☑️ در هنگامه ساسانی، در دو جشن بزرگ سال یعنی جشن #نوروز و #مهرگان، بزرگان درباری و مردم، هدایایی تقدیم شاه می کردند. هر کس آن چیزی را که خودش دوست می داشت، به شاه هدیه می کرد از قبیل مشک و عنبر و جامه و ....
هر هدیه ای که تقدیم پادشاه می کردند، با نام اهدا کننده در دفتر محاسبات دربار ثبت می شد. در مواقعی که اهدا کننده، مخارجی در پیش داشت و به کمک نقدی محتاج می شد، به موجب دفتر محاسبات، دربارِ شاهی ارزش هدایای آن شخص را برآورد می کرد و دو برابر آن هدایا را به او می دادند ولی اگر کسی مثلا هدیه صوری و بدون ارزشِ مادی تقدیم پادشاه کرده بود به طرز دیگری رفتار می کردند. مثلا اگر کسی ترنجی به پادشاه هدیه داده بود، در عوض پوست ترنج را پر از سکه طلا می کردند و به او می دادند. در هر صورت هدیه کننده نه فقط حق داشت بلکه موظف بود که در صورت نیاز مالی از پادشاه کمک بگیرد. خودداری از تقاضای کمک از پادشاه به منزله اظهار عدم اعتماد به شاه محسوب می شد و گناهی بزرگ بود.

ایران در زمان ساسانیان، رویه ۲۹۳


مهرگان بر همه ایرانیان راستین و اهورایی شاد و همایون باد




🆔 @Nehzate_Jangal