‌
🔴 بیانیه‌ی کمیسیون امورِ بین‌المللِ کانون وکلای دادگستری مرکز در خصوص تعلّقِ ابدی جزایرِ سه‌گانه به ایران

جزایر سه‌گانه‌ی ابوموسی و تنب بزرگ و تنب کوچک از دیر باز جزئی لاینفک از خاک و سرزمین ایرانِ عزیز بوده است.  اشغال ۶۷ ساله این جزایر به وسیله‌ی استعمار بریتانیا نیز نتوانست خللی بر حقِّ حاکمیّتِ ایران بر جزایر ایجاد نماید و در نهم آذرماه ۱۳۵۰ [خورشیدی] و پیش از تأسیس کشوری به نام امارات متحده عربی، جزایر سه‌گانه به وسیله ارتش ایران آزاد شده و حاکمیتِ ایران از آن هنگام، بدون وقفه بر این جزایر به طور کامل اعمال و اجرا گردیده است. بر مبنای اسناد تاریخی و ادله حقوقی متقن، حق حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه، امری مسلم و تردید ناپذیر است و این موضوع برای جامعه بین‌المللی از جمله کشورهای عربی و دولت‌های حاشیه‌ی جنوبی خلیج فارس نیز  مشخص و روشن بوده است. دلایل و شواهد و قرائن متعددی حکایت از این دارد که حاکمان امارات متحده عربی نیز از حقانیتِ ایران آگاه بوده‌اند و ادعاهای واهی بعدی صرفاً ناشی از تحریکاتِ بیگانگان و نیز تلاش برای سوء استفاده از بحران‌های میان ایران و ابرقدرت‌ها بوده است. در این میان و در شرایطی که جزایر سه‌گانه، جزئی جدایی‌ناپذیر از خاک ایران بوده و خواهد بود، همراهی دولت روسیه با ادعاهای واهی امارات متحده عربی بیش از پیش قابل توجه و موجب نگرانی و تأسف است. روسیه که در سال‌های اخیر بارها مورد حمایت و همراهی ایران قرار گرفته است، به جای قدرشناسی از دوستی و کمک‌های ایران، علیه تمامیّتِ ارضی و حاکمیتِ ملّی ایران موضع گرفته است و در رویکردی مداخله‌جویانه، خواستار مذاکره ایران با امارات درباره جزایر سه‌گانه یا ارجاع این مساله ادعایی به دیوان بین‌المللی دادگستری  شده است!

کمیسیون امور بین الملل کانون وکلای دادگستری مرکز در جایگاه ارگان تخصصی امور بین‌المللی کهن‌ترین نهاد مدنی ایران و  مدافعِ منافع ملی و تمامیت ارضی ایران با توجه به همگی مواردی که به آن اشاره شد، بر موضوعات ذیل در راستای صیانت از حقِّ حاکمیت ملّی ایران بر جزایر سه‌گانه تاکید می‌نماید: 
 
۱‌) هرگونه مذاکره درباره جزایر سه‌گانه اقدامی علیه تمامیت ارضی ایران، به معنای پذیرش مداخله‌ی بیگانگان در امور داخلی ایران بوده و غیرقابل پذیرش است.

۲) درباره حقِّ حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه، هیچ‌گونه ابهام و اختلافی وجود ندارد و ادعای واهی و یک طرفه‌ی امارات، تکلیفی برای توجه ایران به این ادعا، ایجاد نمی‌نماید. از این رو ارجاع این اختلاف ادّعایی به دیوان بین‌المللی دادگستری یا هر داوری بین‌المللی، مغایر با تمامیّتِ ارضی ایران بوده و پذیرفتنی نیست.


🔴 منبع: تارنمای کانون وکلای دادگستری مرکز


@IranDel_Channel

💢

‌‌
🔴 به مناسبتِ روز جهانی سهروردی، خانه‌موزه استاد عزت‌الله انتظامی برگزار می‌کند:
مراسمِ نکوداشت شیخ شهاب‌الدین سهروردی

به همراهِ نمایشِ فیلم - تئاتر سهروردی

نویسنده و کارگردان: شکرخدا گودرزی

همراه با نقد و بررسی توسط حلقه نقد تهران

سخنرانی: دکتر مجتبی بشردوست

🔴 زمان:
یازدهم امُرداد ۱۴۰۲ خورشیدی، ساعت ۱۸

🔴 مکان:
تهران، قیطریه، بلوار اندرزگو، روبه‌روی بلوار کاوه، کوچه احمدی، کاشی (پلاک) ۲۸


#اطلاع_رسانی

@IranDel_Channel

💢

‌‌
🔴 #توییت_خوانی

🔴 واکنش‌ها به گمانه‌زنی درباره‌ی گشایشِ فرهنگستان زبان تُرکی!


🔴 پی‌نوشت:
انتشار یک توییت به معنی تأیید تمام مواضع فرد توییت‌کننده نیست.


@IranDel_Channel

💢

‌‌
⚫️ جانی که جان بخشید...

✍️ احسان هوشمند

شادروان حسین خاله، کولبر اهل یکی از روستاهای سردشت در استان آذربایجان‌غربی، در حین کار و پرت‌شدن از کوهستان، دچار حادثه منجر به مرگ مغزی شد و به کما رفت. پس از انتقال آن مرحوم به بیمارستانی در ارومیه، خانواده با اهدای سه عضو او به بیماران نیازمند موافقت کردند تا به سه نفر جانی تازه ببخشد.

لازم به ذکر است که خانواده حسین خاله، چند فرد معلول دارد. این نخستین‌باری نیست که کولبران دچار حادثه منجر به فوت می‌شوند. ‌کولبری یکی از مشاغل مرزنشینان غرب کشور است که با انواع مخاطرات و دشواری‌ها روبه‌رو است. بی‌کاری گسترده در سطح کشور به‌ویژه استان‌های مرزی و نوسان قیمت ارز و تحریم‌های کشور بر اثر چالش‌های بین‌المللی و برخی سیاست‌های نادرست دولتی، موجب شده گروه زیادی از مرزنشینان به کولبری در غرب کشور و مبادله سوخت در شرق کشور و مبادلات لنجی در جنوب کشور روی آورند.

۱) استان‌های غربی کشور از جمله استان آذربایجان‌غربی و کردستان و کرمانشاه از نظر اقلیمی و شرایط آب‌وهوایی و شرایط جغرافیایی ظرفیت‌های بزرگی برای توسعه دارند. فراوانی آب در حوضه‌های آبی نزدیک به مرز نسبت به سایر مناطق کشور و معدل بالای بارش، فرصت‌های مناسبی برای توجه کارشناسی‌شده به توسعه این مناطق است. اگر آمایش سرزمین مبنای برنامه‌های توسعه کشور به‌ویژه استان‌ها و شهرستان‌های مرزی باشد بخشی از مسائل و مشکلات این مناطق مدیریت می‌شود و زمینه اشتغال گروه قابل توجهی از شهروندان به‌ویژه جوانان فراهم می‌شود.

امری که تاکنون چندان مورد توجه نظامِ تدبیرِ کشور قرار نگرفته است. توسعه ایران‌گردی و گردشگری طبیعی با توجه به مختصات جغرافیایی و اقلیمی و پوشش جنگلی و رودخانه‌ها و سدهای موجود و بکربودن طبیعت منطقه و گردشگری تاریخی با توجه به فراوانی میراث تمدنی ایرانی در منطقه و گردشگری فرهنگی با توجه به میراث فرهنگی دیرپا و ماندگار یکی از فرصت‌های جدی برای توسعه این مناطق بکر کشور است. اما به جای توجه به چنین ظرفیت‌هایی و ظرفیت‌های دیگر توسعه‌ای منطقه‌ای، شوربختانه سیاست‌های نادرست دولت‌های مختلف موجب رواج هرچه بیشتر کولبری با مخاطرات بسیار زیاد آن شد.

آسیب‌شناسی سیاست‌های نادرست گذشته همچنان به صورت جدی مورد توجه قرار نگرفته و به شکلی غم‌انگیز شاهد تکرار حوادث ناخوشایند برای کولبران هستیم که معمولاً به قیمت جان و سلامتی کولبران تمام می‌شود. اگرچه به صورت رسمی تاکنون آمار دقیقی از میزان تلفات کولبری در کشور منتشر نشده است اما بررسی شواهد موجود، وضعیت غم‌انگیز و نگران‌کننده‌ای را نمایش می‌دهد.

۲) اگرچه در سده‌های اخیر همواره مبادلات مرزی به صورت محدودی زمینه فعالیت و اشتغال گروهی کم‌شمار را فراهم می‌کرد اما کولبری با شمار قابل توجه فعالیت چند ده هزار نفری در استان‌های غربی محصول اقتصاد بیمار کشور و دولت احمدی‌نژاد است. چالش‌های فراوان پیش‌روی سیاست خارجی کشور و اولویت‌بخشی به مسائل و اهداف دیگری در سیاست خارجی کشور موجب شده، فشارهای وارده بر کشور افزایش یابد و البته در نتیجه این سیاست‌ها و اعمال فشار خارجی بر دولت و تحریم‌های گسترده و البته فساد در ساختار اقتصادی کشور بخش بزرگی از نتایج این وضعیت در شکل تورم و گرانی و کمیابی کالاهای اساسی و بی‌کاری و رکود اقتصادی و در نهایت فشار اقتصادی کمرشکن خود را نمایان کند. در مناطق مرزی نیز این شرایط موجب بی‌کاری بیشتر و در نتیجه گسترش مشاغل پرخطری مانند کولبری و سوخت‌بری شده است. تمهیدات کارشناسی‌شده لازم هم برای کاهش مصائب و مشکلات اهالی اندیشیده نشده و در نتیجه شمار قابل توجهی به کولبری روی آورده‌اند.

۳) سردشت شهر مجروح جنگ تحمیل‌شده هشت‌ساله بر مردم ایران است. گذشته از هزینه‌های درگیری‌های ابتدای انقلاب و سپس بمباران و توپ‌باران‌های شهر توسط ارتش عراق، این شهر مورد حمله شیمیایی ارتش عراق قرار گرفت و هزاران مصدوم شیمیایی پیامد این بمباران غیرانسانی است. علی‌رغم این زخم‌ها تاکنون برای رفع بنیادین و اساسی مشکلات این شهر ارجمند ایرانِ عزیزمان، اقدامات و تدابیر کارشناسی‌شده‌ای صورت نگرفته است.

سوءتدبیرها و کم‌توجهی هم بر بار مسائل این شهرستان افزوده است به‌گونه‌ای که در سال‌های گذشته چند صد خانوار از این شهرستان برای فرار از مشکلات پیش‌روی مهاجرت به اروپا حتی مهاجرت قاچاقی را بر ماندن در این منطقه ترجیح داده‌اند. در این شرایط طاقت‌فرسا، کار برای لقمه نانی به قیمت جانی عزیز چه سخت و دشوار است و شگفت‌تر اینکه با اهدای عضو فرزندی جوان و رشید و برومند چون مرحوم حسین خاله به سه نفر دیگر زندگانی اهدا کنی.

یاد حسین خاله کولبری که با پرت‌شدن از کوهستان نمُرد بلکه با اهدای عضو به سه نفر دیگر زندگانی بخشید، جاودانه باد.


⚫️ منبع:
روزنامه شرق، شماره ۸ امرداد ۱۴۰۲ خورشیدی


@IranDel_Channel

💢

‍ ‌‌‌
🔴 فرهنگستان زبان تُرکی؟؟!!

✍️ منوچهر جوکار، دانش‌آموخته‌ی دکترای زبان و ادبیّات فارسی و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز

بی‌هیچ گمان و گزافه‌ای آذربایجان درگستره‌ی تاریخی و فرهنگی و انسانی‌اش و با مردمانِ فرهنگ‌مدار و ادیبان و شاعران و هنرمندان و علما و دانشمندان و سردارانِ بزرگش از تأثیرگذارترین بخش‌های ایرانِ بزرگ در طول تاریخِ حیاتِ این سرزمین بوده و هست؛ همان‌طور که سهمِ هر یک از دیگر مناطقِ این سرزمین دیرسال: گیلان، مازندران، خراستان، سیستان‌و‌بلوچستان، خوزستان، کُردستان، لرستان، بوشهر، هرمزگان، فارس، کرمان و بختیاری، سمنان و ...  در استحکام و اعتلای ایرانِ عزیز محفوظ و محترم و مغتنم است و هر یک پاره‌ی تن و قوام‌بخشِ این کشور بوده و هستند.

این نکته را پیشاپیش یادآوری کردم تا بیماردلانِ ایران‌گریز (اگر نگوییم ایران‌ستیز) بدانند همه‌ی اقوام و نقطه‌نقطه‌ی این سرزمین و خُرده‌فرهنگ‌ها (Subculture) و زبان‌ها و گویش‌هایِ درونِ این سرزمین برای هرکس که دل در گروِ ایران داشته و دارد و با صدای بلند، خود را ایرانی اعلام می‌کند، عزیز و محترم و ارجمند است.

در خبری آمده که هیأت امنای [بنیاد] فرهنگ، هنر و ادب آذربایجان در شهر تبریز برای تشکیل «فرهنگستان زبان تُرکی با محوریّتِ ایرانی - اسلامی» رایزنی کرده‌اند. طبق اطّلاع، مدیرانِ کل محترمِ فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان‌شرقی و [آذربایجان] غربی و اردبیل و زنجان هم در این جلسه حضور داشته‌اند! چشم‌مان روشن! در حضورِ این حضراتِ مسئول، دارند بی‌سر وصدا ایران را تقسیمِ قومی و زبانی می‌کنند! کسی نیست از این عزیزان بپرسد: مگر در هر کشور چند زبانِ ملّی وجود دارد که به تعداد آنها فرهنگستان یا آکادمی هم تأسیس شود؟ ایران از دورانِ کهن مجموعه‌ای از اقوامِ مختلف بوده که در گذرِ زمان با انتخابِ یک زبان به عنوان زبانِ مشترکِ رسمی و ملّی، ذیلِ نام کشوری واحد و یکپارچه، موجودیّت یافته و ادامه‌ی حیات می‌دهد؛ حال اگر یکی از این اقوام یا بخشی از این سرزمین به دنبال ایجاد فرهنگستانِ مستقل برای زبانِ خود باشد، آیا دیگر بخش‌ها و اقوام نیز چنین حقّی را برای خود محفوظ نمی‌دانند؟ و اگر چنین شود و مثلاً ما شاهد ایجادِ فرهنگستانِ کُردی، طبری، بلوچی، لری و... باشیم، دیگر کشوری به نام ایران با زبانِ مشخصِ ملّی- زبانِ فارسی - (= زبانِ مشترک و گرامیِ همه‌ی اقوام ایرانی) با هویت تاریخی معلوم وجود خواهد داشت؟؟؟

دوستانی که برای «فرهنگستانِ زبانِ تُرکی» تشکیل جلسه داده‌اند، احتمالاً برای راضی کردن مدیران و مسئولانِ بالادستی، عبارتِ
«با محوریّتِ ایرانی - اسلامی» را هم بدان پیوست کرده‌اند تا از اعتراضِ احتمالی جلوگیری کرده باشند و خیالِ دین‌داران را نیز از اقدامِ خود آسوده کرده باشند! شوربختانه دیده‌ایم برخی ایران‌ستیزان و هویّت‌طلبان، هرجا خواسته‌اند «ایران» را نادیده بگیرند، کار خود را با قیدِ «اسلامی» مطرح کرده و به پیش برده‌اند! گویی میانِ این دو گزاره‌ی عزیز، اختلاف و جدایی هست! یا برای دفاع از یکی، باید دیگری را فدا کرد و نادیده گرفت!

اصلاً «فرهنگستانِ زبانِ تُرکی با محوریّتِ ایرانی - اسلامی» یعنی چه؟ تُرکیِ ایرانی؟ تُرکیِ اسلامی؟ یعنی چه واقعاً؟ حقیقتاً اگر نیّتِ بدی در کار نباشد، در خوشبینانه‌ترین حالت، آیا چنین کاری جز انشقاق و شکاف در وحدتِ ملّی ایرانیان، نتیجه‌ای به دنبال خواهد داشت؟ مگر زبانِ فارسی متعلّق به قومی خاص یا بخشِ خاصّی از ایران است که سایر اقوام و بخش‌ها نیز به دنبالِ طرح قوم و زبانِ خود و ایجاد «فرهنگستان» باشند؟ آیا بزرگان و نام‌آورانی هم‌چون استاد دکتر محمدعلی موحد که خود آذربایجانی و از مفاخر فرهنگی و ادبی ایرانِ معاصر است و استاد دکتر ژاله آموزگار و استاد دکتر حسن احمدی گیوی و استاد دکتر سجاد آیدنلو و استاد دکتر باقر صدری‌نیا و ده‌ها نام ارجمندِ دیگرِ برآمده از خطّه‌ی آذربایجان در حوزه‌ی زبان و ادبیات فارسی، چنین تصمیمی را لازم می‌دانند و آن را تأیید می‌کنند؟

عجالتاً منتظرِ هشدار و پیگیری فرهنگستانِ زبان و ادب فارسی به عنوان دستگاه علمی و رسمی و متولّی دفاع و صیانت از زبانِ فارسی هستیم و از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (برای پرسشِ مسئولانه از مدیرانِ خود در این موضوع) و وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری (به عنوانِ یکی از متولّیانِ پاسداشتِ زبانِ رسمی کشور در کارهای علمی و پژوهشی) می‌خواهیم پیگیری‌های لازم و برخوردهای مقتضی را در این موضوع انجام دهند و تا بیش از این شاهدِ کارهایی که موجبِ تضعیفِ زبانِ فارسی و تخریبِ هویّتِ ملّی ایرانیان می‌شود، نباشیم.



@IranDel_Channel

💢

‌‌
‌‌
🔴 انتشارِ یادداشتِ "فرهنگستانِ زبانِ تُرکی؟؟!!" به قلم منوچهر جوکار در کانالِ تلگرامی ایران‌دل، بازتاب زیادی در فضای مجازی و رسانه‌ای کشور داشته است.

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) نیز این یادداشت را پوشش داده است.

سپاس از مخاطبانِ گرامی کانالِ ایران‌دل که با بازنشرِ فرسته‌های کانال، در بازتابِ آن، نقش‌آفرینی می‌کنند.


@IranDel_Channel

💢

‌‌
🔴 فرهنگستانِ زبان تُرکی و جشنواره‌ی فیلم اقوام، کژراهه‌ای در مسیرِ وحدتِ ملّی

✍️ سالار سیف‌الدینی

یک‌بار دیگر موضوع تکراری فرهنگستانِ زبان تُرکی از سوی برخی از فعّالانِ فرهنگی تبریز مطرح شده است. اخیراً علی‌اصغر شعردوست در نشستِ بنیادِ فرهنگ، هنر و ادبِ آذربایجان، یک‌بار دیگر به ضرورتِ تأسیس «فرهنگستانِ زبان تُرکی با رویکردِ ایرانی – اسلامی» پرداخته است. این اظهارات نسنجیده، واکنش‌های بسیاری را در شبکه‌های اجتماعی به ویژه از سوی شهروندان تبریزی در پی داشته است. بسیاری از کاربران با اعتراض به چنین سخنانی، آن را عوام‌فریبانه و ضدِّ وحدت ملّی قلمداد کرده‌اند. دو تن از استادانِ دانشگاه نیز در این‌باره یادداشت‌هایی منتشر کرده‌اند. خبرگزاری ایسنا نیز یادداشتی را از یک استادِ ادبیاتِ کشور در واکنش به این پیشنهاد منتشر کرده است.

برخی نیز از طرح چنین اظهاراتی از سوی علی‌اصغر شعردوست شگفت‌زده شده و به هرحال نیّت وی را در ارائه این پیشنهاد، خیرخواهانه تلقی کرده‌اند. همان‌گونه که ممکن است نیّتِ جناب جمشید علیزاده را در ادعایی مشابه، خیر دانست، ولی نباید فراموش کرد که «راهِ جهنم با نیّت‌های خیر، فرش شده است».

تاریخچه‌ی طرح فرهنگستانِ زبانِ محلّی

از نظر پیشینه و تاریخچه‌‌، نخستین بار شماری از قوم‌گرایان در اواسط دهه‌ی هفتاد به ضرورت تأسیسِ چنین نهادی روی آوردند و سپس در انتخابات مجلس در سالِ ۱۳۸۷ خورشیدی، محمدحسین فرهنگی این ایده را برای عوام‌فریبی و تبلیغاتِ انتخاباتی جذّاب دید.

در انتخاباتِ ریاست جمهوریِ سالِ ۱۳۹۲ خورشیدی در ستاد حسن روحانی، ستاد اقوام و مذاهبی تشکیل شد که متأسفانه در آن دوره، یکی از قوم‌گرایان کُردستان، ریاست ستاد را برعهده گرفته و منشور ده ماده‌ای برای آن منتشر کرد.

در سفر انتخاباتی حسن روحانی به تبریز (در سال ۱۳۹۲ خورشیدی) از آنجا که مسائلی از این دست معمولاً دستمایه‌ی انتخابات می‌شود، وی صراحتاً در وعده‌های خود از تأسیسِ فرهنگستانِ زبانِ آذری سخن گفت.

در سال ۱۳۹۳ خورشیدی این موضوع در سطحِ کارشناسی نهادهایی چون وزارت کشور، ریاست‌جمهوری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح شد. جمع‌بندی‌های صورت گرفته در آن دوره، مبتنی بر این ایده بود که اگرچه چنین وعده‌ای از سوی رئیس‌جمهورِ منتخب (حسن روحانی) داده و طرح شده، امر فراتر از ظرفیتِ قانونی و مصالحِ عالیه‌ی کشور است و نمی‌توان در هر استان یا ناحیه یک فرهنگستان برپا کرد.


🔴 دنباله‌ی یادداشت را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:
👇👇


@IranDel_Channel

💢

‌‌
🔴 #توییت_خوانی

✍️ توییتی از تیرداد بنکدار، دانش‌آموخته‌ی حقوق و علوم سیاسی

قوم‌گرایی، پادگفتمانِ نه فقط ملّی‌گرایی که اساساً [پادگفتمانِ] شهروندمداری است که توسط حکومت بکار گرفته می‌شود.
به فراخورِ فضای هر خیزشِ ملی، برای احقاقِ حقوقِ شهروندی، بلافاصله از بدیل‌هایی که ملّت را به قوم، و شهروند را به اقوام تجزیه کنند، رونمایی می‌شود!
اما برای ملّت ایران، اصل بر شهروندی می‌ماند.



🔴 پی‌نوشت:
بازنشرِ توییتی از یک شخص به معنی تأييد تمام مواضعِ آن شخص نیست.


@IranDel_Channel

💢

‌‌
🔴 #توییت_خوانی

✍️ توییتی از سید کوهزاد اسماعیلی
(با نام کاربری میرزا بن یوسف الدیلمانی)



🔴 پی‌نوشت:
بازنشرِ توییتی از یک شخص به معنی تأييد تمام مواضعِ آن شخص نیست.


@IranDel_Channel

💢

‌‌
🔴 نماشهر ارومیه، نمادِ آنچه می‌خواهیم

✍🏼 صادق توکلی‌مهر، عضو شورای اسلامی شهر ارومیه

به همّت دوستان و همکارانِ گرامی در کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر ارومیه، موضوع طراحی و اجرای نمادی برای شهر (نماشهر) ارومیه و اِلِمان‌هایی برای سطح شهر بررسی گردید تا مُعرِّف شهر بوده و به نوعی به بِرند آن تبدیل شوند. پیرو سخنانم در آن جلسه، پیشنهاد من به همکاران، مسئولان و شهروندانِ ارجمند با تمرکز اصلی در این فرصت بر نماشهر به عنوان بِرند، شناسنامه و یا ویترینِ شهر تشریح خواهد شد و صد البته طبیعی و بدیهی‌ست که همین رویکرد در مورد اِلِمان‌هایی که در محلاتِ مختلف شهر هم قابل طراحی و نصب هستند قابل تعمیم و اجرا خواهد بود.

نماشهر، یعنی نمادی که به محض تماشا و رؤیت از طرف مخاطبان، باید چنان با ارومیه عجین شده باشد که تداعی‌کننده‌ی آن در ذهن گردد. برای این منظور از منظرهای متفاوتی می‌توان به نظاره‌ی ارومیه نشست که از هر منظری، منظره‌ای ویژه، نظرها را به خود می‌دوزد و هر رویکردی، کارکردی ایجاد و نتایج مخصوصی را در پی دارد. اینجاست که ما به عنوان کسانی که می‌توانیم بِرندی برای شهر بسازیم و با آن بِرند و نماد، نتایجی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی برای شهر در کوتاه‌مدت و بلندمدت به ارمغان آوریم باید به این رسالت سنگین تاریخی، احساس مسئولیتی پیامبرگونه داشته باشيم تا بذری بکاریم که دستاورد فرزندانِ فردا و فرداهای ما از قِبَل آن، صلح و آرامش، مروت و دوستی، توسعه و رشد اقتصادی و منافع مادی و معنوی باشد تا دعای خیر و رحمت آیندگان را برای آخرت خود تضمین کنیم.

پیداست که گندم زِ گندم می‌رویَد و جو از جو و کاشتن بذر باد، طوفان درپی خواهد داشت و کاشتن بذرِ مروت و دوستی، انسانیت و آرامش را به ارمغان خواهد آورد و چه زیباست اقدام مسئول، مدیر و سياستمداری که از تاریخ درس می‌گیرد و با درسی که گرفته، امکان تکرارِ فجایع را منتفی و امکان زیستی انسانی را برای مردم خود تدارک و تضمین کند نه اینکه باد بکارَد وکارد لای زخم بگذارد تا از زخم‌ها، خونی فرضی چکه کند. پیداست کسانی که امروز در حال تدارک و تلاش برای جاری کردن خون فرضی از زخم‌هایی کهن هستند به فکر تیمار بیمار نیستند بلکه جنازه‌اش را سرمایه منافع شخصی و افکار پریشان خویش می‌دانند وعیان‌تر که اگر فرداروزی، مجالی برای چنین افراد و افکاری باشد، خون‌ها نه فرضی و زخم‌ها نه قدیمی خواهد بود پس برای تیمار بیمار، زخم‌ها باید بسته، چشم‌ها باید شسته و شخصیت‌ها باید وارسته باشد تا شهر در مسیر آرامش و بر سبیل رشد ترقی و انسان‌ها بر مدار مدارا و کرامت باشند.


🔴 دنباله‌ی یادداشت را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:
👇👇


@IranDel_Channel

💢

‌
🔴 دوستی که همواره دشمن بوده و جزایری که باید ایرانی بمانند

✍️ اشکان زارعی

سیزدهم تیر برابر با چهارم ژوئیه سال ۱۸۸۷ ترسایی (میلادی) یادآور روزی است که روسیه و انگلستان بر سر بخشی از خاکِ ایران یعنی خراسانِ بزرگ، سازش نمودند تا دستِ ایران برای همیشه از کشوری که اینک افغانستان نامیده می‌شود و سرزمین‌های فرارود (ماورالنهر) مانند: تاجیکستان و ازبکستان کنونی کوتاه شود.

بیست سال پس از آن نیز نهم شهریور ۱۲۸۶ خورشیدی برابر با ۳۱ اوت ۱۹۰۷ میلادی، روسیه و انگلستان در شهر سن‌پترزبورگ، برپایه‌ی «پیمان ۱۹۰۷» گستاخانه و خودسرانه با نادیده گرفتن استقلال و تمامیتِ ارضی ایران، کشور ما را سه بخش نموده، شمال و جنوب ایران را در جرگه‌ی قلمرو خود دانسته تا راه برای چپاول بیشتر این خاک ستم‌دیده فراهم شود.

این دو رخداد تاریخی، نگرش و رویکرد روسیه را در چند سده‌ی گذشته پیرامون ایران به خوبی نشان می‌دهد که همواره از ناتوانی دستگاهِ سیاسی ایران در راستای راهبرد کلانِ خویش یعنی دست‌درازی به این سرزمین اهورایی، رخنه در ساختارهای سیاسی، نظامی، اقتصادی و جلوگیری از پیشرفت ایرانیان، سود فراوان برده است.

چنانکه پس از آشفتگی‌های پدیدآمده در پی تاخت و تاز محمود غلزایی به اصفهان و سرنگونی شاه سلطان حسین صفوی، «پِتر» پادشاه روسیه در اردیبهشت ۱۱۰۲ خورشیدی به مرزهای ایران یورش بُرده، شهر دربند و داغستان را به چنگ آورد. همچنین وی به پیشنهاد تهماسب میرزا صفوی در همراهی با او‌ برای شکست محمود افغان و به دست آوردن پادشاهی از دست رفته، پیوست (الحاق) شمالِ ایران به خاک روسیه را درخواست کرد.!

در این راستا روسیه و عثمانی برای بهره بیشتر از نابه‌‌سامانی پیش آمده، با یکدیگر کنار آمدند تا ایروان، گنجه، نخجوان، تبریز، مرند و ارومیه از آنِ عثمانی شود و گیلان، مازندران و استرآباد به روس‌ها برسد.

اگر چه با روی کارآمدنِ نادر شاه افشار، روس‌ها از خاک ایران بیرون رانده شدند، کریم‌خان زند و آقا محمدخان قاجار نیز در برابر افزون‌خواهی‌ها و یورش‌های گاه‌وبیگاه آنان ایستادگی کردند، اما تزارهای روس هیچگاه از تازش به قفقاز چشم‌پوشی نکردند.



🔴 دنباله‌ی یادداشت را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:
👇👇


@IranDel_Channel

💢

‌‌‌‌
🔴 امیرعباس امیرشکاری:
مبانی دانش حقوق و جرم‌شناسی کاملاً از فقه جداست.

🔴 مصاحبه‌ی مجله‌ی حقوق ما با امیرعباس امیرشکاری، دانش‌آموخته‌ی دکترای حقوق

✍️ مصاحبه‌کننده: جواد عباسی توللی

حقوق مدرن از جمله ابعادِ دموکراسى است و وظیفه‌ی یک سیستمِ حقوقی مطلوب در هر کشور، به‌رسمیت شناختن حقوق اساسی و بنیادین شهروندان و همچنین، تبعیت از باورهاى اخلاقى اکثریت شهروندان است. از بیش از چهار دهه گذشته، بدین سو، تحمیلِ اخلاقِ مرتبط با احکام شرعی اسلام بر سیستم حقوقی فعلی در ایران، اما سبب شده تا در حال حاضر، کشور از یک سیستم حقوقی مدرن و امروزی محروم باشد.

پس از شکل‌گیری حکومت جمهوری اسلامی، سران این حکومت، تلاش کردند تا همه قوانین را با تفسیر خود از احکام اسلامی منطبق کنند. همین مساله منجر به ایجاد اغتشاش، میان قواعدِ حقوقی مدرن و قوانین شرعی و مذهبی شده است، به‌نحوی که در حال حاضر، بسیاری از مبانی حقوقی، دست‌کم در تعریف، با ابهام مواجه شده است.

مجله حقوق ما، برای بررسی بیشتر این موضوع با دکتر امیر‌عباس امیرشکاری، پژوهشگر فوق دکترای حقوق دانشگاه ژوهانسبورگ و وکیل پایه یک دادگستری در ایران گفت‌و‌گو کرده است.



🔴 این گفتگو را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:
👇👇


@IranDel_Channel

💢

‌‌
🔴 #توییت_خوانی

✍️ توییتی از جواد رنجبر درخشی‌لر، دانش‌آموخته‌ی دکترای علوم سیاسی و شاهنامه‌پژوه

" ما وارثانِ ساسانی، متکی به فرهنگِ پیش از اسلام، امام حسین را بهتر از عربِ قاتلِ امام فهمیدیم و زنده نگه داشتیم.
امام حسین در برابر ایران نیست، [بلکه] خلافتِ اموی در برابرِ ایران است.
تحقیرِ ایران،‌ تأسی به سنتِ امویان است و امام حسین را بی‌مبانی فرهنگ و اندیشه‌ی ایرانی، کامل نمی‌توان شناخت. "



🔴 پی‌نوشت:
بازنشرِ توییتی از یک شخص به معنی تأييد تمام مواضعِ آن شخص نیست.


@IranDel_Channel

💢

🎥 یکصد و هفدهمین سالروزِ صدورِ فرمان مشروطیّت

زنده‌ باد ایران
زنده باد مشروطه

یاد و نامِ مبارزانِ وطن‌خواهِ نهضت مشروطه‌ی ایران گرامی


(ویدئو از کانال یادمان فیلسوف)


@IranDel_Channel

💢

‌‌‌
🔴 یادکردی از جواد طباطبایی، فیلسوف سیاسی ایران
[به بهانه‌ی یکصد و هفدهمین سالروزِ صدورِ فرمانِ مشروطیّت]

✍️ کانال یادمان فیلسوف

صد و شانزده سال از امضا و صدور فرمان مشروطیت در ایران می‌گذرد و طی چند روز آینده وارد صد و هفدهمین سال آن خواهیم شد. این یک قرن و یک دهه و هفت سال به اعتبار مفهوم رایج از زمان، بین عموم مردم، تنها یک قرن است، اما اگر نیک بنگریم این قرن فشرده شده‌ی چندین قرن است و زمانی پرسرعت‌تر از باقی قرون ما داشته است. مشروطیت، زمانِ کُند را تند کرد و سَموم وقایع نیز سرعت گرفتند. اما اندک بوده و هستند افرادی که بیرون از این دورِ تند، توانستند دست از ایدئولوژی و سیاست‌بازی بکشند و در بنیادها تأمّلاتی کنند که آبی باشد برای استحکام سیمانِ مشروطیت.

جواد طباطبایی در رده‌ی معدود فیلسوفانی بود که تلاش کرد توضیحی برای مشروطه در ایران پیدا کند و در آن راستا نظام مفاهیمی بسازد، تا قبل و بعد این نظامِ مفاهیم دارای ساختار یکپارچه‌ای باشند. او تلاش کرد با وام‌گیری، با از یاد نبردن ارجحیت مواد تاریخ ایران، از فلسفه و حقوق جدید غربی، سوالاتی نسبت به ایران مطرح کند؛ تا مفاهیم از تصّلب سنّت رهیده باشند و بتوان درباره‌ی آنان اندیشید. او از معدود افرادی بود که با تعطیلِ مشروطیت در چهار دهه پیش، تلاش کرد تا بیرون از مفاهیم چپ و راست، این و آن بایستد و به ریشه‌های مشروطیت، شکست‌ها و پیروزی‌های آن بپردازد. البته این تلاشِ سترگ بی‌سنگ خوردن نیز نبود. از رفقای دینِ ایدئولوژیک تا روشنفکریِ دینی و غیر آن تلاش کردند تا با برچسب‌های متعدد، او را از میدان طرح سوالات نو به در کنند تا که به حاشیه کشیده شود و چونان نویسنده «درخشش‌های تیره» مواضع عجیب نسبت به بخش هایی از اندیشه و میراث ایران بگیرد، که چنین نشد. او در این راه به مفاهیمی چون سکولاریسم، دولت، الهیات‌سیاسی، دیانت، ایدئولوژی، منطقه فراغ شرع و ... پرداخت و این مفاهیم را در دستگاه فکری خود توضیح داد. طباطبایی، بیرونِ «دین‌خویی» و «دین‌ستیزی»ها ایستاد و به مشروطیت به عنوانِ اساسی‌ترین ایده اصلاحِ اوضاعِ ایران برای ایستادن در آستانه‌ی تجدد پرداخت و وجوه آن را با سوالات جدید پژوهید و معتقد بود که اگر ایران بتواند شئون «جدید در قدیم» خود را توضیح دهد؛ نه تنها می‌تواند به «آستانه تجدد» وارد شود بلکه می‌تواند «رنسانس دوم» خود را رقم بزند، چیزی که بسیاری از کشور ها از آن محروم هستند.

طباطبایی مشروطه را از زاویه‌ی علم حقوق ارزیابی می‌کرد و دل مشغولی اساسی او به‌جز دو پروژه اساسی‌ای که داشت و بخشی از آن پرداختن به ابعادی از مشروطیت بود، «تفسیر حقوقی مشروطیت» نیز بود که با شدت یافتن بیماری توان پیش‌برد این پروژه برایش ناممکن شد.


🔴 دنباله‌ی یادداشت را در قسمتِ "مشاهده فوری" بخوانید:
👇👇


@IranDel_Channel

💢

🎥 برشی از سخنرانی جواد طباطبایی - فیلسوف سیاسی ایران - درباره‌ی پیدایشِ مفهوم مشروطه در ایران



@IranDel_Channel

💢

🎥 رسول خادم، قهرمان جهان و المپیک در رشته‌ی کشتی آزاد با انتشار ویدئوی فوق در صفحه اینستاگرامش نوشت:

نفرت‌پراکنی‌هایِ جماعتی سودجو و معلوم‌الحال که با بستنِ چشم‌ها و گریزِ از واقعیت‌ها هر روز برایِ ایجادِ ناامیدی و تنش میانِ مردم تلاش کرده و لجن‌پراکنی می‌کنند، ما را از میهن‌دوستی و علاقمندی به سربلندیِ مردم و سرزمینِ ایران با همه‌یِ دردهایش، غافل نکند...

ای ایران، ای مرز پرگهر …
در راه تو، کی ارزشی دارد این جان ما …
پاینده باد نام ایران ما …

تصویر بالا مربوط به اجرای سرودِ جاودانِ "ای ایران، ای مرز پُرگهر"، از سوی ارکستر ملی ایران، به رهبری بردیا کیارس و با هم‌خوانی همه‌یِ مردم عزیزی است که در تالار وحدت حضور داشتند…

بردیا کیارس که هنگام هم‌خوانیِ مردم حاضر در تالار‌، دستها را به سویِ مردم گرفته و آنها را در همخوانی جانانه‌تری با ارکستر، همراهی [و تشویق] می‌کند، هفته پیش از ایران رفت …!
او بجز نبوغ و استعدادِ ویژه‌ای که در این فن دارد، بعنوان موزیسینی صاحب کسوت در عرصه‌های بین المللی برای موسیقی کشور نیز محسوب می‌شود. نبود او، آن هم در این شرایط، قابلِ جبران نیست…


@IranDel_Channel

💢

🎥 مشروطه و حقوق

🔴 برشی از سخنرانی جواد طباطبایی - فیلسوف سیاسی ایران

بخش یکم


@IranDel_Channel

💢

🎙 سخنرانی جواد طباطبایی - فیلسوفِ سیاسی ایران - پیرامونِ پیدایشِ مفهوم «مشروطه» در ایران

ایراد شده در مرکز مطالعاتِ ایرانی ساموئل جردن کالیفرنیا در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ خورشیدی




@IranDel_Channel

💢

‌‌‌‌
🔴 #توییت_خوانی

✍️ رشته‌توییتی از احسان انتظاری در واکنش به انتشارِ "میثاق حق زندگی"

مُشتی ایران‌ستیز که تشکیلات‌شان در ظاهر نامِ ایران و ملّی بودن را یدک می‌کشد، در کنار گروهک‌های قوم‌گرا و تجزیه‌طلب علنی، متنی با عنوان "میثاق حق زندگی" منتشر کرده و [در آن میثاق] به ملت یکپارچه ایران اشاره نکرده و مروجِ قوم‌گرایی و اتنیک‌بازی شده‌اند!

این متن، خیانتِ آشکار به ملت و کشور ایران است.

این ملّی‌نماها در جبهه ملیِ خارج از کشور و حزب مشروطه ایران‌، بقولِ داریوش همایون، علاوه بر گسستِ جغرافیایی، دچار گسست عاطفی با ایران [نیز] شده‌اند!

عنوان میثاق‌شان، "حق زندگی" است، ولی با ترویجِ قوم‌گرایی و تضعیفِ شهروندی و تقلیل آن به عضوِ قوم و قبیله، در واقع در حالِ سلبِ زندگی از ایرانیان‌اند.

@IranDel_Channel

💢

🎙 مشروطه و سکولاریسم

🔴 بخشی از سخنرانی جواد طباطبایی - فیلسوف سیاسی ایران - پیرامون مفهوم سنت در ایران

سخنرانی در دانشگاه پتسدام آلمان



@IranDel_Channel

💢