گفتمان #سلب_تابعیت ایرانی خائنان به ایران و ملت ایران ، تلاشی میهن پرستانه برای کوتاه نمودن دست انیرانیان و ایرانستیزان پشت نقاب های گوناگون ، از هست و نیست میهن و ملت در فردای ایران است .
دیگر هیچ انیرانی که مهری به ایران ندارد ، نبایست در فردای ایران بعنوان شهروند ، بمانند سایر #ایرانیان حق زندگی و برخورداری از حقوق بهنجار شهروندی را داشته باشد .
سلب تابعیت ایرانی خائنان ، هرگونه کنشگری سیاسی بر پاد منافع ایران در پوشش احزاب سیاسی را بی اثر و غیر قانونی خواهد کرد ، به اینصورت که به بیانی ساده ، هرآنکس که تابعیت یا ملیت یک کشور را نداشته باشد ، در هیچ قانونی حق کنشگری سیاسی و برقراری احزاب در آوردگاه سیاسی آن کشور را نخواهد داشت و اینچنین هرگونه خیانت پیشه گی و دسیسه و دست اندازی ایرانستیزان به منافع میهن و ملت در نطفه خبه خواهد شد .
ما میهن پرستان با جدیت تمام ، ریز و درشت ایرانستیزان با هر نام و دسته و رسته و جایگاه و پوشش و نقاب و .. را در فردای ایران بی برو برگرد شناسایی ، پیدا و سلب تابعیت ایرانی خواهیم کرد .
بخصوص همه مادرقحبه گان در طیف #چپ_مادرقحبه را

این یک خواست میهنی و بسیار مهند و تاریخی ما میهن پرستان خواهد بود .

#مرگ_بر_سه_فاسد_ملا_چپی_مجاهد

در فرهنگ #ایرانشهری نبرد میان نیک و بد، رویدادی پیوسته میباشد. این نبرد در همه پهنه های زندگی فراروی انسان میباشد، چه در گستره شخصی و چه در پهنه پیوند میان اشخاص و چه در میان حکومت و افراد همبودگاه
پیروزی نیک بر بد، همراه با خوشی و آرامش میباشد و اهریمن، نماد هر آن چیزی است که این خوشی و آرامش را بر نمی تابد
به باور اندیشه جنبش رنسانس ایرانی، پاسداری از آیین ها و جشن های کهن، یکی از مهندترین بن مایه های شناسه فرهنگ و تمدن #ایرانیان است. ما در فراز و فرودهای دوران کنونی می توانیم با برگزاری این جشن ها از جمله جشن #سده 🔥 ، این شادی و پایکوبی را به نماد ایستاده گی و پایداری و به ابزار نیرومندی برای نافرمانی مدنی دگرگون کنیم و در حرکتی خشونت پرهیز به مبارزه با رژیم ضحاک گونه اسلامی در میهن دربندمان ایران، بپردازیم .
برماست تا با ارج نهادن بر آیین و #فرهنگ ایرانشهری و پاسداشت آن نقشه های شوم ایرانستیزان را نقش بر آب کنیم .
از همین امروز میبایست خود را برای هرچه باشکوه تر برگزار نمودن جشن سده در روز دهم #بهمن ماه آماده سازیم .

دل جهان است ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎

جشن #سده ،یکی از جشن های میهنی #ایرانیان است و برگزاری آن تنها در پیوند به #زرتشتیان #ایران نیست چنانکه جشن #نوروز وبزرگداشت شب #یلدا را همهً ایرانیان پاس می دارند ، شایسته است تا دیگر جشن های ایران باستان نیز که برگرفته از پدیده های تاریخی ، سرشتین و حماسی نیاکان ما در ایران است نیز همگانی شود و ایرانیان به برپایی آن افتخار کنند.
دهم بهمن ماه ، این جشن بزرگ را در سرتاسر #ایرانشهر بزرگ برپا خواهیم نمود و جشن خواهیم گرفت .

#جشن_سده 🔥

دل جهان است ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎

دوم فوریه:
فوریه سال ۵۵۳ ترسایی ـ نگر «ژوستی نی ان» درباره #ایرانیان

«پروکوپیوس» تاریخ نگار رومی زاده فلسطین در یادداشتهای روزانه خود ، در ذیل روزی که پس از آن با همسانی گاهشمار روشن شده دوم فوریه سال ۵۵۳ ترسایی است نوشته است : " امروز نسخه بنیادین ( دستخط خودش ) تاریخی را که نوشته ام و عنوانش را « جنگها » قرار داده ام به امپراتور « ژوستی نی ان » دادم . پس از مروری کوتاه گفت : گرچه به سود ما ــ رومیان ــ نیست و باعث تزلزل روحیه می شود ، اما جا داشت که می نوشتی که « ژوستی نی ان » عقیده دارد که در خون پارسیان (سربازان ایرانی ) یک ماده اختصاصی وجود دارد که باعث می شود ترس نداشته باشند ، بی باک و مغرور باشند و تسلیم نشوند . اگر هم احیانا اسیر شوند ، برخلاف سربازان سایر ملل دربرابر فاتح زانو نزنند و عجز و لابه نکنند. بازور نمی شود اسیر ایرانی را به بیگاری وادار کرد و یا با شکنجه غرور و شخصیتش را شکست . من نمی دانم ایران چه آبی دارد که بذر « نهایت میهندوستی » را در جان مردمش پرورش می دهد و.... "

پروکوپیوس تاریخ « جنگها » را در هشت نسک نوشته و عمدتا گزارش جنگهایی است که خود بیننده حقیقی آنها بوده و سه بخش از این تاریخ اختصاص به سه جنگ «ژوستی نی ان» با ایران دارد. بخشهای دیگر در پیوندبه جنگهای روم با « گوتها » و جنگهای شمال آفریقاست. پروکوپیوس در همه جنگهایی که ژنرال « بلی ساریوس » در آنها شرکت داشت همراه او بود.
با این که این تاریخ نگار کوشیده است تا سستی رومیان را آشکار نسازد ، در چندین مورد از انضباط و ایستادگی سربازان ایران ستایش کرده و نوشته است ؛ سرباز ایرانی بدون تصمیم فرمانده خود نا ممکن است دست به عقب نشینی و فرار بزند . وی در باره تاکتیک یگانهای ارتش ایران نوشته است که ایرانیان تلاش می کنند که میدان جنگ را گسترده کنند. آنان پیادگان را در دسته های کوچک در سنگرها جایگیری می کنند و سواران نیز در دسته های کوچک و گوناگون می کوشند که سرباز سوی دیگر را به کمینگاه پیادگان بکشانند و در دست آنان رها سازند . رومیان از این تاکیتیک بیزارند و اصولا از میدان جنگ که گستردگی زیاد داشته باشد واهمه دارند و....
#پروکوپیوس تاریخ جنگها را به سبک توسیدیدس نوشته است تا #هرودوت.
این تاریخ نگار قسمتهایی از یادداشتهای روزانه و یادمان های شخصی که آنها را بدون پش رو گیری ملاحظات تهیه کرده در نسک دیگرش با سرنویس « تاریخ محرمانه » گفته است . نوشته های این تاریخ نگار به زبان یونانی است.
ژوستی نی ان هم دوره #خسرو_انوشیروان بود.......

دل جهان است ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎

#هـفـت‌_سـيـن چـيـسـت ؟

چگونه نمادهای نيروزای #نوروز باستانی به سماق و سير و سمنو دگرگون شدند ؟! در ۱۴۰۰ سال گذشته بیش از ۳۰ جشن سالانه و ماهانه #ایرانیان ، که یکی از دیگری زیباتر و همگی از دل فرهنگ #ایرانی همچون «اشـوزرتـشـت» برخاسته بودند از یادها رفت . جشن نوروز با سرسختی شگفت‌آوری پابرجا ماند و حلقه نیرومندی شد برای پیوند ایرانیان به گذشته‌های دور خود .

با اینکه نوروز پابرجا ماند اما نمادهای کلیدی آن که به آن نيرو می‌دادند فراموش شدند و آداب و پندارهای شگفت‌آوری جای آن نمادهای نیروزا را گرفتند . از جمله هفت امشاسپندان یا هفت سپندان که به ترتیب نماد هفت نیروی پيشبرنده مانند :

۱- خرد
۲- اندیشه‌نیک
۳- راستی و درستی
۴- چیرگی بر خود
۵- آرامش
۶- رسایی
۷- جاودانگی

بودند که به سکه ، سمنو ، سرکه ، سبزه ، یا سیر تبدیل شدند ! فراموش شد که «سین» هفت‌سین از نخستین حرف «سپندان» سرچشمه گرفته‌ است
همینگونه فراموش شد که هریک از این نیروهای هفت‌گانه افزاینده ، نگهبان یک گیاه بودند که مردم در درازای سال برای زنده ماندن به آنها نیاز داشتند مانند : گندم ، ماش ، جو ، ارزن ، برنج ، لوبیا ، نخود که از جمله آنها بودند . با این منظور این گیاهان را در خوان نوروزی می‌گزاشتند تا به مردم یادآوری کنند تا در سالی که در پیش است از کشت آنها غافل نمانند . در سفره #نوروزی همچنين ميوه‌ها با شيرينی‌ها و گلهای گوناگون ، تنگ شراب با شمع و آينه و گلاب جايگاه ويژه خود را داشتند .

پس از تسخير ايران بدست مسلمانان در سده هفتم ترسایی و قدغن شدن برگزاری نوروز برای مدت 200 سال ، نه تنها نمادهای نيرومند هفت سين فراموش شدند تا دویست سال ایرانی ها تو خفا نوروز و جشن میگرفتند .

رسم دیگر شگفت‌آوری که به‌راستی برخی‌ها را سردرگم نموده و به بیراهه برده ، گذاشتن قرآن تازیان در سفره نوروزی که هیچ پیوندی با فرهنگ و آیین ایرانشهری ندارد می‌باشد . آشکار است که این ‌کار بی‌احترامی و بی‌ارزشی به نوروز که از نمادهای نيرومند فرهنگ والای ايرانی که از آیین نیک و شادی‌زای «اشـوزرتـشـت» سرچشمه گرفته ، می‌باشد .

این درست مانند گذاشتن نسک گاتها در سفره افطار ماه رمضان یا خواندن سروده‌های اهورایی گاتها در مراسم سينه‌زنی عاشورا می‌باشد ! چنین کردارهایی نمودار فرهنگی است که انسان‌ها و ایرانی‌ها را سردرگم و پاره‌ پاره شده و بی‌شناسه و بی‌هويت می‌سازد .

دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎