدئو - انیمیشن «نوروز»
خواننده: همایون شجریان
آهنگساز: سهراب پورناظری
@IranDel_Channel
💢
برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کامِ دوستان و بختِ پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال
همایون بادت این روز و همه روز
(سعدی شیرازی)
نوروزِ جمشیدی دیگر بار به ایران رسید.
قدمش پُر خیر و برکت باد.
هر روزِ ایران، نوروز
بختش پیروز
و تمام نویی‌ها برای ایران باد.
فرخنده و همایون باد جشنِ ملّی نوروز و سال نوی ایرانی
🔴 نوروزخوانی و بهاریه‌ها
ویدیو پیوست:
ویدئو - انیمیشن «نوروز»
خواننده: همایون شجریان
آهنگساز: سهراب پورناظری
@IranDel_Channel
💢
🔴
به جمشید بر گوهر افشاندند
مر آن روز را روزِ نو خواندند
سر سالِ نو هرمزِ فرودین
بر آسوده از رنج، روی زمین
بزرگان به شادی بیاراستند
مِی و جام و رامشگران خواستند
چنین جشنِ فرخ از آن روزگار
به ما ماند از آن خسروانِ یادگار
(حکیم فردوسی توسی)
نوروز خسروانی؛
نوروز جمشیدی فرخنده و همایون باد.
@IranDel_Channel
💢
به جمشید بر گوهر افشاندند
مر آن روز را روزِ نو خواندند
سر سالِ نو هرمزِ فرودین
بر آسوده از رنج، روی زمین
بزرگان به شادی بیاراستند
مِی و جام و رامشگران خواستند
چنین جشنِ فرخ از آن روزگار
به ما ماند از آن خسروانِ یادگار
(حکیم فردوسی توسی)
نوروز خسروانی؛
نوروز جمشیدی فرخنده و همایون باد.
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 توصیه به مهرِ میهن، ایران‌دوستی و حفظ تمامیت ارضی و یادکردی از زنده‌یاد دکتر جواد طباطبایی تبریزی در ویژه‌برنامه‌ی نوروزی شبکه یک سیما:
ایران را باید دوست داشته باشیم و کسی نمی‌تواند ایران را تَرک کُند، چرا؟ چون که ایران، شهری‌ست یا کشوری‌ست با آن سابقه‌ی ۳ یا ۷ هزار سال اجازه نمی‌دهد، فرزندش از این شهر برود.
@IranDel_Channel
💢
ایران را باید دوست داشته باشیم و کسی نمی‌تواند ایران را تَرک کُند، چرا؟ چون که ایران، شهری‌ست یا کشوری‌ست با آن سابقه‌ی ۳ یا ۷ هزار سال اجازه نمی‌دهد، فرزندش از این شهر برود.
@IranDel_Channel
💢
🔴 نظام سنت در ایران
قطران تبریزی، شاعر نامدار ایرانی در سده‌ی پنجم هجری در روزهای تقارنِ رمضان و نوروز، خطاب به ابونصر مملان، حاکم نخجوان می‌نویسد:
خجسته بادت نوروز و روزه و هموار
هزار روزه و نوروز بُگذران ایدون
یکی به توبه و طاعت، به عهدِ پیغمبر
یکی به رامش و رادی به رسمِ افریدون
@IranDel_Channel
💢
🔴 نظام سنت در ایران
قطران تبریزی، شاعر نامدار ایرانی در سده‌ی پنجم هجری در روزهای تقارنِ رمضان و نوروز، خطاب به ابونصر مملان، حاکم نخجوان می‌نویسد:
خجسته بادت نوروز و روزه و هموار
هزار روزه و نوروز بُگذران ایدون
یکی به توبه و طاعت، به عهدِ پیغمبر
یکی به رامش و رادی به رسمِ افریدون
@IranDel_Channel
💢
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 نوروزخوانی و بهاریه‌ها
نوروز آمد؛ پیروز آمد
خواننده: بانو هایده
آهنگساز: انوشیروان روحانی
ترانه‌سرا: بیژن سمندر شیرازی
@IranDel_Channel
💢
🔴 نوروزخوانی و بهاریه‌ها
نوروز آمد؛ پیروز آمد
خواننده: بانو هایده
آهنگساز: انوشیروان روحانی
ترانه‌سرا: بیژن سمندر شیرازی
@IranDel_Channel
💢
ایران‌دل | IranDel
🎥 توصیه به مهرِ میهن، ایران‌دوستی و حفظ تمامیت ارضی و یادکردی از زنده‌یاد دکتر جواد طباطبایی تبریزی در ویژه‌برنامه‌ی نوروزی شبکه یک سیما: ایران را باید دوست داشته باشیم و کسی نمی‌تواند ایران را تَرک کُند، چرا؟ چون که ایران، شهری‌ست یا کشوری‌ست با آن سابقه‌ی…
🔴 «اندیشۀ ایرانشهری» نامیرا است
✍️ رضا کدخدازاده، دانش‌آموخته‌ی علم سیاست و کنشگر سیاسی و مدنی ارومیه‌ای، با اشاره به توصیه به مهرِ میهن و ایران‌دوستی و یادکرد زنده‌یاد دکتر جواد طباطبایی در آنتن زنده‌ی نوروزی شبکه یک سیما، نوشت:
منصور، خلیفه عباسی، از خلفایی بود که کین زیادی با ایران و ایرانی داشت و همو قاتل ابومسلم خراسانی و بسیاری از اندیشمندانِ وطن‌پرست ایرانی شد. با این حال، وقتی دولتش سامانی گرفت، چاره‌ای نیافت جز اینکه در برابر هر آنچه از اندیشه و فرهنگ ایرانشهر، سرچشمه می‌گیرد، سر خم کند. چنین بود که از آن پس، در دربار او در بغداد نیز، نوروز را بسانِ روزگارِ ساسانیِ ایرانشهر برپا داشتند.
باری «اندیشۀ ایرانشهری» نامیرا است و این نامیرایی نه فقط در «آنجاهایی که باید»، بلکه در «آنجاهایی که نباید» نیز رُخ می‌نمایاند!
صداوسیمای ج.ا.ا نیز یکی از همین «آنجاهایی که نباید» از اندیشه‌ی ایرانشهری و شارحِ نیکونهاد آن در روزگارِ ما، روانشاد استاد سید جواد طباطبایی، سخنی گفته شود. (البته که هیچ بعید نیست امیرحسین مدرس بابت این اظهارات توبیخ شده باشد!). اما گفته شد. گفته شد، چون میراثِ ایرانشهر، چیزهایی نیستند که با دستورالعمل و بخشنامه و بیانیه و فحّاشی ... به مُحاق روند. درست مثل نوروز که در دربارِ خلیفه عباسی و مغول هم برپا شد...!
نوروز فرخنده و پیروز باد...
پاینده ایران
@IranDel_Channel
💢
🔴 «اندیشۀ ایرانشهری» نامیرا است
✍️ رضا کدخدازاده، دانش‌آموخته‌ی علم سیاست و کنشگر سیاسی و مدنی ارومیه‌ای، با اشاره به توصیه به مهرِ میهن و ایران‌دوستی و یادکرد زنده‌یاد دکتر جواد طباطبایی در آنتن زنده‌ی نوروزی شبکه یک سیما، نوشت:
منصور، خلیفه عباسی، از خلفایی بود که کین زیادی با ایران و ایرانی داشت و همو قاتل ابومسلم خراسانی و بسیاری از اندیشمندانِ وطن‌پرست ایرانی شد. با این حال، وقتی دولتش سامانی گرفت، چاره‌ای نیافت جز اینکه در برابر هر آنچه از اندیشه و فرهنگ ایرانشهر، سرچشمه می‌گیرد، سر خم کند. چنین بود که از آن پس، در دربار او در بغداد نیز، نوروز را بسانِ روزگارِ ساسانیِ ایرانشهر برپا داشتند.
باری «اندیشۀ ایرانشهری» نامیرا است و این نامیرایی نه فقط در «آنجاهایی که باید»، بلکه در «آنجاهایی که نباید» نیز رُخ می‌نمایاند!
صداوسیمای ج.ا.ا نیز یکی از همین «آنجاهایی که نباید» از اندیشه‌ی ایرانشهری و شارحِ نیکونهاد آن در روزگارِ ما، روانشاد استاد سید جواد طباطبایی، سخنی گفته شود. (البته که هیچ بعید نیست امیرحسین مدرس بابت این اظهارات توبیخ شده باشد!). اما گفته شد. گفته شد، چون میراثِ ایرانشهر، چیزهایی نیستند که با دستورالعمل و بخشنامه و بیانیه و فحّاشی ... به مُحاق روند. درست مثل نوروز که در دربارِ خلیفه عباسی و مغول هم برپا شد...!
نوروز فرخنده و پیروز باد...
پاینده ایران
@IranDel_Channel
💢
Telegram
ایران‌دل | IranDel
🎥 توصیه به مهرِ میهن، ایران‌دوستی و حفظ تمامیت ارضی و یادکردی از زنده‌یاد دکتر جواد طباطبایی تبریزی در ویژه‌برنامه‌ی نوروزی شبکه یک سیما:
ایران را باید دوست داشته باشیم و کسی نمی‌تواند ایران را تَرک کُند، چرا؟ چون که ایران، شهری‌ست یا کشوری‌ست با آن سابقه‌ی…
ایران را باید دوست داشته باشیم و کسی نمی‌تواند ایران را تَرک کُند، چرا؟ چون که ایران، شهری‌ست یا کشوری‌ست با آن سابقه‌ی…
🔴 نوروز در آرامگاه حافظ شیرازی
در قرن ۸ هجری، شاعری در وضعیت آشوبناک این سرزمین در خلوت خود سرود:
بر سرِ تربت ما چون گذری همّت خواه
که زیارتگه رندان جهان خواهد بود
و این حدود ۷۰۰ سال بعد لحظات تحویل سال ۱۴۰۳ خورشیدی بر سر تربت او (در حافظیه شیراز) است.
✍🏼 داریوش شایگان
«شما در هیچ جای دنیا سراغ ندارید که مردم بر سر مزار شاعران خود بروند و با مقبره شاعران‌شان همچون زیارتگاه برخورد کنند. هر فرد ایرانی برای مثال رابطه‌ای شخصی با حافظ دارد، اینکه آن فرد فرهیخته است یا عامی یا عارف است و رند، اهمیت چندانی ندارد، هر یک به فراخورِ حال و استعداد ذاتی خود آن را تعبیر می‌کنند و از آن بهره می‌گیرند و از خواندن اشعار وی لذت می‌برند؛ به قول مولانا «هرکسی از ظن خود شد یار من/ از درون من نجُست اسرار من». این نشان‌دهنده‌ی ارتباط عمیقی است که میان ایرانیان و شاعران‌شان وجود دارد. حضور این‌چنینی ایرانیان بر مزار عطار، حافظ، خیام و سعدی پدیده‌ای کاملاً استثنایی است.»
🔴 منبع: کتاب «پنج اقلیم حضور»، داریوش شایگان
__
🔴 گریز از عادت و نگاه دوباره به اطراف
✍️ سهند ایرانمهر
این تصویر را که می‌بینم به این فکر می‌کنم که چقدر بد است عادت کردنی که باعث شود عمق پدیده‌های اطرافمان را درک نکنیم و چقدر خوب است آشنازدایی و دقت دوباره در همه چیزهای
اطرافمان.
برای مثال همین صحنه که احتمالاً برای خیلی از ما، آشنا و عادی است اما چیزهایی هست که باید از نو به آن نگاه کرد و عمق و عظمتش را یافت، مثل این نکته که این مکان، مکانی متعلق به دیروز و پریروز و صد یا سیصد سال پیش نیست، و این مزار، مزار خان و امیر و زاهد و بددینی هم نیست.
دلیل تجمع فستیوال یا به‌قول امروزی‌ها «ایوِنت» یا تلاش فلان منطقه گردشگری برای جذب گردشگر بیشتر هم نیست. دلیل تجمع، سنتی چندهزارساله است. مردمی که جمع شده‌اند، از اقوام مختلف ایرانی و به تعبیری قدیمی‌ترین «ملت» جهانند که نوروز، یکی از سنت‌های پیوند دهنده و مشترکشان است. کاری که امروز با ائتلاف یک یا صد دولت یا یک یا صد بخشنامه یا یک یا صد سند تحریف شده هم امکان برگزاری خودجوشش نیست.
کسی هم که آرمیده، نه خاقان و نه خان‌زاده و نه امیر و نه جنگاور و نه مفتی که یک «شاعر» است و چه چیزی لطیف‌تر از اینکه شاعری بشود محل قرار ملتی به بهانه رسمی چندهزارساله؟ و اصلا در چندجای جهان می‌توان چنین چیزی را دید؟ آن هم کدام شاعر؟
شاعری که بین مسجد و مدرسه و خانقاه و شیخ و صوفی و محتسب، خرابات را از مسیر کوچه رندان برمی‌گزیند، سخن از «عشق» می‌گوید و «بی‌تعلقی» از هرچه رنگ تعلق پذیرد اما بی‌دین و دیندار را به شعر او تعلقی است.
دلا دلالتِ خیرت کنم به راهِ نجات
مکن به فسق مباهات و زهد هم مَفُروش
نگاه کردن عمیق به چیزهای عادی شده اطرافمان خیلی چیزها را حالی‌مان می‌کند به ویژه اگر به یاد داشته باشیم آنچه را که امروز زنده و پرخروش می‌بینیم چیزی است که سم اسب ایلغارها و چنگیزی تیغ‌ها و بسمل حرامیان و امرِ خان‌بن‌خان‌ها و رموز مصلحت خسروان در قرون مختلف را پشت سر گذاشت و اکنون خروش و نشاط بر سر مزار کسی است که نه سودای خروش داشت و نه رسم چنگیزی و نه زهد ریایی جز آنکه محرم راز سروش عشق بود:
به جز ثنایِ جلالش مساز وِردِ ضمیر
که هست گوشِ دلش محرمِ پیامِ سروش
رموزِ مصلحتِ مُلک خسروان دانند
گدایِ گوشه نشینی تو حافظا مَخروش
@IranDel_Channel
💢
🔴 نوروز در آرامگاه حافظ شیرازی
در قرن ۸ هجری، شاعری در وضعیت آشوبناک این سرزمین در خلوت خود سرود:
بر سرِ تربت ما چون گذری همّت خواه
که زیارتگه رندان جهان خواهد بود
و این حدود ۷۰۰ سال بعد لحظات تحویل سال ۱۴۰۳ خورشیدی بر سر تربت او (در حافظیه شیراز) است.
✍🏼 داریوش شایگان
«شما در هیچ جای دنیا سراغ ندارید که مردم بر سر مزار شاعران خود بروند و با مقبره شاعران‌شان همچون زیارتگاه برخورد کنند. هر فرد ایرانی برای مثال رابطه‌ای شخصی با حافظ دارد، اینکه آن فرد فرهیخته است یا عامی یا عارف است و رند، اهمیت چندانی ندارد، هر یک به فراخورِ حال و استعداد ذاتی خود آن را تعبیر می‌کنند و از آن بهره می‌گیرند و از خواندن اشعار وی لذت می‌برند؛ به قول مولانا «هرکسی از ظن خود شد یار من/ از درون من نجُست اسرار من». این نشان‌دهنده‌ی ارتباط عمیقی است که میان ایرانیان و شاعران‌شان وجود دارد. حضور این‌چنینی ایرانیان بر مزار عطار، حافظ، خیام و سعدی پدیده‌ای کاملاً استثنایی است.»
🔴 منبع: کتاب «پنج اقلیم حضور»، داریوش شایگان
__
🔴 گریز از عادت و نگاه دوباره به اطراف
✍️ سهند ایرانمهر
این تصویر را که می‌بینم به این فکر می‌کنم که چقدر بد است عادت کردنی که باعث شود عمق پدیده‌های اطرافمان را درک نکنیم و چقدر خوب است آشنازدایی و دقت دوباره در همه چیزهای
اطرافمان.
برای مثال همین صحنه که احتمالاً برای خیلی از ما، آشنا و عادی است اما چیزهایی هست که باید از نو به آن نگاه کرد و عمق و عظمتش را یافت، مثل این نکته که این مکان، مکانی متعلق به دیروز و پریروز و صد یا سیصد سال پیش نیست، و این مزار، مزار خان و امیر و زاهد و بددینی هم نیست.
دلیل تجمع فستیوال یا به‌قول امروزی‌ها «ایوِنت» یا تلاش فلان منطقه گردشگری برای جذب گردشگر بیشتر هم نیست. دلیل تجمع، سنتی چندهزارساله است. مردمی که جمع شده‌اند، از اقوام مختلف ایرانی و به تعبیری قدیمی‌ترین «ملت» جهانند که نوروز، یکی از سنت‌های پیوند دهنده و مشترکشان است. کاری که امروز با ائتلاف یک یا صد دولت یا یک یا صد بخشنامه یا یک یا صد سند تحریف شده هم امکان برگزاری خودجوشش نیست.
کسی هم که آرمیده، نه خاقان و نه خان‌زاده و نه امیر و نه جنگاور و نه مفتی که یک «شاعر» است و چه چیزی لطیف‌تر از اینکه شاعری بشود محل قرار ملتی به بهانه رسمی چندهزارساله؟ و اصلا در چندجای جهان می‌توان چنین چیزی را دید؟ آن هم کدام شاعر؟
شاعری که بین مسجد و مدرسه و خانقاه و شیخ و صوفی و محتسب، خرابات را از مسیر کوچه رندان برمی‌گزیند، سخن از «عشق» می‌گوید و «بی‌تعلقی» از هرچه رنگ تعلق پذیرد اما بی‌دین و دیندار را به شعر او تعلقی است.
دلا دلالتِ خیرت کنم به راهِ نجات
مکن به فسق مباهات و زهد هم مَفُروش
نگاه کردن عمیق به چیزهای عادی شده اطرافمان خیلی چیزها را حالی‌مان می‌کند به ویژه اگر به یاد داشته باشیم آنچه را که امروز زنده و پرخروش می‌بینیم چیزی است که سم اسب ایلغارها و چنگیزی تیغ‌ها و بسمل حرامیان و امرِ خان‌بن‌خان‌ها و رموز مصلحت خسروان در قرون مختلف را پشت سر گذاشت و اکنون خروش و نشاط بر سر مزار کسی است که نه سودای خروش داشت و نه رسم چنگیزی و نه زهد ریایی جز آنکه محرم راز سروش عشق بود:
به جز ثنایِ جلالش مساز وِردِ ضمیر
که هست گوشِ دلش محرمِ پیامِ سروش
رموزِ مصلحتِ مُلک خسروان دانند
گدایِ گوشه نشینی تو حافظا مَخروش
@IranDel_Channel
💢
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⚫️ فرامرز اصلانی؛
آهنگساز، ترانه‌سرا، نوازندهٔ گیتار و خوانندهٔ موسیقی پاپ ایرانی،
زادهٔ ۲۲ تیر ۱۳۳۳
درگذشت ۱ فروردین ۱۴۰۳ خورشیدی
یاد و نامِ فرامرز اصلانی، در دفترِ هنر این مرزوبوم، مانا
#یادها
@IranDel_Channel
💢
آهنگساز، ترانه‌سرا، نوازندهٔ گیتار و خوانندهٔ موسیقی پاپ ایرانی،
زادهٔ ۲۲ تیر ۱۳۳۳
درگذشت ۱ فروردین ۱۴۰۳ خورشیدی
یاد و نامِ فرامرز اصلانی، در دفترِ هنر این مرزوبوم، مانا
#یادها
@IranDel_Channel
💢
رادیو شاهنامه|بخش هفدهم
📻@podchi
🎙 رادیو شاهنامه - بخش هفدهم
▫️نقالی مرشد ولی‌الله ترابی
▫️نیایش نوروزی از هما ارژنگی
▫️شاهنامه‌خوانی بختیاری ابوالقاسم دهقانی
▫️نقالی مرجان صادقی از داستان سهراب و گردآفرید
▫️شاهنامه‌خوانی بختیاری کیخسرو دهقانی از داستان کاوه و ضحاک
▫️نقالی سارا عباس‌پور از داستان نوروز
▫️نقالی فهیمه باروتچی از داستان گذر سیاوش از آتش
▫️نقالی طاهره بهرامی از داستان نوروز و جمشید
▫️شاهنامه‌خوانی مهبد و مهدیس کرمی‌پور از زاده شدن رستم
▫️نقالی آوا فیاضی از داستان رودابه و کک
@IranDel_Channel
💢
▫️نقالی مرشد ولی‌الله ترابی
▫️نیایش نوروزی از هما ارژنگی
▫️شاهنامه‌خوانی بختیاری ابوالقاسم دهقانی
▫️نقالی مرجان صادقی از داستان سهراب و گردآفرید
▫️شاهنامه‌خوانی بختیاری کیخسرو دهقانی از داستان کاوه و ضحاک
▫️نقالی سارا عباس‌پور از داستان نوروز
▫️نقالی فهیمه باروتچی از داستان گذر سیاوش از آتش
▫️نقالی طاهره بهرامی از داستان نوروز و جمشید
▫️شاهنامه‌خوانی مهبد و مهدیس کرمی‌پور از زاده شدن رستم
▫️نقالی آوا فیاضی از داستان رودابه و کک
@IranDel_Channel
💢
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 فَرْوَدین
همچو باد بهاران و همراه با فراز و فرود یک پرتابِ پهلوانِ میل‌باز، پرواز عقابی تیزبین و نوای آسمانی مرشد جعفر شیرخدا به‌هنگام خواندن شعر زیبای میرزا آقاخان کرمانی، گذاری می‌کنیم به‌جای جای ایران جان؛
از سرزمینِ پارس و تخت جمشید تا پای تندیس برنزی فردوسی در خاک خراسان و سری می‌زنیم به‌نخل‌های جنوب، شالی‌های شمال، خواجوی زاينده‌رود، لنج‌سواران خلیج فارس، دماوند سربلند و... .
پ.ن: فَرْوَدین، نام بادی است که در فروردین‌ماه می‌وزد و آن را «بادِ فَرْوَدین» می‌گویند.
تصاویر از مستندهای «گود مقدس» ساختهٔ هژیر داریوش، «فردوسی و مردم» ساختهٔ حسین ترابی و «باد صبا» ساختهٔ آلبرت لاموریس برگزیده شده است.
بر همهٔ مردم ایران، این بهار همایون باد.
🔴 منبع: صفحه لاجورد
@IranDel_Channel
💢
🔴 فَرْوَدین
همچو باد بهاران و همراه با فراز و فرود یک پرتابِ پهلوانِ میل‌باز، پرواز عقابی تیزبین و نوای آسمانی مرشد جعفر شیرخدا به‌هنگام خواندن شعر زیبای میرزا آقاخان کرمانی، گذاری می‌کنیم به‌جای جای ایران جان؛
از سرزمینِ پارس و تخت جمشید تا پای تندیس برنزی فردوسی در خاک خراسان و سری می‌زنیم به‌نخل‌های جنوب، شالی‌های شمال، خواجوی زاينده‌رود، لنج‌سواران خلیج فارس، دماوند سربلند و... .
پ.ن: فَرْوَدین، نام بادی است که در فروردین‌ماه می‌وزد و آن را «بادِ فَرْوَدین» می‌گویند.
تصاویر از مستندهای «گود مقدس» ساختهٔ هژیر داریوش، «فردوسی و مردم» ساختهٔ حسین ترابی و «باد صبا» ساختهٔ آلبرت لاموریس برگزیده شده است.
بر همهٔ مردم ایران، این بهار همایون باد.
🔴 منبع: صفحه لاجورد
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 نقل به مضمون از دکتر جواد طباطبایی، فیلسوف سیاسی ایران:
برخی می‌گویند بیش از حد به خودتان و تاریخ‌تان تفاخر نکنید. بحث من اصلاً این نیست. بلکه مسئله، فهمیدنِ واقعیتِ تاریخیِ ماست.
تاریخِ ما و تاریخِ فرهنگی ما، خودش را و منابعِ خودش را ایجاد کرده و آگاهی، نسبت به آنچه هم ایجاد کرده، پیدا کرده است.
کشورهای همسایه ایران که امروزه حاکمیت‌شان تثبیت شده و حرفی در آن نیست؛ اما بسیاری از آن کشورها که قبلاً بخشی از کشورِ ایران بودند، اگر بخواهند از منظر فرهنگی و تاریخی، خود را از ایران، جدا بدانند، هرگز نمی‌توانند از فرهنگ و تاریخِ کشورشان چیزی بگویند و بنویسند، لاجرم باید در چارچوبِ فرهنگ و تاریخِ ایران باشد.
اگر مثلاً "جمهوری آذربایجان" روی این موضعِ خود بایستد که من هرگز جزئی از ایران نبودم، مطلقاً نمی‌تواند یک کلمه از فرهنگ و تاریخِ کشورِ نوبنیادش را بنویسد.
@IranDel_Channel
💢
برخی می‌گویند بیش از حد به خودتان و تاریخ‌تان تفاخر نکنید. بحث من اصلاً این نیست. بلکه مسئله، فهمیدنِ واقعیتِ تاریخیِ ماست.
تاریخِ ما و تاریخِ فرهنگی ما، خودش را و منابعِ خودش را ایجاد کرده و آگاهی، نسبت به آنچه هم ایجاد کرده، پیدا کرده است.
کشورهای همسایه ایران که امروزه حاکمیت‌شان تثبیت شده و حرفی در آن نیست؛ اما بسیاری از آن کشورها که قبلاً بخشی از کشورِ ایران بودند، اگر بخواهند از منظر فرهنگی و تاریخی، خود را از ایران، جدا بدانند، هرگز نمی‌توانند از فرهنگ و تاریخِ کشورشان چیزی بگویند و بنویسند، لاجرم باید در چارچوبِ فرهنگ و تاریخِ ایران باشد.
اگر مثلاً "جمهوری آذربایجان" روی این موضعِ خود بایستد که من هرگز جزئی از ایران نبودم، مطلقاً نمی‌تواند یک کلمه از فرهنگ و تاریخِ کشورِ نوبنیادش را بنویسد.
@IranDel_Channel
💢
🔴 ابتلای شهرداری و شورای شهر تبریز به سندرم استکهلم!
✍️ نیما عظیمی، کنشگر مدنی تبریزی
سندرم استکهلم پدیده‌ای‌ست که در آن گروگان نسبت به گروگان‌گیر، یا فرد و افرادی از جامعه نسبت به افرادی که آنها را مورد آزار قرار داده‌اند، حس هم‌ذات‌پنداری و وفاداری پیدا کرده و با علاقه، خود را تسلیم می‌کنند!
نهادهایی که در تبریز مجوزِ نصبِ المان‌های نوروزی با نشانه‌های بیگانگان و دشمنانِ تاریخی آذربایجان را صادر کرده‌اند، بی‌شک دچار سندرم استکهلم هستند.
تخم‌مرغ‌های رنگیِ هفت‌سین با "الفبای تُرک‌های اورخون مغولستان" و لباس مردان لزگی که از لباسِ نظامیِ «لیاخوف» (افسر روسی که مجلس ملی ایران را به‌توپ بست) الگو‌برداری شده، بنابر کدام ضرورتی انجام گرفته است؟!
این‌همه نشانه در هویتِ ملی ایران داریم؛ چرا چسبیده‌اید به آیین آن بیگانگان که می‌خواهند بلای جانِ آذربایجان و در نتیجه ایران باشند؟!
حوزه‌ی تاریخ و ادب این سرزمین را از هر دریچه‌ای که بنگریم: «آذربایجان از نظر هویت، فرهنگ و تبار نسبتی با تُرک و تُرکان ندارد. موضوع زبان مقوله‌ی دیگری است.»
زبان الزاماً بیان‌گر تبار و ملیّت نیست؛ و بنابر همین گزاره‌ی بسیارساده، آذربایجان، "تُرک" نیست.
اما جریان‌های ضدِّ ایرانی همین اشتراک نیم‌بندِ زبانی - که ورود ناخوانده‌ی آن نیز در پی تهاجمِ بیگانگان بوده است - را دست‌مایه‌ای برای ملت‌سازی در آذربایجان قرار داده‌اند. شگفت‌آور است که درک این موضوعِ بسیار ساده برای برخی از مردم و مسئولین آذربایجان، بسیار سخت است!
آذربایجان به‌لحاظ تاریخی و سیاسی همواره مورد تهاجم و دست‌درازی‌های فرهنگی و نظامی از سوی تُرکان و ناحیه‌ی قفقاز بوده است. روندی که در عصر کنونی نیز ریختی دیگر گرفته اما باهمان ماهیت ادامه دارد.
در ادامه اشاره‌ای کوتاه به چند منبع تاریخی داشته باشیم تا ابتلای شورای شهر و شهرداری تبریز به سندرم استکهلم برای‌مان ملموس‌تر و محسوس‌تر شود:
«ابن‌کثیر» مورخ نامدار قرن ۸ هجری آورده: «در این سال، تُرکان آذربایجان را غارت کردند و گروه بزرگی از مسلمانان را کُشتند» (ابن‌کثیر. البدایة‌والنهایة. جلد۱۲، ص ۶۵۸)
در قرن دهم هجری عثمانیان به آذربایجان، حمله کردند و جنگ معروف «چالدران» به‌پا شد.
«دولت عثمانی از مفتی «عبدالله افندی» فتوایی دریافت کرد که طبق آن غارتِ اموال و اسارت زنان عجم، حلال شرعی می‌باشد.» (منصوری. مطالعاتی درباره تاریخ، زبان و فرهنگ آذربایجان، ج۱، ص۱۷۲)
«ابن‌اثیر» در شرح رخدادهای سال ۹۹هجری آورده است: «در این سال، تُرکان به آذربایجان تاختند و گروهی از مردم را به قتل رساندند» (ابن‌اثیر. الکامل‌فی‌تاریخ. جلد۷، ص۲۸۶۶)
@IranDel_Channel
💢
🔴 ابتلای شهرداری و شورای شهر تبریز به سندرم استکهلم!
✍️ نیما عظیمی، کنشگر مدنی تبریزی
سندرم استکهلم پدیده‌ای‌ست که در آن گروگان نسبت به گروگان‌گیر، یا فرد و افرادی از جامعه نسبت به افرادی که آنها را مورد آزار قرار داده‌اند، حس هم‌ذات‌پنداری و وفاداری پیدا کرده و با علاقه، خود را تسلیم می‌کنند!
نهادهایی که در تبریز مجوزِ نصبِ المان‌های نوروزی با نشانه‌های بیگانگان و دشمنانِ تاریخی آذربایجان را صادر کرده‌اند، بی‌شک دچار سندرم استکهلم هستند.
تخم‌مرغ‌های رنگیِ هفت‌سین با "الفبای تُرک‌های اورخون مغولستان" و لباس مردان لزگی که از لباسِ نظامیِ «لیاخوف» (افسر روسی که مجلس ملی ایران را به‌توپ بست) الگو‌برداری شده، بنابر کدام ضرورتی انجام گرفته است؟!
این‌همه نشانه در هویتِ ملی ایران داریم؛ چرا چسبیده‌اید به آیین آن بیگانگان که می‌خواهند بلای جانِ آذربایجان و در نتیجه ایران باشند؟!
حوزه‌ی تاریخ و ادب این سرزمین را از هر دریچه‌ای که بنگریم: «آذربایجان از نظر هویت، فرهنگ و تبار نسبتی با تُرک و تُرکان ندارد. موضوع زبان مقوله‌ی دیگری است.»
زبان الزاماً بیان‌گر تبار و ملیّت نیست؛ و بنابر همین گزاره‌ی بسیارساده، آذربایجان، "تُرک" نیست.
اما جریان‌های ضدِّ ایرانی همین اشتراک نیم‌بندِ زبانی - که ورود ناخوانده‌ی آن نیز در پی تهاجمِ بیگانگان بوده است - را دست‌مایه‌ای برای ملت‌سازی در آذربایجان قرار داده‌اند. شگفت‌آور است که درک این موضوعِ بسیار ساده برای برخی از مردم و مسئولین آذربایجان، بسیار سخت است!
آذربایجان به‌لحاظ تاریخی و سیاسی همواره مورد تهاجم و دست‌درازی‌های فرهنگی و نظامی از سوی تُرکان و ناحیه‌ی قفقاز بوده است. روندی که در عصر کنونی نیز ریختی دیگر گرفته اما باهمان ماهیت ادامه دارد.
در ادامه اشاره‌ای کوتاه به چند منبع تاریخی داشته باشیم تا ابتلای شورای شهر و شهرداری تبریز به سندرم استکهلم برای‌مان ملموس‌تر و محسوس‌تر شود:
«ابن‌کثیر» مورخ نامدار قرن ۸ هجری آورده: «در این سال، تُرکان آذربایجان را غارت کردند و گروه بزرگی از مسلمانان را کُشتند» (ابن‌کثیر. البدایة‌والنهایة. جلد۱۲، ص ۶۵۸)
در قرن دهم هجری عثمانیان به آذربایجان، حمله کردند و جنگ معروف «چالدران» به‌پا شد.
«دولت عثمانی از مفتی «عبدالله افندی» فتوایی دریافت کرد که طبق آن غارتِ اموال و اسارت زنان عجم، حلال شرعی می‌باشد.» (منصوری. مطالعاتی درباره تاریخ، زبان و فرهنگ آذربایجان، ج۱، ص۱۷۲)
«ابن‌اثیر» در شرح رخدادهای سال ۹۹هجری آورده است: «در این سال، تُرکان به آذربایجان تاختند و گروهی از مردم را به قتل رساندند» (ابن‌اثیر. الکامل‌فی‌تاریخ. جلد۷، ص۲۸۶۶)
@IranDel_Channel
💢
Telegram
ایران‌دل | IranDel
همه عالم تن است و ایران دل ❤️
این کانال دغدغه‌اش، ایران است و گردانندۀ آن، یک شهروند ایرانی آذربایجانی
[ بازنشر یک یادداشت، توییت، ویدئو و یا یک صوت به معنی تأیید کل محتوا و تمام مواضع صاحب آن محتوا نیست و هدف صرفاً بازتاب دادن یک نگاه و اندیشه است.]
این کانال دغدغه‌اش، ایران است و گردانندۀ آن، یک شهروند ایرانی آذربایجانی
[ بازنشر یک یادداشت، توییت، ویدئو و یا یک صوت به معنی تأیید کل محتوا و تمام مواضع صاحب آن محتوا نیست و هدف صرفاً بازتاب دادن یک نگاه و اندیشه است.]
ایران‌دل | IranDel
🔴 نقل به مضمون از دکتر جواد طباطبایی، فیلسوف سیاسی ایران: برخی می‌گویند بیش از حد به خودتان و تاریخ‌تان تفاخر نکنید. بحث من اصلاً این نیست. بلکه مسئله، فهمیدنِ واقعیتِ تاریخیِ ماست. تاریخِ ما و تاریخِ فرهنگی ما، خودش را و منابعِ خودش را ایجاد کرده و آگاهی،…
🔴 نوروز بدون ماههای ایرانی!
✍️ سالار سیف‌الدینی، دکترای جغرافیای سیاسی
نوروز، بدون تقویم خیامی و ماههای ایرانی معنایی ندارد. وقتی می‌گوییم نوروز یعنی روز نخستِ فروردین، نه ۲٠ (یا ۲۱) مارس.
کوششِ [مصطفی کمال] آتاترک برای "ملت‌سازی"، از این رو موفق بود که ملت‌سازی او با تاریخ‌سازی هم توأم شد. یعنی دستگاه فرهنگی رژیمِ او، با انکار ارزش‌های دوره‌ی عثمانی، تاریخی نسبتاً جدید را بدون اینکه به فرهنگ ملت‌های موجود دست‌بُردی بزند، دست و پا کرد.
اوجِ دستبرد تاریخ‌نگاری رسمی در دوره‌ی [مصطفی کمال] آتاتُرک این بود که به سومر و هیتیت‌ها که هیچ دولتِ زنده‌ای مدعی آنان نبود ناخنکی کوتاه بزند که به هر حال، مشکلی غیرآکادمیکی ایجاد نمی‌کرد و آن هم پس از چند دهه فراموش شد. به طور کلی [مصطفی کمال] آتاتُرک، زبان و تاریخی را از نو تأسیس کرد و به همین دلیل به صفت «پدرِ تُرکها» شناخته می‌شود.
یعنی تُرکها به عنوان یک ملیت با [مصطفی کمال] آتاتُرک و با الغای خلافت، متولد شدند. روشن است که درونِ دستگاهِ خلافت، فقط می‌توان امّت بود نه ملّت. پس [مصطفی کمال] آتاتُرک در ۱۹۲۴ [میلادی] ملتی نو با فرهنگ و تاریخی جدید ساخت.
اما خاندانِ علی‌اف [در باکو] نسخه‌ای کم‌هوش و مضحک در جعل و سرقتِ تاریخ است. شیوه‌ی آنها برخلاف [مصطفی کمال] آتاتُرک، تأسیس نیست، سرقت است. انگار شاعری دوره‌گرد، غزل‌های حافظ را دزدیده و به نام خود بخواند، همگان هم می‌دانند که غزل‌ها، از آن حافظ است؛ اما شاعر دوره‌گرد به قدری وقیح است که به کارش ادامه دهد.
این نوع نزدیک شدن به نوروز مثل آن است که کت و شلواری بر تَن میمون کنیم و از مردم انتظار داشته باشیم که به او احترام بگذارند، ولی نه تنها احترامی در کار نیست، بلکه موجب تفریح هم خواهد شد.
کشوری که مدعی نوروز است، نخست باید گاه‌شماری ایرانی، مبتنی ماههای آن را بپذیرد، زیرا بدون پایان اسفند و آغاز فروردین، نوروز بی‌معناست.
در اینجا (تصاویر پیوست) مایکل دورن، نویسنده خاندان علی‌اف که غرور امریکایی (!) را به چند دلار نفتی فروخته به کاملا هریس معترض شده که چرا نوروز را که جشنی غیرایرانی است به سبک ایرانی تبریک گفته [است]. یک ایران‌شناس دانمارکی هم پاسخش را داده [است.]
@IranDel_Channel
💢
🔴 نوروز بدون ماههای ایرانی!
✍️ سالار سیف‌الدینی، دکترای جغرافیای سیاسی
نوروز، بدون تقویم خیامی و ماههای ایرانی معنایی ندارد. وقتی می‌گوییم نوروز یعنی روز نخستِ فروردین، نه ۲٠ (یا ۲۱) مارس.
کوششِ [مصطفی کمال] آتاترک برای "ملت‌سازی"، از این رو موفق بود که ملت‌سازی او با تاریخ‌سازی هم توأم شد. یعنی دستگاه فرهنگی رژیمِ او، با انکار ارزش‌های دوره‌ی عثمانی، تاریخی نسبتاً جدید را بدون اینکه به فرهنگ ملت‌های موجود دست‌بُردی بزند، دست و پا کرد.
اوجِ دستبرد تاریخ‌نگاری رسمی در دوره‌ی [مصطفی کمال] آتاتُرک این بود که به سومر و هیتیت‌ها که هیچ دولتِ زنده‌ای مدعی آنان نبود ناخنکی کوتاه بزند که به هر حال، مشکلی غیرآکادمیکی ایجاد نمی‌کرد و آن هم پس از چند دهه فراموش شد. به طور کلی [مصطفی کمال] آتاتُرک، زبان و تاریخی را از نو تأسیس کرد و به همین دلیل به صفت «پدرِ تُرکها» شناخته می‌شود.
یعنی تُرکها به عنوان یک ملیت با [مصطفی کمال] آتاتُرک و با الغای خلافت، متولد شدند. روشن است که درونِ دستگاهِ خلافت، فقط می‌توان امّت بود نه ملّت. پس [مصطفی کمال] آتاتُرک در ۱۹۲۴ [میلادی] ملتی نو با فرهنگ و تاریخی جدید ساخت.
اما خاندانِ علی‌اف [در باکو] نسخه‌ای کم‌هوش و مضحک در جعل و سرقتِ تاریخ است. شیوه‌ی آنها برخلاف [مصطفی کمال] آتاتُرک، تأسیس نیست، سرقت است. انگار شاعری دوره‌گرد، غزل‌های حافظ را دزدیده و به نام خود بخواند، همگان هم می‌دانند که غزل‌ها، از آن حافظ است؛ اما شاعر دوره‌گرد به قدری وقیح است که به کارش ادامه دهد.
این نوع نزدیک شدن به نوروز مثل آن است که کت و شلواری بر تَن میمون کنیم و از مردم انتظار داشته باشیم که به او احترام بگذارند، ولی نه تنها احترامی در کار نیست، بلکه موجب تفریح هم خواهد شد.
کشوری که مدعی نوروز است، نخست باید گاه‌شماری ایرانی، مبتنی ماههای آن را بپذیرد، زیرا بدون پایان اسفند و آغاز فروردین، نوروز بی‌معناست.
در اینجا (تصاویر پیوست) مایکل دورن، نویسنده خاندان علی‌اف که غرور امریکایی (!) را به چند دلار نفتی فروخته به کاملا هریس معترض شده که چرا نوروز را که جشنی غیرایرانی است به سبک ایرانی تبریک گفته [است]. یک ایران‌شناس دانمارکی هم پاسخش را داده [است.]
@IranDel_Channel
💢
Telegram
ایران‌دل + | + IranDel
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 پیام نوروزی دکتر «میر جلال الدین کزازی» شاهنامه‌پژوه به مناسبت نوروز ۱۴۰۳ خورشیدی
@IranDel_Channel
💢
@IranDel_Channel
💢
🎙 تصنیفِ آذربایجان
خواننده: عبدالوهاب شهیدی
آهنگساز: عارف قزوینی
ترانه‌سُرا: رحیم معینی کرمانشاهی
تنظیم‌کننده: جواد معروفی
آهنگ در افشاری
@IranDel_Channel
💢
🎙 تصنیفِ آذربایجان
خواننده: عبدالوهاب شهیدی
آهنگساز: عارف قزوینی
ترانه‌سُرا: رحیم معینی کرمانشاهی
تنظیم‌کننده: جواد معروفی
آهنگ در افشاری
@IranDel_Channel
💢
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 آذربایجانِ ایران ما، سرزمینِ بزرگان و آزادگانِ ایران‌خواه
چه آذرها به جان از مُلکِ آذربایجان داریم و تصنیفِ آذربایجان و تصاویرِ همراه، تقدیم به آزادگانِ آذربایجان، سرزمینِ آتش
ترانه‌ای در افشاری با کلامِ استاد رحیم معینی کرمانشاهی، آهنگی از عارف قزوینی، تنظیمِ جواد معروفی و صدای گرمِ استاد عبدالوهاب شهیدی به همراه تصاویری از شهر تبریز در دههٔ ۱۳۴۰ خورشیدی؛ تصاویری از میدان ساعت، محوطهٔ دانشگاه، مسجد کبود و هنرِ قالیبافی این شهر.
تا نام ایران در جهان باد، پاینده آذربایِجان باد
پاینده آذربایجان باد تا این جهان باد
هر سر که دارد شور وطن را
از هر گزندی در امان باد تا این جهان باد
وطن امید من وطن پناه من
این اشک و آه من باشد گواه من
این خاک ما همپایه خورشید تابان باد تا جهان باد
ای ایران به کامت دور این آسمان باد
در این وطن زبان چو برگشودم
خوش این سخن که از وطن سرودم
ای عمر من ای جان من، ای شور جاویدان من
عشق من و امید من، ایران من
(رحیم معینی کرمانشاهی)
تصنیف را بطور کامل از اینجا بشنوید.
@IranDel_Channel
💢
چه آذرها به جان از مُلکِ آذربایجان داریم و تصنیفِ آذربایجان و تصاویرِ همراه، تقدیم به آزادگانِ آذربایجان، سرزمینِ آتش
ترانه‌ای در افشاری با کلامِ استاد رحیم معینی کرمانشاهی، آهنگی از عارف قزوینی، تنظیمِ جواد معروفی و صدای گرمِ استاد عبدالوهاب شهیدی به همراه تصاویری از شهر تبریز در دههٔ ۱۳۴۰ خورشیدی؛ تصاویری از میدان ساعت، محوطهٔ دانشگاه، مسجد کبود و هنرِ قالیبافی این شهر.
تا نام ایران در جهان باد، پاینده آذربایِجان باد
پاینده آذربایجان باد تا این جهان باد
هر سر که دارد شور وطن را
از هر گزندی در امان باد تا این جهان باد
وطن امید من وطن پناه من
این اشک و آه من باشد گواه من
این خاک ما همپایه خورشید تابان باد تا جهان باد
ای ایران به کامت دور این آسمان باد
در این وطن زبان چو برگشودم
خوش این سخن که از وطن سرودم
ای عمر من ای جان من، ای شور جاویدان من
عشق من و امید من، ایران من
(رحیم معینی کرمانشاهی)
تصنیف را بطور کامل از اینجا بشنوید.
@IranDel_Channel
💢
🎥 برشی از چکامه‌ی غلامعلی رعدی آذرخشی درباره‌ی رابطه‌ی زبانِ ملی فارسی و زبان‌های محلی در ایران
(این قصیده ۹۸ بیت است به نقل از زبان فارسی در آذربایجان)
غلامعلی رعدی آذرخشی در مهر ۱۲۸۸ خورشیدی در محله ششگلان تبریز به دنیا آمد. تحصیلات متوسطه را در دبیرستان فردوسی تبریز به پایان برد. در سال ۱۳۰۶ خورشیدی به تهران رفت و به تحصیل در دانشکده حقوق و علوم سیاسی پرداخت. پس از اخذ لیسانس حقوق، در آبان سال ۱۳۱۵ خورشیدی برای ادامه‌ی تحصیل عازم پاریس شد. مدتی نیز در ژنو تحصیل کرد و سرانجام در رشته حقوق بین‌الملل و ادبیات تطبیقی دکترا گرفت.
پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۰ خورشیدی در وزارت فرهنگ مشغول کار شد و در سال ۱۳۲۰ خورشیدی مدیریت کتابخانه فنی وزارت فرهنگ و ریاست اداره کل نگارش را به عهده گرفت. رعدی در امر ایجاد فرهنگستان ایران با محمدعلی فروغی و علیاصغر حکمت همکاری کرد و مدتی نیز عهده‌دار ریاست دبیرخانه‌ی فرهنگستان ایران بود.
غلامعلی رعدی در سال ۱۳۲۴ خورشیدی برای شرکت در یونسکو نامزد شد و به اتفاق علیاصغر حکمت به انگلستان رفت. سپس به نمایندگی ایران در کمیسیون مقدماتی آن سازمان انتخاب و به نیابت ریاست سازمان منصوب شد و پس از یک سال با سمت ریاست هیئت نمایندگی ایران در کنفرانس یونسکو در پاریس شرکت کرد و تا سال ۱۳۴۲ خورشیدی با داشتن عنوان وزیرمختاری و بعد سفیر کبیری، به سمت نماینده‌ی دایمی ایران در سازمان یونسکو به خدمت اشتغال داشت. در سال ۱۳۴۷ خورشیدی اقدام به تأسیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ملی ایرانی کرد. غلامعلی رعدی در روز ۱۷ مرداد ۱۳۷۸ خورشیدی در تهران درگذشت.
@IranDel_Channel
💢
🎥 برشی از چکامه‌ی غلامعلی رعدی آذرخشی درباره‌ی رابطه‌ی زبانِ ملی فارسی و زبان‌های محلی در ایران
(این قصیده ۹۸ بیت است به نقل از زبان فارسی در آذربایجان)
غلامعلی رعدی آذرخشی در مهر ۱۲۸۸ خورشیدی در محله ششگلان تبریز به دنیا آمد. تحصیلات متوسطه را در دبیرستان فردوسی تبریز به پایان برد. در سال ۱۳۰۶ خورشیدی به تهران رفت و به تحصیل در دانشکده حقوق و علوم سیاسی پرداخت. پس از اخذ لیسانس حقوق، در آبان سال ۱۳۱۵ خورشیدی برای ادامه‌ی تحصیل عازم پاریس شد. مدتی نیز در ژنو تحصیل کرد و سرانجام در رشته حقوق بین‌الملل و ادبیات تطبیقی دکترا گرفت.
پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۰ خورشیدی در وزارت فرهنگ مشغول کار شد و در سال ۱۳۲۰ خورشیدی مدیریت کتابخانه فنی وزارت فرهنگ و ریاست اداره کل نگارش را به عهده گرفت. رعدی در امر ایجاد فرهنگستان ایران با محمدعلی فروغی و علیاصغر حکمت همکاری کرد و مدتی نیز عهده‌دار ریاست دبیرخانه‌ی فرهنگستان ایران بود.
غلامعلی رعدی در سال ۱۳۲۴ خورشیدی برای شرکت در یونسکو نامزد شد و به اتفاق علیاصغر حکمت به انگلستان رفت. سپس به نمایندگی ایران در کمیسیون مقدماتی آن سازمان انتخاب و به نیابت ریاست سازمان منصوب شد و پس از یک سال با سمت ریاست هیئت نمایندگی ایران در کنفرانس یونسکو در پاریس شرکت کرد و تا سال ۱۳۴۲ خورشیدی با داشتن عنوان وزیرمختاری و بعد سفیر کبیری، به سمت نماینده‌ی دایمی ایران در سازمان یونسکو به خدمت اشتغال داشت. در سال ۱۳۴۷ خورشیدی اقدام به تأسیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ملی ایرانی کرد. غلامعلی رعدی در روز ۱۷ مرداد ۱۳۷۸ خورشیدی در تهران درگذشت.
@IranDel_Channel
💢
Telegram
attach 📎
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 آنارکو کاپیتالیسم یا آنارکو فاشیسم؟
مناظره‌ی موسی غنی‌نژاد (استاد اقتصاد) و بهروز افخمی (کارگردان سینما)
🔴 پی‌نوشت:
بازنشر یک مناظره به معنای تأیید کلِّ محتوای آن و تأیید تمام مواضعِ مناظره‌کنندگان نیست.
🔴 منبع: اکوایران
@IranDel_Channel
💢
مناظره‌ی موسی غنی‌نژاد (استاد اقتصاد) و بهروز افخمی (کارگردان سینما)
🔴 پی‌نوشت:
بازنشر یک مناظره به معنای تأیید کلِّ محتوای آن و تأیید تمام مواضعِ مناظره‌کنندگان نیست.
🔴 منبع: اکوایران
@IranDel_Channel
💢