‏حصارکشیِ فضـــا در نظام ِ غارت ِ شهـر

مداخله، تفکیک فضایی و بحث حصارکشیِ تئاتر شهر به اواخر دهه‌ی هشتاد برمیگردد و فرقی نداشته شهرداریِ «تهران شهری برای همه» باشد یا شهرداریِ «تهران کلانشهر الگوی جهان اسلام».

فرقی نمی‌کند شعار به اصطلاح انسان محوری بدهد یا شعارِ جهادی و انقلابی. همانطور که آنچه نشان و نمادِ مدیریت شهری تهران است، حصارهای آبی و سفید کارگاه‌های ساختمانی‌ است که روزی شعار «آسمانِ آبی، زمینِ پاک» بر آنها نقش می‌بندد، زمانی «شهر امید، مشارکت و شکوفایی»، دوره‌ای شعار «تهران شهری برای همه» و اکنون «تهران کلانشهر الگوی جهان اسلام».

مسئله‌‌ی حصارکشی به عنوان شیوه‌ای از مداخله‌ی فیزیکیِ مدیریت شهری برای کنترل فضا و برقراریِ استبدادِ فضا دارای پیشینه است. روندی که با یک طرفه‌سازی خیابان ولیعصر در سال ۱۳۸۸ آغاز شد و با طرح «فضاهای زیرسطحی شهر تهران» و احداث زیرگذر چهارراه ولیعصر و نرده‌کشی چهارراه در سال ۱۳۹۲ تداوم یافت و تثبیت شد.

ــــــــــــــــــــــ
برای خواندن متنِ کامل بیانیه از طریق لینک زیر به سایت باهمستان مراجعه کنید.
#حق_برشهر

http://bahamestan.net/statement/city-theater-fencing/1.html