⭕️ فرهنگ قوم روهینگیا در اردوگاه‌های بنگلادش دستخوش نوزایی شده است
📌 شعر، یکی دیگر از شکل‌های محبوب بیان هنری است که در قلب قوم روهینگیا زنده است
♦️در پایان سال گذشته که گامبیا، میانمار را بابت نسل‌کشی قوم ما به دیوان بین‌المللی دادگستری کشاند، بحران روهینگیا از نو در کانون توجه جهانیان قرار گرفت.
لحظه‌ای بسیار مهم و تاریخی بود و حتی در اردوگاه آوارگان روهینگیایی در بنگلادش هم که در آن زندگی می‌کنیم، آن را تماشا می‌کردیم.
به دلیل ساده‌ای می‌خواهم راجع به برخی از این تحولات بنویسم: به امثال من که از نسل‌کشی جان به در برده‌ایم، نباید فقط به چشم قربانیانی نگاه کنند که برای پیش بردن آرمان‌ها‌مان فقط به دیگران اتکا داریم.
♦️موسیقی هم در فرهنگ روهینگیا ریشه‌های ژرفی دارد. در آراکان، نوازندگان روهینگیایی با انواع بسیاری از سازها مثل دب، دهل و غیره اخت هستند و ترانه‌های زاری، کاوالی و تارانا، همچنان در روهینگیا محبوبیت دارند.
نوازندگان ما به اجرای موسیقی عرفانی قوالی نیز علاقه دارند که در جنوب آسیا محبوبیت دارد و جعفر احمد، استاد این سبک روهینگایی است که یکی از هموندان او در اردوگاه به نام نور حسون، به شدت متأثر از موسیقی او است.
♦️شعر می‌تواند نیروی همبستگی و آرامش جمعی هم باشد. ماه پیش خودم که (از طریق ارتباط تصویری) در جمع ۳۹ شاعر دیگر از گروه‌های مختلف قومی در یانگون حضور یافتم، قدرت شعر را از نزدیک دیدم. در مجموع، شش نفرمان از اردوگاه پناهندگان بودیم که شعرهای خود را خواندیم.
دولت میانمار کوشید با نفرت‌پراکنی در اجتماع ما تفرقه بیفکند، ولی اکنون می‌توانیم با توسل به کلام مکتوب، متحد شویم و از تداوم نسل‌کشی علیه مردم خود، جلوگیری کنیم.
♦️متن کامل این مطلب را در سایت ایندیپندنت فارسی بخوانید
🖌 ماییو علی
#روهینگیا #بنگلادیش #میانمار #هنر #فرهنگ #نوزایی #شعر #موسیقی
#IndependentPersian
#IndyPersian
#ایندیپندنت_فارسی
📌 شعر، یکی دیگر از شکل‌های محبوب بیان هنری است که در قلب قوم روهینگیا زنده است
♦️در پایان سال گذشته که گامبیا، میانمار را بابت نسل‌کشی قوم ما به دیوان بین‌المللی دادگستری کشاند، بحران روهینگیا از نو در کانون توجه جهانیان قرار گرفت.
لحظه‌ای بسیار مهم و تاریخی بود و حتی در اردوگاه آوارگان روهینگیایی در بنگلادش هم که در آن زندگی می‌کنیم، آن را تماشا می‌کردیم.
به دلیل ساده‌ای می‌خواهم راجع به برخی از این تحولات بنویسم: به امثال من که از نسل‌کشی جان به در برده‌ایم، نباید فقط به چشم قربانیانی نگاه کنند که برای پیش بردن آرمان‌ها‌مان فقط به دیگران اتکا داریم.
♦️موسیقی هم در فرهنگ روهینگیا ریشه‌های ژرفی دارد. در آراکان، نوازندگان روهینگیایی با انواع بسیاری از سازها مثل دب، دهل و غیره اخت هستند و ترانه‌های زاری، کاوالی و تارانا، همچنان در روهینگیا محبوبیت دارند.
نوازندگان ما به اجرای موسیقی عرفانی قوالی نیز علاقه دارند که در جنوب آسیا محبوبیت دارد و جعفر احمد، استاد این سبک روهینگایی است که یکی از هموندان او در اردوگاه به نام نور حسون، به شدت متأثر از موسیقی او است.
♦️شعر می‌تواند نیروی همبستگی و آرامش جمعی هم باشد. ماه پیش خودم که (از طریق ارتباط تصویری) در جمع ۳۹ شاعر دیگر از گروه‌های مختلف قومی در یانگون حضور یافتم، قدرت شعر را از نزدیک دیدم. در مجموع، شش نفرمان از اردوگاه پناهندگان بودیم که شعرهای خود را خواندیم.
دولت میانمار کوشید با نفرت‌پراکنی در اجتماع ما تفرقه بیفکند، ولی اکنون می‌توانیم با توسل به کلام مکتوب، متحد شویم و از تداوم نسل‌کشی علیه مردم خود، جلوگیری کنیم.
♦️متن کامل این مطلب را در سایت ایندیپندنت فارسی بخوانید
🖌 ماییو علی
#روهینگیا #بنگلادیش #میانمار #هنر #فرهنگ #نوزایی #شعر #موسیقی
#IndependentPersian
#IndyPersian
#ایندیپندنت_فارسی
ایندیپندنت فارسی
فرهنگ قوم روهینگیا در اردوگاه‌های بنگلادش دستخوش نوزایی شده است
در پایان سال گذشته که گامبیا، میانمار را بابت نسل‌کشی قوم ما به دیوان بین‌المللی دادگستری کشاند، بحران روهینگیا از نو در کانون توجه جهانیان قرار گرفت. لحظه‌ای بسیار مهم و تاریخی بود و حتی در اردوگاه