#ایران_بریفینگ / از ۲۹اسفند ۹۸ تا ۱۱فروردین ۹۹ یعنی در مدت ۱۲روز ۷شورش در زندانهای ایران شامل #پارسیلون #خرم‌آباد، #الیگودرز، #تبریز، #سقز، #الوند #همدان و #عادل‌ آباد #شیراز و #سپیدار #اهواز رخ داده است. این شورش‌ها در نیمی از زندانهای یاد شده همراه با فرار موفق آبوده است. به عبارت دیگر در بازه زمانی ۱۲روز، تقریباً هر دو روز یک شورش اتفاق افتاده است.
تکرار این واقعه در این پریود زمانی کوتاه بسیاری نکات را در بر دارد که نمی‌توان ساده از کنارشان گذشت.
خاستگاه شورش زندانیان
وقوع ۷شورش و فرار طی ۱۲روز موضوعی پراهمیت است و محصول یک تصادف نیست، و اکنون به یک «جریان» تبدیل شده و از یک شهر به شهر بعدی و از یک زندان به زندان دیگر سرایت پیدا می‌کند. زندانیان با شنیدن خبر شورش در یک زندان، از هم الهام می‌گیرند. بنابراین قابل پیش‌بینی است که این الهام‌گیری سایر زندانهای نظام ولایت فقیه را نیز درنوردد.

ناتوانی حاکمیت در مهار شورش‌ها
نکته حائز اهمیت دیگر این است که حکومت قادر به مهار شورش و فرار از زندانها نیست.
به‌نظر می‌رسد تلاش زندانیان و تلاش دستجمعی آنها برای درهم شکستن مهلکه کرونایی زندانها، نه تنها اکنون موفقیت آمیز است بلکه اگر در گذشته نیز همت اینچنینی بود موفق می‌شدند و این یعنی همه ابهت امنیت قضایی زندانها بی‌پایه بوده و هست.
از این چه درسی می‌گیریم؟
نخستین درس همان شعارقدیمی است که «توپ، تانک، بسیجی ـ دیگر اثر ندارد».
آن همه سرمایه‌گذاری برای تبدیل ایران به یک زندان بزرگ، برپا کردن بساط تعزیر در معابر و چهارراه‌ها، بر دار کشیدنهای پی‌در‌پی برای نهادینه کردن ترس در دل و روان جامعه،‌ تصویب قوانین شداد و غلاظ جزایی برای رعب‌افکنی و کشتار آزادیهای فردی و جمعی، تدارک گشتهای رنگارنگ سرکوب تأثیر خود را از دست داده است.

ویژگی مشترک سلسله شورشهای زندانیان
۱ـ شورشهای رخ داده در زندان جمعی است و زنجیره‌ای
۲ـ شورش‌ها طولانی‌مدت است بازهم به وقوعخواهد پیوست
۳ـ زندانیان شورشی بیمی از کشته‌شدن یا دستگیری و به زیرشکنجه رفتن و مجازات بیشتر ندارند
۴-حاکمیت با این‌که با هر بار شورش آژیرکشان وارد می‌شود و معبرهای را می‌بندد و...نشان داده دیگر فرسوده و توان مقابله با معترضین چه در کف خیابان چه در زندان ندارد.
#خامنه‌ای_به_پایانت_سلام_کن #سقوط_نزدیک_است
@irbriefing