میگه: ما آدم ها رو نه برای اشتباهاتشون بلکه وقتی ازشون ناامید شدیم از زندگی‌مون خارج می‌کنیم.

یه چیز جالب توی من اینه که دو دقیقه زمان کافیه برای نصب شدن لهجه جدید روم. دوستم رفته یه شهر دیگه دانشگاه، یه لهجه ترکیبی گرفته که معلوم هم نیست دقیقا مال کجاست. اولش خندیدم بهش که لهجه گرفته ولی متاسفانه تو دو دقیقه بعد عین لهجه چه بسا غلیظ‌تر روم نصب شد.

تاریخ و عدد از ذهنم پاک نمی‌شه اما اسامی چرا. سر همین تاریخ تولد کسایی که برام مهم می‌شن رو می‌پرسم. امروز نوزدهم تولد یک آدم توی گذشتمه که اسم و شکل و هیچی‌ش یادم نمیاد. فقط می‌دونم امروز باید به یک‌نفر تبریک می‌گفتم. اما کی نمی‌دونم.

همه‌چیز از دست رفتنی‌ست؛ حتی شما دوست عزیز.

منم دوست عزيز منم.

همه‌ی راه فرارارو تست کردم. هیچ‌کدوم‌شون به هیچ سرپناهی نمی‌رسه. ما هممون سرگردانیم.

کاش هیچ وقت به آدم‌های اطراف‌مون نزدیک نشیم..

اگه فامیل جیره خورتون خفه شده و صداش درنمیاد٫ خوشحال باشید که بلاخره قصه‌ی ما داره به سر میرسه و کلاغه هم به خونه‌ش می‌رسه.

گاهیم پیش میاد یکی رو می‌بینم، به دلم می‌شینه، ازش خوشم میاد، چه تو مجازی چه تو واقعیت، اما فقط از دور می‌شینم و تماشاش می‌کنم. انگار ته دلم خوب می‌دونم من و اون آینده‌ای نداریم. یکی شاید بپرسه تو از کجا می‌دونی؟ و باید بگم تجربه عزیزم، تجربه. سلسله تجربه‌ها و آزمون خطاهای ناموفق این درک رو بهت می‌ده که وارد یک مسیر غلط نباید شد. مخصوصا اون حسی که بهت می‌گه این اتفاق از همون اولشم اشتباهه. پس چرا بخوام با انتخاب اشتباهم خرابش کنم؟ از دور می‌شینم و تماشاش می‌کنم. گاهی زیبایی عشق به همینه که تماشاگر خوبی باشی.

فصل دوم بنشی رو هم دیشب تمومش کردم و باید بگم فوق‌العاده بود. از فصل سوم یک سری تغییرات محسوسی توش اتفاق افتاده که هنوز خیلی نتونستم باهاش ارتباط بگیرم. البته تازه شروع قسمت دومم ولی خیلی تغییرات داشته‌. الآن دیدم حتی اوپنینگشم تغییر کرده. فعلا تا پایان فصل دوم رو ببینید و عشق کنید تا ببینم این فصل چطور پیش می‌ره و چی از آب درمیاد.

وای واییییی

اون یک دروغگو بود که وقتی هویت واقعی‌ش برملا شد غیب‌ش زد. وقتی بهش گفتم دیگه می‌شناسم‌ت کی هستی هرگز پیداش نشد. با این‌که اگر بهش نمی‌گفتم اون هرگز نمی‌فهمید که من می‌دونم. اما نتونستم و گفتم و اون دیگه نبود. گاهی ترجیح می‌دی با یک‌دروغ بزرگ زندگی کنی تا هرگز از دستش ندی. با این‌که می‌دونی دروغه، با این‌که همه بهت می‌گن اون یک دروغگوئه بالفطره‌ست، اما ترجیح می‌دی دروغ‌هاشو با یک لبخند پاسخ بدی که خاطرت تخت باشه هرگز قرار نیست از دستش بدی. اون از زندگی‌م رفت ولی توی جسم من هنوز زنده‌ست. خودش نتونست این حقیقت رو بپذیره که می‌دونم، اما روحش این حقیقت رو پذیرفت و تو جسم من باقی موند. الآن سال‌هاست که من با روحش زندگی می‌کنم و فقدان‌ش هنوزم توی زندگیم جار می‌زنه. کاش می‌دونست چقدر شب نامرده.

چه بی رحم است دلتنگی های آخر شب.

خواب‌های من، مرور گذشته‌س. مثل فیلمی که کارگردانش اصغر فرهادی باشه. بی سر و ته و با تاکید بر یک موضوع چرک و نخواستنی. منو بازخواست نکنید. من گذشته و تموم رنج‌هاش رو هر شب، هزارباره، زندگی میکنم.

رها شو.

مری (فیل) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%DB%8C_(%D9%81%DB%8C%D9%84)

بدترین و عذاب آورترین مکان دنیا برای من، باغ وحشِ. جایی که ده ها حیوون بی چاره رو زندانی کردن تا آدما بیان و از دیدن اینکه اسیرن لذت ببرن. باغ وحش نماد توحش آدمِ از نظر من. اینکه بری زندانِ حیوانات رو ببینی، نه تنها هیچ جذابیتی نداره بلکه امر پلید و کثیفیه. دقیقن مثل این میمونه که بری به عنوان تفریح، از یک زندانِ آدما دیدن کنی.

خودت، خودت را در آغوش بگیر؛
کسی برای تو نخواهد جنگید.

در عجبم که چرا این چندروز این‌قدر از درون خستم. واقعا قریب به دو هفته‌ست که احساس می‌کنم تاثیر جاذبه‌ روی من چندین‌برابر شده. محاله بخوابم و راحت بتونم بیدار شم و بدتر از اون بتونم راحت از جام بلند شم. همش دلم می‌خواد زیر پتو باشم.