راستش را بخواهید من هیچ تفاوتی میان این دو نمیبینم !
هر دو لجن هایی در دوران معاصر که سر از توبره اهریمنان جهانی برآوردند تا هنر و فرهنگ را به گند کشند و نسل نو را به ابتذال اندیشه ای کشانند و غرق در اندیشه های پوچ و بی اساس اهریمنی گردانند .
از نگر من تفاوتی میان رضا و نیکی به هیچ وجه نیست ، تنها تفاوت در محدوده جغرافیایی با ملت ها و مغزهایی است که قرارست از خویشکاری شان ، اینها در گنداب اندیشه های مبتذلِ مافیایِ الترالیبرال بکشانند و غرق شان کنند تا مفهوم راستین فرهنگ و هنرِ تنیده با تاریخِ ملت ها ، میان نسل ها و همبودگاه به قهقرا رود و فراموش شود و دست سیطره جویان بازتر .
چه خوش گفت استاد سخن #فردوسی بزرگ که آنرا بایست با زر نبشت
نهان گشت کردار فرزانگان
پراگنده شد کام دیوانگان
هنر خوار شد جادویی ارجمند
نهان راستی آشکارا گزند
شده بر بدی دست دیوان دراز
به نیکی نرفتی سخن جز به راز
خرد یارتان
#چپ_هرگز_نفهمید
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
هر دو لجن هایی در دوران معاصر که سر از توبره اهریمنان جهانی برآوردند تا هنر و فرهنگ را به گند کشند و نسل نو را به ابتذال اندیشه ای کشانند و غرق در اندیشه های پوچ و بی اساس اهریمنی گردانند .
از نگر من تفاوتی میان رضا و نیکی به هیچ وجه نیست ، تنها تفاوت در محدوده جغرافیایی با ملت ها و مغزهایی است که قرارست از خویشکاری شان ، اینها در گنداب اندیشه های مبتذلِ مافیایِ الترالیبرال بکشانند و غرق شان کنند تا مفهوم راستین فرهنگ و هنرِ تنیده با تاریخِ ملت ها ، میان نسل ها و همبودگاه به قهقرا رود و فراموش شود و دست سیطره جویان بازتر .
چه خوش گفت استاد سخن #فردوسی بزرگ که آنرا بایست با زر نبشت
نهان گشت کردار فرزانگان
پراگنده شد کام دیوانگان
هنر خوار شد جادویی ارجمند
نهان راستی آشکارا گزند
شده بر بدی دست دیوان دراز
به نیکی نرفتی سخن جز به راز
خرد یارتان
#چپ_هرگز_نفهمید
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
پاسخ #فردوسی بزرگ به #ایرانستیزان و کفتارهای #تجزیه_طلب و قبیله گرا
"هرآنکس که دارد هُش و رای و دین / پس از مرگ بر من کند آفرین"
فردوسی آنقدر بزرگ است و #شاهنامه او سترگ ، که پس از گذشت چندین سده ، انیرانیان همچنان کین توز فرزانه سخن اند و چشم دیدن میراث ماندگار و ورجاوند او که پارسی است را ندارند .
زیرا که او نیز گفت
" از آن پس نمیرم که من زنده‌ام / که تخم سخن من پراگنده‌ام "
این تخم سخن ، بیگمان زنده نگاه داری زبان کهن #پارسی است که همچون گوهری گرانبها سینه به سینه از نیاکان به ما رسیده تا یکپارچگی #ایرانزمین و کیستی اش را پاس دارد و پدافند کند و پایندان ثبات فرهنگ ایرانشهر بزرگ باشد .
قبیله گرا اگر امروز نیز به فردوسی بزرگ می تازد از رشک و بخل او و حس پستی در برابر این فرهنگ سترگ و کهن تاریخی ایرانزمین است و تلاش او تفرقه و جدایی میان #ایرانیان است .
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#پیمان_نوین
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
"هرآنکس که دارد هُش و رای و دین / پس از مرگ بر من کند آفرین"
فردوسی آنقدر بزرگ است و #شاهنامه او سترگ ، که پس از گذشت چندین سده ، انیرانیان همچنان کین توز فرزانه سخن اند و چشم دیدن میراث ماندگار و ورجاوند او که پارسی است را ندارند .
زیرا که او نیز گفت
" از آن پس نمیرم که من زنده‌ام / که تخم سخن من پراگنده‌ام "
این تخم سخن ، بیگمان زنده نگاه داری زبان کهن #پارسی است که همچون گوهری گرانبها سینه به سینه از نیاکان به ما رسیده تا یکپارچگی #ایرانزمین و کیستی اش را پاس دارد و پدافند کند و پایندان ثبات فرهنگ ایرانشهر بزرگ باشد .
قبیله گرا اگر امروز نیز به فردوسی بزرگ می تازد از رشک و بخل او و حس پستی در برابر این فرهنگ سترگ و کهن تاریخی ایرانزمین است و تلاش او تفرقه و جدایی میان #ایرانیان است .
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#پیمان_نوین
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
🔹فریب ملی نماهای شاید را نخوردید
حکومت فرقه ای #جمهوری #اسلامی پس ار ناکامی و سرخوردگی در نزدیک به چهاردهه مبارزه بی امان با کیستی #ایرانی و کوشش بی ثمر و خشونت محور بر پایه اینترناسیونالیسم دینی ، اکنون موجی بزرگ از #ایرانگرایی را در برابر خود میبیند و تلاش در ربودن این اندازه از پتانسیل میهنی و بکار بردن آن برای مقاصد پاد ملی و #دین سالارانه خود دارد.
حکومت #دینی که از بنیاد، ملی گرایی را اساس بدبختی #مسلمین میدانست امروز با نمادهای ایرانی از #فردوسی بزرگ تا آرش و رستم و #کوروش بزرگ به رویکردی فریبکارانه روی آورده و نمادهای میهنی ایران را وسیله ای برای پیشبرد امت گرایی و مقاصدی که با اندیشه ایرانی و #ایرانشهری همخوانی ندارد بکار میبرد. از رسانه های حکومتی تا اپوزیسیون حکومتی مستقر در برون مرز، صورتک ملی نمایی به چهره زده و با بیشرمی تمام از آرمانهای نا ورجاوند حکومت اسلامی سرراست و غیر سرراست پیروی می کنند.
هم میهنان گرامی ما #ایرانیان با هیچ ملتی سر جنگ و دشمنی نداریم، بدیهی است اگر زمانی مورد تازش دشمن قرار بگیریم رخت جنگ میپوشیم و ساز و برگ رزم بدست میگیریم، اما چه اکنون چه در زمانی که جنگی رخ دهد ما ملت ایران در کنار یکدیگر می ایستیم نه در کنار حکومت پاد ایرانی جمهوری اسلامی و نه در کنار #خامنه ای گجستک و #سپاه_اورشلیم و اطلاعات.
به ملی نماهای پلاستیکی که با جنگ هراسی و پوشش های میهنی مردم را هراسانده و به دامن رژیم ضحاک هل میدهند بگویید ایران #ارتش دارد.
به آن مزدورانی که سپاه جنایتکار اسلامی را گارد جاویدان داریوش خطاب میکنند بگویید هیچ ملی گرا و ایران پرست راستین خواهان جنگ و ویرانی و کشتار برای میهنش نیست. به این خائنین بگویید که از ستونهای هویت میهنی به مانند کوروش بزرگ، #زرتشت بزرگ و فردوسی بزرگ، برای مقاصد آیت الله های خون آشام استفاده نکنند.
اگر امروز جهانی را در برابر ایران می بینید که یکسدا و هم پیمان به دشمنی با ما برخاسته اند باید دلیلش را در چهل و سه سال رفتار پاد بشری جمهوری فرقه ای اسلامی جستجو کنیدو، در چهل و سه سال پشتیبانی ایران از گروههای تروریستی مانند #طالبان و القاعده و بوکوحرام و …
از خود بپرسید چرا این گروههای وحشی دینی و فرقه ای در حکومت پیشین در هیچ کجای جهان وجود نداشتند !!
از خود بپرسید که چرا همین سلطان عربستان که امروز جسارت تهدید ایران را به خود میدهد، دستهای شاه را میبوسید و شخصا در مراسم خوش آمدش رقص شمشیر میکرد !
از خود بپرسید چه شد که آبرو و کرنش و غرور ملی ما در این چهل و سه سال در نزد جهانیان خار و خفیف شد.
آیا این رفتار حکومت فرقه ای درخور پدافند است. ایران مهد تمدن جهان، آیا شایسته چنین رفتاری از سوی جهانیان است که امروز شاهدیم ؟!
آیا تمام این گرفتاریها بخاطر صدور انقلاب #شیعه به جهان نیست ؟
آیا میتوان از شناسه های ملی و حس ملی گرایی و ناسیونالیسم ایرانی از مقاصد اهریمنی #اسلام پدافند کرد ؟
هر یک از ما موظفیم چنانچه سرزمین ما مورد آماج دشمن قرار گیرد از سرزمینمان دفاع کنیم، اما فراموش نکنیم ما ملت یکپارچه ایران با تکیه بر فرهنگ و تاریخ و هویت ایرانی در کنار یکدیگریم، نه در کنار حکومت اهریمنی اخوندیسم.
فریب ملی نماهای شیاد را نخورید.
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
حکومت فرقه ای #جمهوری #اسلامی پس ار ناکامی و سرخوردگی در نزدیک به چهاردهه مبارزه بی امان با کیستی #ایرانی و کوشش بی ثمر و خشونت محور بر پایه اینترناسیونالیسم دینی ، اکنون موجی بزرگ از #ایرانگرایی را در برابر خود میبیند و تلاش در ربودن این اندازه از پتانسیل میهنی و بکار بردن آن برای مقاصد پاد ملی و #دین سالارانه خود دارد.
حکومت #دینی که از بنیاد، ملی گرایی را اساس بدبختی #مسلمین میدانست امروز با نمادهای ایرانی از #فردوسی بزرگ تا آرش و رستم و #کوروش بزرگ به رویکردی فریبکارانه روی آورده و نمادهای میهنی ایران را وسیله ای برای پیشبرد امت گرایی و مقاصدی که با اندیشه ایرانی و #ایرانشهری همخوانی ندارد بکار میبرد. از رسانه های حکومتی تا اپوزیسیون حکومتی مستقر در برون مرز، صورتک ملی نمایی به چهره زده و با بیشرمی تمام از آرمانهای نا ورجاوند حکومت اسلامی سرراست و غیر سرراست پیروی می کنند.
هم میهنان گرامی ما #ایرانیان با هیچ ملتی سر جنگ و دشمنی نداریم، بدیهی است اگر زمانی مورد تازش دشمن قرار بگیریم رخت جنگ میپوشیم و ساز و برگ رزم بدست میگیریم، اما چه اکنون چه در زمانی که جنگی رخ دهد ما ملت ایران در کنار یکدیگر می ایستیم نه در کنار حکومت پاد ایرانی جمهوری اسلامی و نه در کنار #خامنه ای گجستک و #سپاه_اورشلیم و اطلاعات.
به ملی نماهای پلاستیکی که با جنگ هراسی و پوشش های میهنی مردم را هراسانده و به دامن رژیم ضحاک هل میدهند بگویید ایران #ارتش دارد.
به آن مزدورانی که سپاه جنایتکار اسلامی را گارد جاویدان داریوش خطاب میکنند بگویید هیچ ملی گرا و ایران پرست راستین خواهان جنگ و ویرانی و کشتار برای میهنش نیست. به این خائنین بگویید که از ستونهای هویت میهنی به مانند کوروش بزرگ، #زرتشت بزرگ و فردوسی بزرگ، برای مقاصد آیت الله های خون آشام استفاده نکنند.
اگر امروز جهانی را در برابر ایران می بینید که یکسدا و هم پیمان به دشمنی با ما برخاسته اند باید دلیلش را در چهل و سه سال رفتار پاد بشری جمهوری فرقه ای اسلامی جستجو کنیدو، در چهل و سه سال پشتیبانی ایران از گروههای تروریستی مانند #طالبان و القاعده و بوکوحرام و …
از خود بپرسید چرا این گروههای وحشی دینی و فرقه ای در حکومت پیشین در هیچ کجای جهان وجود نداشتند !!
از خود بپرسید که چرا همین سلطان عربستان که امروز جسارت تهدید ایران را به خود میدهد، دستهای شاه را میبوسید و شخصا در مراسم خوش آمدش رقص شمشیر میکرد !
از خود بپرسید چه شد که آبرو و کرنش و غرور ملی ما در این چهل و سه سال در نزد جهانیان خار و خفیف شد.
آیا این رفتار حکومت فرقه ای درخور پدافند است. ایران مهد تمدن جهان، آیا شایسته چنین رفتاری از سوی جهانیان است که امروز شاهدیم ؟!
آیا تمام این گرفتاریها بخاطر صدور انقلاب #شیعه به جهان نیست ؟
آیا میتوان از شناسه های ملی و حس ملی گرایی و ناسیونالیسم ایرانی از مقاصد اهریمنی #اسلام پدافند کرد ؟
هر یک از ما موظفیم چنانچه سرزمین ما مورد آماج دشمن قرار گیرد از سرزمینمان دفاع کنیم، اما فراموش نکنیم ما ملت یکپارچه ایران با تکیه بر فرهنگ و تاریخ و هویت ایرانی در کنار یکدیگریم، نه در کنار حکومت اهریمنی اخوندیسم.
فریب ملی نماهای شیاد را نخورید.
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
پاسداشت زبان #پارسی بیگمان پدافند از کیان میهنی و یکپارچگی #ایرانزمین و یک خویشکاری میهنی است .
امروز اگر دیوان و ددان به #فردوسی بزرگ می تازند ، تنها آرمان اهریمنی شان ، تازش به چیستی پارسی ، سستی آن و ایجاد دودستگی و جداسری میان باشندگان #ایرانشهر بزرگ است .
به جای سلام بگوییم درود
به جای نقاشی بگوییم نگارگری - نگارین
به جای عکس بگوییم فرتور
به جای عرض حال بگوییم دادخواست
به جای مواضع بگوییم جایگاه
به جای مانیتور بگوییم نمایشگر
به حای قرار دادن بگوییم نهادن - گذاشتن
به جای کارت عروسی بگوییم جشن برگ
به جای اکیدا بگوییم بی چون و چرا
به جای اجراییه بگوییم انجام نامه
به جای کتاب خطی بگوییم نسک دستنویس
به جای عبرت بگوییم پند - آموزه
به جای نامناسب بگوییم نابجا - ناشایست
به جای خلع بگوییم برکناری
به جای شرح دادن بگوییم برگفتن - بازنمودن
به جای صفا بگوییم شادابی
به جای تحت بگوییم زیر - فرود - پایین
به جای قابل اعتراض بگوییم خرده پذیر
به جای مربوط بگوییم بسته - پیوند دار
به جای متشنج بگوییم لرزان - پریشان
به جای خداحافظ بگوییم بدرود
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
امروز اگر دیوان و ددان به #فردوسی بزرگ می تازند ، تنها آرمان اهریمنی شان ، تازش به چیستی پارسی ، سستی آن و ایجاد دودستگی و جداسری میان باشندگان #ایرانشهر بزرگ است .
به جای سلام بگوییم درود
به جای نقاشی بگوییم نگارگری - نگارین
به جای عکس بگوییم فرتور
به جای عرض حال بگوییم دادخواست
به جای مواضع بگوییم جایگاه
به جای مانیتور بگوییم نمایشگر
به حای قرار دادن بگوییم نهادن - گذاشتن
به جای کارت عروسی بگوییم جشن برگ
به جای اکیدا بگوییم بی چون و چرا
به جای اجراییه بگوییم انجام نامه
به جای کتاب خطی بگوییم نسک دستنویس
به جای عبرت بگوییم پند - آموزه
به جای نامناسب بگوییم نابجا - ناشایست
به جای خلع بگوییم برکناری
به جای شرح دادن بگوییم برگفتن - بازنمودن
به جای صفا بگوییم شادابی
به جای تحت بگوییم زیر - فرود - پایین
به جای قابل اعتراض بگوییم خرده پذیر
به جای مربوط بگوییم بسته - پیوند دار
به جای متشنج بگوییم لرزان - پریشان
به جای خداحافظ بگوییم بدرود
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
دده قورقود یا دده گورگود نسکی است که در حدود سی سد سال پیش بوسیله قبایل بَدَوی ترک نبشته شده که امروز از لقلقه زبان #پانترک پتیاره نمی افتد و به آن مفتخر است و مضحکانه آنرا در جایگاه نسک سِتُرگ #شاهنامه استاد سخن #فردوسی بزرگ قرار میدهد !!!
گرفتاری از سوی این گوساله های بی میهنِ قبیله گرا که یکی و دوتا نیست !
گوشه هایی از تراوشات بَدَوی در این نسک تُخمی
-نحوه برخورد با همسر در نسک دده گورگود
جملات باییندرخان خطاب به همسر خود!
ای دخت خان؟
آیا برخیزم؟ گریبان و گلویت را بگیرم، تو را به زیر پاهایم بیاندازم، شمشیر فولادین سیاهم را برکشم، سرت را از بدنت جدا گردانم؟
-نحوه برخورد با مادر در نسک دده گورگود
جملات اوروز، به مادرش بورلاخاتون!
دهانت خشک شود مادر!
زبانت بریده شود‌مادر! اگر نگفته بودند
که حق مادر با حق خدا یکی است، از جای برمیخاستم، گریبان و گلویت را می گرفتم و تو را زیر پاهای خود می انداختم... از دهان و بینی ات خون جاری می ساختم...!
(دده گورگود، برگردان مژگان فاتح نیا، ص۹۱)
- فرهنگ نامگذاری در نسک دده گورگود:
«در آن روزگار، مادامی که هر پسر سرهایی را قطع نمی نمود، یا خونی نمی ریخت، نامی بر وی نمی نهادند» (ص۱۰۵)
«بی بوره بیگ:
آیا واقعاً پسر من سرها قطع کرده و خونها ریخته است؟! آیا همین کافی نیست که بر این پسر نامی بنهیم؟!»
(دده گورگود، ترجمه مژگان فاتح نیا، داستان سوم، ص۱۰۹)
- نحوه برخورد با نامزد در نسک دده گورگود
گفتار بانو چیچک درباره نامزدش بامسی بیرک به ندیمه هایش:
«بسیار خوب دخترها! اگر این رذلِ رذل زاده سخاوتش را به ما نشان دهد، تعجب خواهم کرد...!»
(دده گورگود، ترجمه مژگان فاتح نیا، ص۱۱۰)
#پانترکیسم_ملغمه_ای_از_بیشعوری_و_بیسوادیست
خرد یارتان
پاینده ایران
تا ابد #جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
گرفتاری از سوی این گوساله های بی میهنِ قبیله گرا که یکی و دوتا نیست !
گوشه هایی از تراوشات بَدَوی در این نسک تُخمی
-نحوه برخورد با همسر در نسک دده گورگود
جملات باییندرخان خطاب به همسر خود!
ای دخت خان؟
آیا برخیزم؟ گریبان و گلویت را بگیرم، تو را به زیر پاهایم بیاندازم، شمشیر فولادین سیاهم را برکشم، سرت را از بدنت جدا گردانم؟
-نحوه برخورد با مادر در نسک دده گورگود
جملات اوروز، به مادرش بورلاخاتون!
دهانت خشک شود مادر!
زبانت بریده شود‌مادر! اگر نگفته بودند
که حق مادر با حق خدا یکی است، از جای برمیخاستم، گریبان و گلویت را می گرفتم و تو را زیر پاهای خود می انداختم... از دهان و بینی ات خون جاری می ساختم...!
(دده گورگود، برگردان مژگان فاتح نیا، ص۹۱)
- فرهنگ نامگذاری در نسک دده گورگود:
«در آن روزگار، مادامی که هر پسر سرهایی را قطع نمی نمود، یا خونی نمی ریخت، نامی بر وی نمی نهادند» (ص۱۰۵)
«بی بوره بیگ:
آیا واقعاً پسر من سرها قطع کرده و خونها ریخته است؟! آیا همین کافی نیست که بر این پسر نامی بنهیم؟!»
(دده گورگود، ترجمه مژگان فاتح نیا، داستان سوم، ص۱۰۹)
- نحوه برخورد با نامزد در نسک دده گورگود
گفتار بانو چیچک درباره نامزدش بامسی بیرک به ندیمه هایش:
«بسیار خوب دخترها! اگر این رذلِ رذل زاده سخاوتش را به ما نشان دهد، تعجب خواهم کرد...!»
(دده گورگود، ترجمه مژگان فاتح نیا، ص۱۱۰)
#پانترکیسم_ملغمه_ای_از_بیشعوری_و_بیسوادیست
خرد یارتان
پاینده ایران
تا ابد #جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
فرتور روز !
#شاهنامه #فردوسی بزرگ ، برگردان تُرکی بوسیله پروفسور دکتر نعمت ییلدریم Nimet Yıldırım در کتابفروشی های #ترکیه
پاسخی به یاوه گویی های #تجزیه_طلبان #دویست_دلاری
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
#شاهنامه #فردوسی بزرگ ، برگردان تُرکی بوسیله پروفسور دکتر نعمت ییلدریم Nimet Yıldırım در کتابفروشی های #ترکیه
پاسخی به یاوه گویی های #تجزیه_طلبان #دویست_دلاری
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
شاهنامه، شناسنامه ایران فرهنگی.
کرامندی #شاهنامه تنها در اين نيست كه در ادبيات رسمي ما نمونه‌وار است بلكه شاهنامه تنها نسکی است كه توانسته است وارد فرهنگ عامه شود و ایستاری را پديد آورد كه ما به آن ایستار ( سنت ) شاهنامه‌خواني، يا همان نقالي، مي‌گوييم. نسک ديگري را نمي‌شناسيم كه چنين اثر فراگيری در بين توده‌های مردم داشته باشد.
درباره #فردوسی بزرگ و شاهنامه او به سه جستار مي‌توان پرداخت. نخست جايگاه فردوسی و اثر او در فرهنگ رسمی و مردمی ماست، دوم جایگاه او در گستره گیتاشناس ايران و سرزمين‌هايی است كه با فرهنگ ايران پيوند دارند و سرانجام پيامی است كه از رويدادهای شاهنامه میتوان دريافت.
ما در ادبيات كهن‌مان چکاد های چامه ای فراوانی داريم كه همه آن‌ها جايگاهی جهانی و انسانی دارند. از خود فردوسی گرفته تا سعدی، مولانا، حافظ و ديگران. براي من بسيار دشوار است كه يكی از اين بزرگان را بر ديگری ارجح بدهم و بگويم كه او ستيغ بلند فرهنگ ماست و كسي را هم‌تراز او نداريم.
اما اين را ميتوانم بگويم كه كار فردوسی و شاهنامه او هنایشی ( اثری ) دارد كه در هيچ شاعر ديگری نمي‌توان یافت .
رخنه شاهنامه در ميان لايه‌های همبودگاه تا به اندازه ای است كه برخی عشاير ايران آن را نسکی ورجاوند می‌دانند كه نیز میتوان در هنگام سوگواری و پُرسه هم خواند و برای روان درگذشتگان آمرزگاری خواست.
در ميان برخی از عشاير بختياری چنين پديده‌ای وجود دارد. افزون بر اين در پیکارها و جنگ‌ها نيز سنت شاهنامه‌خوانی بخش ناگسستنی از نبردها بوده است. همآوردان با خواندن شاهنامه به هيجان می‌آمدند و برای رويارويی با دشمن دليرتر می‌شدند.
يك نكته ديگر آن است كه منش فردوسی در پديد آمدن شاهنامه نقش به‌سزايی داشته است. اينگونه نيست كه او تنها نبشتاری را از نثر به نظم دگرگون كرده باشد. هنر داستان‌پردازی فردوسی در خلق داستان‌های شاهنامه بیگمان تاثيرگزار بوده است. اگر نسک او را با منظومه‌های حماسی ديگر بسنجيم پی خواهيم برد كه او تا كجا از هنر والا و دانش خود سود برده است تا شاهكاری بی همتا بسازد.
شما به هر گوشه از ايران كه بنگريد مي‌توانيد جاهايي را بيابيد كه با نام پهلوانان شاهنامه پيوند دارند. نزد ما مكان‌ها همواره از اشوی ( تقدس ) برخوردارند؛ پس هنگام جایی را به نام يكی از پهلوانان حماسی و اسطوره‌ای ناميده‌اند، پيداست كه از نگرمردم آن شخصيت از پاکی برخوردار بوده است. اين‌هاست كه لايه‌های زيرين فرهنگ را پديد می‌آورد
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
کرامندی #شاهنامه تنها در اين نيست كه در ادبيات رسمي ما نمونه‌وار است بلكه شاهنامه تنها نسکی است كه توانسته است وارد فرهنگ عامه شود و ایستاری را پديد آورد كه ما به آن ایستار ( سنت ) شاهنامه‌خواني، يا همان نقالي، مي‌گوييم. نسک ديگري را نمي‌شناسيم كه چنين اثر فراگيری در بين توده‌های مردم داشته باشد.
درباره #فردوسی بزرگ و شاهنامه او به سه جستار مي‌توان پرداخت. نخست جايگاه فردوسی و اثر او در فرهنگ رسمی و مردمی ماست، دوم جایگاه او در گستره گیتاشناس ايران و سرزمين‌هايی است كه با فرهنگ ايران پيوند دارند و سرانجام پيامی است كه از رويدادهای شاهنامه میتوان دريافت.
ما در ادبيات كهن‌مان چکاد های چامه ای فراوانی داريم كه همه آن‌ها جايگاهی جهانی و انسانی دارند. از خود فردوسی گرفته تا سعدی، مولانا، حافظ و ديگران. براي من بسيار دشوار است كه يكی از اين بزرگان را بر ديگری ارجح بدهم و بگويم كه او ستيغ بلند فرهنگ ماست و كسي را هم‌تراز او نداريم.
اما اين را ميتوانم بگويم كه كار فردوسی و شاهنامه او هنایشی ( اثری ) دارد كه در هيچ شاعر ديگری نمي‌توان یافت .
رخنه شاهنامه در ميان لايه‌های همبودگاه تا به اندازه ای است كه برخی عشاير ايران آن را نسکی ورجاوند می‌دانند كه نیز میتوان در هنگام سوگواری و پُرسه هم خواند و برای روان درگذشتگان آمرزگاری خواست.
در ميان برخی از عشاير بختياری چنين پديده‌ای وجود دارد. افزون بر اين در پیکارها و جنگ‌ها نيز سنت شاهنامه‌خوانی بخش ناگسستنی از نبردها بوده است. همآوردان با خواندن شاهنامه به هيجان می‌آمدند و برای رويارويی با دشمن دليرتر می‌شدند.
يك نكته ديگر آن است كه منش فردوسی در پديد آمدن شاهنامه نقش به‌سزايی داشته است. اينگونه نيست كه او تنها نبشتاری را از نثر به نظم دگرگون كرده باشد. هنر داستان‌پردازی فردوسی در خلق داستان‌های شاهنامه بیگمان تاثيرگزار بوده است. اگر نسک او را با منظومه‌های حماسی ديگر بسنجيم پی خواهيم برد كه او تا كجا از هنر والا و دانش خود سود برده است تا شاهكاری بی همتا بسازد.
شما به هر گوشه از ايران كه بنگريد مي‌توانيد جاهايي را بيابيد كه با نام پهلوانان شاهنامه پيوند دارند. نزد ما مكان‌ها همواره از اشوی ( تقدس ) برخوردارند؛ پس هنگام جایی را به نام يكی از پهلوانان حماسی و اسطوره‌ای ناميده‌اند، پيداست كه از نگرمردم آن شخصيت از پاکی برخوردار بوده است. اين‌هاست كه لايه‌های زيرين فرهنگ را پديد می‌آورد
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
ایرانشهر افزون بر بار گیتایی آن، همچون یک پنداره آهنجیده ( انتزاعی ) (abstract)
در یک گردآیه استوره ای، تاریخی، ادبی و هنری در آرایه ای دلکش و انسانی، ترسیم شده است. کاوه و آرش و سیاوش و کیخسرو و رستم همان اندازه به آن جان داده‌اند که #نوروز و #مهرگان و #سده و شب چله. #فردوسی بزرگ یکه تاز پهنه جان و خرد آن است، #کوروش بزرگ نمونه رواداری و مردم نیازاری آن و داریوش بزرگ آبادکننده و سازنده آن. #زرتشت بزرگ آموزگار منش آن است و با سده ها دوری، حافظ «لسان الغیب» رموز و نمادهای آن می باشد.
#ایرانشهر تنها یک گیتای و یا یک یکان سیاسی نیست، جان ایران است و همه نصیب ایرانیان است در این دنیا...!
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
در یک گردآیه استوره ای، تاریخی، ادبی و هنری در آرایه ای دلکش و انسانی، ترسیم شده است. کاوه و آرش و سیاوش و کیخسرو و رستم همان اندازه به آن جان داده‌اند که #نوروز و #مهرگان و #سده و شب چله. #فردوسی بزرگ یکه تاز پهنه جان و خرد آن است، #کوروش بزرگ نمونه رواداری و مردم نیازاری آن و داریوش بزرگ آبادکننده و سازنده آن. #زرتشت بزرگ آموزگار منش آن است و با سده ها دوری، حافظ «لسان الغیب» رموز و نمادهای آن می باشد.
#ایرانشهر تنها یک گیتای و یا یک یکان سیاسی نیست، جان ایران است و همه نصیب ایرانیان است در این دنیا...!
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
هنگامی که بازیکنی به سمت جهتی که توپ در آن پرتاب شده‌است می‌تازد، پیشینگ با اوست در صورتی که (و تنها در این صورت) که توپ در سمت راست او باشد. در این صورت هیچ بازکنی اجازه ندارد راه او را سد کند، مگر آن که در بازه معقولی قرار گیرد که هیچ جای خطر نباشد.
در ورزش چوگان معمولاً از اسبهای کوتاه قد استفاده می‌شود، بدین منظور پونی‌ها از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. در یک بازی معمولاً از یک اسب حداکثر در دو چوکه استفاده می‌شود، البته باید بین آن‌ها یک چوکه استراحت به اسب داده شود.
بیش از سه هزار سال است که در ایران بازی چوگان توسط پادشاهان و بزرگان این سرزمین برگزار می‌شود، داریوش بزرگ در تخت جمشیدبازی چوگان را برگزار می‌کرده است و میدان نقش جهان در اصفهان برای برگزاری بازی چوگان در پیشگاه شاهان صفوی طراحی شده است. در آثار شاعران بزرگی همچون #فردوسی بزرگ و #رودکی به رواج این بازی در ایران بارها اشاره شده است
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
در ورزش چوگان معمولاً از اسبهای کوتاه قد استفاده می‌شود، بدین منظور پونی‌ها از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. در یک بازی معمولاً از یک اسب حداکثر در دو چوکه استفاده می‌شود، البته باید بین آن‌ها یک چوکه استراحت به اسب داده شود.
بیش از سه هزار سال است که در ایران بازی چوگان توسط پادشاهان و بزرگان این سرزمین برگزار می‌شود، داریوش بزرگ در تخت جمشیدبازی چوگان را برگزار می‌کرده است و میدان نقش جهان در اصفهان برای برگزاری بازی چوگان در پیشگاه شاهان صفوی طراحی شده است. در آثار شاعران بزرگی همچون #فردوسی بزرگ و #رودکی به رواج این بازی در ایران بارها اشاره شده است
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
زیباست
فرنگیس در #سوگ_سیاوش ، گیس برید و به نشان مبارزه به دور کمر بست.
گیسوبُران، زلف گشودن؛ یا بریدن مو و گیسو از آیین‌های سوگواری در فرهنگ #ایرانی و از آیین های دیرینه #ایرانیان باستان و نماد سوگواری است و نشان پیکار بانوان در دوران باستان است .
و امروز شیربانوان ایرانزمین در پیکار با #ضحاک چُنین میکنند !
براستی که استاد سخن #فردوسی_بزرگ این روزها را می دیده است .
ز خان سیاوش برآمد خروش
جهانی ز گرسیوز آمد به جوش
ز سر ماهرویان گسسته کمند
خراشیده روی و بمانده نژند
همه بندگان موی کردند باز
فرنگیس مشکین کمند دراز
برید و میان را به گیسو ببست
به فندق گل ارغوانرا بخست
به آواز بر جان افراسیاب
همی کرد نفرین و می‌ریخت آب
خروشش به گوش سپهبد رسید
چو آن ناله و زار نفرین شنید
دایه دایه وقته جنگه
#مهسا_امینی ژینا دخت آریایی👊
#OpIran
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
فرنگیس در #سوگ_سیاوش ، گیس برید و به نشان مبارزه به دور کمر بست.
گیسوبُران، زلف گشودن؛ یا بریدن مو و گیسو از آیین‌های سوگواری در فرهنگ #ایرانی و از آیین های دیرینه #ایرانیان باستان و نماد سوگواری است و نشان پیکار بانوان در دوران باستان است .
و امروز شیربانوان ایرانزمین در پیکار با #ضحاک چُنین میکنند !
براستی که استاد سخن #فردوسی_بزرگ این روزها را می دیده است .
ز خان سیاوش برآمد خروش
جهانی ز گرسیوز آمد به جوش
ز سر ماهرویان گسسته کمند
خراشیده روی و بمانده نژند
همه بندگان موی کردند باز
فرنگیس مشکین کمند دراز
برید و میان را به گیسو ببست
به فندق گل ارغوانرا بخست
به آواز بر جان افراسیاب
همی کرد نفرین و می‌ریخت آب
خروشش به گوش سپهبد رسید
چو آن ناله و زار نفرین شنید
دایه دایه وقته جنگه
#مهسا_امینی ژینا دخت آریایی👊
#OpIran
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
💎 برافراشتن پرچم شیر و خورشید #ایران در آرامگاه استاد سخن #فردوسی بزرگ
پرچم های شیر و خورشید نشان را برافرازید و " جاویدشاه " را گردن فراز فریاد زنید تا در این پیچ مهند تاریخی به جهان بی شرافت بگوییم که چه میخواهیم .
#به_ایرانشهر_بازمیگردیم
#محسن_شکاری
#مهسا_امینی دخت آریایی ایرانزمین👊
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
پرچم های شیر و خورشید نشان را برافرازید و " جاویدشاه " را گردن فراز فریاد زنید تا در این پیچ مهند تاریخی به جهان بی شرافت بگوییم که چه میخواهیم .
#به_ایرانشهر_بازمیگردیم
#محسن_شکاری
#مهسا_امینی دخت آریایی ایرانزمین👊
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
🔸دادخواهی
یکی از نکات کلیدی و مهند در #شاهنامه #فردوسی بزرگ است. فردوسی در بخش های گوناگون شاهنامه از جمله ضحاک و فریدون، ایرج و سلم و تور و سیاوش و افراسیاب ، #دادخواهی را وابسته به پاسخگو کردن جنایتکار فرنام می کند زیرا تنها این دادخواهی است که می تواند از ادامه چرخه جنایت بوسیله ضحاک و حاکم خونریز جلوگیری کند.
چو کاوه برون شد ز درگاه شاه
برو انجمن گشت بازارگاه
همی بر خروشید و فریاد خواند
جهان را سراسر سوی داد خواند
ازان چرم کاهنگران پشت پای
بپوشند هنگام زخم درای
همان کاوه آن بر سر نیزه کرد
همانگه ز بازار برخاست گرد
خروشان همی رفت نیزه بدست
که ای نامداران یزدان پرست
کسی کاو هوای فریدون کند
دل از بند ضحاک بیرون کند
شاهنامه فردوسی بزرگ - ضحاک
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
یکی از نکات کلیدی و مهند در #شاهنامه #فردوسی بزرگ است. فردوسی در بخش های گوناگون شاهنامه از جمله ضحاک و فریدون، ایرج و سلم و تور و سیاوش و افراسیاب ، #دادخواهی را وابسته به پاسخگو کردن جنایتکار فرنام می کند زیرا تنها این دادخواهی است که می تواند از ادامه چرخه جنایت بوسیله ضحاک و حاکم خونریز جلوگیری کند.
چو کاوه برون شد ز درگاه شاه
برو انجمن گشت بازارگاه
همی بر خروشید و فریاد خواند
جهان را سراسر سوی داد خواند
ازان چرم کاهنگران پشت پای
بپوشند هنگام زخم درای
همان کاوه آن بر سر نیزه کرد
همانگه ز بازار برخاست گرد
خروشان همی رفت نیزه بدست
که ای نامداران یزدان پرست
کسی کاو هوای فریدون کند
دل از بند ضحاک بیرون کند
شاهنامه فردوسی بزرگ - ضحاک
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
یکی از بزرگترین و البته شگفت آورترین کژی ها که شوربختانه همچنان در میان برخی از هم میهنان نا آگاه دیده می شود ، قرار دادن تازینامه #قرآن بر سر #هفت_سین است که بی گمان این خوان ایرانی هیچگونه پیوندی نه تنها با این نسک تازی بلکه با زبان و نیز با بوجود آورنده گان آن ندارد .
هفت سین #نوروز و هر آنچه که بر این خوان نهاده می شود ، به نمادهای ایران باستان بازمی گردد. خوان هفت سین سرشتی مهری دارد و نمادهای آن، با گرما، روشنایی و خورشید در پیوند است.
هم میهنان
#نوروز یک جشن و آئین #ایرانی و پارسی است و خوان هفت سین آن میبایست ایرانی و پارسی باشد .
به جای این تازینامه و هر نسک نا ایرانی دگر ، نیکوست از #شاهنامه #فردوسی بزرگ یا دیوان #حافظ یا گاتاها و یا اَوِستا بهره بجوییم .
#به_ایرانشهر_بازمیگردیم 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
هفت سین #نوروز و هر آنچه که بر این خوان نهاده می شود ، به نمادهای ایران باستان بازمی گردد. خوان هفت سین سرشتی مهری دارد و نمادهای آن، با گرما، روشنایی و خورشید در پیوند است.
هم میهنان
#نوروز یک جشن و آئین #ایرانی و پارسی است و خوان هفت سین آن میبایست ایرانی و پارسی باشد .
به جای این تازینامه و هر نسک نا ایرانی دگر ، نیکوست از #شاهنامه #فردوسی بزرگ یا دیوان #حافظ یا گاتاها و یا اَوِستا بهره بجوییم .
#به_ایرانشهر_بازمیگردیم 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
ایرانشهر افزون بر بار گیتایی آن، همچون یک پنداره آهنجیده ( انتزاعی ) (abstract)
در یک گردآیه استوره ای، تاریخی، ادبی و هنری در آرایه ای دلکش و انسانی، ترسیم شده است. کاوه و آرش و سیاوش و کیخسرو و رستم همان اندازه به آن جان داده‌اند که #نوروز و #مهرگان و #سده و شب چله. #فردوسی بزرگ یکه تاز پهنه جان و خرد آن است، #کوروش بزرگ نمونه رواداری و مردم نیازاری آن و داریوش بزرگ آبادکننده و سازنده آن. #زرتشت بزرگ آموزگار منش آن است و با سده ها دوری، حافظ «لسان الغیب» رموز و نمادهای آن می باشد.
#ایرانشهر تنها یک گیتای و یا یک یکان سیاسی نیست، جان ایران است و همه نصیب ایرانیان است در این دنیا...!
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
در یک گردآیه استوره ای، تاریخی، ادبی و هنری در آرایه ای دلکش و انسانی، ترسیم شده است. کاوه و آرش و سیاوش و کیخسرو و رستم همان اندازه به آن جان داده‌اند که #نوروز و #مهرگان و #سده و شب چله. #فردوسی بزرگ یکه تاز پهنه جان و خرد آن است، #کوروش بزرگ نمونه رواداری و مردم نیازاری آن و داریوش بزرگ آبادکننده و سازنده آن. #زرتشت بزرگ آموزگار منش آن است و با سده ها دوری، حافظ «لسان الغیب» رموز و نمادهای آن می باشد.
#ایرانشهر تنها یک گیتای و یا یک یکان سیاسی نیست، جان ایران است و همه نصیب ایرانیان است در این دنیا...!
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
🔸هلاله یا همای
پادشاه بانوی ایرانی که به گفته نسک تاریخی بندهش ( ٣٩١ یشتها ۱+۲۷۴ یشتها ۲) در دوره کیانیان بر اریکه شاهنشاهی ایران نشست . از او همچون هفتمین پادشاه کیانی یاد شده است که نامش را “همای چهر آزاد” ( همای وهمون ) نیز گفته اند .
او مادر داراب بود و پس از “وهومن سپندداتان” بر تخت شاهنشاهی ایرانشهر نشست . وی با زیبایی تمام در سی سال پادشاهی اش هرگز لغزشی نکرده و مردمان در زمان او همواره در آسایش و تندرستی زیست می‌کرده‌اند ؛ دوران زندگی همای نقطه تلاقی میان گواه مندی های تاریخی با متون #شاهنامه #فردوسی_بزرگ است .
به بیماری اندر بمرد اردشیر / همی بود بیکار تاج و سریر
همای آمد و تاج بر سر نهاد / یکی راه و آیین دیگر نهاد
فردوسی بزرگ همای را با فرنام های هنرمند، بادانش، و نیک رای، ستایش می‌کند .
همای، به چم چهرزاد، که کوتاه شدهٔ چهرآزاد به چم «از تباری نجیب» است، که در بسیاری از بن مایه ها آورده شده‌است.
از بناهای این بانوی ایرانشهری شهر چهرازادگان است که آن را به اَرَبی دگرگون و جرفادقان می‌گویند و بعضی گلپایگان می‌خوانند.
دل جهانست ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
پادشاه بانوی ایرانی که به گفته نسک تاریخی بندهش ( ٣٩١ یشتها ۱+۲۷۴ یشتها ۲) در دوره کیانیان بر اریکه شاهنشاهی ایران نشست . از او همچون هفتمین پادشاه کیانی یاد شده است که نامش را “همای چهر آزاد” ( همای وهمون ) نیز گفته اند .
او مادر داراب بود و پس از “وهومن سپندداتان” بر تخت شاهنشاهی ایرانشهر نشست . وی با زیبایی تمام در سی سال پادشاهی اش هرگز لغزشی نکرده و مردمان در زمان او همواره در آسایش و تندرستی زیست می‌کرده‌اند ؛ دوران زندگی همای نقطه تلاقی میان گواه مندی های تاریخی با متون #شاهنامه #فردوسی_بزرگ است .
به بیماری اندر بمرد اردشیر / همی بود بیکار تاج و سریر
همای آمد و تاج بر سر نهاد / یکی راه و آیین دیگر نهاد
فردوسی بزرگ همای را با فرنام های هنرمند، بادانش، و نیک رای، ستایش می‌کند .
همای، به چم چهرزاد، که کوتاه شدهٔ چهرآزاد به چم «از تباری نجیب» است، که در بسیاری از بن مایه ها آورده شده‌است.
از بناهای این بانوی ایرانشهری شهر چهرازادگان است که آن را به اَرَبی دگرگون و جرفادقان می‌گویند و بعضی گلپایگان می‌خوانند.
دل جهانست ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔸خاورشناسان و تاریخ نویسان هم سخن كه ايرانيان نزديك به چهار هزار سال است كه شب چله ــ آخرين شب پاييز و آذرماه ــ را كه دراز ترين و تاريكترين شب در درازای سال است تا سپيده دم بيدار مانده، در كنار يكديگر خود را سرگرم كرده تا اندوه غيبت خورشيد و تاريكي و نيز سردی هوا روحيه آنان را سست نكند و با به روشنی گرائيدن آسمان (موجب اطمينان از بازگشت خورشيد در پی يك شب دراز و سياه كه زایش تازه آن عنوان شده است)
پيشتر، ايرانيان (مردم سراسر ايران زمين) روز پس از شب چله (يكم دیماه) را «خور روز» و «ديگان = دی گان» مي خواندند و به آرمیدن می پرداختند و آسوده روز همگانی بود. در اين روز به اين نگر از كار دست می كشيدند كه نمی خواستند احيانا انجامدهنده بدی كردن شوند كه ميترائيسم انجام هر كار بد، كوچك را در روز زایش خورشيدبزه ای بزرگ می شمرد.
«هرمان هيرت» زبانشناس بزرگ آلمان كه گرامر تطبيقی زبانهای آريايی را نوشته است كه پارسی از جمله اين زبانها است نگر داده كه «دی» به چم «روز» به اين دليل بر اين ماه ايرانی گذارده شده كه ماه زایش دوباره خورشيد است. بايد دانست كه انگليسی يك زبان گرمانيك (خانواده زبانهای آلمانی) و ازخانواده بزرگتر زبانهای آريايی (آرين) است. هرمان هيرت در آستانه «دی گان» به دنيا آمده بود و به زادروز خود كه برابر با زایش دوباره خورشيد بود، مباهات بسيار می كرد.
#فردوسی بزرگ به استناد بن مایه های خود، چله و «خور روز» را به هوشنگ از شاهان پيشدادی ايران ( كيانيان كه از سيستان پارس برخاسته بودند) نسبت داده و در اين زمينه از جمله گفته است:
كه ما را ز دين بهي ننگ نيست/ به گيتی، «به» از دين هوشنگ نيست
همه راه «داد» است و آيين مهر/ ..... نظر كردن اندر شمار سپهر
آداب شب چله در درازای زمان دگرگونی نكرده و ايرانيان در اين شب، باقيمانده ميوه هايی را كه انبار كرده اند و خشكبار و شبچره میخورند و دور هم گرد هيزم افروخته و بخاری روشن مي نشينند تا سپيده دم بشارت شكست تاريكی و آمدن روشنايی و گرمي (در ايران باستان، از ميان نرفتن و زنده بودن خورشيد كه بدون آن حيات نخواهد بود) را بدهد، زيرا كه به پندار آنان در اين شب، تاريكی و سياهی در اوج خود است.
«خور روز (دی گان)، يكم دی ماه» در ايران باستان درعين حال روز برابری انسانها بود. در اين روز همگان از جمله شاه تنپوش ساده می پوشيدند تا يكسان به دید آيند و كسي حق دستور دادن به ديگری را نداشت و كارها به میل انجام می گرفت، نه زیر امر. در اين روز جنگ كردن و خونريزی، حتي كشتن گوسفند و مرغ هم بازداشته بود. اين باره را نيروهای دشمن ايرانيان مي دانستند و در جبهه ها پیش رو گیری مي كردند و خونريزی گذرا پایان می یافت و بسيار ديده شده است كه همين پایان گذرا پیکار، به سازش مدید و خوشی انجاميده بود.
▫️واژه «چله» از دوران #ساسانيان كه متمايل به بكار گيری دبیره سريانی (الفبای از راست به چپ) شده بودند بكار رفته است. «يلدا » همان "ميلاد" به چم زايش، زادروز يا تولد است كه از آن زبان سامی وارد پارسی شده است. بايد دانست كه هنوز در بسياری از جای ايران بخصوص در جنوب و جنوب خاوری براي ناميدن بلندترين شب سال ، به جای شب يلدا از واژه مركب شب چله ( 40 روز مانده به جشن سده ــ شب سياه و سرد ) استفاده می شود.
▫️مراسم شب يلدا (شب چله) از مسیر ايران به قلمرو روميان راه يافت و جشن «ساتورن» خوانده مي شد. جشن ساتورن پس از مسيحی شدن رومی ها هم ارج خود را از دست نداد و ادامه يافت كه در همان نخستين سده آزاد شدن پيروی از مسيحيت در ميان روميان، با برنهادن رئيس هنگام كليسا، كريسمس (مراسم ميلاد مسيح ) را 25 دسامبر قراردادند كه چهار روز و در سالهاي كبيسه سه روز پس از چله (شب 21 دسامبر) است و چم هر دو واژه هم يكی است. از آن پس اين دو زادروز تقريبا باهم بر گزار مي شده اند. آراستن سرو وكاج در كريسمس هم از ايران باستان اقتباس شده است، زيراكه ايرانيان به اين دو درخت بویژه سرو به چم نماد ایستاده گی در برابر تاريكي و سرما مي نگريستند و در «خور روز» در برابر سرو می ايستادند و پیمان می كردند كه تا سال پسین يك نهال سرو ديگر كشت كنند.
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
پيشتر، ايرانيان (مردم سراسر ايران زمين) روز پس از شب چله (يكم دیماه) را «خور روز» و «ديگان = دی گان» مي خواندند و به آرمیدن می پرداختند و آسوده روز همگانی بود. در اين روز به اين نگر از كار دست می كشيدند كه نمی خواستند احيانا انجامدهنده بدی كردن شوند كه ميترائيسم انجام هر كار بد، كوچك را در روز زایش خورشيدبزه ای بزرگ می شمرد.
«هرمان هيرت» زبانشناس بزرگ آلمان كه گرامر تطبيقی زبانهای آريايی را نوشته است كه پارسی از جمله اين زبانها است نگر داده كه «دی» به چم «روز» به اين دليل بر اين ماه ايرانی گذارده شده كه ماه زایش دوباره خورشيد است. بايد دانست كه انگليسی يك زبان گرمانيك (خانواده زبانهای آلمانی) و ازخانواده بزرگتر زبانهای آريايی (آرين) است. هرمان هيرت در آستانه «دی گان» به دنيا آمده بود و به زادروز خود كه برابر با زایش دوباره خورشيد بود، مباهات بسيار می كرد.
#فردوسی بزرگ به استناد بن مایه های خود، چله و «خور روز» را به هوشنگ از شاهان پيشدادی ايران ( كيانيان كه از سيستان پارس برخاسته بودند) نسبت داده و در اين زمينه از جمله گفته است:
كه ما را ز دين بهي ننگ نيست/ به گيتی، «به» از دين هوشنگ نيست
همه راه «داد» است و آيين مهر/ ..... نظر كردن اندر شمار سپهر
آداب شب چله در درازای زمان دگرگونی نكرده و ايرانيان در اين شب، باقيمانده ميوه هايی را كه انبار كرده اند و خشكبار و شبچره میخورند و دور هم گرد هيزم افروخته و بخاری روشن مي نشينند تا سپيده دم بشارت شكست تاريكی و آمدن روشنايی و گرمي (در ايران باستان، از ميان نرفتن و زنده بودن خورشيد كه بدون آن حيات نخواهد بود) را بدهد، زيرا كه به پندار آنان در اين شب، تاريكی و سياهی در اوج خود است.
«خور روز (دی گان)، يكم دی ماه» در ايران باستان درعين حال روز برابری انسانها بود. در اين روز همگان از جمله شاه تنپوش ساده می پوشيدند تا يكسان به دید آيند و كسي حق دستور دادن به ديگری را نداشت و كارها به میل انجام می گرفت، نه زیر امر. در اين روز جنگ كردن و خونريزی، حتي كشتن گوسفند و مرغ هم بازداشته بود. اين باره را نيروهای دشمن ايرانيان مي دانستند و در جبهه ها پیش رو گیری مي كردند و خونريزی گذرا پایان می یافت و بسيار ديده شده است كه همين پایان گذرا پیکار، به سازش مدید و خوشی انجاميده بود.
▫️واژه «چله» از دوران #ساسانيان كه متمايل به بكار گيری دبیره سريانی (الفبای از راست به چپ) شده بودند بكار رفته است. «يلدا » همان "ميلاد" به چم زايش، زادروز يا تولد است كه از آن زبان سامی وارد پارسی شده است. بايد دانست كه هنوز در بسياری از جای ايران بخصوص در جنوب و جنوب خاوری براي ناميدن بلندترين شب سال ، به جای شب يلدا از واژه مركب شب چله ( 40 روز مانده به جشن سده ــ شب سياه و سرد ) استفاده می شود.
▫️مراسم شب يلدا (شب چله) از مسیر ايران به قلمرو روميان راه يافت و جشن «ساتورن» خوانده مي شد. جشن ساتورن پس از مسيحی شدن رومی ها هم ارج خود را از دست نداد و ادامه يافت كه در همان نخستين سده آزاد شدن پيروی از مسيحيت در ميان روميان، با برنهادن رئيس هنگام كليسا، كريسمس (مراسم ميلاد مسيح ) را 25 دسامبر قراردادند كه چهار روز و در سالهاي كبيسه سه روز پس از چله (شب 21 دسامبر) است و چم هر دو واژه هم يكی است. از آن پس اين دو زادروز تقريبا باهم بر گزار مي شده اند. آراستن سرو وكاج در كريسمس هم از ايران باستان اقتباس شده است، زيراكه ايرانيان به اين دو درخت بویژه سرو به چم نماد ایستاده گی در برابر تاريكي و سرما مي نگريستند و در «خور روز» در برابر سرو می ايستادند و پیمان می كردند كه تا سال پسین يك نهال سرو ديگر كشت كنند.
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
ImgBB
Iranian-Renaissance hosted at ImgBB
Image Iranian-Renaissance hosted in ImgBB
🔸زِ هوشنگ ماند این سَده یادگار
#هوشنگ یابنده‌ی آتش در استوره‌ی #ایرانی است. هوشنگ برای از میان بردن یک مار، سنگی به سوی او می‌اندازد و به گونه‌ی رخدادی چگونگی ساخت آتش را درمی‌یابد. از آن پس ایرانیان برای بزرگداشت یافتن آتش هر ساله در آن روز #جشن_سده را برپا می‌دارند.
نام هوشنگ در اوستایی هئوش‌ینگهه (Haošyaŋha) آمده است. فرنام (:لقب) پیشداد هم در #اوستایی، پره‌ذاته (Para δāta) آمده است.
نام اَوِستایی او به چم (:معنای) کسی است که خانه‌های خوب می‌سازد و فرنامش به چم نخستین قانون‌گذار است. پیشداد یا پره‌داته را گاه با پارالاتوس، نیای خاندان سکایی پارالاتیان نیز هم‌سنجی کرده‌اند. این پارالاتوس در استوره‌های سکایی نخستین انسان دانسته شده است.
چهره‌ای که ما از هوشنگ می‌شناسیم، آخرین نسخه‌ی استوره‌ی میهنی مان است که به نظم #فردوسی بزرگ جاودانه شده است، ولی یاد و نشان از هوشنگِ پیشدادی تا به دوران اوستایی می‌رسد.
در زامیادیشت، هوشنگ پادشاه هفت کشور خوانده شده که بر کَوی‌های ستمکار و دروندان و جادوگران چیره شده و دو سوم دیوان مَزَندَری را برانداخته است.
در آبان‌یشت گزارش شده او در پای کوه البرز برای اَناهید پیشکشی کلان آورده تا او را در پیروزی بر دیوان یاری دهد.
یعقوبی، هوشنگ را دومین پادشاه ایران می‌خواند که چهل سال بر تخت نشسته است. در «نوروزنامه»ی منسوب به خیام، هوشنگ جانشین کیومرث است و نهصد و هفتاد سال پادشاهی می‌کند.
دهم بهمن ماه #جشن_سده را در سرتاسر ایران باشکوه برگزار میکنیم .
جشنهای میهنی سنگرهای پدافند از کیان و کیستی میهنی ایرانیان است .
پانوشته : فرتور نبرد هوشنگ با دیو سیاه
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
#هوشنگ یابنده‌ی آتش در استوره‌ی #ایرانی است. هوشنگ برای از میان بردن یک مار، سنگی به سوی او می‌اندازد و به گونه‌ی رخدادی چگونگی ساخت آتش را درمی‌یابد. از آن پس ایرانیان برای بزرگداشت یافتن آتش هر ساله در آن روز #جشن_سده را برپا می‌دارند.
نام هوشنگ در اوستایی هئوش‌ینگهه (Haošyaŋha) آمده است. فرنام (:لقب) پیشداد هم در #اوستایی، پره‌ذاته (Para δāta) آمده است.
نام اَوِستایی او به چم (:معنای) کسی است که خانه‌های خوب می‌سازد و فرنامش به چم نخستین قانون‌گذار است. پیشداد یا پره‌داته را گاه با پارالاتوس، نیای خاندان سکایی پارالاتیان نیز هم‌سنجی کرده‌اند. این پارالاتوس در استوره‌های سکایی نخستین انسان دانسته شده است.
چهره‌ای که ما از هوشنگ می‌شناسیم، آخرین نسخه‌ی استوره‌ی میهنی مان است که به نظم #فردوسی بزرگ جاودانه شده است، ولی یاد و نشان از هوشنگِ پیشدادی تا به دوران اوستایی می‌رسد.
در زامیادیشت، هوشنگ پادشاه هفت کشور خوانده شده که بر کَوی‌های ستمکار و دروندان و جادوگران چیره شده و دو سوم دیوان مَزَندَری را برانداخته است.
در آبان‌یشت گزارش شده او در پای کوه البرز برای اَناهید پیشکشی کلان آورده تا او را در پیروزی بر دیوان یاری دهد.
یعقوبی، هوشنگ را دومین پادشاه ایران می‌خواند که چهل سال بر تخت نشسته است. در «نوروزنامه»ی منسوب به خیام، هوشنگ جانشین کیومرث است و نهصد و هفتاد سال پادشاهی می‌کند.
دهم بهمن ماه #جشن_سده را در سرتاسر ایران باشکوه برگزار میکنیم .
جشنهای میهنی سنگرهای پدافند از کیان و کیستی میهنی ایرانیان است .
پانوشته : فرتور نبرد هوشنگ با دیو سیاه
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
ImgBB
Iranian-Renaissance-Sadeh hosted at ImgBB
Image Iranian-Renaissance-Sadeh hosted in ImgBB
شاهنامه، شناسنامه ایران فرهنگی.
کرامندی #شاهنامه تنها در اين نيست كه در ادبيات رسمي ما نمونه‌وار است بلكه شاهنامه تنها نسکی است كه توانسته است وارد فرهنگ عامه شود و ایستاری را پديد آورد كه ما به آن ایستار ( سنت ) شاهنامه‌خواني، يا همان نقالي، مي‌گوييم. نسک ديگري را نمي‌شناسيم كه چنين اثر فراگيری در بين توده‌های مردم داشته باشد.
درباره #فردوسی بزرگ و شاهنامه او به سه جستار مي‌توان پرداخت. نخست جايگاه فردوسی و اثر او در فرهنگ رسمی و مردمی ماست، دوم جایگاه او در گستره گیتاشناس ايران و سرزمين‌هايی است كه با فرهنگ ايران پيوند دارند و سرانجام پيامی است كه از رويدادهای شاهنامه میتوان دريافت.
ما در ادبيات كهن‌مان چکاد های چامه ای فراوانی داريم كه همه آن‌ها جايگاهی جهانی و انسانی دارند. از خود فردوسی گرفته تا سعدی، مولانا، حافظ و ديگران. براي من بسيار دشوار است كه يكی از اين بزرگان را بر ديگری ارجح بدهم و بگويم كه او ستيغ بلند فرهنگ ماست و كسي را هم‌تراز او نداريم.
اما اين را ميتوانم بگويم كه كار فردوسی و شاهنامه او هنایشی ( اثری ) دارد كه در هيچ شاعر ديگری نمي‌توان یافت .
رخنه شاهنامه در ميان لايه‌های همبودگاه تا به اندازه ای است كه برخی عشاير ايران آن را نسکی ورجاوند می‌دانند كه نیز میتوان در هنگام سوگواری و پُرسه هم خواند و برای روان درگذشتگان آمرزگاری خواست.
در ميان برخی از عشاير بختياری چنين پديده‌ای وجود دارد. افزون بر اين در پیکارها و جنگ‌ها نيز سنت شاهنامه‌خوانی بخش ناگسستنی از نبردها بوده است. همآوردان با خواندن شاهنامه به هيجان می‌آمدند و برای رويارويی با دشمن دليرتر می‌شدند.
يك نكته ديگر آن است كه منش فردوسی در پديد آمدن شاهنامه نقش به‌سزايی داشته است. اينگونه نيست كه او تنها نبشتاری را از نثر به نظم دگرگون كرده باشد. هنر داستان‌پردازی فردوسی در خلق داستان‌های شاهنامه بیگمان تاثيرگزار بوده است. اگر نسک او را با منظومه‌های حماسی ديگر بسنجيم پی خواهيم برد كه او تا كجا از هنر والا و دانش خود سود برده است تا شاهكاری بی همتا بسازد.
شما به هر گوشه از ايران كه بنگريد مي‌توانيد جاهايي را بيابيد كه با نام پهلوانان شاهنامه پيوند دارند. نزد ما مكان‌ها همواره از اشوی ( تقدس ) برخوردارند؛ پس هنگام جایی را به نام يكی از پهلوانان حماسی و اسطوره‌ای ناميده‌اند، پيداست كه از نگرمردم آن شخصيت از پاکی برخوردار بوده است. اين‌هاست كه لايه‌های زيرين فرهنگ را پديد می‌آورد
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
کرامندی #شاهنامه تنها در اين نيست كه در ادبيات رسمي ما نمونه‌وار است بلكه شاهنامه تنها نسکی است كه توانسته است وارد فرهنگ عامه شود و ایستاری را پديد آورد كه ما به آن ایستار ( سنت ) شاهنامه‌خواني، يا همان نقالي، مي‌گوييم. نسک ديگري را نمي‌شناسيم كه چنين اثر فراگيری در بين توده‌های مردم داشته باشد.
درباره #فردوسی بزرگ و شاهنامه او به سه جستار مي‌توان پرداخت. نخست جايگاه فردوسی و اثر او در فرهنگ رسمی و مردمی ماست، دوم جایگاه او در گستره گیتاشناس ايران و سرزمين‌هايی است كه با فرهنگ ايران پيوند دارند و سرانجام پيامی است كه از رويدادهای شاهنامه میتوان دريافت.
ما در ادبيات كهن‌مان چکاد های چامه ای فراوانی داريم كه همه آن‌ها جايگاهی جهانی و انسانی دارند. از خود فردوسی گرفته تا سعدی، مولانا، حافظ و ديگران. براي من بسيار دشوار است كه يكی از اين بزرگان را بر ديگری ارجح بدهم و بگويم كه او ستيغ بلند فرهنگ ماست و كسي را هم‌تراز او نداريم.
اما اين را ميتوانم بگويم كه كار فردوسی و شاهنامه او هنایشی ( اثری ) دارد كه در هيچ شاعر ديگری نمي‌توان یافت .
رخنه شاهنامه در ميان لايه‌های همبودگاه تا به اندازه ای است كه برخی عشاير ايران آن را نسکی ورجاوند می‌دانند كه نیز میتوان در هنگام سوگواری و پُرسه هم خواند و برای روان درگذشتگان آمرزگاری خواست.
در ميان برخی از عشاير بختياری چنين پديده‌ای وجود دارد. افزون بر اين در پیکارها و جنگ‌ها نيز سنت شاهنامه‌خوانی بخش ناگسستنی از نبردها بوده است. همآوردان با خواندن شاهنامه به هيجان می‌آمدند و برای رويارويی با دشمن دليرتر می‌شدند.
يك نكته ديگر آن است كه منش فردوسی در پديد آمدن شاهنامه نقش به‌سزايی داشته است. اينگونه نيست كه او تنها نبشتاری را از نثر به نظم دگرگون كرده باشد. هنر داستان‌پردازی فردوسی در خلق داستان‌های شاهنامه بیگمان تاثيرگزار بوده است. اگر نسک او را با منظومه‌های حماسی ديگر بسنجيم پی خواهيم برد كه او تا كجا از هنر والا و دانش خود سود برده است تا شاهكاری بی همتا بسازد.
شما به هر گوشه از ايران كه بنگريد مي‌توانيد جاهايي را بيابيد كه با نام پهلوانان شاهنامه پيوند دارند. نزد ما مكان‌ها همواره از اشوی ( تقدس ) برخوردارند؛ پس هنگام جایی را به نام يكی از پهلوانان حماسی و اسطوره‌ای ناميده‌اند، پيداست كه از نگرمردم آن شخصيت از پاکی برخوردار بوده است. اين‌هاست كه لايه‌های زيرين فرهنگ را پديد می‌آورد
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎