#ایران_بریفینگ / #زینب_جلالیان زندان سیاسی که تا بحال به مرخصی اعزام نشده !

جلالیان از زندانیان زن قدیمی است که از سال ۱۳۸۷ در زندان و محکوم به حبس ابد است.

وی در حال حاضر در #زندان_خوی محبوس است و علی‌رغم مشکلات عدیده مانند بیماری قلبی و مشکلات بینایی از مرخصی و درمان موثر محروم است و با شیوع ویروس کرونا با خطر جدی مرگ روبروست.
#صدای_زندانیان_سیاسی_باشیم #فاجعه_در_راه_است #کرونا_را_جدی_بگیریم #همراه_شو_در_خانه_بمان
@irbriefing

#ایران_بریفینگ / #زینب_جلالیان تنها زندانی سیاسی زن محکوم به حبس ابد، از #زندان_خوی به مکانی نامعلوم منتقل شده است.

بنابر گزارش شبکه حقوق بشر کردستان، مسئولان زندان از احتمال باز شدن پرونده‌ای جدید علیه او خبر داده‌اند.

زینب جلالیان کیست و به چه جرمی به حبس ابد محکوم شده؟
#ازبازداشتیها_بگو #صدای_زندانیان_سیاسی_باشیم
@irbriefing

#ایران_بریفینگ / علی جلالیان، پدر #زینب_جلالیان، زندانی سیاسی محکوم به #حبس_ابد، می گوید دخترش را بدون اطلاع قبلی از #زندان_خوی به #زندان_قرچک در #ورامین منتقل کرده‌اند.
مسئولان قضایی و امنیتی تاکنون توضیحی درباره انتقال خانم جلالیان به زندان قرچک نداده‌اند.
پیشتر گزارش‌هایی از انتقال او به محلی نامعلوم منتشر شده بود.
آقای جلالیان گفت: "ما نمی‌دانیم برای چه زینب را منتقل کرده‌اند. به او گفته بودند #دادگاه_کرمانشاه تو را خواسته، می‌بریم دادگاه و دوباره برمی‌گردانیم. سرش کلاه گذاشتند، بردند #کرمانشاه، زندان آنجا قبول نکرد، برده‌اند قرچک."
"زندان خوی که بود ما می‌توانستیم گاهی او را ملاقات کنیم البته چند ماه بود که در زندان خوی هم نمی‌گذاشتند زینب را ببینیم،اما الان که او را برده‌اند حتی اگر ده سال یا بیست سال هم بگذرد ما نمی‌توانیم برویم برای ملاقات. من مریض هستم، ۷۵ سال سن دارم مادرش مریض است و ۸۰ سال سن دارد و هیچ امکانی نداریم.
زینب جلالیان، زندانی سیاسی کرد، متولد ۱۳۶۱ است و از آذر سال ۸۶ در زندان به سر می‌برد، او سنگین‌ترین حکم (حبس ابد) را در میان زندانیان سیاسی زن در ایران دارد.

@irbriefing

#ایران_بریفینگ / علی جلالیان، پدر #زینب_جلالیان اعلام کرد که او در #زندان_قرچک_ورامین به #ویروس_کرونا مبتلا شده است.

پدر این زندانی سیاسی کرد گفت: زینب جلالیان به دلیل تنگی‌ نفس شدید به #بهداری_زندان منتقل شده و پس از معاینه و انجام آزمایش توسط پزشک بیماری او کووید-۱۹ تشخیص داده شده است.
زینب جلالیان، زندانی سیاسی کرد، متولد ۱۳۶۱ است و از آذر سال ۸۶ در زندان به سر می‌برد، او سنگین‌ترین حکم (حبس ابد) را در میان زندانیان سیاسی زن در ایران دارد، او در #زندان_خوی بازداست بود اما ماه پیش بدون توضیحی از #خوی به #تهران منتقل و در #زندان_قرچک جای گرفت.
خانم جلالیان سال ۸۸ به اتهام خروج غیرقانونی از کشور به یک سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه با عضویت در پژاک به اعدام محکوم شده بود؛ حکمی که با یک درجه تخفیف و به گفته وکیلش، با عفو رهبری تبدیل به حبس ابد شد.

جلالیان بیش از ۱۳ سال است بدون مرخصی زندانی است و پی گیری‌های خانواده‌اش برای مرخصی او تاکنون بی‌نتیجه بوده است. او به بیماری "ناخنک چشم" مبتلا است که نیاز به درمان و رسیدگی دارد.
اکنون شاید بشود دلیل انتقال وی را از خوی به ورامین بشود حدس زد.

@irbriefing

#ایران_بریفینگ / دنیز جلالیان خواهر #زینب_جلالیان #زندانی_سیاسی_کرد در سیاهچالهای #حکومت_آخوندی در مصاحبه‌ای، وضعیت زینب و فشارهایی که توسط #نیروهای_امنیتی برای در هم شکستن این #زندانی_زن_سیاسی که حکم #حبس_ابد دارد، وارد میشود را تشریح کرد:
وی میگوید: #سازمان_اژلاعات_سپاه در ۱۳ سال گذشته که زینب زندانی است با روشهای مختلف تلاش میکند وی را به تسلیم وادار کنند و یا او را به اعتراف اجباری در تلویزیون بکشانند اما زینب همواره در برابر این فشارها مقاومت کرده و به همین خاطر بطور مداوم او را از زندانی به زندان دیگر و از #زندان_خوی تا #زندان_کرمانشاه و #زندان_قرچک_ورامین و... منتقل میکنند.
#سپاه_باجگیران_انقلاب_اسلامی #زندانیان_سیاسی #زندانیان_کرد #زینب_جلالیان_را_آزاد_کنید #زینب_جلالیان_زندانی_سیاسی_کرد

@irbriefing

#ایران_بریفینگ / یک دختر ۱۸ ساله در پاوه به دلیل عضویت چندماهه در حزب دموکرات کردستان به یک سال حبس و سه سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده است.

سایت حقوق بشری هه‌نگاو که اخبار مناطق کُردنشین ایران را پوشش می‌دهد، در گزارشی که روز دوشنبه، ۱۸ بهمن منتشر کرد هویت این زن جوان را «رویا محی‌الدینی» اعلام کرده و آورده است که او تابستان گذشته پس از پنج ماه عضویت در حزب دموکرات کُردستان از این حزب جدا شده و هنگام بازگشت به زادگاهش توسط #نیروهای_امنیتی در مرز بازداشت شده است و به دنبال آن مجبور بوده به مدت یک هفته هر روز خود را به #اداره_اطلاعات #پاوه معرفی کند.

هه‌نگاو در ادامه آورده است که فرایند رسیدگی قضایی به پرونده خانم محی‌الدینی بدون رعایت حداقل‌های حقوق یک متهم و بدون حق دسترسی به وکیل بوده است.

#جمهوری_اسلامی ایران گروه‌های مسلح کُرد را همواره به «تجزیه‌طلبی»، «تروریسم» و «ارتباط با بیگانگان» متهم می‌کند و برای اعضای آن به اتهام «محاربه» احکام سنگینی چون حبس‌های طولانی‌مدت و حتی اعدام صادر می‌کند.
از جمله زندانیان سیاسی کُرد که در این باره می‌توان از او نام برد، #زینب_جلالیان است.
خانم جلالیان که متولد ۱۳۶۱ است از آذر ۱۳۸۶ بدون مرخصی در زندان به‌سر می‌برد و با حکم حبس ابد، سنگین‌ترین حکم در میان زندانیان سیاسی زن را در ایران دارد.

گروه‌های کُرد مخالف جمهوری اسلامی همواره این حکومت را به نقض حقوق کردها در ایران متهم می‌کنند و می‌گویند هدف‌شان پیگیری حقوق کردها است.
@Iran.Briefing

#ایران_بریفینگ / از زینب جلالیان به عنوان قدیمی‌ترین و تنها زندانی سیاسی زن با حکم حبس ابد در ایران نام برده می‌شود. او در تمام مدت حبس خود از داشتن حق مرخصی محروم بوده و طی این مدت با وجود بیماری‌های مختلف بارها به شکل غیرقانونی بین چندین زندان‌ جابه‌جا شده است.
#زینب_جلالیان متولد سال ۱۳۶۱ در ماکو در استان آذربایجان غربی است.
او در سال ۱۳۷۸ به همراه خواهرش به اقلیم کردستان عراق رفت و ابتدا به حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) پیوست و در سال ۱۳۸۲ پس از تاسیس حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) به عضویت شاخه زنان این حزب درآمد.
اسفند ۱۳۸۶ در حالی که با یک مینی‌بوس بین‌شهری از #کامیاران عازم #کرمانشاه بود در ورودی این شهر (قزانچی) در مقابل چشمان مسافران توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد.
او در زمان بازداشت سعی می‌کند با فریاد زدن نامش و سر دادن شعار مسافران را متوجه هویت و وابستگی سیاسی خود کند. اما با این وجود تا حدود دو ماه بعد خانواده و دوستانش از بازداشت او مطلع نمی‌شوند.

زینب جلالیان در نامه‌ای از زندان، که به مناسبت روز جهانی زنان در اسفند ۱۳۹۶ منتشر شد، می‌نویسد: "لباس‌های مرا بر روی تنم پاره کردند، چشم‌هایم را بستند، دست و پایم را با زنجیر به تخت آهنی بستند و شکنجه وحشتناک مرا شروع کردند. با کابل به زیر پاهایم شلاق زدند، پاهایم خیلی وحشتناک متورم و کبود شده بودند. این قدر مرا شکنجه کردند که دیگر هیچی را احساس نمی‌کردم، تمام تنم بی‌حس شده بود و دیگر اختیار جسمم را نداشتم. اگر بگویم قلم از نوشتن درد و رنجم قاصر است، مبالغه نکرده‌ام. چون من فقط قسمت کمی از شکنجه‌هایم را برای شما بازگو کردم."
سازمان عدالت برای ایران در گزارشی در سال ۱۳۹۳ به مناسبت هفتمین سال حبس زینب جلالیان، بر پایه "مستندات، شواهد و مدارک غیرقابل انکار" تایید کرد که او مورد شکنجه‌هایی چون "کوبیدن سر به دیوار به نحوی که موجب شکستگی پیشانی و تورم چشم‌ها شده، زدن کابل به کف پا، بازجویی با چشم‌بند و دست‌بند و پابند، در حالی که دست‌ها و پاهای وی به هم زنجیر شده بوده و تهدید به تجاوز" قرار گرفته است.
#اخبار_زندانیان_سیاسی_عقیدتی
Irbr.news
@irbriefing