⛔️ قضیه پیشیِ بی‌نهایت ⛔️
2.07K subscribers
4.2K photos
591 videos
25 files
288 links
In loving memory of her smile; We will always love you.
شاید این قرن یک قرن دلو

پست اول کانال و توضیحات:
https://t.me/InfinitePishiTheorem/3

دیگر چنل‌های پیشی-محور:
https://t.me/InfinitePishiTheorem/3062


Contact the idiot @Terra_134
Download Telegram
OK let me try it.
import torch
import sephiroth
import qabalah

...
She بانو on my چویی till my یان goon
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
This is the closest we'll ever get to having a modern Diogenes
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
The meeting between Diogenes and Alexander the Great
⛔️ قضیه پیشیِ بی‌نهایت ⛔️
2814 – 真実の恋
یکی از نام‌های متعددی که به نام t e l e p a t h テレパシー能力者 گره خورده است، پروژه‌ای چند ساله به اسم Virtual Dream Plaza 仮想夢プラザ می‌باشد. عناصر تکرارشونده چنین پروژه‌ای قابل ردیابیست: همگی آلبوم‌های تک‌ترانه‌ای با مدت زمان ۲۰ الی ۳۵ دقیقه هستند. اکثرا تنها از سمپل کردن یک ترانه تشکیل شده‌اند و کاور آن‌ها یک فریم از فیلم‌ها یا تبلیغات دهه ۸۰ و ۹۰ آسیای شرقیست.
با این که برخی از این آثار حالتی فانکی دارند و شوخ‌طبع‌اند، اکثر آن‌ها حاوی همان ادویه معروف و خاص مالیخولیایی تله پث می‌باشند.
夢を越えて
仮想夢プラザ
«فراتر از رویاها» (夢​を​越​え​て) از پایان خوشی برخوردار است که «یک شب دیگر با هم» از آن محروم است؛ با این که این اثر هم مجنون ولی بی‌رمق و شلاق‌خورده پیش می‌رود، آهسته آهسته روزنه‌های رستگاری را می‌یابد و در پایان ترانه بانگ می‌زند:
You dream your dream. Promise me
夢見たままで
大人になっておくれよ
君だけは
永遠に生きる
t e l e p a t h テレパシー能力者
«تا ابد زندگی کن» با آن ملودی شیرین و کودکانه‌اش با اکثر آثار مالیخولیایی و حزن‌برانگیز تله‌پث در تضاد بزرگی قرار گرفته است ولیکن مانند همه آثارش، واژه «رویایی» را می‌توان به آن چسباند.
یکی از زیباترین و محبوب‌ترین آثار سبک Vaporwave که با سمپل فوق‌العاده ماهرانه‌اش، به یک کلاسیک تمام عیار در این سبک تبدیل شده است.
شادی معصومانه و چابکی زندگی‌آفرینی در این آهنگ نهفته است که با تداعی شب‌های خنک تابستانی در کودکی‌ام، مرا بسیار به وجد می‌آورد.
تنها من نیستم که «یک شب دیگر با هم» را سایکدلیک‌ترین اثر تله‌پث می‌دانم. مگر می‌شود که آن 88 دقیقه و 88 ثانیه هیپنوتیزم مشوش و اتسمفریک با آن سمپل‌های صداییِ ناموزون را چون یک کابوس تراژیک ندانست که در آن همه چیز در یک چرخه بی‌آغاز و بی‌پایان انداخته شده است که با وجود آشفته‌ساز بودنش، تنها یادی است که از یک رویای تب‌آلود تلخ و شیرین داریم.
آهنگ اول (که به نظرم زیباترین آهنگ این آلبوم دو آهنگیست)،کرختی جنون‌آوری را به شنونده اهدا می‌کند با لطافت زخم‌زننده‌ای حس گذر زمان را از او می‌گیرد.
https://www.youtube.com/watch?v=Bpm9_ePCwUs