ferdoshajianفردوس حاجيان
Photo
فردوس حاجیان تضمین سعدی
«وقتی دل سودایی می رفت به بستانها»
یارم به نظربازی در رقص و سما آمد
«گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدی گُل»
به به بِنِگر منصور از دارِ فنا آمد
«ای مِهر تو در دلها وی مُهر تو بر لبها»
کز ظلمتِ این شبها صد جور و جفا آمد
«تا عهد تو دربستم. عهد همه بشکستم»
سرمست ترین ساقی سوی رقبا آمد
«تا خارِ غمِ عشقت آویخته در دامن»
گل تن شد و تن گل شد دل دل صنما امد
«آن را که چنين دردی. از پای دراندازد»
شور و شرری دارد این رمز سوا آمد
«گر در طلب رنجی ما را برسد شايد»
چل ، چلّه نشینِ رنج این قرعه به ما آمد
«هر تير که در کيشست گر بر دل ريش آيد»
ققنوس شوی فردوس اسرار تو را آمد
«هر کو نظری دارد با يار کمان ابرو»
بر وى نظرِ لطفى از عمقِ *عَمى آمد
گويند مگو سعدی چندين سخن از عشقش
در دایره ی باقی فردوس بقا آمد
«می گویم و بعد از من گویند به دوران ها»
کز سعدیِ دوران ها این قصه روا آمد
*عَمی در اینجا به معنی «آن جا» است . آن جا کجاست ؟ آن جا کجاست ؟ «آن جا» ست . همان عالم حُسن که زیبایی از آن عالم پدیدار میشود. هایدگر میگوید دازایْن .
فردوس حاجیان_بیمارستان _ فروردین ۱۴۰۰ به مناسبت یکم اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی
#برنگردد_جنگ
#فردوس_حاجيان #شاعرانه_ها
#سعدی #شعر #شاعر
@HajianFerdos
@nokhbegan_mazandaran
==========
اصل شعر شیخ اجل سعدی
وقتي دل سودايی می رفت به بستان ها
بی خويشتنم کردی بوی گل و ريحان ها
گه نعره زدی بلبل گه جامه دريدی گل
با ياد تو افتادم از ياد برفت آن ها
اي مهر تو در دل ها وی مهر تو بر لب ها
وی شور تو در سرها وی سر تو در جان ها
تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم
بعد از تو روا باشد نقض همه پيمان ها
تا خار غم عشقت آويخته در دامن
کوته نظری باشد رفتن به گلستان ها
آن را که چنين دردي از پاي دراندازد
بايد که فروشويد دست از همه درمان ها
گر در طلب رنجی ما را برسد شايد
چون عشق حرم باشد سهلست بيابان ها
هر تير که در کيشست گر بر دل ريش آيد
ما نيز يکی باشيم از جمله قربان ها
هر کو نظری دارد با يار کمان ابرو
بايد که سپر باشد پيش همه پيکان ها
گويند مگو سعدی چندين سخن از عشقش
می گويم و بعد از من گويند به دوران ها
«وقتی دل سودایی می رفت به بستانها»
یارم به نظربازی در رقص و سما آمد
«گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدی گُل»
به به بِنِگر منصور از دارِ فنا آمد
«ای مِهر تو در دلها وی مُهر تو بر لبها»
کز ظلمتِ این شبها صد جور و جفا آمد
«تا عهد تو دربستم. عهد همه بشکستم»
سرمست ترین ساقی سوی رقبا آمد
«تا خارِ غمِ عشقت آویخته در دامن»
گل تن شد و تن گل شد دل دل صنما امد
«آن را که چنين دردی. از پای دراندازد»
شور و شرری دارد این رمز سوا آمد
«گر در طلب رنجی ما را برسد شايد»
چل ، چلّه نشینِ رنج این قرعه به ما آمد
«هر تير که در کيشست گر بر دل ريش آيد»
ققنوس شوی فردوس اسرار تو را آمد
«هر کو نظری دارد با يار کمان ابرو»
بر وى نظرِ لطفى از عمقِ *عَمى آمد
گويند مگو سعدی چندين سخن از عشقش
در دایره ی باقی فردوس بقا آمد
«می گویم و بعد از من گویند به دوران ها»
کز سعدیِ دوران ها این قصه روا آمد
*عَمی در اینجا به معنی «آن جا» است . آن جا کجاست ؟ آن جا کجاست ؟ «آن جا» ست . همان عالم حُسن که زیبایی از آن عالم پدیدار میشود. هایدگر میگوید دازایْن .
فردوس حاجیان_بیمارستان _ فروردین ۱۴۰۰ به مناسبت یکم اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی
#برنگردد_جنگ
#فردوس_حاجيان #شاعرانه_ها
#سعدی #شعر #شاعر
@HajianFerdos
@nokhbegan_mazandaran
==========
اصل شعر شیخ اجل سعدی
وقتي دل سودايی می رفت به بستان ها
بی خويشتنم کردی بوی گل و ريحان ها
گه نعره زدی بلبل گه جامه دريدی گل
با ياد تو افتادم از ياد برفت آن ها
اي مهر تو در دل ها وی مهر تو بر لب ها
وی شور تو در سرها وی سر تو در جان ها
تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم
بعد از تو روا باشد نقض همه پيمان ها
تا خار غم عشقت آويخته در دامن
کوته نظری باشد رفتن به گلستان ها
آن را که چنين دردي از پاي دراندازد
بايد که فروشويد دست از همه درمان ها
گر در طلب رنجی ما را برسد شايد
چون عشق حرم باشد سهلست بيابان ها
هر تير که در کيشست گر بر دل ريش آيد
ما نيز يکی باشيم از جمله قربان ها
هر کو نظری دارد با يار کمان ابرو
بايد که سپر باشد پيش همه پيکان ها
گويند مگو سعدی چندين سخن از عشقش
می گويم و بعد از من گويند به دوران ها