گفتمان #سلب_تابعیت ایرانی خائنان به ایران و ملت ایران ، تلاشی میهن پرستانه برای کوتاه نمودن دست انیرانیان و ایرانستیزان پشت نقاب های گوناگون ، از هست و نیست میهن و ملت در فردای ایران است .
دیگر هیچ انیرانی که مهری به ایران ندارد ، نبایست در فردای ایران بعنوان شهروند ، بمانند سایر #ایرانیان حق زندگی و برخورداری از حقوق بهنجار شهروندی را داشته باشد .
سلب تابعیت ایرانی خائنان ، هرگونه کنشگری سیاسی بر پاد منافع ایران در پوشش احزاب سیاسی را بی اثر و غیر قانونی خواهد کرد ، به اینصورت که به بیانی ساده ، هرآنکس که تابعیت یا ملیت یک کشور را نداشته باشد ، در هیچ قانونی حق کنشگری سیاسی و برقراری احزاب در آوردگاه سیاسی آن کشور را نخواهد داشت و اینچنین هرگونه خیانت پیشه گی و دسیسه و دست اندازی ایرانستیزان به منافع میهن و ملت در نطفه خبه خواهد شد .
ما میهن پرستان با جدیت تمام ، ریز و درشت ایرانستیزان با هر نام و دسته و رسته و جایگاه و پوشش و نقاب و .. را در فردای ایران بی برو برگرد شناسایی ، پیدا و سلب تابعیت ایرانی خواهیم کرد .
بخصوص همه مادرقحبه گان در طیف #چپ_مادرقحبه را

این یک خواست میهنی و بسیار مهند و تاریخی ما میهن پرستان خواهد بود .

#مرگ_بر_سه_فاسد_ملا_چپی_مجاهد
در فرهنگ #ایرانشهری نبرد میان نیک و بد، رویدادی پیوسته میباشد. این نبرد در همه پهنه های زندگی فراروی انسان میباشد، چه در گستره شخصی و چه در پهنه پیوند میان اشخاص و چه در میان حکومت و افراد همبودگاه
پیروزی نیک بر بد، همراه با خوشی و آرامش میباشد و اهریمن، نماد هر آن چیزی است که این خوشی و آرامش را بر نمی تابد
به باور اندیشه جنبش رنسانس ایرانی، پاسداری از آیین ها و جشن های کهن، یکی از مهندترین بن مایه های شناسه فرهنگ و تمدن #ایرانیان است. ما در فراز و فرودهای دوران کنونی می توانیم با برگزاری این جشن ها از جمله جشن #سده 🔥 ، این شادی و پایکوبی را به نماد ایستاده گی و پایداری و به ابزار نیرومندی برای نافرمانی مدنی دگرگون کنیم و در حرکتی خشونت پرهیز به مبارزه با رژیم ضحاک گونه اسلامی در میهن دربندمان ایران، بپردازیم .
برماست تا با ارج نهادن بر آیین و #فرهنگ ایرانشهری و پاسداشت آن نقشه های شوم ایرانستیزان را نقش بر آب کنیم .
از همین امروز میبایست خود را برای هرچه باشکوه تر برگزار نمودن جشن سده در روز دهم #بهمن ماه آماده سازیم .

دل جهان است ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
جشن #سده ،یکی از جشن های میهنی #ایرانیان است و برگزاری آن تنها در پیوند به #زرتشتیان #ایران نیست چنانکه جشن #نوروز وبزرگداشت شب #یلدا را همهً ایرانیان پاس می دارند ، شایسته است تا دیگر جشن های ایران باستان نیز که برگرفته از پدیده های تاریخی ، سرشتین و حماسی نیاکان ما در ایران است نیز همگانی شود و ایرانیان به برپایی آن افتخار کنند.
دهم بهمن ماه ، این جشن بزرگ را در سرتاسر #ایرانشهر بزرگ برپا خواهیم نمود و جشن خواهیم گرفت .

#جشن_سده 🔥

دل جهان است ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
دوم فوریه:
فوریه سال ۵۵۳ ترسایی ـ نگر «ژوستی نی ان» درباره #ایرانیان

«پروکوپیوس» تاریخ نگار رومی زاده فلسطین در یادداشتهای روزانه خود ، در ذیل روزی که پس از آن با همسانی گاهشمار روشن شده دوم فوریه سال ۵۵۳ ترسایی است نوشته است : " امروز نسخه بنیادین ( دستخط خودش ) تاریخی را که نوشته ام و عنوانش را « جنگها » قرار داده ام به امپراتور « ژوستی نی ان » دادم . پس از مروری کوتاه گفت : گرچه به سود ما ــ رومیان ــ نیست و باعث تزلزل روحیه می شود ، اما جا داشت که می نوشتی که « ژوستی نی ان » عقیده دارد که در خون پارسیان (سربازان ایرانی ) یک ماده اختصاصی وجود دارد که باعث می شود ترس نداشته باشند ، بی باک و مغرور باشند و تسلیم نشوند . اگر هم احیانا اسیر شوند ، برخلاف سربازان سایر ملل دربرابر فاتح زانو نزنند و عجز و لابه نکنند. بازور نمی شود اسیر ایرانی را به بیگاری وادار کرد و یا با شکنجه غرور و شخصیتش را شکست . من نمی دانم ایران چه آبی دارد که بذر « نهایت میهندوستی » را در جان مردمش پرورش می دهد و.... "

پروکوپیوس تاریخ « جنگها » را در هشت نسک نوشته و عمدتا گزارش جنگهایی است که خود بیننده حقیقی آنها بوده و سه بخش از این تاریخ اختصاص به سه جنگ «ژوستی نی ان» با ایران دارد. بخشهای دیگر در پیوندبه جنگهای روم با « گوتها » و جنگهای شمال آفریقاست. پروکوپیوس در همه جنگهایی که ژنرال « بلی ساریوس » در آنها شرکت داشت همراه او بود.
با این که این تاریخ نگار کوشیده است تا سستی رومیان را آشکار نسازد ، در چندین مورد از انضباط و ایستادگی سربازان ایران ستایش کرده و نوشته است ؛ سرباز ایرانی بدون تصمیم فرمانده خود نا ممکن است دست به عقب نشینی و فرار بزند . وی در باره تاکتیک یگانهای ارتش ایران نوشته است که ایرانیان تلاش می کنند که میدان جنگ را گسترده کنند. آنان پیادگان را در دسته های کوچک در سنگرها جایگیری می کنند و سواران نیز در دسته های کوچک و گوناگون می کوشند که سرباز سوی دیگر را به کمینگاه پیادگان بکشانند و در دست آنان رها سازند . رومیان از این تاکیتیک بیزارند و اصولا از میدان جنگ که گستردگی زیاد داشته باشد واهمه دارند و....
#پروکوپیوس تاریخ جنگها را به سبک توسیدیدس نوشته است تا #هرودوت.
این تاریخ نگار قسمتهایی از یادداشتهای روزانه و یادمان های شخصی که آنها را بدون پش رو گیری ملاحظات تهیه کرده در نسک دیگرش با سرنویس « تاریخ محرمانه » گفته است . نوشته های این تاریخ نگار به زبان یونانی است.
ژوستی نی ان هم دوره #خسرو_انوشیروان بود.......

دل جهان است ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
#هـفـت‌_سـيـن چـيـسـت ؟

چگونه نمادهای نيروزای #نوروز باستانی به سماق و سير و سمنو دگرگون شدند ؟! در ۱۴۰۰ سال گذشته بیش از ۳۰ جشن سالانه و ماهانه #ایرانیان ، که یکی از دیگری زیباتر و همگی از دل فرهنگ #ایرانی همچون «اشـوزرتـشـت» برخاسته بودند از یادها رفت . جشن نوروز با سرسختی شگفت‌آوری پابرجا ماند و حلقه نیرومندی شد برای پیوند ایرانیان به گذشته‌های دور خود .

با اینکه نوروز پابرجا ماند اما نمادهای کلیدی آن که به آن نيرو می‌دادند فراموش شدند و آداب و پندارهای شگفت‌آوری جای آن نمادهای نیروزا را گرفتند . از جمله هفت امشاسپندان یا هفت سپندان که به ترتیب نماد هفت نیروی پيشبرنده مانند :

۱- خرد
۲- اندیشه‌نیک
۳- راستی و درستی
۴- چیرگی بر خود
۵- آرامش
۶- رسایی
۷- جاودانگی

بودند که به سکه ، سمنو ، سرکه ، سبزه ، یا سیر تبدیل شدند ! فراموش شد که «سین» هفت‌سین از نخستین حرف «سپندان» سرچشمه گرفته‌ است
همینگونه فراموش شد که هریک از این نیروهای هفت‌گانه افزاینده ، نگهبان یک گیاه بودند که مردم در درازای سال برای زنده ماندن به آنها نیاز داشتند مانند : گندم ، ماش ، جو ، ارزن ، برنج ، لوبیا ، نخود که از جمله آنها بودند . با این منظور این گیاهان را در خوان نوروزی می‌گزاشتند تا به مردم یادآوری کنند تا در سالی که در پیش است از کشت آنها غافل نمانند . در سفره #نوروزی همچنين ميوه‌ها با شيرينی‌ها و گلهای گوناگون ، تنگ شراب با شمع و آينه و گلاب جايگاه ويژه خود را داشتند .

پس از تسخير ايران بدست مسلمانان در سده هفتم ترسایی و قدغن شدن برگزاری نوروز برای مدت 200 سال ، نه تنها نمادهای نيرومند هفت سين فراموش شدند تا دویست سال ایرانی ها تو خفا نوروز و جشن میگرفتند .

رسم دیگر شگفت‌آوری که به‌راستی برخی‌ها را سردرگم نموده و به بیراهه برده ، گذاشتن قرآن تازیان در سفره نوروزی که هیچ پیوندی با فرهنگ و آیین ایرانشهری ندارد می‌باشد . آشکار است که این ‌کار بی‌احترامی و بی‌ارزشی به نوروز که از نمادهای نيرومند فرهنگ والای ايرانی که از آیین نیک و شادی‌زای «اشـوزرتـشـت» سرچشمه گرفته ، می‌باشد .

این درست مانند گذاشتن نسک گاتها در سفره افطار ماه رمضان یا خواندن سروده‌های اهورایی گاتها در مراسم سينه‌زنی عاشورا می‌باشد ! چنین کردارهایی نمودار فرهنگی است که انسان‌ها و ایرانی‌ها را سردرگم و پاره‌ پاره شده و بی‌شناسه و بی‌هويت می‌سازد .

دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
من بلوچم رادمردی از نژاد آریا
میدهم جان بهر خاکم با شرافت بی ریا.

#جمهوری اشغالگر اسلامی ، دگر بار با کفایتی مثال زدنی ، هم میهنان دردمند مان در سیستان و بلوچستان را به حال خود رها کرده اند تا دار و ندارشان در میان سیل و خروش آب نابود شود .
در #ایران_اشغالی ، خود ما #ایرانیان میبایست به یاری یکدیگر بشتابیم .

#سیستان_و_بلوچستان
#دشتیاری

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
جشن سوری 🔥 در اصفهان :
نگاره ای از یكی از دیوار نگاره‌های چهل‌ستون، پیوند دار به دوران صفویه به گفته باستان شناسان جشن و پایكوبی #ایرانیان را در شب چهارشنبه ‌سوری به نگار كشیده ‌است كه از آن می توان پیشنیه كهن این آیین را در نصف جهان دریافت.
مردم #اصفهان در درازای تاریخ به تائید تاریخ نبیسان با شور و شكوه ویژه ای #چهارشنبه_سوری را جشن می گرفتند به ریختی كه افزون بر بسیاری از آئین های میانوند ایرانیان، رسوم خاص این دامنه نیز در این شب انجام می شد. در اصفهان چهارشنبه سوری را 'چهارشنبه سرخی' نیز می گویند.
افزون بر آتش افروختن در گذرگاه ها ، رسوم دیگری مانند كوزه شكستن، فالگوش و گره گشایی در بین اصفهانی ها رواج داشت است.
در گذشته شامگاه سه‌ شنبه آخر سال بانوی خانه بوته‌ای را آتش می‌ زد و آن‌را در كوچه مي ‌انداخت، كوزه آبي با چند دانه اسفند هم روی آتش مي ‌ریخت تا بلا دور شود
قاشق زنی در حقیقت برای خبر دادن چهارشنبه سوری انجام می شد، افزود: در این سنت هنگام یكی از اعضای خانه آوای قاشق زن ها را كه ناشناس بودند می شنید كاسه را از او می گرفت و آن را با آش یا آجیل و شكلات پر می كرد و به شخص بازمی گرداند.
وی فراهم آوردن آجیل مشكل گشا را یكی دیگر از رسوم چهارشنبه سوری در اصفهان گذشته دانست.
این آجیل شامل هفت مغزینه یا میوه خشك است: پسته، بادام، سنجد، كشمش، گردو، انجیر و خرما كه گاهی در لابه‌لای این آجیل تكه‌های كوچك نبات و نارگیل هم دیده می‌شد.

#به_ایرانشهر_بازمیگردیم 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
قاشق زنی نبایستی از یادها برود
قاشق زنی را به یک نافرمانی مدنی در سرتاسر ایرانزمین دگرگون کنیم

قاشق زني یک چیزی مانند همان مراسم Trick Or Treat هالوين است و بچه ها در خانه همسايه ها را مي زنند و افراد خوراكي به بچه ها مي دادند و بده بستان داشتند که البته و بیگمان برگرفته از قاشق زنی ما #ایرانیان است .
یكى دیگر از دلایلى كه براى پدید آمدن پدیده قاشق زنى نام برده شده، كمك به تهیدستان و نیازمندانی بوده که به فرمی ناشناس به درب خانه ها میرفتنند تا شناخته نشوند.
نه تنها قاشق زنی بلکه در اکثر شهر های ایران دارای رسومات خاصی نسبت به روزهای #نوروز را دارا میباشند.
این مراسم پس از مراسم آتش بازى و خواندن سرود «زردى من از تو، سرخى تو از من»، مردم كوچه‌ها را خالى كرده و گرد كرسى و سفره خود مى‌نشستند. آوای كلون در به گوش مى‌رسید. نگاه‌ها روى خوراک میانه خوان كه معمولاً سبزى پلو با ماهى بود لحظه اى به هم دوخته مى‌شد. تكه اى غذا، آجیل، شیرینى یا پول مى‌توانست دلى را خرسند و خوشحال كند. پسر بزرگ خانه یا پدر به هواى پیشکش خوراكى یا نقدینگى خود را پشت در میان سرا مى‌رساند.قاشق زن‌ها، پوششى بر چهره خود مى‌كشیدند تا شناخته نشوند. كسى پافشاری در شناخت ایشان نداشت و هرچه از دستش برمى‌آمد در دستمال وى مى‌گذاشت. ترتیب رسم قاشق زنى به این شكل بود: قاشق زن‌ها كه معمولاً براى ناشناس ماندن تك نفره اقدام به قاشق زنى مى‌كردند با قاشق بر پشت كاسه مسى مى‌كوبیدند. با شنیدن سداى قاشق لقمه در گلوى سفره دار گره مى‌خورد و پایین نمى‌رفت. كسى پشت در اعلام گرسنگى مى‌كند. پیش از رسیدن میزبان، قاشق زن دستمال اش را از زیر یا بالاى در داخل خانه مى‌فرستاد. وقتى نیم لاى در بازتر مى‌شد كه دستمال پر شده از خوراكى، قند یا پول در دستشان قرار مى‌گرفت. قاشق زن با شتاب از جای دور مى‌شد و تنها خواسته اش ناشناس ماندنش بود. از آنجا كه در هر محله آدم خیررسان پیدا مى‌شود، قاشق زن بى آنكه بداند در پیگرد آدم نیکوکار قرار مى‌گرفت. و شاید روز و روزهاى پس، دستمال یا كیسه اى از پیش کش های گوناگون جلوى سكوى منزلش مى‌یافت و شادمان تر سال نو را آغاز مى‌كرد..
یکی دیگر از مراسم قاشق زدن کردار زنان قدیم در شب چهارشنبه سوری که برای گرفتن مراد و رسیدن به مقصود به ریخت ناشناس و نقاب زده به درخانه ها رفته و به وسیله ٔ زدن قاشق بر کاسه و یا بر در خانه باشندگان خانه را از آمدن قاشق زن خبر کرده ، ایشان نیز به وظیفه ٔ خود که آوردن مقداری آذوقه ٔ خشک و ناپخته است او را جواب گویند. و بایسته آن است که گفتگو واقع نشود.

دل جهان است ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎