روزی روزگاری، تهران (13)
نخستین کودکستان تهران
https://amordadnews.com/78337/
#کودکستان #تهران_شناسی #تاریخ
@iranAmordadnews

روزی روزگاری، تهران (15)
بانویی که بنیان‌گذار تاکسیرانی تهران شد
🟣 درشکه‌های مسافرکش تهران سخت جان بودند و نمی‌خواستند برای خودروهایی که سروکله‌شان در خیابان‌های تهران پیدا شده بود، جا خالی کنند.
🟣 تا سال 1325 خورشیدی یا اعیان و اشراف از خودروهای شخصی و راننده‌ی آن استفاده می‌کردند، یا شمار اندکی از اتومبیل‌داران بودند که مسافران را از تهران به بخش‌های پیرامونش، مانند تجریش و آن دور و حوالی می‌بردند.
بیشتر در:
https://amordadnews.com/78549/

#تاریخ #تهران_شناسی #فخرالدوله #تاکسی

@iranAmordadnews

روزی روزگاری، تهران (20)
روزی که تهرانی‌ها شناسنامه‌دار شدند
🟣 نمی‌شد مردم دفترچه‌های شناسایی نداشته باشند. هزار جور گرفتاری پیش می‌آمد. کمترینش دشواریِ گرفتن آمار بود. در سال‌های پایانی سلطنت قاجاریه، دولت پیشنهاد کرد و مجلس قانونش را از تصویب گذراند که برای مردم برگه‌های شناسایی نوشته شود ...
https://amordadnews.com/79032/
#تهران_شناسی #تاریخ
@iranAmordadnews

روزی، روزگاری، تهران (1)
گراندهتل؛ دُردانه‌ی تهرانِ دیروز
گراندهتل، نوگرایی و تجددخواهی
اروپاییانی که به تهران می‌آمدند، سیاست‌مدارانی که در هر جایی آفتابی نمی‌شدند، اشراف و اعیانی که فخرفروشی‌های آزاردهنده‌شان حد و اندازه‌ای نداشت، روزنامه‌نویسانی که می‌خواستند سری در میان سرها درآورند و همه‌ی آن‌هایی که روبه نوخواهی و تجدد داشتند، مشتریان همیشگی گراندهتل و رستورانش بودند. در آنجا از این مهمانان آوازه‌مند، به شیوه‌ی هتل‌ها و رستوران‌های مدرن اروپا پذیرایی می‌شد و همه چیز الگوگرفته و همسان با نوترین و پُرآوازه‌ترین هتل‌های اروپا بود. تا بدان اندازه که آوازه‌ی گراندهتل تهران به دوردست‌ها هم رسیده بود و باخترزمینی‌هایی که ایران را می‌شناختند، گراندهتل را هم به یاد سپرده بودند.
تاریخ دقیق ساخت گراندهتل پیدا نیست، اما گمانی نیست که ...
بیشتر در:
https://amordadnews.com/76425/
#گراند_هتل #تهران_شناسی #تهران_قدیم #تاریخ #روزی_روزگاری_تهران
@iranAmordadnews

روزی، روزگاری، تهران (2)
سینما تمدن؛ سینمای تهِ میدون!
سینما تمدن به‌عنوان نخستین سینمای جنوب شهر تهران سرگذشت دور و درازی داشت. سینمایی که هم‌خوانی چندانی با نامش نداشت و گاه دست‌مایه‌ی لطیفه‌ها و شوخ‌طبعی‌های مردم می‌شد.

در بازگفت (:روایت) داستان ساخت این سینما چنین آورده شده است که روزی رضاشاه پهلوی از سرتیپ درگاهی، رییس شهربانی کشور، درباره‌ی شمار سینماهای جنوب شهر تهران می‌پرسد. درگاهی پاسخ می‌دهد که سینمایی در آنجا نیست و جنوب شهری‌ها برای دیدن فیلم به بخش‌های دیگر شهر می‌روند. رضاشاه درگاهی را مامور می‌کند در بخش‌های جنوبی پایتخت سینمایی بسازد. او نیز بی‌درنگ دست به‌کار می‌شود و یکی از کارکشتگان سینمای آن روز ایران، به نام خان‌بابا معتضدی را می‌یابد و به او دستور می‌دهد سینمایی در جنوب شهر تهران بسازد. بدین گونه در سال 1310 خورشیدی پس از گذشت 3 ماه، «سینما تمدن» در برخوردگاه (:تقاطع) دو خیابان مولوی و سیروس، با گنجایش 354 صندلی برای تماشاگران، ساخته می‌شود ...
بیشتر در:
https://amordadnews.com/76823/
#سینما_تمدن #تهران_شناسی #تهران_قدیم #تاریخ #روزی_روزگاری_تهران
@iranAmordadnews

روزی، روزگاری، تهران (3)
خیاط‌‌ خانه‌ی جهانشاه؛ آغاز مُدگرایی بانوان پایتخت
نزدیک به سال 1310 خورشیدی، یا شاید هم یکی دو سال آن‌سوتر از آن، سرنوشت دختر جوانی به نام زینت‌ جهانشاه چنین شد که به همراه پدر راهی اروپا شود و در آنجا دنیای شگفت‌انگیز مُد و لباس را از نزدیک ببیند. او بسیار زود شیفته‌ی رنگارنگی و نوگرایی مد و لباس شد و بهترین سال‌های زندگی‌اش را به فراگیری این هنر پرداخت. در بازگشت به ایران نیز نخستین خیاط‌ خانه‌ی نوگرای ایرانی را در یکی از خیابان‌های پُرهیاهوی تهران، بنیان گذاشت. جهانشاه را به پیشگامی در هنر مُد و لباس می‌شناسند؛ کسی که بانوان تهرانی را با شگفتی‌های جهان مُد و لباس آشنا کرد.
خیاط‌ خانه و بوتیک زینت جهانشاه در خیابان امیریه بود. سپس‌تر، در سال‌هایی که کار او آوازه‌ی بسیار گرفته بود، ناگزیر شد که جای خیاط خانه‌اش را تغییر دهد...
https://amordadnews.com/77007/

#خیاط_خانه_جهانشاه #تهران_شناسی #تهران_قدیم #تاریخ #روزی_روزگاری_تهران

@iranAmordadnews

روزی روزگاری، تهران (4)
اتوبوس‌های دوطبقه؛ دیدنی خیابان‌های پایتخت
آن روزها که اتوبوس‌های آبی و قرمز دو طبقه، خیابان‌های تهران را خرامان خرامان می‌پیمودند و ایستگاه به ایستگاه توقف می‌کردند تا صندلی‌های بالا و پایین اتوبوس را از مسافران پُر و خالی کنند، شوخی تکراری تهرانی‌ها همین بود که سر درون اتاقک اتوبوس ببرند و از راننده بپرسند: «آقا، طبقه‌ی بالا کجا می‌رود؟» بعد از تهِ دل بخندند، راهشان را بکِشند و بروند.
هنوز هم خیلی‌ها هستند که با حسرت و افسوس از اتوبوس‌های دو طبقه‌ی یاد می‌کنند و لحظه‌هایی را به یاد می‌آورند که از طبقه‌ی بالای اتوبوس، خیابان و خودروها و گذرندگانش را نگاه می‌کردند و شادی‌ای وصف‌ناپذیر زیر پوستشان می‌دوید...
دنباله در:
https://amordadnews.com/77133/
#تهران_شناسی #تهران_قدیم #تاریخ #روزی_روزگاری_تهران
@iranAmordadnews

روزی روزگاری، تهران (5)
کافه پارس؛ میز فرنگی و ترمه‌ی ایرانی
در سال‌هایی که در هر گوشه و کنار تهران سربازان بیگانه‌ای دیده می‌شدند که خیابان‌ها را درمی‌نوردیدند و فرمانروای شهر بودند، دوره‌ی طلایی لاله‌زار نیز آغاز شد. سربازان بیگانه برای استراحت و خوشگذرانی به لاله‌زار می‌رفتند و در کافه‌ها و رستوران‌ها و تماشاخانه‌های آنجا هیاهو راه می‌انداختند. سال‌های جنگ جهانی دوم بود و نیروهای متفقین تهران را اشغال کرده بودند و دولت توان جلوگیری از رفتارهای گاه زننده‌ی سربازان بیگانه را نداشت. زمانی که آن‌ها از ایران رفتند، لاله‌زار به همان شیوه ماند و روز به روز آلامُدتر و اروپایی‌تر شد. به‌ویژه آن که مهاجرانی که پس از انقلاب 1917 میلادی روسیه از ارمنستان، گرجستان و قفقاز به ایران پناه آورده بودند، لاله‌زار و یکی دو خیابان دیگر تهران را مرکزی برای تولید فرهنگی نو و اروپایی کردند. دنباله در:
https://amordadnews.com/77297/
#تهران_شناسی #تهران_قدیم #تاریخ #روزی_روزگاری_تهران #کافه_پارس
@iranAmordadnews

روزی روزگاری، تهران (6)
ژیان؛ خودروِ مردم
آن روزها، در دهه‌ی چهل خورشیدی، خیابان‌های تهران جولان‌گاه اتومبیل پیکان بود؛ خودرویی زیبا که پسند روز هم بود. پیکان در آن سال‌ها 17 هزار تومان فروخته می‌شد. پرداخت این اندازه پول، اندکی از توان کارمندان دولت بیرون بود و آن‌ها اگر می‌خواستند یکی از این خودروهای وطنی را خریداری کنند باید وام می‌گرفتند و در هزینه‌های دیگر صرفه‌جویی می‌کردند. تا آنکه در همان سال‌ها زمزمه‌هایی درباره‌ی مونتاژ و ساخت خودرویی ارزان‌تر شنیده شد. می‌گفتند کم‌هزینه است، مصرف بنزین اندکی دارد و روی دست دارنده‌اش خرجی نمی‌گذارد. این خبرها به گوش می‌رسید تا آنکه در هفدهم اردیبهشت‌ماه 1348 روزنامه‌های کشور از ورود خودرو تازه‌ای به خیابان‌های تهران خبر دادند؛ خودرویی به نام «ژیان»...
بیشتر بخوانید:
https://amordadnews.com/77448/
#تهران_شناسی #تهران_قدیم #تاریخ #روزی_روزگاری_تهران #ژیان
@iranAmordadnews

روزی روزگاری، تهران (7)
صندلی لهستانی؛ ارمغان پناه‌جویان جنگ جهانی
زمانی که پای «صندلی لهستانی» به تهران باز شد، ادا اطوار و ژست عکس گرفتن‌های پایتخت‌نشینان هم تغییر کرد. پیش‌ترها، با لباس‌های مرتب و اتوکشیده، روی صندلی می‌نشستند، پا روی پا می‌انداختند و خیره به دوربین، عکس می‌گرفتند. اما صندلی لهستانی خیلی از آدم‌های مغرور و از دماغ فیل افتاده را وادار کرد اندکی فروتن هم باشند. از آن پس جلوی دوربین می‌ایستادند، یکی از آن صندلی‌های زیبای لهستانی را کنار خود می‌گذاشتند و یک دست به کمر، یک دست به پشتی صندلی، تریک تریک عکس می‌گرفتند. از این دست عکس‌ها به فراوانی در کتاب‌های تاریخی چاپ شده است. در آلبوم‌های خانوادگی هم می‌توان سراغ چندتایی از آن‌ها را گرفت. صندلی لهستانی تنها برای عکاسخانه نبود و خیلی زود به خانه‌ها، کافه‌ها و بسیاری جاهای دیگر راه یافت و نشانه‌ی جاه و جلال آدم‌ها و امتیاز مکان‌ها شد. به‌راستی، داستان صندلی لهستانی چیست که زندگی ایرانی را رنگ دیگری داد؟...
https://amordadnews.com/77459/

#تهران_شناسی #تهران_قدیم #تاریخ #روزی_روزگاری_تهران #صندلی_لهستانی
@iranAmordadnews

روزی روزگاری، تهران (8)
فان‌فار؛ شهربازی و قلمرو کودکان
🔸در آغاز سده‌ی چهاردهم خورشیدی و شکل‌گیری نهادهای نوین مدنی، نگرش باریک‌بینانه‌تر به آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان شکل گرفت و پرورش گاه‌ها و مدرسه‌هایی با ساز و کار نو پدید آمد. با این همه ساخت مجموعه‌ای برای تفریح و بازی کودکان، یا همان شهربازی، زمان بُرد. نخستین شهربازی در دهه‌ی سی و در پارک سنگلج، یا پارک شهر کنونی، ساخته شد و سرگرمی‌هایی مانند تاب، سرسره و الاکلنگ داشت. اما مجموعه‌ای که بتوان آن را شهربازی به معنای امروزین‌اش نامید، در محله‌ی ونک پی افکنده شد و «فان‌فار» نامیده می‌شد. پیش از آن، جایی به نام «اتوبان کودک» بنا شده بود که به آن اشاره خواهیم کرد.
🔹پیش از فان‌فار و لوناپارک، شهربازی‌ای در تهران ساخته شده بود که «اتوبان کودک» نام داشت. این مجموعه در محله‌ی امیریه ساخته شده بود و اکنون جز زمینی خالی، چیزی از آن به‌جا نمانده است...
https://amordadnews.com/77749/
#تهران_شناسی #تهران_قدیم #تاریخ #روزی_روزگاری_تهران #فانفار
@iranAmordadnews

روزی روزگاری، تهران (۹)
غوغایی که فیلم دختر لُر به پا کرد
🔹در سال‌های آغازین شکل‌گیری صنعت سینمای ایران، آرزوی تماشاگران ایرانی آن بود که صدای هنرپیشه‌ها را بشنوند. آن‌ها از دیدن فیلم‌های بی‌صدا (صامت) خسته شده بودند و از اینکه کسی کنار پرده‌ی سینما بایستد و حرف و رفتار هنرپیشه‌ها را بلندبلند بازگو کند، حس ناخوشایندی داشتند. به‌ویژه آن که سینمای جهان به تولید فیلم‌های گویا (ناطق) دست زده بود و ایرانی‌ها هنوز در حسرت ساختن فیلمی بودند که هنرپیشه‌هایش به فارسی سخن بگویند و آن‌ها حرفشان را بر پرده‌ی سینما بشنوند.
🔸در آن زمان تنها سینمایی که فیلم گویای خارجی نشان می‌داد، سینما پالاس بود. پالاس سرگذشتی خواندنی دارد که باید در جایی دیگر به آن پرداخت. به هر روی، انتظار سینماروها چندان طول نکشید و سرانجام در سال ۱۳۱۲ خورشیدی نخستین فیلم گویای ایرانی به نام «دختر لر» ساخته شد ...
https://amordadnews.com/77885/

#تهران_شناسی #تهران_قدیم #تاریخ #روزی_روزگاری_تهران #فیلم #دختر_لر
@iranAmordadnews