🔴🔵 جنبش نور و امید؛ با مشارکت حاکمیت و ملت
✍ عباس موسایی

قسمت 1⃣

حوادث ناگوار اخیر، لزوم اجماعی ملی برای رهایی کشور از مخاطرات این موقعیت را بیش از پیش گوشزد می نماید. این عبور نیازمند تدابیر همه جانبه ی سطوح مختلف تاثیر گذاران بر سپهر سیاسی کشور است. برخی از این اقدامات و تدابیر را در چارچوب #جنبش_نور_و_امید برای عبور از وضعیت تشدید شده استثنایی، در زیر می آوریم.

🔰🔰🔰🔰🔰

به قول توکویل از فیلسوفان فرانسوی عصر روشنگری و آلن بدیو، هم میهن پست مدرن او، انقلاب بزرگ، انقلاب در تفکر است. عبور از تفکر ایدئولوژیک به منطق منافع ملی و مصلحت عمومی، مهم ترین گام در #جنبش_نور_و_امید ملت ایران خواهد بود.

1⃣ حاکمیت و عبور به منطق مصالح ملی؛

❇️ حاکمیت معطوف به مصالح عمومی و منافع ملی، در چارچوب حق حاکمیت ملی و حقوق اساسی ملت، گام هایی اساسی برداشته وبا عبور از ایدئولوژی پردازی های فرا/فرو ملی به منطق منافع ملی و خواست مشروع ملت، بخشی از کنش گری جنبش نور و امید برای نجات ایران را بر دوش بگیرد.

❇️ حاکمیت در تقویت مناسبات ملی می تواند مجری و پیشگام در طرح آشتی_ملی باشد. آزادی #زندانیان_سیاسی، #رفع_حبس_و_حصرها ی سیاسی، صلح و آشتی بین راهبران جریان های سیاسی می تواند بخشی دیگری از دستور کار جنبش نور و امید باشد.

❇️ پرهیز از واکنش‌های قهرآمیز نسبت به #معترضان و دوری از دوقطبی ملت و حاکمیت در عرصه‌های گوناگون نوری است که بر تاریکی کنونی تابیده می‌شود.

❇️ آنچه سید محمد خاتمی به عنوان محور وحدت جریان اصلاحات، تحت عنوان #آشتی_ملی مطرح نمودند و ورژن جدید آن توسط جناب مهندس بهزاد نبوی، از بااحترام ترین راهبران جریان اصلاحات، تحت عنوان #صلح_دو_فاکتوی_ملی بیان داشتند، می تواند مقدمه ی صلح و #آشتی_ملی گردد.

❇️ #رسانه_ملی از وضعیتی جناحی به موقعیتی ملی ارتقاء یافته و تریبون مصالح ملی باشد.

❇️ اجماع حاکمیتی برای رفع فقر، فساد و تبعیض صورت گیرد. این اجماع حاکمیتی ردیف های بودجه را به نفع مردم برای رفع فقر، #بیکاری تغییر دهد.

❇️ فقر، فساد و تبعیض مولد و علل موجده ی نفرت و خشونت طبقاتی است. جنبش نور و امید با استمرار این علل موجده، شکل نمی گیرد. رفع این نابسامانی های خشونت پرور وظیفه ی همه ی ارکان حاکمیتی است.

2⃣ اصلاح طلبان و تقویت امید اجتماعی؛

❇️ جریان اصلاحات در جنبش نور و امید، توانمندی ها و ظرفیت های قابل توجهی دارد. عبور از گذشته ای که فضای رقابت را به فضای تخاصم سوق داد، عبور از مصالح جناحی به مصالح ملی، تقویت انسجام ملی با اقناع افکار عمومی، میدان داری سرمایه های نمادین اصلاحات برای تقویت همبستگی اجتماعی در سطوح مختلف، گفتگو با سطوح مختلف اجتماع برای کاهش شکاف حاکمیت و ملت و... مجموعه اقداماتی است که جریان اصلاحات در غلبه بر فضای رادیکال و تاریک کنونی، قابلیت و ظرفیت انجام آنها را داراست.

❇️ شواهد گوناگون نشان داده است که نبض جامعهٔ جنبشی در انتخابات اخیر در اختیار راهبران اصلاحات بوده است. به عبارتی پیروزی روحانی در سال های 92و96 مدیون حرکت جامعهٔ جنبشی حامی اصلاح طلبان بوده است. راهبران اصلاحات در پیوند این جنبش با دولت برآمده از آن، کارکردهای مثبت و معناداری نداشتند.

❇️ به عبارتی راهبران اصلاحات نتوانسته اند دولت برآمده از جامعه جنبشی را به حرکت در مسیر خواست ملت رهنمون کنند. محدود شدن کنش گری سیاسی به دوران پیشاانتخابات و بی توجهی به رویه و عملکرد نهاد بر آمده از جنبش اصلاحی، در تزریق ناامیدی و ابهام آفرینی نقشی اساسی داشته است. غنی سازی دولت اعتدالی با مولفه های امید ساز جنبش اصلاحی، جنبش نور و امید را کارآمد تر خواهد کرد.

قسمت 1⃣

© آرمان امروز
🔸🔸🔸🔸🔸
http://booyebaran.ir/?p=33600

@IIFJO

❓ معمای توسعه نیافتگی

✍ علی سرزعیم

🔹🔹🔹🔹🔹

🔹 برخی باورهای غلط و ضدتوسعه در بزنگاه های سیاستگذاری و تصمیم گیری نقش مهم و تعیین کننده‌ای دارند و موجب تصمیمات و سیاستهایی می‌شوند که در بلندمدت توسعه نیافتگی را به ارمغان می‌آورند

🔹 تاسف بارتر آن که این باورها به شدت در جامعه ما رسوخ دارند و نیروهای جدیدی که وارد عرصه حکمرانی می شوند غالبا همین باورهای غلط را با خود به همراه می‌آورند.

💠 در ادامه نمونه ای از این #باورهای_غلط و دلیل نادرست بودن آنها آورده شده است.

🔰🔰🔰🔰🔰

چکیده

💢 باور اشتباه: اولویت خانوار بر بنگاه

🔸 آنچه موجب توسعه می‌شود اولویت دادن به بنگاه است نه خانوار. این حرف به معنی این نیست که رفاه خانوار هدف سیاستگذار نباشد؛ بلکه به این معناست که رفاه درست و ماندگار خانوار با رشد و توسعه بنگاه‏‌ها تامین شود. هرچه بنگاه‏‌های اقتصادی رشد و توسعه بیشتری یابند امکان جذب نیروی بیشتر و پرداخت #حقوق بالاتری را پیدا می‏‌کنند ولی اگر رفاه موقت خانوار هدف قرار گیرد با زیان‏‌ده شدن و ورشکست شدن بنگاه‏ها نهایتا همان نیروها اخراج و #دستمزد شان کاهش خواهد یافت.

🔸 این فلسفه که بنگاه‌های تولیدی دولتی یا شبه دولتی نباید دنبال سود باشند موجب می شود که قیمت بلیت قطار، ‌هواپیما، ‌آب، ‌برق و انرژی تثبیت شود تا خانوارها فشار کمتری تحمل کنند. نتیجه طبیعی این وضعیت این است که به تدریج این شرکت‌ها به دلیل انباشت حجم بالای بدهی و زیان، از درون نابود و به شرکت‌های پرمشکل تبدیل می‌شوند. این شرکت‌ها نه تنها قادر نمی‏‌شوند که رشد و توسعه یابند و به رقیب منطقه‏‌ای تبدیل شوند بلکه حتی امکان گسترش خدمات خود را در کشور نمی‏‌یابند.

💢 باور اشتباه: اولویت مصرف داخل به صادرات

🔸 این امر اگرچه ظاهر درستی دارد اما دقیقا نقطه افتراق یک اقتصاد #درونگرا و یک اقتصاد #برونگرا را نشان می‏‌دهد. در یک اقتصاد برونگرا و صادرات محور، کسب بازار صادراتی و حفظ آن هدف است و امور دیگر قربانی آن می‌شود زیرا باور عمومی حول آن شکل می‌گیرد که راه نجات اقتصاد از طریق کشف و حفظ بازارهای صادراتی است. در مقابل وقتی اقتصاد درونگراست، اولویت اصلی تامین نیازهای داخلی است و به از دست دادن بازارهای صادراتی چندان اهمیتی داده نمی‏‌شود.

🔸 دلیل غلط بودن اولویت تامین نیاز داخلی چیست؟ وقتی که قیمت محصول در داخل بیش از خارج است، طبیعی است که بنگاه‏‌های تولیدی بدون هرگونه فشار ترجیح می‏‌دهند که محصول خود را به داخل کشور سرازیر کنند و حتی واردات آن محصول شروع می‏‌شود. مشکل وقتی است که قیمت محصول در خارج بیش از همان محصول در داخل است. وقتی که بنگاه‏‌های تولیدی را مجبور می‏‌کنیم محصول خود را به داخل عرضه کنند در واقع آنها را از بخشی از درآمدی که از محل صادرات با قیمت بالاتر می‏‌توانستند کسب کنند محروم می‏‌کنیم.

🔸 در واقع دولت با این تصمیم اشتباه بنگاه‏هایی که توان صادراتی ندارند را #تشویق و بنگاه‏‌هایی که توان صادراتی دارند را #تنبیه می‏‌کند.

💢 باور اشتباه: اولویت تورم بر رشد و کاهش بیکاری

🔸 تردیدی نیست که یکی از اهداف سیاستگذاری کلان اقتصادی کاهش نرخ تورم است؛ زیرا تورم بالا برای اقتصاد بی‌ثباتی می‏‌آورد و بی‏‌ثباتی و عدم 1قطعیت مانع سرمایه‏‌گذاری می‏‌شود. در عین حال کاهش بیکاری و افزایش رشد از جمله اولویت‌های دیگر اقتصاد کلان است.

🔸 حال وقتی که سیاستگذار کاهش تورم را به عنوان اولویت اول خود انتخاب می‏‌کند، این خطر وجود دارد که کلیه اصلاحات قیمتی با مقاومت از درون نهاد سیاستگذاری مواجه شود.

💢 باور اشتباه: اولویت کارگر به کارفرما

🔸 تصور این‌که منافع کارگر و کارفرما متعارض است ذهنیتی است نادرست که باید آن را اصلاح کرد. واقعیت این است که منافع کارگر و کارفرما به هم پیوند خورده و این منافع همسو هستند.

🔸 اگر تصور شود که در همه ابعاد مربوط به روابط کار باید به زیان کارفرما و به نفع کارگر حکم داد نتیجه این می‌شود که #کارفرما نیروی کار را شرط لازم قلمداد می‌کند و ترجیح می‌دهد که حداقل نیرو  را #استخدام کند که این برای اقتصاد ایران با این سطح از #بیکاری مناسب نیست.

🔸 ترجیح غیرمنطقی منافع کارگر به کارفرما نماد دیگری از اولویت دادن امور دیگر بر حیات بنگاه است که پیامدهای نامناسبی برای توسعه دارد!

📚 متن کامل یادداشت را در بوی باران بخوانید👉
⏳ زمان تقریبی مطالعه: ۱۰ دقیقه
© ایسنا

🔻🔻🔻🔻
👉@IIFJO