🅱 دنیایِ وارونه ام را ببین
ابر میکارم در دل زمین
و خاک شخم میزنم در نگاه آسمان
سبز میشود پرنده بر درخت
و درخت آواز میخواند به وقت پرواز………

من که خودم نبودم
در من آدمکهایی رنگی
طعنه میزنند انسانیت را
من از دهان گشاد زمان
لقمه ی گس نافرمانی را مز مزه کردم
سیب را
گندم را…….

سالهاست که میتکانم
شاخه های بی گناهی ام را
آه ذهنم
زیر شانه ی شاخه ها
کبود شده است
که این چنین
ترهم میچکد از واژه هایِ نا میرایم…
میخواهم انسان باشم
نه وارونگیِ تجسم یک گناه…

شاعر : یاس کرمانی

🌹🌹
#رویا_رشیدی
#کمپین_نجات_ماهیان_تشنه
#رودخانه_چله_خانه
#بم
🌹🌹

Https://telegram.me/heyatbam