🔴 طی گزارش صورت گرفته توسط حراست دانشگاه از انجمن آرمان پیرو بیانیه منتشر شده در خصوص حکم اعدام محمد قبادلو در جلسه هیئت نظارت بر تشکل‌ها و در حضور هیئت منصفه، انجمن آرمان از اتهامات وارده مبنی بر «توهین به قانون» و «زیر سوال بردن حکم دین در رابطه با قصاص نفس» دفاع کرد.

🔻 لازم به ذکر است این جلسه قرار بود در انتهای اسفند ماه برگزار گردد که توسط هیئت نظارت بارها به تعویق افتاد.

🔻 انجمن آرمان هم‌اکنون منتظر ابلاغ کتبی نتیجه از سوی هیئت نظارت بر تشکل‌ها می‌باشد.

@IUSTArman

🔰 شماره ۳۸ نشریه آرمان‌شهر با عنوان

«علم و صنعت آقای انبیا»

امروز، جمعه ۱۱ خردادماه منتشر خواهد شد.

🔶 در این شماره می‌خوانیم:

🔹 علم و صنعت آقای انبیا
🔹 قومی که احساس گناه نمی‌کند
🔹 باید با هیتلر پیمان سازش ببندیم
🔹 مهستی گنجوی؛ شاعر تابوشکن
🔹 اسپینوزا و فلسفه آوانگارد

@IUSTArman

📌نشریه #آرمانشهر شماره ۳۸
◽️خرداد ۱۴۰۳

▪️علم و صنعت آقای انبیا
جمعی از دانشجویان

▪️ قومی که احساس گناه نمی‌کند
مهدیار احمدی

▪️ باید با هیتلر پیمان سازش ببندیم
محسن غیاثی

▪️ مهستی گنجوی؛ شاعر تابوشکن
یسنا ماندنی راد

▪️اسپینوزا و فلسفه آوانگارد
امیرحسین صادقی

@IUSTArman

▫️نسخه الکترونیکی شماره سوم نشریه فرهنگی سرو با عنوان «فریادِ سکوت»، دوشنبه ۱۴ خرداد ماه منتشر خواهد شد.

@IUSTArmankhah

⭕️ گرداب وعده‌های تکراری

اردیبهشت‌ ماه تمام شد و خبری از انتخابات شورای‌صنفی نشد!

🔻شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران از سال ۹۸ تشکیل نشده است.
اکنون بیش از پنج سال است که جای شورای صنفی در دانشگاه علم و صنعت خالی است. دکتر سعیدی(معاونت دانشجویی) در سه سال گذشته بار‌‌ها در گفتگوهای خود با دانشجویان وعده‌هایی برای برگزاری این انتخابات داده است و در موعد گفته شده به بهانه‌هایی همچون نبود جو مناسب در دانشگاه، نبود نیروی کافی برای برگزاری انتخابات و... از برگزاری انتخابات و تشکیل شورای صنفی سر باز می‌زند و با وعده جدید آن را به تاریخ
دیگری موکول می‌کند.

🔻وی آخرین بار گفته بود که
اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ این انتخابات را برگزار خواهد کرد اما اردیبهشت ماه نیز تمام شد و خبری از شورای صنفی نشد.

🔻این شورا مهمترین مرجع تماما دانشجویی برای پیگیری دغدغه‌های درون صنفی این دانشگاه بوده و نبود آن موجب حل نشدن این مشکلات و انباشت آن‌ها می‌گردد.

🆔@iust_students_rights

«فریاد سکوت»

📌 نشریه فرهنگی، هنری، اجتماعی #سرو شماره ۳
🔹خرداد ۱۴۰۳

▪️اسپانیا در قلب ما
محمد جواد فرخی
▪️امیال فروخورده در بستر عرفان شرق
سبا امیری
▪️زبان ناگفته‌ی عشق
حسین مقدسی
▪️سکوت در زمانه‌ی هیاهو
بهنام تاکی
▪️انسان رها شده؛ سکوت خدا در سینمای برگمان
علیرضا نوری
▪️روایتی رنگارنگ از آوازهای نغز
پروین ثانی
▪️جان کیج؛ سکوت علیه سکوت
پارسا پاکروی
▪️سه ‌پرده‌ی بی‌قاعده در باب موسیقی و سکوت
امید سلطانی
▪️مضراب معنی
مبین بزرگ مهر
▪️هنر از آن خداست؛ ولی او مرده‌است.
ماتا کلهری
▪️هنر در حرکت
یسنا ماندنی راد
📜 بازنشر
(مروری به مطبوعات پس از مشروطه)
🔸مقدمه‌ای بر شورش
🔸 مروری بر روزنامه شورش
▫️امیرمختار کریم‌پور شیرازی
گرد‌آوری علی کلباسی

@IUSTArmankhah

۲۵ خرداد ۸۸

🔹پانزده سال پیش در چنین روزی، راهپیمایی ۲۵ خرداد ۸۸ شکل گرفت. این راهپیمایی در اعتراض به نتایج اعلام شده انتخابات ریاست جمهوری بود.

🔹شاید این اعتراض، جزو مدنی‌ترین اعتراضات در تاریخ معاصر ایران به شمار آید. این راهپیمایی بدون هرگونه شعار، و با سکوت معترضین انجام شد و به همین دلیل با عنوان «راهپیمایی سکوت» نیز از آن یاد می‌شود.

🔹طبق گفته‌ی برخی از منابع، در این راهپیمایی بیش از سه میلیون نفر در تهران شرکت کردند. این راهپیمایی جزو بزرگترین تجمعات پس از سال ۵۷ به حساب می‌آید.

🔹حکومت در آن سال، هیچگاه به طور رسمی سرکوب و یا کشته‌شدن فردی از معترضین در این روز را نپذیرفت. اما در شهریور ماه سال ۱۳۹۶، عزت‌الله ضرغامی (رئیس صدا و سیما در سال ۸۸، و وزیر گردشگری در دولت رئیسی)، در برنامه جهان‌آرا شبکه افق صدا و سیما، در قسمت کوتاهی از صحبت‌هایش درباره‌ی ۲۵ خرداد ۸۸، اذعان کرد که در این روز «سی و خورده‌ای آدم کشته شدند».

@IUSTArman

🔴 تاریخی که در علم و صنعت جاودانه می‌ماند.

▪️کیانوش آسا، دانشجوی ترم ۴ کارشناسی ارشد مهندسی شیمی بود که در راهپیمایی سکوت ۲۵ خرداد ۸۸ شرکت کرد، اما در همان روز گم شد و کمی بعدتر، پیکر بی‌جان‌ او پیدا و به خانواده‌اش تحویل داده شد. طبق اعلام پزشکی قانونی علت مرگ کیانوش آسا، اصابت دو گلوله به وی بوده است.

▪️در دانشگاه علم و صنعت، عده‌ای از دانشجویان مراسم یادبودی برای این دانشجو تدارک دیدند و در روز ۲۲ تیرماه، یکی از پارک‌های داخل دانشگاه را به «پارک آسا» نام‌گذاری کردند. اما مسئولین وقت دانشگاه، دوباره اسم پارک را تغییر دادند. در امتداد همین رویه بود که سال‌ها بعد در اعتراضات پس از مرگ مهسا امینی، عده‌ای از دانشجویان وقت دانشگاه، این کنش نمادین را با یکی از پارک‌های دانشگاه انجام دادند و نام آن را به پارک ژینا تغییر دادند، که بعدها مسئولین دانشگاه دور آن حصارکشی کردند.

ای ‌کشته گمان مبر که خون می‌خسبد
نام تو نماد زندگی خواهد شد

@IUSTArman

🔹انجمن آرمان دانشجویان در جلسه دفاع مورخ ۸ خرداد ۱۴۰۳ در خصوص این بیانیه که موارد اتهامی «توهین به قانون» و «زیر سوال بردن حکم دین در رابطه با قصاص نفس» وارد شده بود، شرکت کرد. همانطور که قبلاً اعلام شده بود، این جلسه قرار بود اسفندماه برگزار شود اما بارها توسط هیئت نظارت بر تشکل‌ها به تعویق افتاد. انجمن آرمان ضمن ارائه دفاعیات مربوطه در جلسه، تاکید دارد که موارد اتهامی بی‌اساس بوده‌اند و آن‌ها را در جهت محدودسازی فضای انتقادی دانشگاهی می‌داند. آیا انتقاد از قوانین حکومت جمهوری اسلامی از نظر حراست و مسئولین دانشگاه زیر سوال بردن حکم دین محسوب می‌گردد؟ یا از مقدس‌سازی به عنوان پوششی برای سرکوب روحیه پرسشگری و تفکر انتقادی استفاده می‌شود؟

🔹لازم به ذکر است با گذشت بیش از یک ماه از جلسه دفاع، هنوز حکمی به انجمن ابلاغ نشده است. با توجه به گفته‌ی آقای سعیدی - معاونت دانشجویی دانشگاه علم و صنعت - نتیجه دفاع باید بلافاصله پس از این جلسه مشخص شده و متعاقبا به انجمن ابلاغ می‌شد. حال پرسش اینجاست که دلیل این فاصله طولانی در ابلاغ حکم چیست؟

🔹در قانون نظارت بر تشکل‌ها آمده که حکم باید ظرف مدت حداکثر ده روز ابلاغ شود، اما هیئت نظارت با سوءاستفاده از شکاف قانونی موجود در این بند و همچنین عدم شفافیت، ابلاغ حکم را به تاریخ نامعلوم و دلخواه خود موکول می‌کند. جالب آنکه معمولا ابلاغ حکم‌های تعلیق تشکل‌های منتقد در دوران امتحانات یا تابستان که دانشگاه خالی از دانشجویان است صورت می‌گیرد. همچنین روند شکایت به حکم ابلاغی از سوی هیئت نظارت دانشگاه به وزارت علوم آنقدر زمان‌بر است که در بسیاری از موارد پیش از آنکه حتی نامه اعتراض تشکلی در وزارت علوم بررسی شود زمان حکم تنبیهی به اتمام می‌رسد.
تمامی این‌ها چالش‌هایی است که در برابر یک دادرسی عادلانه وجود دارند.

🔶قسمتی از نامه‌ی هفته گذشته انجمن آرمان دانشجویان در اعتراض به عدم ابلاغ نتیجه جلسه، در ادامه آمده است.

🔸«اکنون با گذشت نزدیک به یک ماه از برگزاری جلسه دفاع، همچنان از ارائه حکم نهایی به انجمن آرمان امتناع ورزیده شده و این شائبه را به وجود آورده که دانشگاه نمی‌خواهد قبل از انتخابات ریاست جمهوری، حکم نهایی صادر شده را اعلام کند. چرا که تبعاتی را در اعلام نتیجه، قبل از انتخابات ریاست جمهوری می‌بیند.»

@IUSTArman

مروری بر گزارش شورای عالی امنیت ملی بر حادثه ۱۸ تیر ۷۸ (حمله به کوی دانشگاه)

بازنشر از کانال دانشجویان آرمان‌خواه

🔹 یافته‌های دبیرخانه حاکی است که ۱۴ راهپیمایی در کوی دانشگاه تهران با توجه به اسناد موجود در طول سال ۷۶ منتهی به سال ۷۷ انجام شده که دو مورد آن به خارج از کوی کشیده شده است.

🔹اين موارد غالباً با يك هسته ۱۰ الي ۱۵ نفره، از مقابل ساختمان شماره ۲۲ بين ساعات ۲۲ و ۲۳ آغاز و پس از خروج از درب نگهباني و ورود به خيابان كارگر شمالی، به سمت اتوبان جلال‌آل‌احمد طی مسير می‌شده است.

🔹 كميته معتقد است فشار روانی ناشی از تنش‌هاي سياسی ميان جناح‌ها و مسائل مطروحه در مطبوعات و همچنين تعطيلی روزنامه سلام و قانون اصلاح مطبوعات و تقابل‌های موجود بين جناح‌ها به عنوان بستری مناسب برای بروز اين حادثه عمل نموده است.

🔹 اين راهپيمايي ظاهراً در مراحل اوليه آن تفاوت چندانی با راهپيمایی‌های گذشته نداشته است. تعداد و نحوه حضور دانشجويان از نظر پوشيدن لباس و… فاقد تفاوت بوده است.

🔹 كميته در خصوص انجام راهپيمایی همراه با سازماندهی و برنامه‌ريزی خاص و قبلی، به نتيجه‌اي نرسيد. ليكن ادامه تحقيقات به وزارت اطلاعات واگذار شده است.

🔹 بعد از حضور جانشين منطقه مركزی ناحيه تهران بزرگ و رفتارهای غيرمدبرانه ايشان، درگيری‌ها، به طور پلكانی رو به اوج نهاده است. در اين ميان به نظر می‌رسد تعدادی از افراد كه مايل به خاتمه اين وضعيت نبوده‌اند از اين فضا استفاده نموده و بر شدت آن افزوده‌اند.

🔹 حضور برخي از افراد شخصي به عنوان گروه فشار از قبيل (…) در اين مقطع محرز بوده و حضور اين افراد در تشديد درگيری‌ها مؤثر بوده است.

🔹 يافته‌های كميته حاكی است نيروهای شخصی غيررسمی از ساعت ۲ بامداد به بعد به مرور از طريق يك نظام ارتباطی هماهنگ، درمحل حاضر شده‌اند. در ميان اين نيروها افراد شناخته شده‌ای ازقبيل آقايان (…) مشاهده شده‌اند.
به نظر می‌رسد نيروی انتظامی می‌بايست برخورد قاطع‌تری براي جلوگيری از دخالت اين افراد در مجموعه ماجرا و به خصوص ورود به كوی به خرج می‌داده است.

🔹 كميته اعتقاد دارد ضرب و شتم و تخريب، صرفاً توسط ناجا صورت نپذيرفته است و نيروهای شخصی غيررسمی نيز در ضرب و شتم دانشجويان دخالت داشته‌اند.

🔹حضور آقای (…) از افراد شاخص وابسته به گروه‌های شناخته شده غيررسمی، در محوطه كوی با توجه به شناخته شدن وی نزد دانشجويان محرک‌زا بوده است.

🔹 بررسی مجموعه گزارشات رسيده و تحقيقات انجام شده براي اعضای كميته، وجود افرادی با لباس شخصي و غيروابسته به نيروهای انتظامی در ماجرای كوی دانشگاه و درگيری‌های آن مسلم شده است.

🔹 بررسی‌ها نشان مي‌دهد وجود برخی از افراد مشكوک و ماجراجو در دو طرف اين حادثه محرز می‌باشد. به عنوان مثال آنچه برای كميته محقق گرديد وجود عناصری ماجراجو و بعضاً ناصالح كه تحت پوشش اسامی مقدس فعاليت نموده‌اند، در ماجرای كوی وجود داشته‌اند.

🔹 از ساعت ۴۵ دقيقه بامداد تا ۴:۱۵ دقيقه بامداد نيروی انتظامی، عملياتی خلاف قانون نداشته، لكن بی‌تدبيری درعملكرد فرمانده مذكور محرز گرديده است. پاكسازی خيابان و جلوگيری از گسترش حادثه از وظايف ذاتی نيروی انتظامی در اين مرحله بوده است.
به طور مشخص از ساعت ۴:۱۵ دقيقه بامداد، نيروی انتظامی وارد خوابگاه شده است و در ساعات بعدی نيز بدون رعايت دستورات جانشين فرماندهی كل قوا مبنی بر عدم ورود و… در صحنه عمل كرده است.

🔹 طبق تحقيقات كامل به عمل آمده تنها فردی كه در اين حادثه فوت كرده است افسر وظيفه مرحوم عزت ابراهيم‌نژاد اهل پل‌دختر می‌باشد.
نامبرده روزهای تعطيل را در خوابگاه دانشجویی و در كنار دوستان خود می‌گذرانده است و بررسی‌های كامل نشان مي‌دهد شايعات و گزارش‌های غيررسمی ديگر به هيچ عنوان صحت ندارد.


@IUSTArman

متن کامل گزارش شورای عالی امنیت ملی:
http://www.ensafnews.com/153896/

تحلیل و نقدی بر گزارش شورای عالی امنیت ملی درباره‌ حادثه کوی دانشگاه:

بازنشر از کانال دانشجویان آرمان‌خواه

🔹آنچه از گزارش شورای عالی امنیت ملی برمی‌آید، این است که وجود تجمعات در کوی دانشگاه، امری عادی بوده و سابقا نیز مشابه آن رخ داده بود.

🔹تجمع ۱۸ تیر ۷۸ در اعتراض به بسته شدن «روزنامه سلام» بود. روزنامه سلام بعد از افشای این خبر که «سعید امامی» طرح اصلاح قانون مطبوعات (بخوانید: مقابله با آزادی مطبوعات و روزنامه‌ها) را داده است، بسته شد. سعید امامی، از افراد باسابقه در وزارت اطلاعات و به گفته‌ی برخی، از نزدیکان به بیت آیت‌الله خامنه‌ای بود.

🔹اولین سوال این است که چرا نیروی انتظامی و لباس شخصی‌ها به داخل کوی دانشگاه رفتند؟ و از آن بدتر زمانی که به داخل کوی رفتند، چرا به داخل خوابگاه‌ها حمله کردند؟ مگر ساعت ۳ بامداد چه تجمع بزرگی وجود داشته است؟

🔹طبق گزارش شورای عالی امنیت ملی، سه بار تیراندازی مشکوک رخ داده است، که یکی از این تیراندازی‌ها منجر به فوت «عزت ابراهیم‌نژاد» شد. در فیلم‌های بازبینی شده از دیگر تیراندازی‌ها، چهره فردی که کلت به دست دارد مشخص شده است. با این حال تا به امروز پس از این همه سال، هنوز قاتل عزت ابراهیم‌نژاد دستگیر نشده است. بررسی دقیق ابعاد این قتل می‌تواند به هویت واقعی افرادی که در پشت پرده حمله به کوی بوده‌اند، کمک کند. اما متاسفانه به دلایل نامعلوم، عزمی برای یافتن متهمان وجود ندارد.

🔹سردار فرهاد نظری - فرمانده وقت پلیس تهران - شخصا در حادثه کوی دانشگاه حضور داشته است. مشخص نیست که برای یک تجمع حدودا ۱۵۰ - ۲۰۰ نفره که وجود آن تا به آن روز امری عادی بود، چه نیازی بوده که فرمانده پلیس تهران شخصا برای سرکوب اعتراضات به کوی دانشگاه بیاید؟ این در حالی است که تا قبل از آن کنترل این اعتراضات به راحتی و بدون خشونت توسط پاسگاه ناحیه یوسف‌آباد انجام می‌شد.

🔹با توجه به گزارش‌های شورای عالی امنیت ملی و دیگر گزارش‌های موجود، مشخص است که اصل این تجمع دانشجویی بوده است. هنوز بعد از گذشت این همه سال، هیچ مدرکی مبنی بر این که گروه‌های مخالف حکومت خارج از کشور این تجمع را به اسم تجمع دانشجویی آغاز کرده باشند، وجود ندارد.

🔹مجموعه‌ای از قرائن و شواهد نشان می‌دهد که از مقطعی به بعد در کنار نیروهای معترض سیاسی و اجتماعی افرادی وابسته به گروه‌های فشار و شبه نظامی نیز قرار می‌گیرند که می‌کوشند تا تخریب را گسترش داده و هزینه‌ی مادی و انسانی درگیری‌ها را افزایش دهند.

🔹هدف حمله مهاجمان به کوی، انفعال دانشگاه بود. ولی به آن هدف نرسیدند. توجیه آن‌ها برای حمله این بود که یکبار سرکوب وحشیانه و ایجاد رعب و وحشت، باعث می‌شود تا مدت‌ها عملی از دانشجویان سر نزند. در جنبش زن‌زندگی‌آزادی نیز سرکوب دانشگاه‌ها و حمله به معترضان داخل دانشگاه، با همین هدف انجام می‌شد. اما هرگز به انفعال دانشگاه‌ها نزدیک هم نشدند.

🔹با این که در گزارش شورای عالی امنیت ملی، تعدادی از فرماندهان ارشد و افراد نظامی مقصر شناخته شده و به مراجع قضایی معرفی گردیدند، اما در نهایت این افراد به مجازات خاصی نرسیدند. برای مثال سردار فرهاد نظری تبرئه شد، یا اروجعلی ببرزاده، یکی از دو متهم پرونده کوی دانشگاه تهران که از اتهام خود تبرئه نشده بود، به جرم «سرقت ریش تراش» به ‌۹۱ روز زندان و ۱ میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شد.

🔹روز یکشنبه ۲۰ تیر ۷۸، دانشجویان دیگر دانشگاه‌های کشور برای حمایت از دانشجویان دانشگاه تهران به تظاهرات پرداختند. در دانشگاه تبریز نیز اعتراضات با انبوهی جمعیت شروع شد، اما در نهایت همانند کوی دانشگاه تهران، با دخالت نیروهای انصار حزب الله و لباس شخصی‌ها و نیروی انتظامی، به خشونت کشیده شد‌ و تعدادی از دانشجویان مجروح و تعدادی دستگیر شدند. البته به طور رسمی، هیچگاه این افراد شناسایی نشدند.

🔹امروز پس از این همه سال فاصله از حادثه حمله به کوی دانشگاه، یک سوال اصلی بی پاسخ مانده است. با این که در تمام این سال‌ها، برخی جریانات سیاسی روایات مختلفی برای بی‌گناه ساختن خود در ماجرای ۱۸ تیر بیان می‌کنند، اما هیچ‌کدام اصل این قضیه که حمله به کوی دانشگاه «ضرورت» داشته را نمی‌توانند توجیه کنند.

@IUSTArman