#ایران_بریفینگ / از آغاز اعتراضات سراسری آبانماه تا کنون بیش از ۱۸ حوزه علمیه و دفتر نمایندگی خامنه ای و امام جمعه شهر به آتش کشیده شده است .
گزارشهای ارسالی به ایران بریفینگ تائید می کند در بامداد چهارشنبه ۲۹ آبان ۹۸ دفتر امام جمعه #اسلامشهر و ساختمان #بنیاد شهید در این شهر، تخریب و به آتش کشیده شده است .
در جریان این درگیریها دفتر محمد نوروزی #امام_جمعه_اسلامشهر تخریب و خودروی وی به آتش کشیده شده است ، یک منبع برای ایران بریفینگ پیام صوتی فرستاده که شاهد بوده نوروزی از محل متواری اما مرگ دست کم ۲ نفر در دفتر امام جمعه اسلامشهر را تايید نموده است.
اولین بار نام امام جمعه اسلامشهر و امام جمعه موقت اسلامشهر( #حسین_صفری_تبار) سال ۱۳۷۸ در جریان درگیری های ۱۸ تیر مطرح شده است.
براساس گزارش اولیه دادگاه انقلاب، #مهدی_صفری_تبار فرزند امام جمعه موقت اسلامشهر و با اسلحه وی که همزمان در آن ایام #نماینده_ولی_فقیه در ستاد مشترک #سپاه_پاسداران نیز بود اقدام به قتل #عزت_ابراهیم_نژاد نموده است.

@irbriefing

#ایران_بریفینگ / #روح_الله_فتحی مسئول نمایندگی ولی فقیه در #سپاه_بوکان در #استان_آذربایجان_غربی و از بازجویان #سازمان_اطلاعات_سپاه به علت ابتلا به #کرونا کشته شد.
فتحی در #تهران در دهه هفتاد خورشیدی مسئول #واحد_اطلاعات #حوزه_نمایندگی_ولی_فقیه در #ستاد_مشترک #سپاه_پاسداران بود، در آنزمان #حسین_صفری_تبار مسئول دفتر نمایندگی بود ، فردی که همزمان از رهبران #انصار_حزب_الله در #اسلامشهر و #امام_جمعه_موقت_اسلامشهر نیز بود.
فرزند صفری تبار #مهدی_صفری_تبار همان فردی است که در #۱۸تیر۷۸ در #خوابگاه_کوی_دانشگاه_تهران #عزت_ابراهیم_نژاد را کشت.
#ظلم_پایدار_نیست #قربانیان_کرونا #مرگ_وحوش_خامنه_ای #سپاه_باجگیران_انقلاب_اسلامی
@irbriefing

#ایران_بریفینگ / زنده یاد عزت ابراهیم نژاد، در جریان خیزش مردمی ۱۸ تیر ۱۳۷۸ به دست یکی از وحوش خامنه ای #مهدی_صفری_تبار فرزند #امام_جمعه_اسلامشهر کشته شد و علیرغم وجود دهها سند و شاهد هرگز محاکمه نسد، او‌به #دادگاه_انقلاب احضار سد و‌با کفالت سرباز پدرش با کپی یک گواهینامه آزاد شد تا روز دادگاه، دادگاهی که هرگز برگزار نشد!
سروده ای از #عزت_ابراهیم_نژاد:
ما را به خاطر بیاور!
ما را که تازه جوانانی بیست و دو ساله بودیم
شور عشق درسینه داشتیم
و پیش از آن که عاشق شویم سینه بر خاک سوده مردیم
ما را به خاطر بیاور! ما را که سینه‌سرخانی خنیاگر بودیم و ده به ده نه در آسمان و نه در کوهسار و نه برشاخسار
که در بازار پیش از آن‌که آوازه‌خوان شویم
بر شاخه‌ای تکیده از تکیه‌گاه خویش
جان واسپردیم
به خاطر دارم پیامشان را، سرنوشتشان را،
آری …
و همیشه درگذرگاه خاطرم درگذر است
آوازهای صامت سینه‌سرخان سینه بر سیخ
و تجسد آرزوهای بیست و دو سالگان سینه بر سنگ
و از تکرار یادشان شاید پیش از آن که شاعر شوم بیست و دو ساله بمیرم...

@irbriefing